uzak mesafe ilişkisi

yakın mesafede bile yapamadık ki daha

çok özlüyorum.. mesela görüntülü konuşuyoruz sanki yüzüne dokunurmus gibi ekrana dokunuyorum çok koyuyo. çok seviyorum

aynı şehirde hatta semt, mahalle bile aynı ama o kadar uzak ki anlatamıyorum. köpek gibi seviyorum her vazgeçişimin ardından daha çok severek yeniden başlıyorum. çok uzak çok.

çok zordur çok. kendinizi ifade edemezsiniz kavga edersiniz ama kavga etmek istemiyorsunuzdur. o an yanyana olup birbirinize dokunmanız gerekir. bi sarılmayla halledilecek sorunlar uzakta olunca ayrılığa kadar götürür. 2 tarafta fazlasıyla yorulur. yorulmaktan yoruldukları için severek ayrılma diye bi durum. 2 tarafta unutmaz. içerde 'acı' olarak kalır

o kadar özlersiniz ki ağlamaktan sesinizin gittiği bile olur. o kadar ağlarsınız ki günden güne yok olursunuz. ilk kavuşmamızda sarılmış ve şoka girmistim önce anlayamadım inanamadım varlığına. sonra o otogarda ki insanların bakislarina aldiris etmeden bağıra bağıra içimden gelerek ağlamıştım ona sarilarak.

kızım aramızda 500 km var zaten olmazdı...

demir gibi bir irade, taş gibi bir sabır gerektirir. hiç bana göre değil.

ben 418 km ye rağmen 2 yıldır aynı kişiyi seviyorum. sırf onu görmek için otobüslerde sürüne sürüne kalkıp o 418 kmlik yolu umursamadan yanına gittim. 2 km yol yürüyüp yanıma gelmedi bile. mesajı da "ben seni sevemiyorum kardeşim kusura bakma" idi. aslinda sevdikten sonra mesafelerin pek bi önemi yok ama tabi karşındaki de seni sevmeli bence.

çok saçmadır, ama kavuşma anları masal gibidir.

3 senedir seviyorum ki ilk defa aynı odadaydik yüzünü elledim biraz daha ezberledim unutmayayım diye çünkü ne zaman göreceğim belli değil sadece baktım gözlerimle sevdim anlayacağınız inanın aklımdan o şekilde şeyler geçmedi bile sadece yüzünü ezberledim o 2 saat onun yanında ne kadar huzurlu olduğumu anladım sevgi budur ya bedeni sevmek değilde kalbi sevmekti yüzündeki her bir beni ezberledim dudaklarının çizgisini yüzündeki yara izlerini bile. sevdiğiniz insan yanınızdaysa eğer kıymetini bilin her saatin her dakikanın valla

bana gelmiyor öyle uzaktan ilişki. ben istediğim zaman hemen gelebilecek yanıma. özledim dediğimde yanımda bitecek. sarılmamız gereken bir konu var dediğimde sarılmış olacak bile. telefonda konuşsan ne fayda tepkilerini gözlerinle göremedikten sonra. uzaktan olunca gitmiyor ilişki. büyük konuştuysam da konuştum napalım yaşamadan ölmeyeceğim bir şey daha oldu.

arkadaşımın sevgilisi beylikdüzünde oturuyor. bundan sonra kriterlerim arasında 5 km arasında oturmak olacak :d

6 koca ay dile kolaydir...

yakından olanı beceremiyorum, bana ters

hiç yaşamadığım ama oldukça merak ettiğim durum

tecrübe etmeyi istemediğim durumdur, inş başıma gelmez. zira ben yapı olarak kıskanç ve şüpheci bi kişilik olduğumdan hem karşımdakini darlarım hem de kendimi yer bitiririm. bu nedenle yaşamayı istemem lakin çok da güzel iliskilerini götüren arkadaşlarım var gıpta ile bakıyorum.

tecrübemle sabit, uzun mesafe ilişkisini yürütebilen çiftler ayrılmaz. onlara helal olsun, ben beceremedim elime yüzüme bulaştırdım, şu an buradayım, yalnız

bir insanın sesine aşık olmayı öğretir. bitmeyen telefon konuşmaları görüntülü aramalar yapılır. kokusunu içine çekemezsiniz. mutsuz anlarınızda omzunda ağlayamazsınız. ama ilerdeki mutlu günlerinizi hayal ederek bir nebze olsun içimizdeki boşluğu kapatırsınız. uzun lafın kısası zordur. ama bütün zorluklara rağmen sevmek aşkın en güzel halidir..

