kitaplarını paylaşmayı sevmeyen insan

nefret ederim,ben biriktirmeyi seviyorum hatta kütüphanemi kilitli aynalı cam yaptırdım,bir ton para veriyoruz d&r a gidin alın,isteyen olursa sıkılıyorum,daralıyorum isyan ediyorum

verdikten sonra getirmeyen kitabı başka bi forma büründüren arkadaşlar yüzünden korkarım ve de altını çizdiğim yerleri de milletin görmesini istemem onları okumak günlüğümü okumakla eşdeğer

ben ilçe kütüphanesine veriyorum direk. kitaplar temiz tutmak koleksiyon yapmak için değil ki. okumak için herkesin okuması için

son dal sigaramı bile alın, kitaplarımdan uzak durun. yapamıyorum. kalbim sıkışıyor

benimdir bu.neden paylaşayım ki yani?kitap bu.gel paramı iste,kıyafetimi iste,canımı iste ama kitabımı isteme.

benim kadar iyi bakacaklarını bilsem paylaşırdım ama kötüler kötü

kitabı veriyoruz da geri vermiyor şerefsizler, o yüzden vermek istemiyorum.

sevmediğim insan tipidir. tamam anladık seviyosunuz, kitaplarınız her şeyiniz ama bi bakabilir miyim diye istediğimde dahi sanki canını istiyormuşcasına karşı çıkmanızın bi manası yok.

sevmem çünkü alıyorlar ve aylarca getirmiyorlar ben demesem zaten akıllarına bile gelmiyor kitaplar

geri gelse sıkıntı yok , gelmiyor .gelse de senin o kitaba verdiğin özeni başkası vermiyor

o kişi benim. kolumu veriyormuşum gibi hissediyorum biri kitabımı isteyince.

ben mesela sayfalarını böyle özenle çeviriyorum ama verdiğim kişi afedersiniz öküz gibi. niçin vereyim?

paylaşmayı sevmeyen insan değilimde.ödünç istenip geri verilmemesi durumunu hoş karşılamıyorum.

hatıralara önem veren insanim sadece geri verilmesi şartıyla paylaşırım çünkü ileride altini cizdigim sozleri tekrar tekrar okumak istiyorum

geri getirmiyorlar. evdeki kitap sayısı okuduğumun yüzde onu. çünkü malım aqü

muhtemelen daha önce birisine kitabını ödünç verip geri alamamış ya da geri aldığında kitabının sayfaları kıvrılmış ağzına sıçılmış olan insandır. yazıktır. yemeyin bu boku.

bana açılmış bu başlık resmen. kitabın kapağını bile katlamadan okuyan ben, birine kitap verince rezil halde geri vermesine ayar oluyorum, deliriyorum. para vereyim kendine al ama kitaplığımdan tek bir kitap isteme. bir de bu kadar kitabın var, okuyunca bana ver benim olsun diyenleri duydum. manyak manyak konuşma niye senin oluyor benim kitabım :(

herşeyimi paylaşabilirim ama kitabımı paylaşamam. ya alırlar geri vermezler ya altını çizerler ya kenarını kıvırırlar benim narin narin davrandığımın ağzına ederler kimse kusura bakmasın ben sevmiyorum kitap paylaşmayı

bakın şimdi ben de okulda her teneffüs çikolata yemeyi bilirim fakat gözüme kitap kestirince harçlığımdan artırmam gerekiyor, biriktirip alıyorum. sonra el bebek gül bebek okuyup şaklayacağım derken sen onu istiyorsun? ben o teneffüste bi çikolata istesem vermezsin lan adi köpek. ben yine veriyorum tabi alıp geriye içine sıçmış bi şekilde veriyorsun. e seni napim ben!

ben. vermek zorunda değilim. zaten verdiğim hiçbir kitabım bana dönmüyor. dönenlerde keşke dönmeseydi diyorum. kitap bir geliyor, adam kitabı o kadar benimsemiş ki sayfanın kenarlarına bir şeyler yazmış, kapağını burkmuş. kardeşim benim, benim 8 seneyi aşkın kitaplarımda ufacık kusur göremezsin. -ki öyle kitaplarım var, sanki yeni alınmış, kapağı hiç açılmamış gibi. cani misin? şimdi geleyim de sana kitabımı vereyim, nanayı alırsın

tam olarak bu yaz yaşadığım durum şuan aklıma geldi de içim cız etti kitaplarımı içimden vermek gelmese de verdim ve bilin bakalım kitaplarım geri döndü mü? :(