unutamamak

kötüdür. unutmak en iyisi.

Unutmak için sevmedik.

birazdan yazacaklarım anlam olarak servet-i fünün dönemine aitmiş gibi algılanabilir.ama ağırlığını kaldıramadığım şeyleri nehir misali salmam gerekiyor.belki önüne geçeni hırpalar, belkide üzerinde çalışma yaparlar pek emin değilim.gelelim asıl yazacaklarıma. böyle,insanın duygularını bastırdığı anlar vardır.sıkı sıkı tutunursunuz unutamadığınız duygulara işte onlardan bir kaçına sahibim.unutmak istediğim ve yapamadığım şeyler.gözlerinizin içi parlarken içinizin sönük olması gibi bir şey.olmasa 3-5 kilo hafifler bedenim.o gereksiz ağırlık kalkar gider.işte genç bir insanın abarttığını düşündürecek duygulara sahip olmak,belki bazılarına göre sevmek aşık olmak.böyle hafıza kartına atılmış dosyaların bir ''sil'' komutuyla silinmesi kadar basit olsa duygularımız.en azından bazıları.hocam;benim insanlara bazı zamanlar hitap şeklimdir. hocam unutayım artık yeter.böyle etraftakiler ve o ayrımı yapmaktan bıktım.bu anne baba sevgisi değil.anne baba sevgisini atamazsın,çıkaramazsın.ama bu çıkarılabilmesi gereken,benim gibi olmayan insanların yaptığı lanet bir olgu.belki yazarım da birazcık biriktirdiğim yükleri atarım.benim gibi olmayanların ,yükleri değilde sevgilerini atabildiği gibi.

unutmak yoktur zaten aga alışmak vardır insan yaşadığını unutur mu anca bi hastalık bi kazada geçmişi silersin öbür türlü o seni siler ki siliyor silmeye devam edecek gerçi artık koymamaya başladı ayda yılda bir geliyo aklıma ha aklıma gelmişken amk kızı ömrümü yedi

unutamazsın sevdikçe de unutamicaksın zaten unutamazsın sadece yokluğuna alışırsın be onu bir şarkı anımsatır onu bir yazı belki de bir koku onu hatırlatır kısaca sevdikçe unutmazsın be dayı

unutmadım seni..

unutamıyorum ya ben seni...

unutmak mi ? keşke ama imkansız o benim çocukluğumun sonu delikanliligim ve adamligim di. şimdi ise kalbime en yakın ama kalbine en uzak olduğum insan.

güzel hatırlamak daima en iyisidir

unutulmaz sadece alışılır .

benim lanetim

unutuluyor arkadaşlar insan isterse çok güzel unutabilir , unutamadım diyenler gerçekten unutmak istemeyenlerdir

bir sabah uyanacaksın. ve ilk aklına gelen şey onun adı olmayacak, karşında hayali belirmeyecek, o hayale sıkı sıkı sarılmayacaksın mesela. ona anlatmayacaksın derdini, ona ağlamayacaksın. için sökülüyormuş gibi olmayacak sesini duyduğunda yada artık duyamadığın o sesi hatırlamaya çalıştığında.birlikte oturduğunuz bankı gördüğünde yada artık o bankı yerinde bulamadığında gözlerin dolmayacak. o şarkı çaldığında tokat yemiş gibi olmayacaksın. işte o sabaha dek yaptığın eylem olacak bu, unutamamak.

hastalığımın sonucu mu, yoksa hastalığımın nedeni mi bilemediğim durum. 3 yaşımdan beri yaşadığım travmaların bir tanesini bile untamamamın, bana verilmiş en büyük lanet olduğuna inanıyorum. artık durum öyle ciddi boyutlara ulaştı ki hipnoz yötemini uygulama kararı aldım. unuttum dediğim anda rüyamda görüyor oluşum, her sabah şiddetle titreyerek uyanışım, nefes almak bile istemeyişim... bilmiyorum sözlük. bu dünyada verilen tüm mücadeleler bana çok boş geliyor. insanların günlük koşuşturmalarını evimin balkonundan izleyip, benim için nasıl da hiçbir anlam ifade etmediklerini gördükçe, tüm insani değerleri büyük bir kayıtsızlıkla gözardı ediyorum. sevgi kavramını uzun zaman önce unuttum, ama nefreti unutamıyorum. intihar edeceğim gün bir başlık açacağım.

