kitaplarını paylaşmayı sevmeyen insan

parasız kaldığımda şehrin en işlek caddesine kitaplarımı dizdim ve kartona ne alırsanız bedava dedim. bir kaçı aldı gitti teşekkür etti, bir kaçı delimisin dedi, bir kaçı hiç bakmadı, bir kaçı harikasın dedi saatlece konuştu ama kitap almadı, biri geldi hepsini aldı. genç al şu parayı dedi ve gitti. o parayı vermeyenler, almayanlar, delimisin diyenler kitabevimi açtığımda hepsi müşterim oldu. o işlek caddede bir hafta bu şekilde yaptım. bir haftanın sonunda beş bin liranın üstünde param oldu. genç al şu parayı diyen adam bana şehrin en işlek yerinde küçük dükkanını makul bir paraya kiraya vermişti. boşverin, paylaşın gitsin..

müziklerini paylaşmayan insanla aynı kişi olabilir

bu insan benim sanırım ama yemin ediyorum kötülüğümden yapmıyorum. okumaya başladığım andan itibaren kitaplar alındı bana , ömrüm kitap okumakla geçti çok seviyorum ve çocuklarım gibiler aq ya kitabı ödünç verdiğim insan zarar verecek diye ödüm kopuyor

ödünç verdiğim kitapların yarısını, belki daha fazlasını geri alamadığım için bu benim. ödünç aldığın kitabı götüne mi sokacaksın, turşusunu mu kuracaksın lan bak yine sinirlendim...

alıyorlar geri getirmiyorlar, ben yıpranmasın diye küçük küçük çeviriyorum sayfaları onlar kıvırıyorlar hatta nerede kaldıklarını işaretlemek için kıvırıyorlar. az önce başıma geldi, kardeşim tatile gidecek benden kitap istedi, oralara kadar gönderemem yolda yıpranır dedim, belki şekilcilik belki gereksiz bir tutum ama çocukluğumdan beri kıyamam.

içinde yaralar saklıdır, derler hak veriyorum. altını çizdiğim cümleleri kimsenin bilmesini istemem. aynı şekilde başkasının kitabını okumaktan da haz etmiyorum.

ben sevmiyorum. kitaplarımı, kalemimi, kıyafetlerimi, ayakkabımı, makyaj malzemelerimi, su içtiğim bardağı... bir şeyin bana özel olmasını seviyorum. paylaşıyorsam çok çok sevdiğim insanlarla paylaşıyorum. onun dışında "dağıtıcı" değilim. herkesle yemeğimi paylaşırım, ihtiyacı olduğuna inanırsam paramı paylaşırım, bilgimi, samimiyetimi... ama yukarıda saydıklarımı değil.

kesinlikle haklıdır,paylaşılmamalıdır. paylaşınca kitap ya kaybolur yada hasar alır.üzülürsün kalbin kırılır.

henüz kitaplarımı benim gibi sevecek biriyle karşılaşmadım demek ki.adam can sıkıntısından okuyor nasıl vereyim.. gerçi isteyince de hayır diyemem ki :/ hele o kitabı sonuna kadar açıp okuduğunu görünce :( (bkz: kızını vermek istemeyen baba)

kitap herkese verilmemesi gereken bir bilgi kaynağıdır ve bence kişiseldir.

kitaplar paylaşılır mı ya ? ben onlara gözüm gibi bakıyorum çünkü değer veriyorum ama ödünç verdiğim kişi ya kitaplarıma iyi bakmassa ? kimse benim kitaplarima benim gibi bakamaz. ben kitaplarin sayfalarını bile katlamazken bazı insanların kitabı karalamalari beni hayrete düşürüyor. kitap önemli bişey

benim zaten bi kaç tane kitabım var onları da hiç açmadım bile alabilirsiniz yani. (bkz: adım adım alfabe) (bkz: cin ali)

kusura bakmasın kimse ama asla şahsi kitabımı vermek istemiyorum. çok fazla hatrı ve ısrarı olması lazım kişinin. okuduğum her kitabı kişiselleştiriyorum bir kere. aldığım notlar, düşündüklerim, oluşturduğum fikirler, alıntılar hep kitabın üzerindedir benim. o kitap artık hepsinden farklı, benim bir yansımam olur ve paylaşamam. ama onun yerine kitap satın alıp hediye ederim o ayrı.

ben. ben kitaplarımaco çocuğummuş gibi özene bezene bakıyorum. zarar görmesin diye üzerinde yazı bile yazmıyorum. bir arkadaş istiyor okumak için hadi vereyim okusun deyip veriyorum. kitap bir geliyor şeytan çarpmış gibi. yok lan size kitap mitap.

