hayattan zevk alamamak

boşvermişlik ve bitmişlik hissinin birleştiği nokta. ne yapsam kimseye yaranamıyorum düşüncesi. şuan içinde bulunduğum eylem.

zevk alamamak eylem mi lan

benim kadar boş ve sıkıcı bir hayat yaşayan başka biri daha var mi acaba :/

her şeyden eli kolu çekme, bıkkınlık, hiçbir şeye ilgi duymama, mutlu olamama, sıkılmaktan sıkılmak falan bir sürü sonucu var

hiçbir tat bulamıyorum hayatta, öylesine yaşıyorum. bir anlam bulamıyorum, geçip gidiyor her şey.

psikiyatride 'anhedoni' olarak ifade edilir. hayat hiçbir şekilde zevk vermez, ne yaparsan yap bir huzursuzluk ve kaygı içerisindesindir.

tel taktıralı üç gün oldu. bütün dişlerim sızlıyor, doğru düzgün yemek yiyemiyorum. ağzımın içinde yaralar çıkıyor. bunun üstüne hasta oluyorum, burnum adeta niagara şelalesine dönüşüyor, ciğerlerim ise mayon yanardağı gibi fokur fokur.. yediklerimden tat alamıyorum.. sürekli bir uyku hali ve yorgunluk.. yaklaşan vizeler cabası. hayatımın arka fonunda; ahmet aslan - geberiyorum çalıyor.

sınav haftası herkesin yaşadığı durum

boşuna yaşıyormuş gibi bi his..

hic biseyden zevk alamıyorum okula gidiyorum okuldaki etkinliklere katılıyorum arkadaslarım var vs ama hic bisey bana mutluluk vermiyo sadece mecburiyetten yapıyorum fırsatım olsa sadece yemek yer ve yatarım hani öyle uyumak degil bos bos saatlerce yatmak istiyorum hareketsiz yetheeeeerrr ben yoruldum hayat gelme üstüme

valla ben hiç almıyorum,hiç.

zevk alabildiğim tek aktivite vardı, futbol. artık ondan da zevk alamadığımı fark ettim. keşke suriyeliler tarafından öldürülsem de yeni bir iç savaş çıksa. insan hayatı bu kadar ucuz olmamalıydı.

hayallerin gerceklesmemesi

eskiden keyif aldığın aktivitelerin ayni tadı vermemesi ve/veya başkalarının keyif aldıklarının da sana keyif vermemesi iyice bunaldigin sıkıldığın allahın belası durum belirsiz aralıklarla etkin bi şekilde yaşıyorum ayni bir lokantada sevdiğin yemeğin berbat yapılmış olması ve onu guzeldir diye yemek gibi

hayattn değil de. artık monoton olan şeylerin beni tatmin etmiyor olması. artık paraşütle atlayış yapıp hayata bağlanma zamanı geldi

eskiden keyif aldığım her şeyin bir anda benim için değersiz olması...

belli bi bölümünden 2 yıldır zevk alamıyorum

zevk alacak zamanın olmaması

ama hayat bende acaib zevk aldığı aşikar. başka açıklaması olamaz yani bu yaşananların. (bkz: hahaha bak şimdi napacam ) (bkz: bak bak amk salağı ) (bkz: şşş şş bak napacak şimdi hahah) (bkz: dur dur nasıl ağlayacak şimdi izle burası çok komik ) (bkz: dur çok uğraştım az da yüzü gülsün ) (bkz: şimdi bi daha düşsün hahaahah)

son iki aydır böyle bu gram zevk almıyorum.ne yapıyorum ne düşünüyorum kiminle ne konuşuyorum hiçbir şey bilmiyorum.uyuyor muyum,rüya goruyor muyum yemek yiyor muyum hiçbir şey bilmiyorum.

bazen geliyor, şarki bile dinleyesim gelmiyor agalar. nedendir benim bu halim?

Yaklaşık bir kaç aydır yaşıyorum bu durumu. Evdeyken dışarı çıkmak istiyorum , dışarı çıkınca da bunalıyorum eve dönmek istiyorum. Deniz havası iyi gelir diyorum. Deniz kenarında en fazla üç dakika geçirebiliyorum. Okullar açıkken okula gitmekten nefret ediyordum. Şimdi ise okulların açılmasını istiyorum. Ama açılınca yine nefret edeceğimi biliyorum. Dizi, film izlemekten de sıkıldım. Saatlerce ne yapmalıyım diye oturuyorum. Ama içimden hiçbir şey gelmiyor. Ne yaparsam yapayım mutlu hissedemeyecekmişim gibi geliyor.

daha kötüsü hiçbir zaman zevk almayacakmış gibi hissetmek

Şu sınav geçsin zevkin amınakoycam

Ya şu yazıyı pek de umursayacak mısınız bilmem ama 1 dk sonra yaşayacağınızın garantisi yok hayattan zevk alamadığınızı düşünüyorsanız sahip olduklarınızla zevk almayı öğrenmek gerekir