benim bu hayattaki en büyük lanetim.. küçük yaşlardan beri gördüklerimi kolay kolay unutamadım ve şu anda da benden sevdiğim kızı unutmam isteniyor mümkün mü bu lanet peşimdeyken

unuttuugunu sanarsin oyle bi anda gelir ki aklına felegin sasar aga. ama zamanla gecer sakin olun bi delilik yapmayin sakın

unutmak diye bişey yoktur..sadece daha seyrek hatırlarsın..

daha ziyade kişinin unutmak istemeyişi nedeniyle gerçekleşen durumdur. bir insan isterse neler yapmaz ki ? birini yada bir şeyi mi unutamayacak ? unutur. gerekirse diri diri yakar tüm anılarını ama yinede unutur.

gitmez anılar..

unutamadınız mı unutmak mı istemediniz?

iki yil bekledim sozluk,dile kolay iki yil bugun geldi yarin gelecek diye..sonra bi gün evlendiğini öğrendim içime bir öküz oturdu sanki.allahim nasil olurr dedim günlerce sonra rüyamda gördüm nikah masasinda evet diyordu.bu allahin kuluna verdiği unut mesajiydi iste.anladim geç oldu.

allahın her günü gördüğüm insanı ben nasıl unutayım ya

anterograd amnezi hastalığım bazen bir süper güç gibi hissettiriyor. yok öyle unutamıyorum falan her şeyi unutuyorum kdbdkdbdkd

yapabilseydim eğer, kaburgamı parçalayıp kalbimi çıkarırdım. diğer bütün yolları denedim, unutulmuyorsun

unutmak yoktur içinize gömmek vardır. siz gömdükçe bişeyler kazıp tekrar dışarı çıkarır, en kötüsü de kesinlikle gömdüğünüzden emin olduğunuz zaman içinizde deprem olması. herşey maf olur, hepsi tekrar ortaya çıkar, o kadar acı tekrar yaşanır.

en büyük cezadır bence düşünsene istemiyosun hatırlamak gereken o kadar şeyi unuturken istemediğin o detayı aklından çıkartamıyorsun

ve ordan bi ses yükselir. "güçlü bi hafıza bi ömür cezadır".

ayrılalı 3 yıl oldu hala seviyorum unutamam da kafamı filan kesersem anca işte

sevdiğin insanı unutmak için dünyanın diğer ucuna gitmiş ama onun vesikalığını cüzdanında unutmuşsun gibi aynı. kaçıyorsun belki ama unutamıyorsun.

unutmayi istememekten oluyo kiyamiyosun ondan bisey olmayacagini biliyosun ama baskasindan da medet ummuyosun cikmaz gibi bisey oluyo. hani unutulmaya degecek birisi olmadigini dusunuyosun ya da anilari silip atamiyosun ve olan sana oluyo. sonra tam unuttum diyosun ya karsina cikiyo ya ruyana giriyo hooop en bastan. bir sairimizin guzel bi sozu var "gunlerce aramaz sormaz sonra bi merhaba der yine o kazanir" cok guzel aciklamis

abi narsist olun ya.

"bu aşktan hayır yok. unut, dediler. ne yaptımsa seni unutamadım."

başlık uyumum da pek güzel unutamamak, hastalık. ayrıca behzat ç. nin bu konuyla ilgili dediği şeyler hani unutmak undan gelmiştir.

güçlü bir hafıza, ağır bir cezadır. orhan kemal

o gülüşü nasıl unutacaksın ki? aklına geldikçe kendi kendine ''sahiden unutmak istediğini mi zannediyorsun?'' diyor insan. evet, istemiyorum. hep gülse hep izlerim, ömrümün sonuna dek.

