sözlük yazarlarının salaklıkları

Üniversite sınavına gireceğim zaman pazar günü yabancı dil sınavına gitmek için taksiye bindik annemle gidiyoruz. Sınava gireceğim okula yaklaşmıştık bi sınava giriş kağıdıma bakayım dedim bakmamla şok oldum tarih haftaya pazarı gösteriyor taksiden inmeden gerisin geri eve geri döndük. Heyecandan mı ramazanda oruçtan mı nedir bilmiyorum aklım karışmış tarihleri karıştırmışım.

Şu an aklıma gelmiyor bir de bunu gece yatarken düşüneyim aklıma şak diye gelir.

Ben 16-17 yaşlarında falanım, halamın kızı da nişanlıydı o zamanlar. Biz de o ara halama yatılı kalmalı ziyarete gitmiştik. Annemler halamlarla dışarı çıktı gündüz alışverişe mi bi seye artık hatırlamıyorum, bize (salak kuzenime ve salak bana) de "Çok gelen giden okuyor boş oturmayın bi seyler yapın misafirlere ikramlık" diye talimat geldi yetkili merciden -annem olur kendisi-. Neyse biz kolları sıvadık. Biraz bereketli bi seyler yapalım hızlı olsun hem de fırında hepsi bir pişsin istedik mantıklı olarak. Bi dedik tuzlu kurabiye yapalım bi de tatlı kurabiye yapalım iki çeşit olsun. Iyi mi? Iyi. Giristik biz bi seyler yapmaya. Tuzluyu yaptık güzelce. Sıra geldi tatlıya. Ne yapalım diye düşünürken dolaptaki elmalar dikkatimizi cezbetti. Dedik elmalı kurabiye yapalım. Birimiz elmaları rendeliyor birimiz de hamurunu tutuyoruz. İç harcını pişirirken ceviz meviz atıyoruz güzel olsun lezzetli olsun diye. Sonuçta işin altından biz kalktık diye gerineceğiz sözde. Salak kuzenim iç harca baharatı atarken bi tereddüt etti. Dedi ki "Çizgili ya bi koklasana tarçın mı bu?" Meğersem elinde kimyon varmış. Kuzenim benden küçük, ben de içimden şeyi düşünüyorum 'ya kızım salak mısın tarçının aşırı eşsiz ve rahatsız edici bi kokusu var nasıl karışabilir allasen' diye. Geldi bana koklattı. DUBLE SALAK BEN yüzümü buruşturup "off evet evet tarçın bu" dedim. Öylelikle tüm misafirlere kimyonlu elmalı kurabiye yedirdik. İsin ilginc yanı kimse de bu ne biçim kurabiye demedi. Tabaklar da hep boş geldi. Tadını almadan mi götürdüler ne yaptılar acaba? Edit:ek kök cart curt

Elimdeki telefonu ceplerimde arayıp bulamamam ve kısa süreli beyne kan sıçramasından sonra elimde olduğunu farketmem…

Evde çalışırken sabahları müge anlı izliyorum. 10/10 aktivite, zaman nasıl geçiyor anlamıyorum. Her neyse odamdayım, telefondan da müge anlıyı açmış laptopun önüne koymuş hem çalışıp hem mügeyi izliyorum. Birden mesaj geldi mi acaba düşüncesiyle 2-3 dakika boyunca odada telefonumu aradım.. Telefonumdan müge anlı izleye izleye, odada telefonumu aradım..

Saymakla biter mi sanmam😂

galiba 10 yaşlarında iken annemle cenaze evine gitmiştik. Bir ablamız sandalye’ye oturacağı sırada ben saldalye’yi çekip düşen ablaya hunharca gülmüştüm ve etrafımdakilerin neden gülmediğine şaşırmıştım. Tabi evde yediğim dayaktan sonra anlamıştım komik olmadığını

Komşunun oğlu poşetleri eve kadar taşıdı sonra dönüp Allaha emanet dedi bende tamam dedim çünkü ilk defa biri böyle dedi fcgvhbjnbvc meğersem sanada deniyormuş bilmiyordum

Bana çok değer veren birinin kalbini kırıp duruyorum. Bu benim yaptığım en büyük salaklık. Allah'tan affediyor. Ya affetmese? ben ne yaparım?

rüyamda çalan alarmı gerçek alarm sandığım için bir saat erken kalkıp, hazırlandım ve evden çıkarken saatin farkına vardım..

kurban bayramında pay dağıtılırken, komşu kapıyı çaldı elinde tepsiyle paylar vardı. ben komple tepsiyi alıp, kapıyı kapattım. komşu 1 tane alacaktın dedi...

