konuşamamak

birşey hissetmediğin bir kıza karşı akar gider,koşarsın,istersen kızın duygularını yönetip kendine aşık bile edebilirsin ancak iş sevdiğin kıza gelince konuşamazsın,dilin tutulur,koşmayı bırak yürüyemezsin hatta emeklersin.

düşünmeden pat diye konuşmayla alakalı bir durum. bende de sıkça var

bi olayı heyecanlı heyecanlı anlatırken kelimedeki harfleri karıştırdığım oluyor durup kalıyorum ama çevremdekiler alıştı artık gülüp geçiyoruz jdisjdksjds

ağzımdan çıkıcak hiç bir cümleyi beğenemiyorum aq. hayır düşüncesizimdir de aslında. çenem düştüğünde de ne anlattığımı bilemiyorum :(

karşında durur sevdiğin kadın.sen o bakmazken ona bakarsın böyle yandan yandan göz bebeklerinden öpersin.sonra döner ve hemen kafanı çevirirsin.bu sefer de o sana bakmaya başlar.sen ona bakmazsın ama bilirsin o sana bakıyordur.iki taraf da birbiri ile konuşmaz asla.aslında bir taraf tek kelime etse biraz bağrışsalar her şey çözülecek.ama bir taraf suçluluğundan konuşamaz diğer taraf ise aldanışından.iki taraf da gururuna yediremez o ilk adımı atmayı.sen konuşmazsın, o konuşmaz ve hoca gelir hadi arkadaşlar derse diye.sen arkanı döner sınıfına gidersin o arkasını döner sınıfına gider.ama aklınız hala aynı yerdedir.kalbiniz hala oradadır.orada birbirlerine bakarlar.birbirleri için çarparlar..sen bunu idrak ettiğinde ne karşında senin için çarpan bir kalp kalmıştır ne de senin kalbin artık onun için çarpıyordur.allah hepimize kalbindekini hayırlı olan eylesin ve onu nasip etsin

gerginlik ve stres anında bende baş gösteren sıkıntı

sözel dersleri tekrar ederken genelde konuşurum. kendi kendime konuyu anlatırım. dün de bi kaç yazar tekrar ediyorum, konuşamadığımı farkettim. (bkz: sabri esat siyavüşgül) (bkz: kenan kulusi koray)

şu öksürük ne zaman geçicek ya boğazımda sanki bi yumru var ve bu konuşmamı engelliyor

konuşamam yalnızca üniversite sınavı

bazi anlar cok akiskan bir sekilde konusup muhabbeti cok iyi ilerletebiliyorum ama konu duygulara gelince zerre konusasim gelmiyor. konusasim gelse bile konusamiyorum. bi kem kum, bi ı hı he hi... i̇nsanları hicbir zaman anlayamazsiniz, tam iliski kuramazsiniz, sadece o durumu kendiniz yasamis gibi dusunur ve kendiniz yorumlarsiniz, karsi tarafin ne hissettigini anlayamazsiniz. boyle dusundugum icin olsa gerek, hislerden konu acildi mi ya lafi kisa kesiyorum ya da susuyorum. ama yok, konusalim diyen olursa konuyu cevirip bilime döndürürüm, beyin firtinasina sebebiyet verebilirim. tabi bu durum karsi tarafa da bagli 😂 ek; bu yuzden olsa gerek, cok yogun hislerimi fark ettigim an susuyorum. karsi taraf dogru duzgun bilmez. ve cocukluk askimdan genclik sevdama kadar, hep uzaktan baktim. i̇mkansizliklsrini dusundum, bana gelenleri sevmeye calistim. bu da geceye itirafım olsun. (bkz: asosyal itiraf)