ehliyet almak

aldığım halde cebimde çürüyen polislerin daha sormadığı kart

stajyer ayagina devletin para topladigi cuzdanda bulundurulan kart

15 sene önce tek hayalimdi.

2016'dan sonra iq'sü 80'in altında olanlara ehliyet verilmeyecekmiş (bkz: acın acımızdır heisenberq) edit : bu da link

yasaya takılmadan 12. ayda aldım ve çayımı yudumlayarak her yere yürüyerek gidiyorum

stajyer ehliyet 2 senede doluyormuş zaten arabam olmadığı için çok zor olmaz

aldım ama bir işe yaramıyor

sırf götü boklu,sonradan görme akrabalarımıza muhtaç olmamak için alacağım. mezun olur olmaz da borç harç yaparak çekeceğim altıma bir araba. oturtacağım güzel anamı da en öne merak ettiği her yere götüreceğim.

3 yıldır girip bir türlü ehliyeti alamadığım sınav

hiç ilgimi çekmeyen bir durum.arabam yokken almak mantıksız geliyor.

çok da bi sike yaramıyor. alalı sanırım 4 yıl oluyor, biri yeni aldığım zamanlarda bi mekana girerken yaşımın tuttuğunu göstermek için olmak üzere 2 kere çıkarttım cüzdandan.

ehliyeti almadan önce polise yakalanmıştım, yalvar yakar ceza kesmemişti sağ olsun. daha sonra ehliyeti aldım bu sefer gözüm hep polis arıyor yakalansam da ehliyeti göstersem diye. i̇ki senedir bir kere bile polis denk gelmedi, sadece mekana girerken kimlik sormuştu garson bende ehliyeti göstermiştim bir tek o zaman işe yaradı.

kursa yazıldım geçenlerde daha derslere başlanmadı korkuyorum bea

18 yaşıma girer girmez 1 hafta sonra paldır küldür ehliyet kursunun önünde buldum kendimi. erken kalkan yol alır diyip babam hemen yazdırmıştı aradan çıkarttım yani.

an itibariyle gerçekleştirmiş bulunduğum eylem. mutluyum :d

babamın ısrarları sonucu inşallah yapacağım iş pazartesi kursa kaydolucam direkt teorikler başlıyormuş, zaten geçen yıldan beri kullanmayı biliyorum ama işin resmiyete dökülecek olması beni acayip heyecanlandırıyor arada derslerde dalıyorum ehliyeti aldığım ilk gün egm ye twitter'dan alandayım gel beni çevir diye mesaj atıcam

bak sınıfımda yaşım arkadaşlarıma göre büyüktü ehliyet almak için artistlik yaptım dedim siz küçüksünüz falan ben alacağım. hala daha alamadım demek ki neymiş benim arabaya ihtiyacım yokmuş otobüslerede zam geldi yürüyorum paso (bkz: hayır ağlamıyorum )

şükür bugün aldım ehliyeti, 2 ay çabaladım yapacak bir şey bulamadığımdan şu an boşluğa düşmüş olsam da olsun

her ne kadar aksilikler yaşamış olup 1 ay geç olsa da sonunda aldım (dün). alırım bi hayırlı olsun, kazasız belasız sürüşler.

bir kişi hayırlı olsun desin lan

ehliyetini yeni alanların düşündüğü ilk şey çevirmede durdursalar da ehliyeti göstersem sanırım.

en zor kısmı da sınavı geçtikten sonra harç parası yatırmak :(

4. kez girdiğim direksiyon sınavından, sınav görevlisi liseden hocamın girmesi ile geçmiştim. geçtikten sonra yanıma gelip şey demişti, seni geçiriyoruz ama ben seninle uzun yola çıkmazdım. bu da böyle ehliyet alırken üzüldüğüm bir anımdı. neymiş ben heyecan yapıyormuşum, diyemedim hayır ben zaten heyecanın ta kendisiyim jdjdjd

yıllardır düşünüp bu sene yapabildiğim eylem. hala alamadım ama olsun adım attık sonuçta.

Parkta kala kala sonunda aldım

Bu ara aşırı hevesliyim ve tuhaf bir şekilde arabalara merak saldım. Tabi bir de babam ehliyet alırsam bana araba alacağını söyleyince daha da bir heveslendim ama inşallah hevesim kursağımda kalmaz. Gözüm korkuyor sözlük sizce ilk etapta korkmakta haklı mıyım?

