doğum gününün hatırlanmaması

kendi doğum günümü son iki sene unuttum. hiçbir akrabam olmadığı için kimse de söylemedi. 1 hafta sonra mailden görünce ağladım, yalnızlığıma ağladım. kısacası acınası bir durumdur.

eğer değer verdiğim bir insansa çok bozulurum çok.hatta bir daha görüşmeyebilirim.görüşsem bile mesafe koyarım.mesafe koymasam bile psikolojik baskı yapıp vicdan azabı çektiririm.hiçbiri olmadı, telafi etsin. sonuçta herkes hata yapabilir.kinciyim unutmam. siz de unutmayın!!!

kardeş dediğim insan doğum günümü hatırlamamakla kalmayıp yanlış tarihte mesaj attı. üstelik mesajı sadece "iyi ki doğdun kanka merak etme hediyeni alıcam". bu kadar koyan birşey olmazdı. bende bir laf sokma ihtiyacı duydum. "kanka bu yıl tek istediğim hediye doğru doğum günü tarihimi öğrenmen." dedim. aynı tarih gelince biraz mahçup hissetti sanırım, daha samimi birkaç cümle daha uzun mesaj attı. o sıralar sevgilim olan beni sevmeyen ama seviyorum diyen sevdiğim oğlanda siklemedi. iyi kazıktı.

uc yakin arkadasiminkini unuttum, elimde hediylerle cikip surpriz yapmam gerekecek. ben pek umursamiyorum bu olayi ama uzuluyor insanlar, ne yapayim :/

doğum günümün ilk dakikalarında belki de en hatırlamaması gereken insan hatırlayıp kutladı. ama asıl soru; yakınım, en yakınımdakiler hatırlayacak mı? cevap vereyim, hayır. zaten facebook 2 yıldıe kullanmıyorum, arkadaşı, dostu anca ordan görür de zorla kutlar. onları siktir et de annen, baban, abilerin? onları da siktir edebilecek misin? onlar seni etmişken... not: öncelikle ailem doğum günümü unuttu diyemem daha gece yarısı ama bence hatırlamıyorlar bile. bu yazdıklarım doğum gününün unutulması ile alakalı değil, onlarca nedenden ileri gelen düşüncelerimdir.

kutlamaya ne gerek var diye düşünüyorum evet ama içten içe bir sürpriz olsa bi kutlansa falan diyerekde üzülüyorum. çok değişik hem kutlayanlardan nefret edesim geliyor hemde kutlamayanlardan.

6 gün önce gerçekleşen olay zaten biliyordum unuturlar diyordum ama bu yapılır mı tuğçeye yani ama umursamamak lazım

çokta sikmde dediğim durumdur alayinin a...

genelde hiç hatırlanmaz ama bende pek kutlanmasını falan istemem. hani sözle isterim tabiki kutlansın ama öyle yok sürpriz yok pasta yok hediye falan sevmem not: kimsenin doğum gününü unuttum diye bana trip atmasını da sevmem (ailem dışındaki)

kutlanmasını çok önce geçtim de ailem bile hatırlamadı. çok dert etmiyorum ama en azından bir kişi gelip iyiki doğmuşsun deseydi diye düşünmüyor değilim. neyse ki daha 10 saat falan var belki biri hatırlar. edit:yazım

sebebini bilmediğim bi şekilde kendi doğum günümü unutmak istiyorum hani unutayım biri kutlayınca hatırlayayım

bugün daha doğru 14 nisan yeni bi yaş daha aldım.. 6-7 yıldır her kötü anlarında yanlarında olmak için her şeyi yaptığım, dost, kardeş belleğim insanların aklına her zamanki gibi yine gelmedim ve 3-4 yıldır tanışık olduğum kardeş bildiklerim ben uykumdayken attıkları mesajlarla uyandım. unutulmadıkta sözlük yanlış insanlara değer verdik, yanlış insanlar için kalp kırdık. diyeceğim o ki doğru insanları bulun doğru insanlara kıymet verin.

bugün doğum günüm sözlük. normalde çok önemsemem doğum günümü ama kutlanmamasi hele ki beklediğin insanlardan bi iyi dilek mesajı bile alamamak ne biliyim üzdü biraz. olsun yine ben onların doğum gününü onemser kutlarım falan canları sağolsun ne diyim

iett hep bana hatırlatıyor canımsın metrobüs

ulan en azından dogduk yank buda bisey bi zahmet hatırlayın amk

kutlayan da oldu kutlamayan da, hatırlayan da oldu hatırlamayan da. ne eksildik? yine ayaktayız, sadece kim iyi gün dostu, kim kötü dostu onu öğrendik.