insan bedenini sevmekten çok kalbini, sesini, bir konu hakkındaki fikrini hatta size yazdığı mesajdaki bir kelimeyi, yanına geliyorum dediğinde hissettiğiniz heyecanı, kokusunu duymayı beklediğiniz o günü, hiç gitmeyeceğine inandığınız umudu ve daha fazlasını sevdiren gerçek sevgiyi, sevilmeyi öğreten ilişkidir

oluyo ne abi seven insana her türlü oluyo biz lise de başladık taa 9. sınıfta 2 yıl beraber okuduk sürekli allahın her günü beraberdik suan o farklı şehirde ben farklı şehirde oluyo mu bal gibi oluyo çok dayanamayacak kadar mı özledin atla otobüse 2 3 saatliğine de olsa git sarıl sevdiğine tek sıkıntı kavgalar be usta kedi gibi kıvranıp affettiremiyosun kendini onun yerini de güzel sözcükler alıyor adam gibi sevene kalpler bir olsun yeter.( suan ünideyiz ikimizde o 3 ben 1)

öncelikle ilişkiyi hayal etmem lazım ..bi dakka :d sonra yanimda olmadını. oooo zor iş valla yapabilene helal olsun millet yanındakine güvenemiyo. ben yapamazdım heralde

gerçekten güvenenlerin, sadık kalanların ve sevenlerin ilişkisidir. herkes yapamaz

dünyanın en üzücü durumu. sesini duyabiliyorsun kısmen görüntüsüne ulaşabiliyosun. kokusunu içine çekemiyosun sarılamıyosun öpemiyorsun. özlemin zirvesini yaşıyosun

ciğerinin tükenmesine yardımcı olan ilişki türüdür

sanal sekse dönüşür

bi nebze zordur ağlamayazsın,gözlerinin içine bakamazsın yanına gideceğin zamanı düşlersin onun geleceği zamanı sesi bile huzur verir size hani bie güler böyle o an sanki yanı başında gülüyor sanarsın bazen kavgaların kıskançlıkların ardı arkası kesilmez güven ister güvenirsin ama içinde ukte kalır velhasıl zordur ama güzeldir

tarafimdan iki kez denendi başarısız olundu. sadece tartışırken konusabildiginiz bi ilişki hayal edin

ilk ve son ilişkimdir tövbe etmeme sebep olmuştur

hangi açıdan baktığımıza göre değişir ilişkiye. ilerde gerçekten bi şeyler olacağını düşünüyorsan, inanırsın o şeylere. maksat sevgilim olsun,canım istediğinde öpeyim sarılayım diyorsan hiç başlama zaten,mesafeler olmasa bile. ayrı kaldığın zamanlar sınanırsın bir nevi, ne kadar seviyorsun diye. mesafelerin katetmek için olduğunu anlarsın. belki hep yanında olamadığından,göremediğinden bazı şeylerden korkarsın hatta azalan şeyler de olur ama onu gördüğünde her şey eskisi gibi oluyorsa korkmaman gerektiğini de azalan bir şey olmadığını da anlarsın her seferinde. uzak mesafe ilişkisi aşkın sana ne kadar çılgın şeyler yaptırabileceğini gösterir, hayatın kendisi gibi bazen üzer bazen çok mutlu eder insanı.

çok emek harcadım .ama olmadi .mesafelerin amk .sevdikden sonra hiçbir önemi yok

yürümez o ilişki

uzaklık nefsi için sevenedir, zira ayrılığı bilmez allah için sevenler.

her seferinden arkadaşlığın sevgililiğe dönüşme sürecinin en başında terk edildim. ama yine de güzel bir şey kilometrelerce ötedeki biriyle konuşmak, dertleşmek..

orhan pamuk çok güzel demiş bu konuda '' ne kadar çok severseniz sevin,insanın hiç görmediği bir yüzü yavaş yavaş unutacağını da anladım'' olmuyor hocam cidden yavas yavas santim santim uzaklasıyorsun

en çok da sarılıp ağlamak istediğinde yanında olmadığı için koyan bi durum.

13.aydayız yinede çok zor

abi cok zor be . uzaktan sevmemi olur diyordum gülüyordum oluyormuş . her geçen gün kan kusuyorum koca 3 yıl bitti gitti hiçte görmedim elini tutmadim bitti. tek umudum öbür dünyada buluşmak.

işınlanmayı biri bulcaksa uzak mesafe ilişkisi yaşadığı için bulur net.

