yaşıtların evleniyor olması

nasıl olur

Evlenmelerini bir şekilde kabullendim ama çocuk da yapmazsınız be

Yaşıtlarımın gittiği yol, yol değil

İlk başlarda evlenenlere "daha çok küçükler bu yaşta evlenilir mi?" diye bakıyordum. Sonra bu "o da mı evlenmiş?" e döndü. Şimdi "bir tek sen kaldın" diye baskı uyguluyorlar. İhale ne ara bana döndü anlamış değilim

Baba konuyla alakasız, biri bana nasıl başlık açacağımı söylerse sevinirim.

Duygusal olarak birşeyleri tam anlamıyla oturtmak bu kadar zorken üstüne ekonomik buhran varken bu koşullarda evelenenlere madalya takmak lazım .

En yakın iki arkadaşım da düğününü 1 ay arayla yaptılar şimdi ikisinin de çocuğu oldu birbirlerine “Anlaşabilirlerse aralarını yapalım, birbirlerini tanırlar biz de tanışıyoruz zaten” diyorlar. Ulan adamların çocukları oldu onları evlendirmeyi düşünmeye başladılar ben de daha evlenmeyi düşünecem.

Çocuğu olan bile var allahım lan daha yaşımız kaç? Ben birazdan pc'yi açıp oyun oynicam aq.

Az önce üniversiteden sınıf arkadaşımın hamile olduğunu gördüm. Ben daha bir ilişkide dikiş tutturamadım anca flört, ayy daral geldi yine. Ben genç anne olmak isterdim aslında :/

Evleniyor olmaları bir şey mi, benim yaşıtlarımın liseye giden çocukları var. Ben evde kaldım sanırım :)) Son umudum sensin gülüm. Sen de beni almazsan kabuğumda çürürüm...

Yaşıtlarım boşanıp ikinci evliliklerine geçti.

9 ay önce buluştuğumuz ilkokul arkadaşlarıyla tekrar buluştuk. Sözlü olan nişanlanmış, nişanlı olan evlenmiş, evli olan hamile, tek çocuğu olanın ikincisi yolda Ben mi? ....

Biz de kendimize çeşit çeşit elbise bakıyoruz ne güzel işte. Not: beğendiğim elbise biraz önce stoga düşmüş hemen aldım onun mutluluğunu yaşıyorum. İnşallah hayalimdeki gibi olur üstüme yakışır.

Baskalarina gore yasaya yasaya bir hayatimiz oldugunu unutuyoruz. Varsin gitsin herkes gonlunce yasasin. Toplumun dayattigi evliliklerden mutsuzluklar doguyor...

Sayfam evlenen, nişanlanan, sözlenen insan pozları ile doldu. Eksik mi var sorusu anında flaş etkisi yaratıyor

30 yaşıma geldim evlenmek istemiyorum. İnsanlar birbirni aldatıyor,gereksiz kıskançlıklar,gereksiz kavgalar... Böyle bir dünya ya ve bu iktidara 20 yıl yaşatmış bu topluma çocuk sunmak istemiyorum. İnatla evlenmicem...

çocukları bile olmuş... yaşına basacak neredeyse. vallahi böyle sevip, sevilip mutlu bir aile kuracaklarsa bize karışmak düşmez.

Asla anlam veremiyorum. Nasıl yaaa nasıl?? Birini seviyorsunuz , o da sizi seviyor. Tanışıp anlaşıyorsunuz. Üstelik o sizin, siz onun ailesiyle de anlaşıyorsunuz. Dur bitmedi üstüne üstlük birbirinizin ailesi de birbiriyle anlaşıyor. Evleniyorsunuz ve çocuk yapıyorsunuz. Ve son olarak henüz 23 yaşındasınız. Ben yemin ederim hayret ediyorum daha ben çocuğum nasıl bir çocuk getireyim dünyaya.. Garip çok garip..

İyi ki evlilik yaşı yükselmiş. Yoksa 17 yaşımda bu dertlerin içinde arkadaşlarım evlense kaldıramazdım...

Şaşkınlıklar içindeyim. Instagram'da hemen hemen her gün bir nişan bir düğün görüntüsü görüyorum. Hepsi tanıdığım yaşıtım insanlar. Siz ne ara hayatınızı kurdunuz, doğru işi buldunuz doğru eşi buldunuz, maddi birikimi yapıp evlenmeye hazır hissettiniz? Ben miyim hala yeni doğmuş ceylan gibi incecik bacaklarının üstüne kalkmaya çalışıp düşen tek kişi?

Modum: (bkz: Kim ne bok yerse yesin )

Yaş 32 ve 33e az kaldı. Dün de 3 gün konuştuğum hanımefendi ile ortak noktamız çok az ve kişiliklerimiz uyumsuz diye görüşmeyi sonlandırdık. Artık sorun bende mi diyorum. Ama sorun bende değil biliyorum. Sanırım evlenen yaşıtım kalmadı. Evde kaldım. Doğru kişi ya da eşim olacak kişi yolunu kaybetti galiba. Evlenenlere bir ömür mutluluklar. Boşanmak isterseniz burdayım :) Uygun fiyata boşarım :)

Aileden sürekli baskı yemeye sebep olur. Annem sürekli “arkadaşlarım torun seviyor, ben sevemiyorum.” Diye psikolojik üstünlüğü ele geçirmeye çalışıyor.

