çocukken yanlış bilinen şeyler

kızılderilileri kızıldereli sanıyordum mesela

aynı yatakta sadece yatmakla çocuk yapılabileceğini sanıyordum klasiktir bu

iftardan sonrada orucun devam ettiğini zannediyordum.

sınıfta kalınca yaz tatilinde bütün kapılar kilitlenip yalnızca sınıfta tek bir kişi kalıyor zannediyordum.

çok hızlı koşabilirsem suyun üstünde yürüyebileceğimi sanıyordum

ben dünyadaki herkes mutlu sanıyordum, babam iş yerinden mutlu geliyor, annem gün boyu evde mutlu. komşumuz mutlu, hayvanlar mutlu, yalan, mefaat, cinayet falan bilmiyordum ki başka bir şey düşüneyim. herkesin insan olduğunu zannetmekten olsa gerek.. en büyük mutsuzluk taso,misket kaybetmek sanıyordum. büyüyeyim çok param olsunda bir sürü taso,misket alayım istiyordum.. daha yazayım mı, yoksa yeter mi yanlış bildiklerim?

o arkadaşlarımın hep yanımda kalacağını hıç gitmiyeceklerini saniyordum

öpüşünce hamile kalınmıyormuş.

yalan soyleyince tasa donusmek

saglik alaninda calisan tum erkekler doktor tum bayanlar hemsire sanardim.

kimdi lan bana sürekli allah baba, ay dede muhabbeti yapan. ? baba oğul sanıyordum :(

kuşburnunu kuslarin gagalarindan yapilan bir cesit püre sanardim.

izmitliyim ben efenim. buralarda pişmaniye bolca bulunur bilindiği üzere. bi gün yolda ablamla birlikte yolda yürürken bi amca yanımızdan geçti, beyaz ve uzun sakallı bi amca. ablama "amcanın sakalları ne sevimli ya pişmaniye gibi dimi." demiştim ve ablamda "zaten o amcanın sakalları pişmaniye, onları kesiyolar kutulayıp satıyolar." demişti. işin kötüsü ablamında öyle sandığı için bana öyle söylemesiydi. ve bi gün annemle pişmaniye almaya gitmiştik yine o zamanlar, pişmaniye satan amcada aynı, uzun ve beyaz sakallı bi amca. amcaya "sizin sakallarınızda uzamış hadi kesinde alalım." demiştim. adam baya gülmüştü. annemde öyle. bu olaydan iki yıl sonraya kadarda öyle sanıyodum. hala pişmaniye yerken aklıma gelir😊

ben ali kırcayı allah sanıyodum.tövbe tövbee

maçı anlatan spikerin sesinin stadyumda da duyulduğunu sanıyordum.

kuranı elektrikli bişey sanıyordum abdestsiz dokununca prize dil atmış gibi olunacak hissiyatı vardı.

reha muhtar'ı türkiye'nin muhtarı sanıyodum (bkz: wtf)

çizgi flim karakterlerini gerçek hayatta yaşıyor zannediyordum.

guzel gunler gunesli gunler gorecegimizi sanardim hep. goremedik...

leylekler getirmesi, 8 yaşına kadar.

bakkala giderken annem sırf duvar kenarından yürü dediği için iki elimi yana doğru açmak suretiyle yüzüstü duvara sürtüne sürtüne gidip, eve perişan halde geri dönüyodum. az dayak yemedim üstüm başım toz içinde, sakallarım pas içinde eve döndüğüm için.

ben aydede dedikleri ayı allah sanardım ya la

hava durumunda bizim mahallenin adını arardım. ne çok beklemiştim be :/ babama sormuştum neden çıkmıyo diye " kızım saçmalama o orda çıkar mı hiç" hayaller viran..

dünyayı türkiye zannediyodum ülkeleri de türkiyenin içindeki şehirler. hey gidi günler hey :\

küçükken noel babanın gerçek olduğunu ve aslında anneannemlerin aldığı oyuncak köpeği, noel babanın getirdiğini zannediyordum. ev de sobalıydı, acaba nereden getirdi diye evde ufak araştırmalar yapıp en son balkondan girip köpeği bıraktığına ikna olmuştum. depremleri deprem dedenin yaptığını zannediyordum. (bkz: ahmet mete ışıkara) rüzgarı allah'ın nefes alışverişinden oluştuğunu zannediyordum. şimşeğin allah bana kızdığında çaktığını zannedip, yine ne yaptım ya diye oturup düşünüyordum. bunların konuyla bi alakası olmadığını öğrenince de bi süre teletubbies'deki güneşi allah zannetmiştim zaten.. şimdi bi düşününce, agnostik olmama şaşırmamak gerek..

sepetten çıkmamışız asdödmsjsldnd

"saatler olsun" değil,"sıhhatler olsun"muş. "eşek hoşaftan ne anlar?" değil, " eşek hoş laftan ne anlar?"mış.

büyük olmak çok güzel bir şey.

kanguruya kangrubu dermişim yıldızlardan korkarmışım çok safmışım güzel günledi

emre altuğ ile pınar altuğ'u kardeş sanırdım, hatırladığım en eski yanlış bildiğim şey bu.

malbora değil malboro bide mehmet ali erbil o kadarda sempatik değilmiş

büyümek güzel sanıyordum

demir parayı kağıt paradan daha cok sanırdım ablam iyi sömürmüş zamanında

cami minarelerini tövbe haşa allah sanıyordum

ben de imamları allah seçiyor sanırdım. ne sayko çocukmuşum lan ben

iki dedemi kardeş saniyodum

ben insanlar işe girerken para veriyorlar sanıyordum

karpuzu çekirdekleriyle yediğinde içinden dal çıkacağını sanmak

aşk'ı ayıp sanardık şimdi ise el kadar sebiler aşık anasını satayım

asgari ücreti sadece askerler alıyo sanmak..

babaların canı asla acımaz sanıyodum

atasözlerinin hepsini atatürk söyledi sanıyordum. sonuçta bildiğim tek ata o :)

uçağa bindiğimizde, yıldızların arasından geçebileceğimizi sanıyordum. ilk uçağa binişim benim için bir yıkım olmuştu bu yüzden.

yediğim ürünlerin paketlerinde arapça şeyler yazıyodu,kur'an diye korkup yere atmıyodum

büyümenin güzel birşey olduğunu sanıyordum.

dizilerde ki insanların televizyonun içinde sanıyordum (hatta bende girmeyi deneyip televizyonu üstüme düşürmüştüm)

yağmur yağdığında birilerinin bulutlara merdivenle çıkıp ellerinde süzgeçle(damlalar halinde düşmesi için ) suyu aşağı döktüklerini sanıyordum

şarkıda geçen "i feel good" sözü.

sıhhatler olsun lafını saatler olsun diye bilirdim bir zamanlar

ay dedenin beni takip ettiğini zannediyordum :)