şahsen doğum günümü önemsemem. birisinin doğum günümü hatırlamasını da istemem. doğduk, bitti gitti işte. böyle bir dünyaya geldiğime isyan etmiyorum ama kutlamasını da yapacak değilim. bir de bu günde "iyi ki doğdun." gibi bir klişe söz var, kendisinden zerre haz etmiyorum. doğmadım ulan! iyi ki doğmadım işte. insanoğlu gerçekten çok bencil. kendimizi önemli sanışımız, ayrıcalıklı olduğumuz yanılgısı hep benliğimizde barındı. insanlar başkalarını zerre ilgilendirmeyen doğum gününün kutlanmasını ister. sanki çok şey başarmış gibi. vakti zamanında doğmuşsun işte, o da sana bağlı bir süreç değil. aynı zihniyet öldükten sonra da hatırlanmayı ister, bunu da kimi zaman dile getirir. tamamı lafügüzaf söylemlerden ibaret. insanların basmakalıp algılara kapılıp, sürekli başkaları gibi yaşama gayretinde olmalarından nefret ediyorum. kendinize değer biçmeyin! içinizden geldiği gibi olun, bırakın insanlar size hakettiğiniz ilgi alakayı göstersin.

hatırlandığında mutlu eden kendini değerleri hissettiren hatırlanmadığında da sanki dünyanın en değersiz insanı gibi hissettiren olaydır.

kutlanmadığında üzülüyorum ama biraz da abarttığımı düşünüyorum. yani insanların kafaları o kadar doluyken benim doğum günümü hatırlayıp hatırlamamaları belirlemez onların dostluğunu bence.

geçen sene annem uyuyakaldı babam yorgundu ablam stajdaydı. akşam 10 da tek basima pasta yedim lol oynayarak. arkadaslarimdan da 5 kisi falan kutladı. uzulmedim ya yooo

yarın doğum günüm ve kimse hatırlamazsa memnun olurum

yalnızlık yeri geliyor sana bile unutturuyor senin varoluş gününü

bu sene doğum günüm ygs ye denk geldiği için ailem dışında sadece 2-3 arkadaşım hatırlamıştı. kardeşim dediğim adam unuttu

son 3-4 senedir karşılaştığım bir olaydır. böyle benim için küçük insanlık içinde küçük bu doğum günüm ağlamakla geçer. mesaj atan kutlayan en fazla 4-5 kişidir. onlarda 'dgko' yazar. i̇nsan yalnız olur da bu kadar olamaz. (bkz: yalnızlığın nirvanası)

hatırlayacak insanların olmaması...

normalde kendi çapımda kutlamalar yaparım işte ama bu sene kendim bile unuttum doğum günümü kendi adıma hatırladığım herkesinkini kutlarım hediye boyutunu geçtim insan bi mesaj atar vefasızlar sonra niye bu çocuk böyle

facebook cikti mertlik bozuldu artik hatirlamama gibi bir durum olmuyor sadece siklememe gibi durumlar ortaya cikiyor

hatırlamayı bırak doğum günümü bilmeyen insanlar var etrafımda ama onların bilmesine gerek yok o yüzden sıkıntı da yok

lan benim babam hatırlamadı doğum günümü başkalarının hatırlamaması çok koymamaya başladı.

sadece ailem hatırlar diğerleri de kutlamaz ailem üzüldüğüme üzülmesin diye doğum günümde planım varmış gibi dışarı çıkarım bikaç saat boş boş dolaşıp eve gelirim sonra da doğum günümü kutladılar hikayesi anlatırım mutlu mutlu sonra odama geçip lanet günün bitmesini beklerim

facebook'u kapattığımdan beri doğum günümü hatırlayanların sayısında %95 oranında azalma yaşandı. gözün kör olsun sosyal medya,bütün insani değerlerin içine ettin!

tüm gün kimse kutlamaz tam unutuldum derken akşam 8 gibi evde bozuk moralle otururken birden ev ahalisi pasta ve hediyelerle gelir o anki mutlulukla gözlerin dolar sonraki 5 dk da yemeyin lan pastamı!! olur

18 mart olduğundan unutturmam.gunun anlam ve önemini anlatır yada mesaj atar kendime de kenarında köşesinde yer veririm.biz de böyle bı delikanliyiz

bendim bu.öyle eşektim ki 2 yıl üst üste doğum gününü unutmayı başarabilmiştim.facebook şifrem elimdeydi güzel bir grafik çalışmasıyal profil resmimizide değiştirim güzel bir şekilde cezamı vermişti.arkadaşım iyi gülmüştü..sonra ne mi oldu.gitti 6 yıl oldu gideli. ne zaman mı doğum günü ?yarın... edit:başlığı yanlış okuyup yorumlamışız neyse kalsın buda burda.