Hayattan zevk alamıyorsun, kendini hiç mutlu hissetmiyorsun bunu dile getirdiğinde de yakın çevren seni nankör, şükretmeyen biri olarak yargılıyor.

olips alın. en son 1 liraydı.

hayattan da zevk almazsın ya

"Ey kör! Aç gözünü de düşlerden uyan. Simurg'u göremesen de bari küçük bir serçeyi gör. Kaf Dağına varamasan bile hiç olmazsa evinden çıkıp kırlara açıl; böcekleri, kuşları, çiçekleri ve tepeleri seyret. Bırak dünyanın haritasını yapmayı! Daha hayattayken bir taşı bir taşın üstüne koy. Gülleri ve bülbülleri göremeyip gün boyu evinde oturan adam Dünyanın kendisini hiç görebilir mi?" Demiş İhsan Oktay Anar. İsterseniz Pollyannalık diyin, isterseniz şükürcülük, bardağın dolu tarafını görebildikçe zevk alırsınız bu hayatta. Çok fazla ileriyi düşünmeden, daha çok anda kalarak bulabilirsiniz o hazzı ancak. İşe yaradıkça, kendinizi işledikçe ışıldarsınız.

Biz mi hayattan zevk almıyoruz yoksa hayatımızda zevk alınacak bir şey mi yok diye düşündürür bana

Depresyon belirtilerinden biri

Böyle bi hayattan nasıl zevk alalım normal şartlar altında değiliz.

Zevk aldıran şeyler artık aldırmıyor. İçten olmayan her hareket her durum daha da mutsuzlaştırıyor, daha da üzüyor, kızdırıyor.

Uzun zamandır yeni hobiler edinmeye çalışıyorum. Spor, müzik, el işleri vs. Bir yere kadar ilerliyor ama devamı gelmiyor. İlk başlarda çok heves ettiğim bir şeyden hemen soğuyorum. Beni en mutlu eden müzik bile artık zevk vermiyor. Mutlu etmiyor beni. Kitap okuyorum, sonunu getirene kadar kitap ne kadar sürükleyici olursa olsun ben sürüklenmiyorum, okuma isteğim artmıyor. Anlık mutluluklar yaşıyorum. Mutlu da olmuyorum aslında. Gülüyorum ama öylesineymiş gibi geliyor. Yapmaya inat ettiğim şeyleri artık kim ne derse desin yapmak istemiyorum mesela. Diyetisyene gittim, birkaç ay dişimi sıkıp kilo aldım ama şimdi kilom bile umurumda değil. Bu gidişle yine zayıflayacağım zaten. Ales'e girmeme 15 ay civarı bir süre var. Belki kafam dağılır diye test kitabı aldım. Paragraf çözmeyi de sevdiğimden. Belki birkaç yaprak çözüp bırakacağım onu da. Mutsuzum sanırım. Mutlu olsam daha anlamlı gelirdi belki her şey. Çok yazdım belki ama, zevk almamanın en büyük sebeplerinden biri mutsuzluk. Mutsuzluğunuzun asıl kaynağını çözmediğiniz sürece diğer zevk aldığınız şeyler bile belli bir süre oyalıyor sizi. Gerisi boş.

Hayata karşı kulaç atamazsınız kendinizi akışa bırakın insanların yanında biraz da kitapları dost edinmeye çalışın tamamen mutlu olmayı kafaya takıp düşündüğünüz sürece mutlu olamazsınız.

Bir süre sonra, bir yaştan ya da yaşantıdan sonra zatem hayat bir döngüye giriyor. Ne yeni şeyleri denemek isteriz ne de hayatımızdaki alışkanlıkları bırakırız. Hayattan zevk nasıl alınır, mutluluk nasıl gelir bilemem ama eğer ömrümü sadece bunları düşünerek harcarsam, daha kötü duruma geliyorum, çıkmaza giriyorum. İyisi mi canın o an ne isterse onu yapmak. Ne plan ne program en iyisi kafana eseni yapmak. Uyumak mı istiyorsun uyu, zaten bir süre sonra sen kendinden sıkılıp başka şeylerin arayışına giriyorsun.

Daha 22 yaşındayım. Hayattan zevk alamıyorum ya. Aile evinden kaynaklı diye düşünüyorum. Umarım bu yıl mesleğimi elime alırım ve artık hayattan zevk almaya başlarım.

bu aralar hissettiğim..

hayatı sikim

böyle düzenin abv...

hiç başıma gelmeyendir. sabahın oluşunda, gecenin karanlığında, kahvenin kokusunda, dinlediğim müziklerde bile huzur bulacak bi an bulurum. ota da mutlu olurum boka da mutlu olurum. şurada bi yirmi yılım var ya da yok. yeterince acım da var bi de kendimi bohemliğe sürükleyemem.

Hayatım ve sorumluluklarım sayesinde oluşan durum.Zaten insanlarla anlaşamıyorum birde üstüne ev iş monotonluğu gerçekten yorucu..

Çok kötü bir durum ya. Böyle öncesinden büyük hevesle bir şeyi planlıyorum planladığım şeyden 1 saat sonra sıkılıyorum.