Akılsız arkadaşıma sürekli akıl verme salaklığı

derste hocaya süleyman çelebi yerine süleyman çakır dedim.

olmayacak şeylerin hayalini kurmak.

çok kez hak vermek. çok sevip değer de versen karşındaki kişi her defasında söz verip tutmuyorsa bu gerçekten salaklık oluyor başka da bir şey değil

daha önce yediğim hiçbir şey alerji yapmamıştı, 2 gün önceye kadar. doktora gittim işte alerji olmuşsun daha önce bir şey tetiklememiştir şimdi olmuştur dedi ve bana dedi ki baharatlı hiçbir şey yeme. ki ben utanmasam ekmeğe baharat döküp yicem öyle çok severim. bunun üzerine cipsten ne olabilir ki diyip 3 tane cips yiyip akşam dünyayı tersten gördüm, uyandım gözlerim yüzüm şiş. aferin ne olabilir ki dedin ve ne olduğunu gördün, aferin salak. kuzenim de diyo ki ne olabilir diyip bu sefer 4 palet cips ye nolucak gör valla tövbe baharat görünce kaçacağım

minibüse kafa attım sonra olayın şokuyla babama ay inerken kafamı vurdum diye mesaj attım babam da geçmiş olsun hasar var mı dedi psikolojik olarak var dedim vee görüldü yedim :dddd

bir şeyi yapmamak için yeterli bir yığın sebep varken inatla yapmak :d

Film izliyorum bir gün evde, filmdeki sahnede evin elektrik gitti, ben de yerimden kalkıp telefonumu şarjdan çıkardım, filmi izlemeye devam ettim, filmde elektrik gelince telefonu tekrar şarja taktım, bunu yaptığımı film bitince fark ettim, utanmıyorum, gurur doluyum.

Annelerin çocuklarını bir çöp kovasına bıraktığı, babaların çocuklarını taciz ettiği, kardeşin kardeşi öldürdüğü, arkadaşlıkların arkasından dönen tonla iğrenç olayların olduğu ve en önemlisi sevginin çıkar ilişkisine döndüğü bu dünyada beni gerçekten sevdiğini sanıp her türlü fedakarlığı yapmıştım sana. Özledim dedin nerdeysen oraya geldim, mutlu etmek için her şeyi yaptım, papatya tarlasında açan bir kırmızı gül gibi hissettirdim sana bu hayatı ama böyle bir ayrılığı hak etmedim, sana içimde beslediğim o masum sevgi böyle acı bir şekilde bitmemeliydi. Az da olsa dürüst olman gerekiyordu onu da yapamadın, yapmadın. Sevgini gerçek sanmıştım, yanılmışım bu da benim salaklığım olsun. Fakat sevginin bile güzelleştiremediği o kalbinle sana mutluluklar dilerim.

Çizgilinin yine çenesi açıldı vol.6272733 Geçenlerde yaptığı işi beğendiğim kuaför bi ablaya gidecektim. O da iş değiştirmiş, daha doğrusu yeni bi güzellik merkezine geçmiş. Neyse aradım yeni çalıştığı yeri öğrendim randevu aldım. Sözleştiğimiz saatte buluştuk biz dükkanın önünde. Ama "güzellik merkezi" ya hani, içeri girerken galoş falan takıyoruz müşteriler olarak. Ben kimim ki rezil ayaklarımla içeri gireceğim?? (Kadın laps diye dalıyor içeri :Dd? Ne anladım ben bu işten o zaman) Kaşımı almaya başlamasıyla tek nefesle görüşmediğimiz kısa zaman aralığında hayatının akışına dair tüm değişimleri anlatmaya başlaması bir oldu. Erkekler berbere gidince nasıl her muhabbete evet diyorsa kadınlar da kaş aldırırken aynı şeyi yaşıyor bence. Savunmasız kalıyoruz biri kaşımızı toparlarken.. çocuğun okulu, eşiyle sorunları, ekonomik durum, memleketin hali derken benim kafa yandı tabi o ara. Artık ne derse onaylıyorum. Dolar 10 lira olsun dese haklısın abla çarpması kolay olur falan diyeceğim. Derken işi bitirdi son bi baktı (simetrik almamış zaten bu konuda kalbim çok kırık) "sıhhatler olsun güzelim" dedi ben hemen ayaklandım. Parayı ödeyip çıktım. Eve de 15 20 dakika mesafedeyim. Dedim yürüyeyim hem spor olur hem ofiste oturuyorum gün boyunca biraz açılmış olurum. Eve geldiğimde ne fark ettim biliyor musunuz? Ben galoşları çıkarmayı unutmuşum ya çıkarken :Dd Gereksiz dik yürümek gibi bi özelliğim var sopa yutmuş gibi kasıntı kasıntı yürümüşüm neredeyse yarım saat onlarla. Kulağımda kulaklık vardı hiç hışırtıları da duymadım. Bi allahın kulu da çevirip ayağnıza nolmuş bağyan demedi. Evin önünde ayakkabımı çıkarırken fark ettim. Aman neyse bu da böyle bi rezillik iste.