ben aldığım bazı kitapları okumaya kıyamıyorum kitapların arasına iz kalmasın diye ayraç koymuyorum. çocuğummuş gibi bakıyorum kitaplara. tanıdığım hiç kimse kitaplara benim kadar önem vermiyor. o yüzden uzun bi süre daha kimseyle paylaşmayı düşünmüyorum

isteyen kişinin kitaplara ne kadar değer verdiği ve kitabın ona ne kadar şey katabileceği ile ilgilidir. ben de kitaplarımı paylaşmayı sevmem. ufaktan bir obsesif kompulsifim de var. o kenarları katlanmış olarak görmeye dayanamıyorum. kitabımın bana incitilmiş olarak gelmesine tahammül edemiyorum. ama o kitap o kişiye bir şey katacak mı? katacaksa veririm. muhtemelen tekrar da almak istemem. hediyem olsun derim...

benimdir. arkadaşlarıma çaktırmam kitap tutkumu. odamda görüp isterlerse yapacak bir şeyim kalmıyor. ama tam yarım saat kitabın başına bir şey gelmemesi için uyarınca içimde bir psikopatın yattığı düşünüp şöyle bir titriyorlar. genelde sağ salim geliyor kitaplarım. yine de vermek istemiyorum tabi. "zaten okumuşsun hediye et diyen" oluyor yakın çevremden. onlara da kitabın yenisini alayım sana diyorum. şimdiye kadar hiçbiri almamı istemedi.

benim. denk geldiğim kimse kitaplarımı benim kullandığım özenle kullanmadı o yüzden sevmiyorum.

kitabı bir arkadaşınıza ödünç verirsiniz ama o size geri vermez aylar geçer kitap yalan olur o yüzden anneme bile kitap verirken çekiniyorum kıyamıyorum ki kitaplarıma

beeen. kitabıma kim benim gibi düzgün bakar ki. sayfalarını kıvırmayacak kitap ayracı kullanacaksın çantana koyarken düzgünce koy ki kapağı kıvrılmasin vs. atasözü bu gibi durumlar için söylenmiş mesela : el elin eşşeğini türkü çağırarak ararmış

paylaşma taraftarı değilim. kütüphaneme koyduğum kitaba zarar gelmesin diye yerini bile çok nadir değiştiriyorum. adam kitabı alınca benim gösterdiğim hürmeti göstermiyor. çok sevdiğim kitabım yıpranmış halde geri geliyor, bazen de hiç gelmiyor(du). kendi kitabımı vermem. ama çok okumak istiyorsa, isteyen arkadaşıma o kitabın yenisini alıp hediye edebilirim. böyle daha mutlu oluyorum.

kitabı hor kullanacaklarından korktuğum için bu işe girişmem. kuzenime okuduğum bir kitabı vermiştim ama ben o kitabı zamanında okurken yıpranmasın diye kapağını çok zorlayarak sonuna kadar dahi açmamıştım. kuzenim ise kitabın ne kapağını sağlam bırakmış ne sayfalarını. kitap ayracının varlığından bir haberdi herhalde çünkü kaldığı sayfayı yarısına kadar katlayarak işaretlemişti. sonra bende ona kızıp kitabı hemen bitirmesini ve getirmesini istemiştim. o günden beri kimseye kitap vermedim.

hiç sıkıntı yok. okuduğum kitaplardan belirli kısımları not alırım. sonrasında kitabı veririm. getirip getirmemesi önemli değil artık.

kitaplar en iyi dosttur diye bir söz var ya hani ben de dostlarıma zarar gelmesinden korktuğum için birine kitabımı vermekten hoşlanmıyorum verdiğimde canımdan can kopuyor korkuyorum çünkü ben sayfasını dahi kırıştırmaya korkarken bazı insanlar kırışık gömleğe çeviriyorlar.

e geri gelse verilen kitaap payalaşılır elbet. kaç tane kitabım heba oldu ödünç verme yollarında.

ben sevmem. ben kitaplarima gözüm gibi bakarım. bazen birine okumasi için ödünç veriyorum kitabimi sanki dün alınmış gibi bir şekilde, kitap bir geri geliyor sanki köşedeki bakkalın veresiye defteri.

ben! o kitaplar benim kütüphanemi süsleyecek, o kadar! verdiğim kitabı aynı şekilde ve kısa sürede geri alabileceğimi bilsem belki veririm ama genelde olmuyor öyle. bak lisede bir çocuk benden hamlet'i istemişti, edebiyat sınavında soru gelecekti, kitaba zarar vermemesi ve tez vakitte getirmesi şartıyla vermiştim, sözüne sadık kalıp aynı şekilde çabucak getirmişti.

çoluk çocuk okuyacak ilerde ne paylaşması...