Şu sıralar almak için can attığım şeydir, hali hazırda sınavları bekliyorum

Benim ikinci defa alışım bu gidişle 3. Defa daha alırım sanırım:))

7-8 sene önce giriştiğim eylem. Ne iyi yapmışım. Mis gibi şöför oldum. İyi ki peder bey zorla yazdırmış beni kursa. Şiddetle tavsiye ederim, yaşınız geçmeden alın.

Kimliğimi çok sık kaybediyorum, yanımda yedek olsun diye ehliyet almıştım.

Küçüklüğümden beri annem hep sen büyüde ehliyet kursuna birlikte gidelim derdi. 18 yaşıma geldim bende çoğu insan gibi ilk ehliyet almaya niyetlendim. Annem birlikte gideriz dedi. Ama hep bir bahane çıktı. Olmadı bir şekilde. Bende annemin aslında niyeti olmadığını ve beni oyaladığını düşündüm. Aradan yıllar geçti. Bu yaz koronadan dolayı ilçedeki evimizde kaldık. Evin önünde bahçe olduğu için merkezdeki evimizden daha keyifli vakit geçiriyorduk. Bu ehliyet konusu yine açıldı. Annem (49) hadi yarın gidelim kurs için gerekli evrakları soralım yazılalım dedi. Yine bir sorun çıkar diye düşünmüştüm ama çıkmadı. Annem ben ve kardeşim gittik kurs belgelerini falan tamamladık. Fotoğrafçıya bizi kurs hocası aracıyla bırakıyordu. Annem ön koltukta biz arkadaydık. Hoca yakınlık derecemizi sordu. Annem yarı arkaya dönük şekilde ‘benim kızlarım’ dedi. Sesinde öyle büyük bir gurur vardı ki o an hâlâ aklımda. Sonra annesi ve kızları kursa yazıldı. Bu sırada çevreden şakayla karışık kızlar alırda sen alamazsın ehehe tarzı yorumlar geldi. Kendilerince gülüyorlardı. Küçük yerde dedikodularda dönüyordu farkındaydık ama takmadık. İlk direksiyon sınavında kardeşim geçti annem ve ben kaldık. Biraz heyecan olmuştu tabi. İkinci sınavda benim saatim daha erkendi. Annemle beraber gittik sınav yerine. Bu kez geçtim. Arabadan indiğimde annemin o kadar gururlu bir bakışı vardı ki. Kızlarımın ikisi de ehliyetlendiler bana daha ne olur almasam da olur dedi. Sonra sınavına girdi. O da geçti. Tuttuğunu koparan bir kadın olmuştur zaten hep. Bugün ehliyetlerimiz elimize ulaştı. Annem ve ‘kızları’ ehliyet aldılar. Hani demiştim ya gurur duydu diye. Asıl gururu ben duydum. Benim annem 49 yaşında ehliyet aldı arkadaşlar. Çevreden gelen eleştirilere güldü geçti. Yapamazsın diyenlere olsun dedi. Hırs yapmadı sadece başardı. Bir dahaki yaz ilçeye annemin kullandığı aracımızla gidip mesajı gerekli mercilere ulaştırmak minik bir temennim :)

Hemen alıp aradan çıkartın daha sonra yoğunlaşan hayat monotonunda zamana bulamayabilirsiniz. Bununla birlikte yükselen ehliyet parası ve her sene git gide zorlaşan sınavı da göz önünde bulundurun alın gitsin bir zararı yok

Bundan 4 ay önce yazılmıştım kursa. Ama şu lanet olası korona yüzünden hala alamadım. Bir tek direksiyon sınavı kaldı o da sürekli ertelenip duruyor. Oysa ehliyet almak en çok istediğim şeylerden birisiydi. Beklerken hevesim kaçıcak diye korkuyorum. 'Allah' ım nedeeeen' diye haykırasım var şu an. Ehliyetim yok diye evdekiler araba kullanmama da izin vermiyorlar. Sadece arada mahallede bir iki turlayıp geliyorum. Valla bıktım bıktım bıktım Edit: Benimki ehliyet alamamak oldu sorry ndkxjdjd yani şu pandemi döneminde boşuna uğraşmayın isteseniz de alamıyorsunuz.

Direksiyon sınavımdan geçtiğim günün ertesi gün pandemi nedeniyle tüm sürücü kurslarına ara verilmişti. 2020 yılının bana getirdiği tek şans buydu sanırım..

sizce ağlayarak babamdan mı öğrenmeliyim yoksa çekinerek kurstan mı?

