sağlık

her şeyden önemli.

sağlıklı olmak büyük lütuf da işte bilmiyoruz değerini.

klişe olacak ama her şeyin başı bu. sakın kaybetmeyin. ne pahasına olursa olsun.

(bkz: world health organization)ın (dünya sağlık örgütü) tanımına göre; "yalnızca bedenen eskik olmamak değil; zihinsel, bedensel ve psikolojik olarak çok yönlü tam bir iyilik halidir."

sağlıklıysanız hayattan şikayet ettiğinizde aklınıza gelsin. şikayet ettiginiz seylerin ne kadar bos olduğunu anlarsınız.

şu halimize ne kadar şükür etsek az, ama biz şükürden aciz ve herşey ebediymişcesine yaşıyoruz. cidden yazık. allah, sözlükte kimin yakını varsa...tüm hastalara şifalar versin...

insan değerini kaybettikten sonra anlıyor.. 6 yıldır hastane köşelerinde olmak can yakıcı.. zaten sağlık yok birde psikoloji bozuluyor. toparlan toparlanabilirsen. dağıldık hepten ama olur öyle arada sona yaklaşmak işte bir nevi. sağlıklı günler siz değerli yazarlara ve yakınlarınıza.. ve tüm hastalarımıza..

değerli. hastahaneden az önce çıkan birisi olarak her şeyden önce kendinize iyi bakmanızı öneririm. insan bir yeri bozuk olunca verimli çalışamıyor, mutlu nefes alamıyor. allah kimseyi şifasız bırakmasın.

sağlık gerçekten en önemli şey şu hayatta. annemden biliyorum 6 sene kanser hastalığını yenmek için uğraştı, parası vardı şükür ama parasının hepsini bu illet hastalığı yenmek için kullandı sonuç yenemedi.. allah kimseye böylesi hastalıklar vermesin.

sıçtım batırıyorum arkadaşlar. zararına kapatıyorum dükkanı. çenem uyuşuyor, parmaklarım iptal. baş ağrısı tansiyon hak getire. cenazeme helva yapmayın borçlu gitmeyim öbür tarafa.

gerçekten en önemli lütuf ve sadece yokluğunda önemi anlaşılıyor. en en en basitinden bir örnekle burnunuz tıkalı olduğunda "ulan keşke açılsa da eskisi gibi rahat rahat nefes alsam" diyorsunuz. ama burnunuz açık olduğunda lütuf olamayacak kadar normal birşeymiş gibi geliyor.

sağlık,kişinin ruhen ve bedenen tam bir iyilik hali içinde olmasıdır.bugün de ruh sağlığımı koruyamayıp nickimin hakkını verdim çok şükür.

arkadaşlar yatıp kalkıp buna şükretmemiz lazım bence. hem kendimizin hem de sevdiklerimizin sağlığına.

Hayattaki en önemli şey. Ne kariyer ne para ne aşk ne de herhangi başka bir şeyin önemi kalmıyor sağlık olmazsa. Bu sene de daha iyi anlaşmış olacağım ki sağlık yoksa ne huzur oluyor ne de mutluluk. Eksikliği; yemeğe tuz koymamak gibi, yaşanan güzel bir şeyi anlatacak dostun yokmuş gibi, üzüldüğünde “tamam.. geçecek” derken sizi saracak bir çift kol yokmuş gibi.. Herkesin eksikleri, istedikleri vardır. Kim neyi diler, neyi ister bilmem ama kimse sağlıksız kalmasın.

Dünya Sağlık Örgütü’nün tanımına göre; Sağlık sadece hastalık ve sakatlığın olmayışı değil, bedence, ruhça ve sosyal yönden tam iyilik halidir.

Sağlığımla sınandığım şu günlerde anladığım tek şey ne eş ne dost sadece sağlınız olsun...

Temmuzun son 2 haftası daha önce hiç olmadığım kadar hasta oldum. Kanımda enfeksiyon çıkmış. Ateş, halsizlik, kusma, ishal ne ararsan vardı. Hem de en uç seviyelerde. Hayatımda ilk defa geçenin bir yarısı kalkıp acile gittim serum yedim. Hayatımda ilk defa hasta olduğum için ve iyileşemediğim için ağladım. Normalde şanslı biriyimdir. Fazla hasta olmam. Olursam da bir iki gün sürer. Ama bütün bu şansımın öyle bedelini ödedim ki 2 hafta yataktan kalkamaz hale geldim. Günde 5 çeşit ilaç içerek iyileştikten biraz zaman sonra başka bir şey nüksetti. Bunu hiiiç anlatmak istemiyorum ama bu da 1 hafta sürdü ve sürekli canımı yakan bir şeydi. Yaşadığım fiziksel acılar arasında ilk üçe rahat girer. Böyle uzun süren acılardan nefret ediyorum. Ölmeyi tercih ederim. Ayrıca aşk acısı falan da bir bok değil. Fiziksel acı daha kötü olm. Dayanılmaz. Neyse ki kronik hasta değiliz. Hayatımız hastanelerde geçmiyor. Öyle olsaydı büyük ihtimalle intiharı düşünürdüm. Belki de alışır insan bilemiyorum. İyileşince sağlığımın, yaşamanın kıymetini daha iyi anladım. Allah'ı unutmuş olan ben gittim 2 rekât şükür namazı kıldım bana verdiği sağlık için. --- spoiler --- pain, you made me a you made me a believer dedikleri doğruymuş --- spoiler --- Gün içinde de sürekli sağlıklı olduğumu düşünüp mutlu oluyorum. Düzgün bir şekilde nefes almak, miden bulanmadan bazı yemekleri isteyebilmek, bir yerim acır korkusu olmadan hareket edebilmek çok güzel bir şey. Keşke tüm insanlar hasta olmadan önce sağlıklarının kıymetini bilseler. Hiçbir şeyim olmasa bile sırf sağlıklı olduğum için inanılmaz mutluyum şu an. Sağlıklı olanların, bu durumun tadını çıkarmasını dilerim. Hasta olanlar da umarım en kısa zamanda iyileşirler. Sağlıklı günler dilerim.