"unutmak kelimesi undan çıkmış. bildiğimiz un yani, hamur işi, öyleymiş. unutmak için un ufak etmek gerekiyomuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. öyle yavaş yavaş gidermiş, yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri, kaşı, burnu ile kulağı, sesini yavaş yavaş. unuttuğun zaman da o kişi olmazmış. hatırlamazmış. sonra unuttuğunu unuturmuş."

tozlu raftan aldım tüm anılarımı acılarımı unutmak istiyorum

2. sınıfta ogretmenimin güzellik yarışması yaptığı zaman en güzelleri tahtaya çıkarmıştı bende çıkmıştım ayakkabilarim eskiydi annem de ha bugün ha yarın aldı alacaktı.ogretmenim ne biçim ayakkabıların var deyip yerime oturtmustu beni .bunu unutmuyorum hiç

alzheimer olsam unutmam bazı şeyleri

az önce yanımdan geçti hala aynıymış duygularım ,unutamamisim .

(bkz: ne yaptımsa seni unutamamak) (bkz: efsaneler köşemizde bugün)

hayat unutmamam için karşıma onu hatırlatacak şeyler çıkartıyor. bugün dolmuşa bindim. bakın ankara'nın dolmuşundan bahsediyoruz. sen niye sıla'nın muhbir şarkısını dinliyorsun abicim?dolmuşun raconuna ters bir kere. ayça'nın söyleyip attığı şarkıydı bu. gelen ses sıla'nındı ama benim işittiğim ayça'nınkiydi. i̇kinci olarak da bugün sınıfta burçlardan konu açılınca kızın biri doğum gününü söyledi. ağustosun 28'i, ayça'nın doğum günü.

unutmak kelimesi undan geliyormuş... bildiğimiz un hamur işi öyleymiş.. unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. birini bütün olarak unutamazmışsın zaten öyle pat diye böyle yavaş yavaş unuturmuşsun. gözleri kaşı burnuyla kulağı sesini yavaş yavaş unuttuğun zamanda o kişi olmazmış hatırlamazmış. sonra unuttuğunu unuturmuş. ben unutmak istiyom la hergün ne zaman unutucam diye soruyom ben kendime her sorduğum zamanda herşeyi yeniden hatırlıyom ben daha net. unutamıyom ben...

(#2063793) şu entrimde bahsettiğim powerbankin sahibi olan arkadaşımla bugün buluştum. bir yere oturup yemek yedik. yemek yerken powerbanki çıkartıp telefonunu şarj etmeye başladı. gözüm oraya gidip durdu. arkadaş bir ara tuvalete gitti. o ara ayça'nın powerbanki elimde gördüğü günü düşünürken öyle dalmışım ki gözyaşı bile akmış gitmiş. arkadaşım gelince "tamam la ağlama 2dk gittin sadece" dedi. dedim gözüme toz kaçtı ondan. powerbanki gördüğü gün 4. kez sarılmıştık. ----> (#2062896)

ne olursa olsun, kaç yıl geçerse geçsin, bana yapılan yanlışı asla unutmıyorum. kinci bir insan da değilim, yanlışlara karşılık vermeye çalışmıyorum, hesap sormuyorum ama o yapılan yanlışlar eksi not gibi sicil kaydı gibi işliyor o insan hakkında. bazı unutmak istediklerimi unutabiliyorum, önemsizleştiriyorum zihnimde onları ve unutuluyor kendiliğinden ama insanların bana yaptıkları bencilliği, düşüncesizliği ve art niyeti unutamıyorum.

unutamıyorum gerçekten hayatımda bir kaç dakikalık uğramış bir insanı bile unutamazken dediklerini ciddiye aldığım birini nasıl unutabilirim ki? abarttığımı düşünüyor eminim buna ve aklına dahi gelmiyorum ama bu umrumda değil. unutamam

unutmak diye birsey yok zaten.Yokluguna alismak var.Yillar gecer baskalariyla hayatini birlestirirsin,hersey yolunda giderken bir gece ruyana gelir ve kendini hatirlatir.Ertesi gun sersem gibi olursun ama sonra yine unutup hayatina devam edersin bir sonraki ruyaya kadar.

Alışırsın. Ama unutamazsın.

Cem adrianin dediği gibi ; " İçimde bir yer yаnıyor. Söndürmem Sen yаktın... Kаlbimde аçık yаrаsı... Kаpаtmаm... Sen аçtın... Zor değil... Hiç zor değil... Amа unutmаm... "