sözlük yazarlarının mutsuz olma nedenleri

burnumu çatlattım üstelik dikiş atıldı nefes alamıyorum lan nasıl mutlu olayım

mesela moralim genel olarak iyi değil ama bazen berbat oluyorum. o zamanlar instagramda fotoğrafları arşivlerim. en yakın arkadaşım resimleri mi sildin demiş. arşivledim falan dedim neyse ama kırılmış ve ben onun kırıldığını ufacık bir şeyden anlayabiliyorken dört yıllık dostumun, ben her seferinde bunu yapmama rağmen hâlâ kötü olduğumu anlayamaması beni üzüyor. kimseden ilgi görmek değil istediğim yanlış anlaşılmasın; ama ne bileyim dört yıl geçmiş ben onunla ilgili her şeyi biliyorum ama o bana yabancı gibi. bilemiyorum bu durum beni etkiliyor.

ders çalışmam lazım çalışıyorum da ama tam anlamıyla motive olamıyorum. bir rahatsızlık var üzerimde. gerginim biraz ve fazlasıyla huzursuz. edit: ayrıca yeşilsizim de. :/

yaptığım herşeye kendimden taviz vermeme rağmen herkesle bir tutulmam

anılaarr

verdiğim değerin karşılığını alamıyorum buda beni mutsuz ediyor.

size kendimi anlatayım. ben çalışmaya 3 hafta önce başladım. aynı zamanda üniversite de okuyorum 2. sınıfım 2016'da girdim en son sınava. aklımda hiçbir şey kalmamış. yeniden başladım. ben de çok ümitle bakmıyorum hayatıma. istediğim bölümü başkası kazanır biliyorum. hayallerime başkaları ulaşır, oturmak istediğim evde başkaları oturur, canımdan çok sevdiğim kızı başkası alır... bu böyle gider. ben yıkık biriyim sözlük. ama yine de çalışıyorum. sabahın beşinde kalkıyorum her allah'ın günü. kalkıp çalışıyorum. yapılmaz biliyorum imkansıza yakın bir ihtimal bu kadar sürede bu kadar az bir bilgiyle istediğim bölümü kazanmak. ama o hayal dünyasında yaşamak hoşuma gidiyor anlıyor musunuz. amaçsız yaşayamam ben. hiçbir amacım kalmadığında çıkarım atlarım şuradan. bazen gerçeklik soğuk bir su gibi yüzüme çarpıyor, rüyadan uyanıyorum. ulan diyorum yapılmaz be. puanlara bakıyorum, olmaz be diyorum nasıl olsun? bir iki gün çalışmayı bırakıyorum depresyona giriyorum. ulan diyorum ne olacak benim hayatım. ben nasıl büyük adam olacağım diyorum. sonra o eski hayal dünyama geri dönüyorum. yine çalışmaya devam ediyorum. bu kısır döngü beni oldukça yıprattı. aslında bu yazıyı yukarıda ders çalışmaktan imanlari gevremiş arkadaşlarımı görünce yazdım. size benden daha kötü durumda olamazsınız edebiyatı yapmayacağım. olabilirsiniz. benim durumumu inceleyip yeni bir bakış açısı yakalayın. bu son şansınız olabilir. her seferinde bu son şansınızmış gibi davranın. bir de istemediğiniz bölüme gitmeyin lan. sonra gelir bu başlığa dakikalarca entiri girersiniz.

ntvspor kapandı

sevdiğim hanım mutsuz ben nasıl mutlu olayım.

telefon faturam 200'ü geçti

mutlu olmak için hiçbir sebebimin olmaması. ben 2 sene önce mutluluğumu, yaşama sevincimi, canımı ciğerimi anadolu üniversitesi’nin 2 eylül kampüsü önüne gömdüm. gömmek zorunda kaldım.

sabah 7 ye alarm kurdum işe gidicem günlüğümü dolara vurunca 15 dolar ediyor..

i̇ş bulamadım, evde boş boş yatıyorum. para lazım. kızla aramız bozuk, saçmalıyor. çevremdeki bazı şahsiyetler de saçmalıyor. araba arıza yaptığı için ehliyet sınavına da yetişmedim. şükür buna da.