6 yıl yaşadığım ilişkidir. sevgi mesafe tanımıyor ama kavga ettiğiniz zaman yanına gidip gönlünü alma şansınız olmadığı için barışmak kolay olmuyor. son olarak aşkın her türlüsü güzeldir.

ulan bi ilişkim olaydıda uzak olaydı ben her türlü severdim

"o hiç dokunmadığım insandan vazgeçmek öyle zor oldu ki benim için e bir de birlikte olaydım ölürdüm herhalde" (bkz: yıldız tilbe)

zor oluyor , yanında olmak istiyorsun olman gerekiyor olamıyorsun ama mesafe aşka engel değil, 18 ay oldu hâlâ ona olan sevgimden 1 gram azalma yok, kısaca;gönüle giren gözden ırak olsada bir şey ifade etmiyor.

2 sene uzaktan ilişki yürütmüş biri olarak söylemeliyim ki, çok sıkıntı durum. ne kadar güvensen de içinde bi şey kalıyo. ayrıca yan yana gelince biten ilişkilerdir genelde

hani illa sevgili olarak degil de arkadaşlık olarak da dünyanın en leş ve bir o kadar da en güzel olayı ya düşünsenize kilometrelerce uzaktan attığı bir mesajla kelimeleriyle sana sarıldığını hissedebiliyorsun

ben 10 dakikalık mesafede bile zorlanıyorum. tartışıyosun ama bişey diyemiyosun yüz ifadesini görmeden ses tonunu hissetmeden olmuyo tavrını belirleyemiyosun. telefonu da açmıyosa sıçtın zaten.

her gece birlikte uyumak

zordur, herkes kaldıramaz. hele ki güven konusunda ilişkide yaralar varsa, kafanızda soru işaretleriyle yaşarsınız.

otobüs yolculuğuyla 9 saatlik bi mesafe vardı.ikimizde para biriktirirdik.bir buçuk ayda bir falan olduğum yere gelirdi.onda da ya günübirlik olur ya da birkaç gün kalıp giderdi.geriye her tarafı anılarla dolu bir şehir bırakırdı bana.arkadaşımda olmadığı için tek başıma çıkıp gezdiğimiz yerlerde dolanırdım.burda sarıldık burda bişeye güldük falan.insan gerçektende aklının bir kısmını kaybediyor.oturduğumuz bankı uzaktan dakikalarca izlediğimi bilirim.tabi her zaman böyle melankolik değildi hayatımız.saatlerce telefonda konuşmanın tadı da farklıydı.ya da en önemlisi tüm zorluklara rağmen birlikte olmaktı.hatta mesafe ilişkisini yürütebilmenin gururunu yaşıyoduk içten içe.hiçbir zaman güven problemi de olmadı. neyse sonuca geliyorum.insanın tek istediği uzaktaki sevdiğinin yanında olmak oluyo ya hani.istemekle kalmayıp bunun için baya çalıştık.1 yılı uzaktan geçirsek bile yazın hangimizin puanı yeterse o yatay geçiş yapcaktı.ve deli gibi ortalama kasmam sonucu istanbula puanımı yetirmeyi başardım.şimdi ikimizde burdayız ve uzak geçen bir yılın acısını çıkarıyoruz.mutluyuz.

her gün daha yakın olabileceginiz kilometreler öteden yüzünüzü tek kelime ile güldürebileceği sesiyle sarılabileceği vücudundan çok kalbine dokunabileceği bir ilişki inşallah herkesin olur. (bkz: onu özledim)

sınav zamanları bok olan ilişki türü. hele ki, sınav zamanlarınız uymuyorsa. hep bir fedakarlık beklersin zamanından. sana zaman ayırsın, yanında olduğunu, destek olduğunu hissettirsin istersin. ki bazen o zaman bile çok gelir karşındakine. (çok dertliyim çok.) bir konu hakkında tartışırken, o kadar büyür ki, bir bakmışsın, önceki konulara bile girmişsiniz, çünkü önceki sorunları da tam olarak halledememişsinizdir. yüz yüze konuşmakla, mesajdan veya telefonda konuşurkenki durum çok farklıdır. belki de yüz yüze olsanız, sorun olarak görmeyeceksiniz bile. yüz yüzeyken, sana bir bakışı bile bazen gönlünü almaya yetip, o sorunu unutmanı sağlayabilir. ama telefonda öyle mi : pire deve olabiliyor. insan bir süreden sonra tartışmaya alışıyor, umursamamaya başlıyor. dediklerine kulak asmamaya, tahammül sınırını aşmaya. kendinden fazla ödün vermeye. sonrası ne mi oluyor, tükenmişlik ve yıpranma.