izdiham

20.sayısını çıkarmış edebiyat dergisi yazar kadrosunu rahatsızlar diye adlandıran güzel yazılar barındıran bir dergi ayrıca sosyal medya hesaplarından güzel paylaşımlar yapmaktadır facebook twitter Üsküdar da bir kafeleri var ufak ama derginin hatırına gidilir

twitter sayfasına 'dergiler de yorulur' yazarak gönüllere taht kuran mecmua.

. Aylık edebiyat dergisinin internet sitesinde harika bir anket var. Sevdiğimiz kızların ya da adamların çocukları olursa, biz o çocukların nesi oluruz?

sosyete pazarı çıkışında ücretsiz servis arabaları oluyor ya onda olur çok.

türkiyede okunmaya değer sayılı edebiyat dergilerinden (bkz: erkekler ağlamaz, ölür)

zincirlikuyu metrobüs durağı.

28.sayısı nisan ayı itibariyle çıkacak olan edebiyat dergisidir. gerek kapak tasarımı gerek içeriği olsun okunmaya değer. not:grafikerin kavuşamaması beni de üzdü..

başıma bir şey gelmeyecekse kapağı bok gibi

28.sayısında ön kapak olarak kara tahta üzerine "sayın ulaştırma bakanım kavuşamuyoruz." yazısı yazılmıştır.arka kapakta ise bülent parlak'ın "ben tek başımaydım, onlar ise yalnızdı" dizelerini kullanmışlardır.ayrıca kıyametin kopma ihtimaline karşı abonelik almayan dergidir.:)

Hayata bir yerinden tutunmaya çalışanların dergisi. dağ başında izdiham Gökyüzüne karşı okunduğunda ise pek bir anlamlı. Sevgili izdiham, sizi seviyorum. Ve bazen biz de kavuşamıyoruz. Pek bir üzücü.

çok samimi bir dergi. internet sayfalarını ve dergiyi biraz inceleme fırsatım oldu ve oldukça beğendim. ayrıca twitterda oldukça aktifler ve tam anlamıyla her kelimelerinden samimiyet akıyor.

cuma sabahları bim'de yaşanılan şey.

Twitter da denk gelmem sonucu gördüğüm güzel bir dergi. Sitesine girdiğimde beklentimi karşıladı. buram buram samimiyet kokan twitlerini gibi siteside oldukça samimi. iletişim kısmına girdiğim de yine bir sürprizle karşılaştım. Bize Ulaşmayın! Ulaşınca Ne Olacak? 'Kıyamet kopma ihtimali nedeniyle izdiham Dergisi’ne abone yapılmamaktadır.' iZDiHAM Edit: Dergiyi -29- aldım okudum beklentimi karşıladı. (30. Sayısı çıktı ) Tek temennim herkes tarafından okunmaması ve popüler kültürün bir parçası haline getirilmemesidir.

şunun 29.sayısına bir türlü ulaşamadım ama eninde sonunda alacam seni :)

--- spoiler --- bana, kaybettiği bir savaşın muzafferi gibi davranan bu dalgınlık senin olmayan karşında yaşıyorum zannet diye gözlerimi kıpırdatmayı gösterdi --- spoiler --- . geçen sayısında en sevdiğim satırları içeren dergi. ayrıca son sayısında yeni haram listesi adlı bi sayfa içeriği hazırlayıp tepkimi çeken bir dergi, garipsedim yani haramın yenisi eskisi olmaz. umarım yanlışlarının farkındalardır.

29. sayısının arka kapağının güzelliği

izdiham “O kadar talihsizim ki bir oba beyinin kızı olsam sana kanaviçe işlerken Haçlılara esir düşerdim” cümlesiyle gönlümü bir milyonuncu kez çalan dergi gibi dergi. izdiham adamdır. Cumartesi kursunda bile içimi şenlendirdi. Eski sayıları mı bana ait yoksa ben mi onlara aidim, bu ara sorguluyorum.

twitter hesabı ile gönül bağımı koparsam da zedelenen kalbim onu okumayı bırakmak istemiyor. ölmediği müddetçe ,ki efsaneler ölmez, elini bırakmayacağım ve okuduğum tek mecmua.

en son hataydaki künefe izdihamını izlemiştim. ama hiçbiri batmanda 2006 yılında yaşanan sel felaketinden sonra insanların ekmek ve yemek sırasında yaşanan izdiham kadar beterini görmemiştim..

Kıyamet kopma ihtimaline karşı abonelik faaliyetleri olmayan, kapaklarıyla ve icerikleriyle dikkat çeken edebiyat dergisi

Karga sembolüyle gözümün önünden gitmeyen bir kapağa sahip olan dergi. Hatrımda kalan da bir alıntı yapmak isterim : Dünya çok büyük biliyorum. Yorgun insanların gidip her köşesine ayrı ayrı bakamayacağı kadar büyük dünya..

Bülent parlak … Bu havada gidilmez , Hepimiz ölecek yaştayız derken ne güzel söylemiştin oysa ki … Allah mekanını cennet eylesin …

(#2144976) aniden kalbime düşen dergi. (bkz: Bülent Parlak) ın vefatından sonra içimde sızı olsa da çok özledim. Yeni sayısını değil, eski sayılarını okurkenki kendimi özlüyorum. Dergiye de aşık olmazsın desem de olmuşum bir kere. Benimki yara açanı sevmek. Ve fakat sonra sarıp sarmalıyor da. Canım.

(bkz: İzdiham dergi)okuyan biri yok mu ya birlikte yıkılalım ?

abim her sayısını takip ederdi. abim neyi severse ben de onu izlerdim zaten. bir sayısında "üzül, üzülmeyenler alçaktır" cümlesini görünce gerçekten hoşuma gitmişti, her sayısını karıştırıp okumaya başlamıştım. lisedeki edebiyatçım da bunu fark edip bana derginin bir sayısını hediye edince benim için daha anlamlı olmuştu. derginin her şehirde kitap grupları olurmuş, üniversitedeyken bizim şehirde de başlamıştı. yeni yeni insanlarla tanıştım. bir süre sonra grupta bir avuç insan kalmıştı, ben başkanlık yapmaya başlamıştım. başta tam bir kitap grubuyduk, her buluşmamızda ortak bir kitap film seçip onunla ilgili konuşurduk. sonra arkadaş olunca beraber lunaparka falan gitmiştikgorsel pandemi başlayınca da biz şehrimize döndük, kitap grubu da kalmadı ortada. izdiham benim için abimin sevdiklerini sevdiğim için takip ettiğim bir dergiydi başta. sonra sürekli yeni anlamlar yüklediğim bir şeye dönüştü. zamanla dergi de orjinalliğini kaybetmeye başladı. "grafikerimiz aşık olduğu için kapak yapamadık" diye kapak yaptıkları bir sayıları vardı mesela muazzamdı. ama popülerliği takip etmeyen şeyler kendine de yer bulamayabiliyor. o yüzden kapaklara oyuncuların fotoğraflarını koymaya başladılar. gerçek olmayan sosyal medyada dönüp duran birkaç hikayeyi gerçekmiş gibi dergiye aldılar falan, bir ara baya olay olmuştu bu. dergi benim yıllardır bildiğim dergi gibi gelmemeye başladı. belki de büyüdüğüm için zamanla anlamını kaybetti benim için bilmiyorum. derginin sahibi bülent parlak da vefat etti malesef. dergiye çok emek verdiğini biliyorum. her kapağa yazdıkları gibi: hepimiz ölecek yaştayız.