normalde bugün off günüm olup dershaneye gitmeyecek ve evde öküz gibi yatacaktım lakin dün öğle molasında alışveriş yapmıştım ve çantayı dershanede unuttum şimdi dershaneye gidiyorum ağlamak istiyorum:(

tatile gitmedim daha işim yok paraya ihtiyacım var nerden baksan tutarsızlık

aga normal şartlarda hayata karşı nötr birisiyim ne mutluyum ne mutsuzum zamanını bekleyen bir cesetten farksızım yalnız sebebini bilmediğim bir şekilde dün gece bu gün bir hüzün bir moralsizlik bir mutsuzluk hakim üzerimde.. hatta sabah işe geldiğimde sözlüğe şöyle bir baktım bir süre girmesem mi diye bile düşündüm ama belli bir karara bağlamadım sadece düşüncede kaldı..

twitter hesabım 13 yaşından küçük olduğum gerekçesiyle hesabımı askıya aldı ve ben 18 yaşındayım. kimlik kartımın fotoğrafını istiyor ve ben hiç güvenilir bulmadım bunu. ama o kadar emeğimin hepsinin boşa gitmesini de istemiyorum. çıkmazdayım.

üç saat bile uyumadım. geçtiğimiz günlerde de çok uyuyamadım. ağlamak üzereyim ama ağlayacak yerlerim ağrıyor resmen. köşeye geçip uyumak istiyorum sadece.

yakın arkadaşlarımla uzun bi tatile çıktım ve gerçek yüzlerini gördüm klişe olucak ama bunca yıldır dost bildiğim adamlar çok farklı insanlarmış tavsiyem bi insanı tanımak istiyorsanız yolculuğa çıkın

tam olarak bu sinirlensem mi üzülsem mi ? bilmiyorum bilemiyorum hayır primci biri değilim ama böyle durumlar bir miktar sinirimi bozuyor.

kulaklığım bozuldu :(

gerizekalı kedimin 10 saattir çatıda olması ve aşağıya inememesi

gece bin tane akraba gelecek, bir hafta kalmak için (bkz: bir haftalığına paralel evrene ışınlanmak)

telefonum düştü ve kılıf olmasina rağmen kameranin onundeki cami yere vurdu cami kirildi. daha 2ay oldulan, telefonum göze geldi :(

bu ve bunun gibi başlıklardan nefret ediyorum. başlığı gören yazar, başlığa giriyor ve entry girmeye programlanmış minik beyni ile 'neden' arabaya başlıyor. halbuki yok mutsuzluğu ama düşünüyo bi. saçma geliyo bana işte. öyle boş bi entry bu da. bye.

bu saatte uyandirilmak zorunda olmam bugun işteki en yoğun gün olmasi gercekten gune mutlu baslamak icin mantikli bi neden yok.

asla tatmin olmayan melankolik pezevenk olmaları.

şuan haddinden fazla bir şekilde başım dönüyor hiç böyle olmazdı, anlamadım gitti bildigin ayyaş gibi yürüyorum sağa sola sendeleyerek ilginççç

ağzımda yara çıktı, mutlu ve huzurlu bir şekilde yemek yiyemiyorum ve yemek yemek için yaşayanlardanım...

Üzücü olay veya olaylardır. Neredeyse yıllardır köpek istiyordum. Hatta küçük bir cins istedim ki bakımı, eğitimi diğer cinslere nazaran daha kolay diye. Velhasıl, bu kadar zaman iknalarım dil dökmelerimden sonra babacığım bana arkadaşının Terrier cinsi köpekleri olduğunu ve birinin de hamile olduğunu, doğunca yavrulardan birini alabileceğimizi söylemişti. 1 buçuk aydır doğumunu bekliyordum, hatta bu süreçte ne hikmetse sahiplenebileceğim başka köpekler de çıkageldi ama sırf o minnak doğup gelecek her anıyla bana ait olacak diye onu istedim. Adını koydum, cinsiyle, eğitimiyle alakalı bilgi ne varsa okudum, öğrendim, kullanacağı eşya ne gerek varsa favorilere ekledim -ki geleceği vakit hemen sipariş vereyim. Sonuç; olmadı. Bugün öğreniyorum ki, köpek yalancı gebelik geçirmiş. (bkz: olacakmış gibi olup olmayan şeyler)