wp grubuna kişi eklerken iki dakika boyunca kendimi aradım.

Eve gelen misafire "hoş bulduk" dedim. Ve bu durum, ara ara başıma gelmeye devam ediyor

bu anlatacağım olay aslında bir başka başlığa da uygun ama bunu tam bir salaklık olarak gördüğüm için buraya yazmayı tercih ediyorum.yaşadığım olayı hatırlamıyorum sadece buna şahit olan arkadaşımın anlattıklarını aktarıcam. ilkokul bir ya da ikinci sınıfta geçmiş bu olay.ilkokul sıralarını bilirsiniz altında bir alan vardır kitapları koymak için.işte ben oraya kafamı sıkıştırmışım.nasıl yaptım amacım neydi bilmiyorum zaten olaya dair bir şey hatırlamıyorum.kafamı öyle bir sıkıştırmışım ki çıkaramamışlar ve masayı sökmek zorunda kalmışlar.ardından babamı da arayıp beni eve göndermişler.artık nasıl koca kafalıysam bir şekilde sıkışmış kalmışım.ve sanırım hatırlamamamın en büyük sebebi de o olay.

Ev telefonu vardı o zaman, açtığımda "kim o?" demiştim.

dün akşam kargo geldi, ben merhaba dedim o da kolay gelsin dedi, kafalar nasıl karışıksa demek ki.. kolay gelsini de benim demem gerekiyordu aslında ama neyse..

Tam benlik başlık ya valla . Üniversiteye geldiğim günden beri salaklıklarım bitmedi oda arkadaşımla 2 kez tanışmak mı dersin aynı kitabı defalarca sipariş etmek mi dersin bu artık bana fazla gelmeye başladı arkadaşlar aklımı başıma toplayamazsam bi iş gelecek başıma artık.

Bu sabah erkenden kalktım(7'de..) amacım online olan 2 dersimi kütüphanede dinleyip yüzyüze olan dersime gitmek.. ama sabah sabah kardeşlerim kıyafet kavgası yapınca evde bi kaos başladı çok sinirlendim aldım çantayı çıktım evden.. bilgisayarı almadan :') 3 saattir kampüste oturuyorum boş boş 2 deki dersimin başlamasını bekliyorum böyle bi salağım işte..

ylsy başvurusu yapmak için rebus'a girdim ama giriş kısmında tc kimlik ve seri numarası ile giriş yapılacağı yazmasına rağmen hangi opsiyonları denersem deneyeyim giriş yapamadım. bununla iki gün boyunca uğraştım ve sonunda üstteki yazıyı okudum. kayıtlar 21 ekimde başlayacakmış. edit: giriş yapamadığıma, sistemin bok gibi olduğuna dair iki mail attım de bu arada. salaklığımı tescillemiş gibi oldum. bu başlığa çok entry girmeye başladım, üzücü.

Bugün otobüs kartımı kaybettim. Salaklığım da kaybolmasın diye koyduğum yerde kaybetmem. A pardon asıl salaklık kaybolmasın diye koyduğum yerin gömleğimin cebi olması ve o cebe telefonu da koyup büyük ihtimalle telefonu alırken kartı da düşürmem.

bakırköy pazarından 3 çifti 7 tlden çorap aldım eve geldim hevesli hevesli çoraplarımı giymeye çalışıyorum ama bir sorun var arkadaşlar. 40 numara ayağıma 2 yaşa uygun çorap almışım.