Sağlığın paradan önce geldiğini son on gündür yaşayarak kanıtına vardım. On günde operasyon geçirdim şehir hastanesinde yapılan müdahale yanlış olduğu için dün özele gittim belirli bir miktar ödedim tabi yine para her şeye çözüm getirdi ama param olmasa iyilesmem yine uzun surebilirdi. Ama şuan halâ sağlıklı değilim mutlu bi haber alsam yerimden kalkıp sevinemem bile. Şöyle de bi durum var atalarımız zamanında parasız sağlığı s*keyim demişler. Hangisine yanayım hangi dağlara gideyim.

Dün gece babaannem vefat etmiş. Bugün şartların el verdiği kadarı ile apar topar memlekete döndüm. Yakın zamanda vefat edeceği gerçeği zaten her gün yüzümüze çarpıyordu. Ama yine de, insan, sevdiği, yakınında ve yanında olduğu birinin ölmüş olduğuna, görene dek inanmıyor ve yakıştıramıyormuş. Göremediği, yaşayamadığı ilk gün hava oldukça berrak ve sıcaktı. Güneş bulutlardan kaçıp sürekli sarı ışıklarını bize ulaştırdı. Ama babbaanneme değil. Ay, yakın zamanda gördüğüm şekillerine göre daha göz alıcı bir şekilde dolunaydı ve gerçekten çok parlaktı. Ben mezarında dua ederken kafamı kaldırınca bu görüntüye denk geldim. Fakat babaannem ilk dolunayını da kaçırdı. Aslında babaannem neredeyse 8 senedir tüm olan biteni kaçırıyordu. Çünkü kendisi sekiz senedir alzheimer hastası idi. Son üç yılında yatağa bağımlı hâle geldi. Bir ay evvel iki hafta komada kalmıştı. Son üç haftadır ise nazogastrik sonda ile beslenmeye başlamıştı. Bu hastalığı onu çok yıprattı. O hiç farkında değildi ama çekilecek çilesi varmış ki çok çekti. Kendisi konuşmayı bile bilmiyordu ki tüm bakımını annem ve amcamın eşi yapardı. Ben de yardım ederdim. Saçlarını tarardım, yemeğini yedirirdim, onunla ilgilendiğim süre boyunca ona hayatımdan bir şeyler anlatırdım. Tüm ihtiyacı olan şeyi yapmaya çalışırdık. Ona bebek gibi bakardık. Ama bugün tabutta görünce zoruma gitti. Mezarını görünce zoruma gitti. En çok zoruma giden de bu dünyadan aklı başında olmadan gitmesi oldu. Bakardı ama görmezdi. Yaşardı ama sadece nefes alırdı. Bu da onun imtihanıydı demek ki. Sevgili babaannem, Sana rahmetli demeyi içim almıyor. İsterdim ki ömrü hayatın daha güzel geçseydi. Yasamanın zevkini tam alabilseydin. Gün yüzü görmeyi 8 sene önce bırakmasaydın. Ama takdiri ilahi buymuş. Mekanın cennet olsun. Seni seviyorum. 💕

Daha önce buraya sağlıkla alakalı şeyler yazmıştım ve kabızlık problemim olduğundan bahsetmiştim. Bir yıldır iyi giden bir kabızlığım vardı, yani Herkesin kabızlık sayacağı miktarlar benim için çok iyidi aslında. Haftada iki kere tuvalete çıkmak benim için muazzamdı, Başkaları için değil tabii ki. Ama son Bir bir buçuk aydır inanılmaz kötü durumdayım ve bugün, kronik kabızlık çekenler anlayacaktır beni, tuvalette adeta ikiz çocuk düşürdüm. O kadar kanamam oldu ki ve asla tuvaletimi yapamadım. Sanki böyle ,teşbihte hata olmaz, kendim çekip çıkardım çocuğu içeriden, öyle bir savaş, öyle bir kanama. Yani düşük yapanlar benim kadar kan görmüş müdür diye düşündüm o derece... Haa dipnot; hala içeride bokum var. Daha fazla ıkınamadım amk