ölümün normalleşmesi

çok tehlikelidir. teröre neden olan her şeyin hasıraltı edilmesine neden olur.

bence çoktan normalleşti.hatta artık içimizi rahatlatmak için sebep arar olduk.

Artık haberlerde gördüğümüz çoğu ölüm haberlerini mimiksiz okur olduk, ölüm normal ancak ölümün normalleşmesi can yakıcı; ülkedeki ölümlerin çoğunda belli belirsiz bir katil var ve hiçbirinin hesabı sorulmuyor, sorulsa bile kendi kendimize konuşmuş oluyoruz.

modernitenin doğuşudur. modernite, insanın ölüleriyle gerek duygusal gerekse mekansal ilişkisinde bir kırılma noktası oluşturur. günümüz metropol yaşamı yalnızca hızlı temposuyla değil, aynı zamanda bireyi eğlenceye ve tüketime teşvik eden, yaşamın anlık mutluluklarını yücelten ve bu suretle ölümlülüğü unutturmaya çalışan yapısıyla da ölüleri yaşayanların dünyasından uzaklaştırıp yalnızlaştırır. mezarlar gözlerden ırak yerlerdedir. modern insan ölülerini yalnızlığa mahkum eder. bu da ölümün inkarının başlangıcı ve duyarlılığımızı kaybetmektir.

kâğıttan evler yapılsın ve denetlenmesin, rant uğruna sağlam binaların kolonları kesilsin, deprem vergilerinin nerede olduğu hakkında gram bilgimiz olmasın ama kaybettiğimiz her insan için "melek oldu" diyelim. bu cinayetlere bulaştırılan romantizm gerçeği örtüyor, siliyor hatta.

Haberlerde o kadar çok ölüm haberi görüyoruz ki görmediğimiz zaman tuhaf geliyor zaten artık benimsemiş durumdayız Allah rahmet eylesin deyip geçiyoruz böyle olmamalıydı böyle olmamalıydık

ölümün normalleşmesi değil de öldürmenin/öldürülmenin normalleşmesi çok acı. insanların sonunun insanlığın sonunun gelmesiyle paralel olduğunu düşünüyorum. söyle bir bakınca da çok uzak değil.

arkadaşlar yaşamak ne kadar normalse ölüm de o kadar normaldir diye düşünüyorum?? öldürülmek ve öldürmek normal değil? bence herkes farkı anlayabilecek yaşta diye düşünüyorum.