(bkz: ödünç alınan kitabın kenarlarını burkmak) bu ne rahatlıktır ya. ulan benim kitap ben yatakta okumuyorum uyurum altımda kalır burkulur diye. yok daha da kimseye vermem amk.

ben o kitabın kapağını bile 180 derece açmıyorum zarar görmesin diye bir de kitabımı mı paylaşacağım

yok abi sevmiyorum. ben ki kitabı katlamaya kıyamazsen sen hurharca kullanıp kenara atıyorsun, üstüne çay bardağı koyuyorsun! verir miyim ulan !

bence bu kitabın hayatımızdaki önemine bağlı olarak değişir mesela bir kitap vardır çok çok ayrıdır sizdeki yeri veremezsiniz rafa kaldırmaya kıyamazsınız açıp açıp bakarsınız bir sayfası dahi kırışsa içiniz gider onu paylaşmazsınız anlarım ama onun haricindekiler bence paylaşılmalı sonuçta yemicek kitabı okuyup vericek zor değil verirken uyarırsın dikkatli kullan diye bu şekilde sorun çözülür okumalı ve okutmalıyız buna ihtiyacımız var

la ben nasıl vereyim adama 40-50 senelik kitapları. ben kendim okurken iki büklüm okuyorum kitaba zarar gelmesin diye adam benden alacak hayvan gibi davranacak kitaba. yok öyle bir dünya kimse kusura bakmasın..

çok çok ufakken yaklaşık 20-30 kitabımı okuması için babamın arkadaşının çocuğuna vermiştim. geri getirmedi. o günden beri tedirgin oluyorum verirken. başkasından da hediye olmadıkça almıyorum.

ben de hayatta vermem. kaç zaman odama kitaplık bile almadım gelen giden karıştırıyor diye. sonra dedim siz hayırdır çocuklarımın yeri benim yanım. kendilerine odamın en güzel yerinde bir yuva ayarladım şu an. 💕huyumu herkes bilir o yüzden benden kimse kitap istemez. ben de kimseden istemem. ben onların yapraklarını çevirirken korkuyorum bir şey olacak diye bir de yaban ellere mi vereyim.

çünkü neden geri vermiyolar mesela ?

verilen kitabın ağzına sıçtıkları için artık kimseye kitap falan vermiyorum bok okuyun

paylaşın oğlum, paylaşmak iyidir. mesela atli nickli kardeşinize birkaç kitap verin de benim kitaplarımın peşimi bıraksın. paylaşın, güzeldir paylaşmak.

paylaşıyoruz tamam eyvallah da, kaç tane kitabımı geri alamadım. ne paylaşıcam bundan sonra.

ben. hiç sevmem zaten huyumu bilen de benden kitap istemez. canımı istesinler daha iyi. çok nadir insana kitap veririm onun da kitaplara nasıl davrandığına bakarım

hangi arkadaşıma kitabımı verdiysem sayfalar arasında ya çay lekesi ya da çikolata lekesi ile karşılaştım. varsın rafta çürüsün o kitaplar ama temiz olsun diyerek kimseye güvenip vermiyorum

vermem bak kiyafetimi iste, paramı iste, her şey olur ama o olmaz okumak mi istiyorsun hemen sana da alırım bi kitap... ama benim okuduğum,hatta yaşadığım altini çizdiğim arasina notlar aldığım duygularimi belli eden cümleler not aldığım kitabim mahremim vermem....

en son bir kitabımı paylaştığımda arkasında fondöten lekesiyle geldi de makyaj temizleme suyuyla zor çıkardım. ben şimdi başkalarına kitaplarımı nasıl vereyim be sözlük ?

anı biriktirmek pek bana göre olan bir şey olmadığını fark ettim. genellikle okuduğum kitaplarımı dağıtırım.

(bkz: ay götüm) şaka bir yana kitabın amına koyyonuz bazen lan

birçok kitabım birçok kitap katili tarafından sayfaları kıvrılmış bir şekilde geri dönünce paylaşmamayı tercih etmeye başladım. kitabın kenarı kıvrılır mı hiç? bak düşüncesi bile tüylerimi diken diken etti.

valla ben paylaşmıyorum.mis gibi verdiğim kitabı hasarlı geri aldım ve çıldırdım o günden beri kitaplarımı ellemeyin diye dolanıyorum ortalıkta

kitapa değer veren birisi ile paylaşırım ama gözüm arkada kalacaksa vermem çocuğum gibi hepsi :)

ya cebimdeki tüm parayı iste veririm ama kitap ı-ıh olmaz. forest gump kitabım hala geri gelmedi. ondan sonra verdiğim tek kitap ta 1 sene sonra geri geldi. ben şimdi kitabımı niye neden paylaşayım!?

eskiden paylaşırdım. ama kitabımın bana dönüşü kıvrılmış ve yırtık sayfaydı ve o günden sonra canıma tak etti. o gün bu gündür paylaşmam kitap falan. gitsin alsın kendine oradan okusun.