Ev halinin sürekli kavgalı ve huzursuz olması. Yalnız hissediyorum sözlük

Kardeşimle aynı odada kalıyoruz oda küçücük ve camı apartman boşluğuna bakıyor odanın hava alması çok zor ve az önce kardeşim osurup kaçtı

Huzursuz ailem Maddi sıkıntılarım Kötü notlarım Sallantıdaki ilişkim İnsanların arasındaki yalnızlığım Sinir stres

Kendimi bildim bileli böyleyim. Mutlu olmayı bilmiyorum. Öğrenemedim. Bunun bir okulu olmalı bence. Nasıl mutlu olunur 101 diye bi ders olmalı mesela. Vize ve final olmalı. Ödevler verilmeli. Denemenin de bir kanaati olmalı ama. Bence yani.

Kilo almışım, yusyuvarlak olmuşum.

Yaşanmışlıklar dediğimiz şeylerin yaşayamamanın hediyesi olması.

Var olanlara değil de olmayanlara takılı kalmam. Biraz şükür sahibi bi insan olsam mutlu olacak gibiyim aslında.

sizin varlığınız benimle, benim varlığım sizinle mümkün. benim benliğim olmadan sizi var edemem. siz olmadan kendi varlığımı kanıtlayamam. o yüzden muhtacız birbirmize bu anlamlı bir ilişki sırf bu yüzden... işte sayın sözlük ben asosyalim varoluşumun sinirleri geriliyor, mutsuzum bu yüzden "hiç" olduğumu kabul etsem önceki zamanlardaki gibi sorun çıkmayacak asasen.

Ben bu hayatın temposuna yetişemiyorum. Hem enerji, hem vakit, hem nakit olarak. Bığğhtık ya.

şehir değiştiriyorum mecburi olarak... adana’dan ankara’ya... sorun şehirde değil alıştığın yeri bırakmakta... neyse

Normalde her zaman dalinle yıkanırdım ama dalinim bitmiş almaya da fırsatım olmadı o yüzden bugün evdeki diğer şampuanla yıkandım şerefsiz gözüme kaçtı. 1 saattir evin içinde uyuşturucusunu alamamış keşler gibi gözlerim kıpkırmızı dolanıyorum canım da yanıyo üstelik :(

Boğazım çok ağrıyor. Covid miyim diye kafayı yicem :(

mutlu olmak için bir sebep göremiyorum,bu sebeple mutsuzum.

(#4040604) hemen ameliyat dedi. çok canım sıkıldı, zara kadar ilerlemiş. yarın için anlaştık bugün testleri yaptırdım. canım çok sıkıldı. eyyy kulak zarımm sen kimsinnn bee

Basit, insanlar aptal

sözlük kullanmayan kesimdeki şirifsizler.. onlar üzüyor, biz buraya gelip anlatıyoz.

üniversite mezunu ol, iş yok, para yok, bomboş bir hayat nesine mutlu olalim ki

Kaygılar , hayalkırıklığı , mental yorgunluk

anlık, saat 1 olmuş, sabah uyanıp işe gitmeyecekmişim gibi serseri serseri buralarda takılıyorum. sabah aşırı mutsuz bir şekilde uyanacağımı bile bile hem de. pü bana..

her sabah 7'de kalkıyorum ve artık telefonumun iğrenç alarm sesiyle uyanmak istemiyorum.. bunu kendimce eğlenceli ve daha katlanılabilir hale getirmek için çok sevdiğim bir arkadaşımın hediye olarak aldığı çalar saatimi kurmaya karar verdim amanın bir de ne göreyim pili bitmiş.. o kadar heves kursağımda kaldı.. (bkz: derdini sikeyim butonu)