18 yaşındayım şu yaşıma kadar ne bi hediye aldım nede bir allahın kulu doğum günümü kutladı(ailem dahil). hep bi kırgınlık var gönlümde ama alışıyor insan

sabah erkenden uyanırım doğum günlerimde sırt çantamı alıp uzun bir yürüyüşle kahveciye giderim. bir pasta alırım kendime, içimden doğum günü şarkısı söyler öyle yerim o pastayı. sonra gidip kendime hediye bir kitap alırım,geçen yıl bir de oyuncak almıştım. bu süre içinde sadece annem mesaj atar , ama buna muhtaç bu kadar insan varken şükrediyorum buna.

doğum günleri çok özeldir benim için, o gün hangi arkadaşımın doğum günüyse tüm gün onun için uğraşır,o gün prenses gibi hissetmesini isterim kendi doğum günüm için bankadan gelen mesajda bile sevinirim, hatırlanmaması baya acıklı bence

annemle babam 1 senelik iliskim olan kiz yillardir arkadas dedigim insanlar kimse hatirlamadi

bazen ben bile hatırlamıyom onlar napsın haklılar

bakın 22 temmuz doğum günüm kutlamazsanız sözlüğü tırmalarım

bittikten sonra ben onlara hatırlattım. yüzsüzlük mod on

çarşamba günü (14.06) test edip sonuçlarıyla editleyeceğim burayı hadi bakalım.. edit1: gune annemin dogum gunumu unutmus olmasiyla basladim.. seviyeyi siz dusunun. yarin son durumu yazarim.

olum temmuzda kim hatırlasın da kutlasın şimdi onlar da haklı napayım. kışın herkesinki hatırlanıyo üstüne süprizler falan hazırlanıyo insanın içine bi öküz oturmuyo degil ama napcan işte.

hatırlanmaması normal herkes unutabilir ama hatırlayıp kutlamamaları daha çok üzüyor

facebook olmasa kimsenin hatirlamayacağı gündür

ben hatırlamadığım için sorun olmuyo

huur evlatlari 00.00 dan beridir bekliyorum. kafamda "telefonun başında çaresiz bekliyorum" çalıyor. cok kötü bisi

küçükken bu olaydan çok korkardım. giderdim takvimin başına, açardım doğduğum günü. o sayfaya renkli kalemlerle yazardım. neler yazdığımı hatırlamıyorum ama şu cümle çok net: "bugün dünyanın en tatlı şeyi doğdu." cidden küçüktüm ama o cümleyi ve elimdeki fosforlu kalemi hatırlıyorum, bir de odadaki sessizliği. gidip herkese "6 kasımı açsanıza. aaa kim yazmış bunları?" dediğimi de anımsadım şimdi. sonra ben büyüdüm, takvime yazmasam bile inceden inceden hatırlatırım hep. unutmadılar sağolsunlar yada ben sağ olayım hiç unutturmadım.

birkaç ay önce yaşadığım olay. çok yakın arkadaşlarım var ve canımdan kanımdan. her doğum günlerinde onlar için organize olup bir şeyler yapmaya çalışırım. birisinin doğum günü yazın ortasındaydı tatile gidecek vardı aramızdan taaa aylar öncesinden kutlayayım dedik de organize ettik arkadaşları. neyse velhasıl kelam benim doğum günümün olduğu hafta kimseye bunu söylemedim, dedim acaba kutlayan olur mu? saat 00.00ı geçti dedim aha kesin mesaj atarlar bir şey olur, yok. gün boyunca bekledim. aslında doğum günlerini o kadar önemseyen biri de değilimdir. öyle ortalık yerlerde işte bugün ben dooğğpduuum gibi şeyler de paylaşıp söylemem. fakat ne olursa olsun, insan en yakın çevresinden bir şeyler bekliyor. ertesi gün grupta ben hiçbir şey olmamış gibi konuşuyorum ama gerçekten kendi kötü hissediyorum. böyle yalnız, bitkin ve hayal kırıklığına uğramış. dedim dün benim doğum günümdü. tabi hepsi bir afalladı. özür mesajları falan yazdılar. özür dilemeye değmezdi, kırılmıştım ama yine de değmezdi. çok kırılmıştım lan. ben dertlerimi sevinçlerimi anlattığım insanlar, projemi diğer gün teslim etmem gerektiği halde o gece sırf arkadaşım üzgün olduğu için uyumamam üstüne bir de kutlamamaları. ne bileyim hocam zaten kutlamaları için arkadaşlık ettiğimden değil, unutulmak biraz koydu bana.