uzak mesafe ilişkisi

otobüs yolculuğuyla 9 saatlik bi mesafe vardı.ikimizde para biriktirirdik.bir buçuk ayda bir falan olduğum yere gelirdi.onda da ya günübirlik olur ya da birkaç gün kalıp giderdi.geriye her tarafı anılarla dolu bir şehir bırakırdı bana.arkadaşımda olmadığı için tek başıma çıkıp gezdiğimiz yerlerde dolanırdım.burda sarıldık burda bişeye güldük falan.insan gerçektende aklının bir kısmını kaybediyor.oturduğumuz bankı uzaktan dakikalarca izlediğimi bilirim.tabi her zaman böyle melankolik değildi hayatımız.saatlerce telefonda konuşmanın tadı da farklıydı.ya da en önemlisi tüm zorluklara rağmen birlikte olmaktı.hatta mesafe ilişkisini yürütebilmenin gururunu yaşıyoduk içten içe.hiçbir zaman güven problemi de olmadı. neyse sonuca geliyorum.insanın tek istediği uzaktaki sevdiğinin yanında olmak oluyo ya hani.istemekle kalmayıp bunun için baya çalıştık.1 yılı uzaktan geçirsek bile yazın hangimizin puanı yeterse o yatay geçiş yapcaktı.ve deli gibi ortalama kasmam sonucu istanbula puanımı yetirmeyi başardım.şimdi ikimizde burdayız ve uzak geçen bir yılın acısını çıkarıyoruz.mutluyuz.