sevilen şiirin en güzel cümlesi

oysa seni sevmem toplumu meşru kılar, ve gitmen beni dile indirger sevgilim. #ahmuhsinünlü

halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta her şey naylondandı o kadar ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı. ama geyikli geceyi bulmadan önce hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk.

kalbimde senin için yok bile kinim bence sen de şimdi herkes gibisin. (bkz: nazım hikmet ran)

ne vakit bir yaşamak düşünsem bu kurtlar sofrasında belki zor ayıpsız fakat ellerimizi kirletmeden ne vakit bir yaşamak düşünsem sus deyip adınla başlıyorum i̇çim sıra kımıldıyor gizli denizlerin hayır başka türlü olmayacak ben sana mecburum bilemezsin.

seni anlatabilsem seni... yokluğun, cehennemin öbür adıdır üşüyorum, kapama gözlerini... ahmet arif

ben buyum

"yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık, çalınan birinin kalbiyse eğer."

aşklar var unutulmamak için boğulmak için ilk sevgili

yani, diyeceğim o ki : ben sana küstüm

ben ezelden beridir hür yaşadım hür yaşarım hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım

"ben seni severim sevmesine de toplum buna hazır değil"

yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum? kesilir belki, fakat çekmeye gelmez boyunum!

bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor

bebeyim sen lysyi sikim halledersin

tamamı muhteşem bence beni bu güzel havalar mahvetti, böyle havada istifa ettim evkaftaki memuriyetimden. tütüne böyle havada alıştım, böyle havada aşık oldum; eve ekmekle tuz götürmeyi böyle havalarda unuttum; şiir yazma hastalığım hep böyle havalarda nüksetti; beni bu güzel havalar mahvetti.

gitgide alışıyorum sana hiçbir alışkanlık bu kadar güzel olamaz

selam sana hücrelerde benzi solan genç ! selam sana ey yılları heba olan genç !

ama gözlerimi öyle yırtma annem ilkokul öğretmeniydi benim!

uyuşamayız seninle yollarimiz ayrı; sen ciğerinin kedisi ben sokak kedisi; senin yiyeceğin kalaylı kapta benimki aslan agzinda...

"bir sokak lambası söndü, iki yıldız gördüm işte öylece bir şeydi gözlerine bakmak."

"sevgim acıyor."

"beni affet..kaybetmek için erken sevmek için çok geç"

" sen uzaklara gitsen de kalır, bu dinmeyen sarhoşluğu denizlerin "

'' ben sende yaşıyorum, sen bende hüküm sürmektesin. ''

sen ve ben acıdan bir dağız, sen ve ben bu dünyada bir daha hiç karşılaşamayacağız.

"yaslı yüreğimin utangaç itirafı; si̇zi̇ sevmekte ölüyorum."

"saçından ayrılınca farkediliyor kızıl olmadığı bir okyanus damlasının"

aşk diyorsunuz, limanı olanın aşkı olmaz ki bayım !

tutturmuşuz bir güzel insan olmaktır gidemiyor

dokunulmasa da görülmese de, kalpte yer verilir bazısına, nedensiz..

adımla nasıl berabersem seninle de öyleyiz

adı sevdaysa bu cehennemin sen yaktında ben yanmadım mı ?? (bkz: ahmet selçuk ilkan)

yokluğun cehennemin öbür adıdır, üşüyorum , kapama gözlerini.

"ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için"

ben esmerdim güzelim. bu sefer bir sarışını seversin aşk yaşayanlar içindir. --- spoiler --- esmer değilim ama şair esmer --- spoiler ---

bir mısra daha söylesek sanki her şey düzelecek

okyasun ortasında bir deve olmaz kalbinde bir ben olamadığı gibi

ben böyle canlı saç görmedim ömrümde her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor

"ben ki her akşam yatağımda onu düşünüyorum. onu sevdiğim müddetçe yatağımı da seveceğim."

"bari selam yollasınlar geberiyorum kederden"

her doğan günün bir dert olduğunu, i̇nsan bu yaşa gelince anlarmış.

hep aynı oyundur bu sahnede oynanan bazen gülen bazen ağlayan biziz suçu yok aynaların çirkinliğimizde onlara şaşı bakan biziz

"basit biri değilim;kaybettiklerim,dağıttığım servetimdir"

öldüm der durur yine de yaşarsın.

sevelim sevelim sevelim sevebileceğimiz kadar.

ben ki cehennemde bir allah gibi yalnızım

üşüyor musun? üzülme be! gel yanıma.. o kadar yaktın ki canımı; ısınırsın. üşümezsin bir daha.

“uzak nedir? kendinin bile ücrasında yaşayan benim için gidecek yer ne kadar uzak olabilir? başım açık, saçlarımı ikiye ortadan ayırdım kimin ülkesinden geçsem şakaklarımda dövmeler beni ele verecek cesur ve onurlu diyecekler halbuki suskun ve kederliyim.”

yani tahiri zühre sevmeseydi artık yahut hiç sevmeseydi tahir ne kaybederdi tahirliğinden?