çocuk olmanın en güzel yanı

tek derdin çizgi film izlemektir,hayaller o zaman daha bir masum daha bir güzeldir.

taso oynamak çok güzeldi

yaptığın şeylerin sorgulanmaması. çünkü çocuktum

çocuk olmak.

dunyadaki en temiz varlık olmak

kalbinin acıdığını hissetmiyorsun

bir sürü güzel hayaller kurup, hayallerde baş kahraman olmak

herşeyin mümkün olabileceği imkanına inanmak bence en mükemmeli. bir bakıyorsun süper kahramansın, bir bakıyorsun bir doktor, bir bakıyorsun harika yemekler pişirmişsin, bir bakıyorsun annen düştüğün yerinden öpünce geçmiş tüm acıların

çocuk olmanın güzel yanları eskidendi.. şimdiki çocukluğun pek bir güzel yanını göremiyorum. dönem kötü

sorumluluk almak yok, geleceğe dair planların yok, kalbim kırıldı üzüldüm derdi yok, arkadaşlarım kazıkladı derdi yok, finalin vizen bütün yok tek derdin çizgi film saatini beklemek mis gibi be

gelen misafirin cebinden çikolata çıkarması çocuk olmanın en güzel yanıydı şimdi her gelen misafirde çikolata özlemi çekiyorum

"ben buradayım!" demek için sağına soluna bakmaya gerek duymayacak kadar özgüven sahibi olmak

anne ve babam kavga ettiğinde rahatça ağlayabiliyordum

çocuk masumdur. yalandan, hayatın gerçeklerinden uzak toz pembe bir hayatı olur. en güzel yıllarıdır.

minderden yaptığım ev bozulduğu zaman ağlamaktı.

yaptıklarının sorumluluğunu almak zorunda olmamak. sıçıp sıvasan bile kendin temizlemek zorunda değilsin.

insanlara kendini kabullendirmek zorunda değilsin ... başarısızlık senin için kayiptan çok eğlence.gerçek bir dünyada değilsin. soyut ve mutlu.

ne yaparsan yap sevilecek olman, henüz insanları tanımaman ve hayallerine olan o inancın.

gunahsiz ve buyuklere gore daha genis hayal gucu.

ağlayınca üzülünce ilgi odağı oluyosun çocukken bence çok güzel bişey suan üzüntüden ölsem kimsenin umurunda değil mesela

dertleri gözümüzde büyütmememiz.

gece kafanı yastığa koyduğunda rahat direk dal uykuya da ne olsun.

bütün ailenin bir arada olması. (bkz: ah babam sağ olsaydı şu köşede otursaydı)

evdeki tüm abur cuburları yemek. şuan 18 yaşındayım ben yiyemeyip 4 yaşındaki kardeşime vermek zorunda kalıyorum. neyse feda olsun ablasıı

bilmemek

23 yaşındayım 3 yaşındaki kardesimin en kıskandığım özelliği istediği yerde sıçabilmesi :)

tek derdin markete gidince annenin/babanın almadığı çikolataya döktüğün gözyaşı olması

eğer çok istersen her şey mümkün, inanmak zor değil

hayatındaki tek derdin karnının doyması ve oyun oynamak 🙂

büyüyünce her şeyin güzel olacağına inanmak. umut güzeldir sonu hüsran olsa da

çocuk olmak

sorumluluk yok uykuların rahat en büyük derdin ev ödevin daha ne isterdiysem.

anne babaya istenilen anda sarılmak

masumiyet

küçükken bi büyüğüme laf sokunca gülüp ne akıllı çocuk derlerdi daha güzel bi sey olamaz heralde ahsjdhd

dünyadaki herşeyi bir oyuna bağlamak...

Mutlu olmak için sebep aramıyorduk. Olduğu gibi yaşıyorduk hayatı.

Hayatın kötü yüzleriyle henüz tanışmamış olmak (şanslı bi çocuksan)

Isten atilma ihtimali yok

cahil olmadığın halde mutlu olmak

O büyülü hayal dünyasında dünyanın ve insanların hiçbir pisliğini görmeden büyümektir herhalde. Düşme, kirlenme korkusu olmadan özgürce koşmaktır çocukluk. Hisleri tatlılıkla içinden geldiği gibi söylemek ve çocuk olmayı başarabilmek.. Umarım tüm çocuklar gerçekten çocuk gibi yaşıyorlardır.

büyüyünce her şey daha güzel olacak sanıyorduk. yaşadık ve gördük. (bkz: kandırıldık dostlar)

heyecan dolu bir şeyler anlatabilmek. biraz önce dokuz yaşındaki yeğenim aradı ve bugün gittiği bilim müzesini anlattı telefonu açar açmaz. insanın gözlerinin içi gülüyor derler ya sahiden gülüyormuş. sonra annemin yedi yaşındaki diğer yeğenimle konuştuğunu fark ettim. ortak konuşmaya alayım sizi dedim. yedi yaşındaki de annesiyle yemek yapmış. ne yaptığımı bilmiyorum ama malzemeleri sayabilirim dedi ve zıplaya zıplaya “pirinç, tarhana, su” diye bağırdı. onun da gözlerinin içi gülüyor. çorbanın heyecanı kaplamış her bir yanını. şimdi kediye anlatıyorlar günlerini. böyle güzel bir şey çocukluk. dilerim bu heyecanlarını söndürmek zorunda kalmazlar. gorsel

benim bacım için öyle bu durum. o adım atmadan ben düşünüyorum yerine. istediği olmadığı zaman ona en yakın şeyi bulmaya çalışıyorum ya da gönlünü almaya çabalıyorum. onun uğruna yaşıyorum gibi bu hayatı işte. bence çocuk olmanın en güzel yanı bu.

tüm saçmalıkları, ayıp olur mu, rezil olur muyum derdi olmadan yapabilme ehliyeti tabiki

Sorumlu olmama hali +karşılıksız sevgi :)