Ehliyet alış anılarımdan çok yolda gördüklerimden bahsedeyim. Şu ana kadar çok uzun yol yaptım, ordan oraya git bir sürü yol çektim gerek şehrin içinde gerekse şehirler arasında. Ehliyet verilirken gerekli sınavlardan önce gerçek anlamda bir psikolojik test yapılması gerektiğini düşünüyorum. Reaksiyonların ölçülmesi, panik anında nasıl başa çıkabiliyor bunları ve bir iki tane daha kapsamlı bir test yapıp ondan sonra ehliyeti teslim etmeleri gerekir. Çünkü ehliyeti eline alan heidi gibi arabayı zıplata zıplata yollara çıkıyor ne şerit bilir ne kural bilir.. sadece sınavı geçip ehliyeti almış tipler, bilinçli şoförlerin canlarına kıyacak şekilde araç kullanıyorlar. Siz de kendinizi hazır hissetmiyorsanız ve yeteri kadar antrenmanlı değilseniz, sadece çevrenizden gelen “ehliyet almalısın” baskısıyla alma gayretindeyseniz; ALMAYIN. Kimsenin canını yakmaya hakkınız yok.

Arabanız yoksa almayın diyen tiplere bakmayın. Cidden lazım oluyor. Is hayatında bir bakmışsınız ehliyet şartı var en basit örneği.

2 Mayıs 2021 de gidip jandarmadan alacağım inş

(#3853450) sözlüüüük ben sürücü kursuna kayıt oldum :) Sürücü koltuğuna sadece resim çekilmek için oturan bir insan olarak aşırı gerginim ama hadi hayırlısı. (bkz: heyecan yapıyorum ölürcesine )

gözümde çok büyüttüğüm ancak anlamsız derecede kolay eylem. 26 yaşıma kadar almayı aklıma bile getirmedim. 26 yaşımda araba almaya karar verdim ama ehliyetim yoktu 26 yaşımda babamdan 1 haftalık sürüş eğitimi aldım 1 hafta sonra yazılı sınava 1 gün kala çalışmaya başladım yazılı sınavı geçtim, ehliyet sınavını geçtim. bitti. sonra arabayı sattım. istanbul'a taşındım. artık ehliyete ihtiyacım yok. fin.

Yazılı sınavdan çok korkuyordum ki yazılıları hiç sevmem. Sınava çalışmadan 88 puan aldım direksiyonda kendime çok güveniyordum daha önce bağa felan gittiğimizde kullanıyordum ama direksiyonda kaldım. O da parkta ha sürüşte hiçbir problemim yoktu, hoca dahil herkes şaşırmıştı kaldığıma. Geçen babam ön kaputu açtı bildiklerim yağ, silecek suyu, motor suyu ve akü. Babamda nasıl ehliyet aldığıma şaşırmıştı.

Ben ehliyet almasına alırım da babam arabayı bana vermez....

Devir saatimi neyse ona vites göstergesi dedim hoca o ne dedi ben de şu diye gösterdim de sonradan anlaştık şükürler olsun Sonra ne mi oldu ben de ehliyet aldım sevgili sözlük :p

Yazılı sınavda kek sorular çıkıyor verilen kitaptaki testleri çözün yeterli. Direksiyona gelince; araba kullanma konusunda sıfır olsanız bile iyi bir hocaya denk gelmişseniz tekte geçersiniz. Öyle tatlış bir direksiyon hocam vardı ki sınavı geçtiğimde artık onunla araba kullanamayacağıma üzüldüm düşünün.

Boktan sapık bir hocaya, iş makineleriyle kaplanan güzergâha, sınav günü değişen park kurallarına ve durduğumuz yokuşta (nasıl oldu ben de bilemiyorum) yanımda arabayı cıyaklatıp dumanlar çıkaran elemana rağmen hızlıca ehliyetimi almıştım. Yazılı sınav zaten çok kolay, uygulamada da kendinize güvenin ve her adımı sakince yapın. En önemlisi bu bence; acele etmemek. Sonra hopp bir bakmışsınız ehliyet cepte geziyorsunuz.

Aldıkta ne oldu ailenin maaşsız şoförü oldum.

Uzun zamandır çok istediğim bir şey. Sanki alsam hayattan kopucakmış gibiyim. (kopamadı)

mayis gibi kursa yazilirim diyorum kendimce umarim heyecanim ehliyet almama engel olmaz

telefon kılıfının arkasında dursun diye almış gibi hissediyorum bazen