unutamamak

Unutmak en iyisi ama unutmak zor gelir insana.Hatırlamamak daha iyi.Unutmakla hatırlamamak aynı şey değil nasıl olsa!

(bkz: ne yaptımsa seni unutamamak) hagshsgsdhdj unutamıyorum bunu.

Seni uzun süredir görmediğim halde kalabalık içinde yüzünü diğer insanlardan ayırdığımda bir daha anladım unutamayacağımı..

Ne kadar zaman geçerse geçsin, ne zaman unuttum desem bir şeyler seni hatırlatmaya başlıyor bir anda. İki bina yanımdasın, aylardır görmüyorum. Yüzlerce kişinin olduğu bir yerde aniden karşıma çıkıyorsun. İşin kötüsü her defasında aynı şeyleri hissediyorum. Bitmiyor, eksilmiyor... Sen benim en büyük yenilgim olabilirsin. Aklıma şu tweet geldi; Kaderimmiş benim. Kaç yıl geçerse geçsin, Bir kere yüzünü görsem, Bir kere sesini duysam, Ben sana en başından aşık olacağım.

Şöyle anlatayım. Onunla ilişkimiz kötüye gittiğinde 4 sene önce falan açmıştım bu hesabı şifresi yıldönümümüzdü. Bi saniye şifreyi hatırlamak için tereddüt etmedim. Yada bi yerde Behzat Ç dizisine denk geldiğimde en sevdiği dizi demekten kendimi alamıyorum. Aradan yıllar geçti hiç görüşmedik bir kere seslerimizi duyduk hayatlarımıza başka kişiler girdi aslında çok değiştik ama aynıyız. Hasta olunca nasıl olacağını biliyorum hala en sevdiği diziyi hobilerini biliyorum hangi aralıklarla duş aldığını bile biliyorum ama neden aklımdan bir türlü atamıyorum,zihnimden gitmiyor. Sanki ben başka biriyim de o anılar hafızama yüklenmiş bende onlarla mücadele ediyorum.

bu duyguyla mücadele etmek çok zor, sanki beynimin içinde onca derdin ve işin arasında başkasını düşünmek için ayrılmış bir kısım var. gece 3'te uykumdan uyanayım veya sabah 8. farketmiyor çünkü aklımdan hiç çıkmıyor. işin kötüsü bu durumun daha geçmeyeceğini bilmek. arkadaşlar ölüp bittiğiniz ilişkileriniz son bulunca nasıl unutup yolunuza bakıyorsunuz? lütfen napıyorsanız taktik verin, meditasyon mu yapıyosunuz dua mı ediyosunuz napıyosanız artık.. yoksa beynimi ve kalbimi satılığa çıkarmama az kaldı. sabahın bu saatinde okuduysanız teşekkür ederim, çünkü kendini gerçekten kötü ve karmakarışık hissetmek bu olsa gerek.

Onu en son göreli 5 yıl, 7ay, 41 gün olmuş, dile kolay 5 yıl. Anlam veremediğim bir şekilde sanki hala hayatımdaymış gibi hatta yarın yine okula gittiğimde onu tekrardan görecekmişim gibi. Yokluğu bu kadar uzun olupta, eksikliği hiç olmayan birisinin varlığı -aslında yokluğu- senelerce farkında olmadan onu içinde yaşatmak, nerede olup ne yaptığını bilmek ama bir kere daha ona değmek istememek.. Seni her gün gören insanlar, ne şanslı..

Unutmak gayriihtiyari bir eylemdir. Bir şeyi ne kadar geride bırakmak istersen, o kadar peşine düşer.

hatırlamak unutamamaktan daha vefalı bir kelime.

13 yaşında ortaokulda tanımıştık birbirimizi.Aynı köyde yaşıyorduk.Gerçekten sevmiştim biraz flörtleştik daha sonra muhabbeti kestik onun çok hatası oldu gerçi hata yaptığının farkındamıydı bilmiyorum ama o zamanlar üzülmüştüm .Şimdi 22 yaşındayım 9 yıldır neredeyse hergün aklımda ,hayalimde var .Rüyalarıma giriyor .Asla unutamıyorum aslında unutmak istiyorum. Artık aklımın bir köşesinden kaybolmasını istiyorum .Gece yastığa kafamı koyduğumda beynim uzun bir yolculuk yapıyor .hergün nasıl olurduk acaba ,oraya gidermiydik ,şimdi ne yapıyor hangi müziği dinliyor, beni görse ne tepki verir ,biz olsaydık nasıl olurduk sorularını hergün düşünüyorum.Otobüse binince, kafeye gidince ,yürürken ,tv izlerken, kitap okurken,yemek yerken,müzik dinlerken her anımda benimle yaşıyor ama o bunu bilmiyor .Elim hep mesaj atmaya gidiyor ama bir türlü beceremiyorum.Ben artık çok yoruldum yastığa kafamı koyduğumda düşünmeden uyumak ve gerçekten unutmak istiyorum(bkz: Unutmak).

Barış dedem ne güzel anlatmış bee. Link Unutmak kolay demiştin Alışırsın demiştin Öyleyse sen unut beni Yeter ki benden isteme

Kendinizi hatırlamaktan korktuğunuzdandır.

Tanrıyla insanı ayıran en büyük özelliklerden birisi benim için, Tanrı insanı unutuyor ama insan insanı asla.