wuthering heights

yaklaşık ilk 20 sayfası sarmasa dahi okumaya devam ettiğiniz zaman sarıp elden düşüremeyeceğiniz baş yapıt. ben can yayınlarının çevirisini okudum. önerebileceğiniz iyi bir yayınevi varsa onu da deneyebilirim.

t: ingiliz roman yazarı ve şair olan emily brontë'nin yazdığı bir kitap. okuyorum okuyorum hala kim kimin neyi, bağlantıları ne anlayamadım. çok fazla karakter olduğundan başlarda biraz kafanız karışıyor ama sürükleyici bir kitap bence. ayrıca orijinal diliyle okumak daha zevkli, dili de kolay. (bkz: kitap tavsiyeleri)

aldığım en güzel kitaptır. belki içerik olarak en güzeli olmasa da görüntüsü harikaydı. benim okuduğumun dış görüntüsü normaldi ama hediye olarak aldığım acayipti ya. yemek istemiştim kitabı

adını çok duyduğum için merak edip okudum. sonuç olarak beğenmekle beğenmemek arasında çok kalsam da finalle birlikte beğendiğime karar kıldım. öncelikle hikaye alışageldik bir aşk romanı değil. hatta aşk romanı demek büyük haksızlık olur. alışageldik karakterleri yok diyelim. --- spoiler --- sevdiği kadının hayaletinin kendisine musallat olabilmesi için mezarını tırnaklarıyla kazıyan bir adam olan heathcliff'in o bitmeyen nefreti ve öfkesi.. hiçbir şekilde zalimliklerini haklı çıkaramaz yaşadıkları benim gözümde. öyle çalkantılı bir karakter ki bu adam, öldüğü zaman rahatladım. yine de kendisine bir türlü kızamıyorum. çünkü inanılmaz, gözü kara bir aşık. catherine dışında herkese kapatmış kendisini, öyle ki yadigarı olan kızını bile sevmiyor hatta en çok ondan nefret ediyor. catherine ise şımarık, bencil bir kadın olarak en sinir olduğum karakterlerden biriydi. her türlü manyaklığına rağmen onu alttan alan ve seven kocasına yaptıkları çok kötüydü gerçekten, kitabın en kötü karakterleri bir bu kadın bir de heathcliff zaten. yine de en zeki karakter de bu kadın. herşeye rağmen edgar'ın heathcliff'ten daha iyi bir seçenek olduğunu bildiği için onu seçti. mesela sadece para ve ünvan değil, heathcliff'in ona aşık olsa dahi nasıl zalim biri olduğunu bildiği için edgar'ı seçti isabella ise en gerizekalı karakterdi gerçekten. başına gelen her haltı hak ettiğini düşünüyorum. köpeğini gözünün önünde asacak kadar manyak bir adamın peşinden gidecek kadar gerizekalı çünkü. joseph gibi yobaz bir karakterin yüzyıllar geçse de hala daha mevcut kopyalarının olması peki... en sevindiğim kişi ise hareton'du. en çok aşağılanan kişi olduğu halde, en çok acıyı çektiği halde heathcliff , aptal oğlu linton ve babası olacak pislik gibi alçak ve vicdansız bir adam olmadığı için. hareton'un tek kusuru kaba bir adam olmasıydı. ama kaba olmaktan başka bir seçeneği yoktu. buna rağmen aralarındaki en vicdanlı adam da edgar'dan sonra oydu. cathy'nin sonunda ona aşık olmasına ve evlenmelerine çok sevindim. cathy ise el bebek gül bebek yetişmiş, biraz şımarık biraz da hayalperest bir kızken, salak salak şeyleri dert edinip ağlayan bir çocukken en büyük acıları ve korkunç bir yalnızlığı deneyimleyerek sancılı bir büyüme süreci geçirmiş, hareton'dan sonra en sevdiğim karakterdi. evet, hareton'a ilk başlarda takındığı tavır çok korkunçtu özellikle kitap okumaya çalışmasıyla alay etmesi inanılmaz kırıcıydı ama onun da kaba olmaktan başka bir seçeneği yoktu. o an için. nelly yanına gelince biraz soluk alan genç kız hatasını erken fark etti ve aslında ona aşık olduğunu kabul etti. bu nedenle kitabı beğendim. --- spoiler --- okunur.

Zengin bir ailenin kızı Catherina ve ailenin evlatlığı olan Heathcliff arasında ki aşkı anlatan çok güzel bir kitap.

son zamanlarda yakın arkadaşlarımın okuyup da övdüğü bir kitap olduğu için, içinde uyanan merak duygusu ile satın alıp bir çırpıda bitirdiğim, adını klasiklere yazdıran bir kitap! tutkulu bir aşkı ve intikam duygusunu büyük içtenlikle anlatan bir roman. betimlemeler ve anlatımlar o kadar içten ki kendimi kitabın içerisinde, olayların yaşandığı evin bir kenarında oturuyor da her şeyi izliyor gibi hissettim. bazı karakterlerden yeri geldi çok nefret ettim, yeri geldi onlara çok acıdım. karakterlerin hepsi et-tırnak gibi oldukları için bir bütünlük içerisinde değerlendirdiğimde farklı hisler yaşattılar bana. kitabın sonunda “ne okudum ben şimdi” diye de kendime sormadan edemedim. geldim bunları yazıyorum ve kitabı düşünmeye bir müddet daha devam edeceğim. not ve belki de spoiler: intikamın satır satır işlendiği bir klasik.