sokak hayvanlarına yardım etmek

karton, çöp poşeti, koli bandı en önemlisi havlu. arkdaşlar hemen hemen bu proje aklınızda canlanmıstır. yapım çok basittir. mimarlık istemez. vicdanın icin yapabileceğiniz en basit yöntem. sizi seviyorum.

up up up.

ne yazikki belediyelerimizin gereken özeni gostermedigi konu

iki leğen ile de yapabilirsiniz bu kulubelerden. içine gazete ya da bez koyun. ayrıca eğer arabaya binecekseniz önce kaputuna vurup ses çıkartın. sıcak olduğundan arabanın motoruna kedi girmiş olabilir. ben kedimi böyle sahiplenmistim mesela.

adam gibi adam

lütfen whiskas yedirmeyin kedilere. lütfen çok ucuz mama vermeyin çok zararlı. böbreklerine karaciğerine çok zarar veriyor. onun yerine yemek artığı vermeniz daha mantıklı, bide kedilere tavuk kemiği vermeyin, onlara zararlı... (bkz: kaş yaparken göz çıkarmak)

edin... ama asla sokak hayvanlarına yardım ederken başkasının huzurunu bozmaya sebebiyet vermeyin. bizim komşu... kedi besler bu adam, evinde öküz kadar kedisi var ve sokak kedilerini de besliyor. yemek olarak et verir, mama verir; ayrıyetten süt verir. güzel. ancak o kanlı etleri tabağa koymadan yerlere seriyor, apartman kapısının önü kanlı kanlı oluyor ve sinekler türüyor. o kediler daha sonra ürüyor ve minik minik kediler oluyor apartman bahçesinde, bazıları ölüyor falan, detaylara girmeyeyim. apartmanda kedilerden korkan hamile bir kadıncağız vardı, kendisi kiracıydı eşiyle birlikte, sırf kedi korkusu yüzünden ayrılmak zorunda kaldı. o kediler gece zır zır bağırıyor resmen, rahatsız ediyor. belediyeye kedilerin alınması için gidildi ancak işe yaramadı. --- özellikle yazın apartman kapısının önü rezalet kokuyor o kedilerden dolayı. kan, sinek, kedi kokusu... pisliyorlar da etrafa. entirinin başında da bahsettiğim gibi; hayvanları sevin, yardım edin ancak toplumu rahatsız etmeyin.

insana bir işe yaradığını hissettirir. geçen bir köpekle poğaça yedik :) o kadar açlar ki ayırt etmeden yiyorlar. illa çok çok özel bir şey yapmanız gerekmiyor. migrosta mamalar bir lira. es geçmeyin onları lütfen bize ihtiyaçları var.

genellikle kedilere denk geliyorum ve genelini sevip,oynuyorum biraz tüy döküyorlar evet ama pek sorun teşkil etmiyor,süt alıyorum almasına ama içmeleri biraz zor oluyor o yüzden olala alıyorum onu kendim yiyorum kabınada süt koyup öyle veriyorum,seviniyolar ve insan mutlu oluyor yahu

o zamanlar uni 2deyim. bir sabah uyaniyorum camin onunden ciyak ciyak sesler geliyor. bakiyorum 2ad minnak kedi yavrusu. sut veriyorum falan ama biryandan da kolluyorum cocuklar bise yapmasin. analari etraftadir, nasil olsa gelir alir ilgilenir diye arada bakiyorum. saatler geciyor aksam olmak uzere ama veledler oyle sahipsiz duruyor. neyse hadi gelin lan diyorum aliyorum eve. tabi okula gidip geldigim icin gun icerisinde evde bunlar tek takiliyor. o zaman tabi cahiliz kedi bakmayi bilmiyoruz. kum falan hak getire, ben bunlara sut,mama verdikce bunlar evin yeryerine sicip sicip birakiyorlar. neyse uc bes hafta geciyor bunlar buyuyor ama o ara bi pire yapiyorlar abi sorma gitsin. evde duramiyoruz. dizden assagi kasinmaktan kendimizi sokaklara atiyoruz. tabi daha dayanamadim saldim vicdansizlari. eve almakla iyi mi ettim kotu mu ettim bilmiyorum ama sabahlari gelip yorganin altinda benimle uyumalarini hala unutamam :) hayvanlari sevelim beyler ne de olsa insanlara gore daha zararsizlar...

özellikle bu sıcak mevsimde hayvanları susuz bırakmamak için özenle her gün apartmanın önüne bir kabın içinde su bırakıyorum apartmanımızda bazı insanlar o kabı tekmeleyip atsalar da en sonunda çıldırıp kabın kenarlarından delip demir telle elektrik direğine bağlamıştım ondan sonra atamamışlardı. neden böyle yapıyorsunuz diye sorduğumda ise verilen cevap " apartmanımızı pisletiyorlar " dönüpte sizin gibi yediklerini bahçeye atıyor bile dememiştim saygıdan neyse bazen böyle insanlar çıkabiliyor karşınıza. sonra annem tavuğu falan temizlediğinde yorgun olsam dahi aşağıya inip o kedileri doyurmayı seviyorum yavru kedileri gördüğümde onlar için özel süt alıp besliyorum onları izlerken cidden insan dünyayı unutuyor. son olarakta bu dönem - üni 2.sınıfın 2.döneminde - yatay geçiş yaptığımdan arkadaş edinemedim -dışarıda insanlara hemen sıcak yüzümü gösteremediğimden- her sabah dersin başlamasına yarım saat varken okula gelirdim bahçede taburelere oturup çantamdan poğaçayı çıkarıp okuldaki kedinin önüne koparıp atardım o kedinin iştahla poğaça yediğini gördükçe içimdeki bütün organlar mutlu oluyordu. sokak hayvanlarını sevin valla bize ihtiyaçları var.

Bazen kavga ediyorlar da mazlumun yanında duruyorum onu savunuyorum

ben bu sebeple komşularla ve hatta mahalleli ile çok kavga ettim. alıştırma şunları, yemi gören köpekler de geliyo vidi vidi, bıdı bıdı. biz de seviyoruz hayvan ama yeter artık böyle etrafımızda vs. vs. bi gün dedim, sizlere yazıklar olsun. işinize geldi mi allah düşmez ağzınızdan. şunların yediği, içtiği battı ya size inşallah siz de sokaklara düşer, aç kalırsınız da anlarsınız hallerini dedim. daha da tohanmadılar bana. ama yıllardır beslediğim kedim, cadı, öldü, kahroldum :(

nirvanası bu...linki ben de hâlâ müstakil evimin bahçesinde kedi, köpek besleme hayali kurayım.

bir tane kedim var mahallede sadece bana yaklaşır başka kimseye yanaşmaz bile. onu yavruyken beslemeye başladım ama annesi oldugu için eve almadım.şimdi büyüdü onun yavruları var ama maalesef sütü gelmiyor. her sabah veterinerin verdiği özel mamayı tek tek içiriyorum. öğlen ve akşamda aynı şekilde. gece evdeysem bir tur daha besliyorum. yavrularını beslerken karşıma oturup bekliyor öyle bakıyor ki bana teşekkür ediyor sanki. sonra binanın kapısına kadar takip ediyor beni. geçen gün komşulardan biri " pis pis her yere yatıyorlar bırak şunları yaagg" dedi. ağzına çarpasım geldi bi tane yalan yok. o minnettar bakışlarını her gördüğümde bütün yorgunlugum gidiyor. çok değişik bir şey. ( niye eve almıyosun derseniz hanımefendi eve asla girmiyor gururlu bi kedi)