Sizin yaşıtlarınız evleniyorsa yine iyi. Benim bi arkadaşım var 5 sene sonra çocuğu askere gidecek. Hey yavrum heyy

dısarıda beraber takılmak icin arkadas kalmadi sayılır

Bugün ilkokulun ilk günü yanımda "anne anne" diye ağlayan arkadaşımın nikâhındaydım. Bu zaman denen mefhum gerçekten çok garip, içerisine daldığın an kayboluyorsun. Çok değişik hisler yaşatıyor.

Yaşıtlarımın çoluğa çocuğa karışıyor olması.

25 yaşımdayım. Annem ve ablam evliliğe olan duruşumu ve korkumu biliyorlar. Ama yinede arada evlilikle ilgili zorbalamaktan geri kalmıyorlar. Annem bugün evlenmemiş kişilerden bahsederken " kocalmış " dedi. Bahsettikleri kişiler 30 40 yaşlarındalar. Evlenmeyen kişilere sorunlu gözüyle bakılıyor ama sadece cinsel hayat için birisiyle evlenmek de sağlıklı değil. Evliliğin bir diğer sebebi, yeni bir hayat kurmak. İnsanlar evliliği özgürlük olarak da görüyorlar. İnsanlar aile evinden ayrilmak kendilerini gerçekleştirebilmek için de evleniyorlar ve ben aile evine sabrı kalmamış, halâ okuyan, işi olmayan bir zavallıyım. Hayatımda hiç sevgilim olmadı. Sevilme duygusuna da yabancıyım. Ne özgürüm ne seviliyorum. Offf yine bana karabasanlar geldi....

Buraya bayağı bir şeyler yazdım sonra sildim. Yaşıtların evlendi çoluk çocuk sahibi oldu sen gecenin bu vakti ne anlatıyorsun diyerek. Hiç evlilik düşüncesi olmayan insana bile sıkıntı basıyor bu hadise yüzünden.

Yaşıtlarım gerizekalı çünkü

ortaokul arkadaslarim evleniyor ve her haberlerini duydugumda sok geciyorum. beynim almiyor ve kabul etmiyor boyle bir seyi. cildirmis mi bu millet?

Düğünden düğüne koşar oldum. "Darısı başına eheheh" lafları havada uçuşuyor.

Annem söylemeye başladı bunu, anne diyorum ; yaşıtlarım kendini camdan atsa, ben de mi atayım?

Gram özendirmiyor, bir sevgilim olsun isterdim ama böylede iyi be

Benimle birlikte oturup sevgilisizlikten yakınan onun da hiç sevgilisi olmamış bir kız vardı. O bile bulmuş birini deli gibi gezdiriyor çocuk bunu. Dert arkadaşım bile artık dert arkadaşım değil yakında nişanlanır da oh. Yeter ya. Vallahi billahi yeter. Herkes kurtuldu şu yalnızlıktan bir ben kurtulamadım. Şimdi gidip arkadaşımla kendimi kıyaslayıp kendimde eksikler bulup onlara üzüleyim. Bekleyin

aynı denize girmek gibi. ilk başta şaşırıyor, garipsiyorsunuz, soğuk gelir alışamam diyorsunuz. ama bir kere dalma cesaretinde bulunup girdikten sonra gayet normalleşiyor. yaşıtlar patır patır evleniyor ama yaş ilerledikçe gayet alışıp sıradan görüyor ve artık sizin için normal bir süreç oluyor, takmıyorsunuz. hatta biraz daha alışınca o patır patır evlenen çiftlerin yavaş yavaş boşandığına da şahit olan bir koca çınar oluyoruz ahaha.

Ne yaşıtı be keşke yaşıtlarım evlense küçüklerler evleniyor. Şaka maka evlilik yaşı nasıl bi anda düştü ya yirmiyi gören nikah basıyor

Benim yaşıtlar 3. çocuğa dönüyor.

Benden 3 yaş küçük olan, bana abi diyen çocuğun 4 yaşında oğlu var. Benim ise yalnız ve çilekeş gençliğim.

Valla ben o konuya yorum yapamam ama arkadaşımın 7 yaşındaki kız bana "Sen evlenip çocuk yapsaydın ben yanlız kalmazdim senin yüzün arkadaşım yok teyze." dediği gün bu konuları kapattım.

benimkiler dede oldu. sıfır şaka.

Geçenlerde telefoncuya girmiştim, dışarı çıktığımda biri adımı seslendi. Arkamı döndüm baktım ilkokul sınıf arkadaşım. Önünde bebek arabası. İlk başta yiğeni falan sandım. Sonra anladım çocuğuymuş. Bir garip oldum, inanamazsınız. Ben daha kendime bakamazken yaşıtlarım evlenip çocuğunu büyütme evresine geçmiş...