kimim ben

cevabı tam olarak verilemeyen sorulardan biri. zaman zaman kendimize sorup bir düşünmemiz gerekir. sahiden kimim ben? düşünüyorum. biri bana bunu sorsa ya da ben kendime sorsam ne diyebilirim diye. mesela ben ciddigibiyim. ama bu benim kim olduğumu değil nüfus cüzdanında yazan annemlerin bana koyduğu ismi verir. 20 yaşındayım. bu da bana kaç yıldır bu hayatta olduğumu belirtir. öğrenciyim ve hukuk fakültesinde okuyorum. şimdi de ne ile meşgul olduğumdan ve ileride büyük olasılıkla geçimimi ne üzerinden sağlayacağım hakkında bilgi verdi. ya da eğlenceli ve de duygusalım. bu ise kişiliğim hakkında ipuçları sağladı. ama hala "kimim ben?" sorusuna cevap veremedim. söylediğim şeyler benle ilgili olsa da beni tam anlamıyla ifade etmeme yetmedi. garip bir soru vesselam.

cevap olarak verdiğimiz meslek, isim, karakter gibi şeyler yapbozun birer parçası, asıl cevabı da yapbozun kendisi olan güzel bir soru.

birilerinin b planı ? birilerinin çivisi? birilerinin acabası? ben kimim..

(bkz: açken sen sen değilsin)

+kimim ben? -komutan logar! +bir daha söyle! -komutan logar!

şimdi öncelikle bunu nereye yazayım diye çok düşündüm.aklıma bu geldi eğer yanlış açtıysam affola. eskiden yani 6-7 ay önce belkide daha eskiden,insanları oturduğum yerden izler ruh hallerini filan düşünürdüm.ne yaptıklarına,yaptıkları saçmalıkları filan izleyip değişik düşüncelere dalardım.kendimce hep "acaba ne dertleri var,nasıl bukadar salak olmayı başarıyorlar,bu samimiyetsizlikler onları kusturmuyormu" derdim hep içimden.aslında yalnızlıktan yada içime kapanıklıktandı.gözlem yeteneğimin iyi olduğundan değilde ne bilim zevk alıyordum onları o şekilde izlemekten. şimdi ise kendi köşeme çekilip insanları gözlemleyemiyorum yada yapmıyorum bilmiyorum.gözlemlenen kendimmişim gibi şuaralar.belkide o "nasıl bukadar salak olmayı başarıyor" diye düşündüğüm kişi artık ben oldum.o samimiyetsiz bulduğum insanlar gibimi olmuştum gerçekten değişmişmiydim?belkide her güzel şey gibi kötüye doğru bi değişim içindeyim.

Çok eskilerden bir Necip Mahfuz şarkısı. Yıllardır hiç dinlememiştim bir anda aklıma geldi, 10 yıl geriye gittim.. --- spoiler --- Benim bi tek canım var yap pazarlığını Gelip gidenler bilmezler yaşattığını Adın bende yaşadıkça ben hiç ölmicem Belki hayat çelmesini daha da çok yicem Sigaralar yanar söner çözümler ertelenir İnsan birine güler birini dert edinir Gün gelir de her şey yalanlanır Bayat tadı hayatın bu fayansa düşen bi kan damlası Daha da kanasın oldukça olsun yaram benim, Kanar derim, zarar verip kalmaktan ölmek harbi yeğ mi? Adınla yeğenin cebelleşir haberin olmaz Ki; boynu eğdim, koynum ensiz hasretinle çürüdü derdi Babamın ağzı halen isminle örselenir Bilirim ölür o da üste bir de gömse beni "Önde benim" demek bana yakışmaz tövbeliyim Sen ölürsün anan yaşar otuz sene "dön be" deyip Kimim ben? Kırık aynalara bakıp da görmeliyim, suratsız ölmedik Zor yine sabretmek, denedim yaşamayı da gayretle Şimdi beni de asın şu gönderlere Bıraktığın şelale şimdi külden dere Vedalar hep buruktur evet aynen öyle, Fakat bazı şeyler erken olur ayrı hikaye Ben on yıl oldu büyüyeli duydum ilk kez Hayata yön veren ne varsa şimdi dip ses Görüşcez, elbet bir gün görüşcez O gün gelince tanıcaksın, o gün görüşcez Şimdi sayfalarca kelime yansa değersiz Benle daim olan her şey bence senden iz Bilirim bağrı yanmak nedir diye sorsalar Babamı parça parça yıllarca bölmüş olan his Bu dünya böyle döncek artık eminim anne ben, Toplasan çeyrek asır kaç ceset çıkar haneden İlaveten yapılmış yaşama dair boş hamleler Bi gün yanına alır beni de seni de beni de var eden! --- spoiler --- Y S

+ komutan logar! - bir daha söyle! + komutan logar! (bkz: komutan logar mı onun ben amına koyim)