Berberde traştan sonra aynada kendime bakarak sıhhatler olsun abi dedim.. İlk 5 10 saniye berberim ve diğer çalışanların boş bakışları sonrasında huhaha amgodumunun salağı yakıştırmalarıyla uğurlandım.

Uçaklarda boy yetmezliği çektiğim için valizimi kaldıramadığım ve yana yakıla Küçük Emrah bakışları attığım kaçınılmaz gerçeğini size daha önce söylemiştim. Geçen İstanbul'a gittiğimde yine aynı acı gerçek yüzüme tokat gibi çarptı. Ben yine sağa sola acı çekercesine bakınırken koridorda oturan uzun boylu çekik gözlü bir beyi gözüme kestirdim. "Pardon, yardımcı olabilir misiniz?" diye seslendim ama ses çıkarmadan yüzüme baktı. Zannedersem adamın çekik gözlü oluşundan dolayı kendisine Çinli damgası yapıştırıp (bkz: mesleki deformasyon) adamla İngilizce konuşmaya başladım. Yine aynı şekilde "Yardımcı olabilir misiniz?" "Bu tarafa lütfen" gibi cümleler kuruyorum. Hiç de ses etmiyor. İçimden "aman ne efendi adammış", "pek de çekingen heheh", "İnsan bi ses eder be" gibisinden pek çok şey geçiriyorum ben tabii o ara. Neyse valizi yerleştirdi. Benim kanal hâlâ İngilizcede olduğu için yine aynı şekilde teşekkür ettim. Adam yerine otururken şey dedi Türkçe "önemli değil". Bunu kırık bi Türkçeyle de söylemedi. Ben avel, Türkçe bilen adamla İngilizce anlaşmaya çalıştım. Ne bileyim çekik gözlü görünce Çinli sandım.. tüm çekik gözlü yazarlardan özür dilerim. Sonra cok utandığım için yolculuk boyunca o tarafa bir daha hiç dönmedim.. Edit:anlam yamulması düzeltildi

benden hoşlanıyo mu hoşlanmıyo mu çözmeye çalışırken yanlışlıkla ben hoşlanmaya başladım. neyse napalım hayat.

Dolap kapağına kafamı çarpıp pardon dedim bugün. Salaklık mı kibarlık mı bilemiyorum..

Alelacele valizimi kapatmaya çalışırken televizyon ünitesine kafamı çarptım. Tam ağlayacaktım ki şimdi olmaz önce valizini kapat sonra ağlarsın diye kendimi durdurdum. Tam kapatacağım eksik kalan bir şeyi fark ettim. Tam onu almak için giderken bu sefer gözümü televizyon ünitesinin sivri kısmına çarptım. Gözüm anında şişti. Bu sefer de göremiyorum diye ağlayacaktım ama yine kendimi durdurdum. Eee tabi o kadar içine at at ağlayamadım ahahaahah gözümün şişmesi de yanıma kar kalmış oldu ahaha

İngilizce hazırlık okuyorum. Bugün halftrack sınavı vardı. Yönergeyi yanlış okuduğum için 20 puanlık writing bölümüne yanlış bir yazı yazdım. Kafayı yemiş bir şekilde düşük almayı bekliyorum, teşekkürler kendim. Salaklıkta nirvanaya ulaştım :(

Üniversitede arkadaşımın bardakta mısır sattığı bir tezgah vardı. Onun yerine tezgaha bakarken müşteriye kolay gelsin demiştim

snapchatte göz bantlı bir efekti deneyecektim sonra kendi kendime salak nasıl görcen gözünü kapatıyor bu diyerek vazgeçtim

dışarı çıkacağım, makyaj yapıyorum. maskarayı yanlışlıkla burnuma soktum.

Lensi çıkarttığım gözde tekrardan lens aradım ben bugün. O anda çıkartıp solüsyonun içine bırakmam dışında ortada hiçbir problem yoktu :(

Kulağımdaki telefonu aramıştım… Yoğun geçen bir final haftasında arkadaşımla telefonda konuşuyoruz birden telefona bakmam gerekti ve arkadaşıma dedim ki, bir dakika kanka telefonu bulamıyorum. Asıl problem şuydu arkadaşım bana dedi ki: “DUR BEKLE ÇALDIRAYIM!” Ben de, tamam kanka ben bekliyorum dedim… Ne bileyim oluyor böyle şeyler :’)

seni seviyorum diyene çoğu kez inandım ben ya

İnsanlara gereğinden fazla değer veriyorum

Dün gece ihtiyaçlarımı almak için dışarı çıktım. İki dakika oturduğum bankta poşeti unuttum. Yurdun önüne gelinceye kadar hiçbir şey aklıma gelmedi :(

jeofizik mühendisine "röntgencisin yani" demem sayılır mı?

Bu da böyle bir anımdır günlükleri vol.bilmemkaç Tam salaklık olmadığı halde müdavimi olduğum için bu başlığa yazmaya karar verdim. Nereye konumlandırsam çok da emin olamadım. Itiraf değil, söylemek istediklerim değil. Salaklığı saflık olarak düşünüp buraya yazmak istedim. Aman kıpkısacık bi anı zaten. Hemen iliştireyim şuracığa. Üniversite 2 gibi olması lazım yani 20 yaş civarındayım. Ekonomi dersinin arasındayız. Hoca 15 dakika ara vermiş biz arkadaşlarla koştur koştur kantine gidip kahve içeceğiz ki ayılalım, dersin kalanını bari bi şekilde dinleyebilim. Neyse kantin sırasında da kuyruk varmış ders arasını tüm hocalar aynı zamanda ara verdiği için. Biz de girdik iste sıraya arkadaşlarla muhabbet ediyoruz sırada bilmem ne. Sırada son bi kişi var herkes ne alacağını kestiriyor. Benim de genel olarak tek yediğim bisküvi Negro'dur. Yani diğerleri bana çok boş geliyor. Hele kahveyle bayılıyorum yemeye arkadaşlar da bunu biliyor. Konu dağıldı hemen toparlıyorum, iste son bi kişi var önümüzde ve siyahi bi hanım ablamız. Ondan sonra da ben varım :Dd kadın gitmeden ben bunu da isteyemem. Kantinci abi de soracak biliyorum sen ne istersin diye erkenden hazırlayıp sırayı hızlı eritme çabasında. Ben söyleyemedim o gün Negro istediğimi... Yani benim ırkçılık yapmak gibi bi niyetim yok ama iste belli mi olur belki alınır, bilerek yapılmasa da gücenir diye. Zaten gurbette okuyor bi de ben köstek olmak istemedim. Arkamı dönüp arkadaşıma usuldan dedim sen ne isteyeceksin ben onu alayım sen bana Negro al. Hem sıra beni geçene kadar da siyahi ablamız da gitmiş olur düşüncelerindeyim. Arkadaşlar ufaktan sorgulayıp gülmekten yarıldılar bu düşünceme ama en neticesinde öyle de oldu. Kalbini de kırmamış olduk ablamızın. Ben bisküvimi de yedim hehehhe Eğer bunu okursan hep destekçinim ablam... kimsenin sana laf söylemesine izin vermem. Aslanım benim. Kalp.

Eski sevgilim psikolojik problemler yaşıyordu ve üstesinden gelemiyordu. Sürekli psikolojik destek alması gerektiğini söylüyordum. Psikoloğa gitmeye başladı ve psikoloğuyla beni aldattı. Ona akıl veren kafama s.çayım.

Bugün annemle tiyatroya gittik. Afişte de ücretsiz yazıyordu. Bir heves binbir mutlulukla gittik. Güzelce de hazırlanmıştık. Şıkır şıkırız yani. Balkon kısmına geçip oturduk bir yere. Sonra etrafımızdakilere görevliler biletlerini sormaya başladı. Bileti olmayan bazı kişiler çıkmaya başladı. Biz kalakaldık. Sonra oyunun başlamasına on dakika var, anonsu yapıldı. O on dakika nasıl geçti ne siz sorun ne de ben söyleyeyim. Sonrasında ışıklar söndü ve oyun başladı.

Uyumadan önce yoga yapıyorum. Geçen gece dedim pencereyi de açayım odaya temiz hava girsin mışıl mışıl uyurum. Hava soğuk tabi.. Aldırmadım bi şey olmaz diye.. Şimdi bu entiriyi sesim kısık boğazım kaşınırken yazıyorum