sözlük yazarlarının özlediği şeyler

Kartopu savaşı yapmak.. ellerim soğuktan uyuşana kadar kardan adam yapmak.. eve girdiğimde ellerimi sıcak suyla yıkarken oluşan sızlamalara katlanmak.. kısacası kar..

Fen Fakültesi arka bahçesinde elde otomattan aldığımız çay ile sigara içmek. Buradaki muhabbetin tadı çok başkaydı. Sonra beyler hanımlar yurtlarına/evlerine gittikten sonra kalanlarla Cağaloğlu'na inip kitapçıları gezmek. belki oradan biraz Gülhane Parkı'nda oturup sonra dosdoğru Galata'ya çıkmak. Galata'dan İstiklal'e keşmekeşin içinde Mandabatmaz'da bir kahve içip yukarıda -belki Nevizade'de- bir iki bira içip, güzel müzikler dinleyip geceye doğru eve kaçmak. haftada bir bile olsa yeterdi.

Eylem-aman dinleyerek bir saatte süslenip halka küpelerimi takıp sallana sallana arkadaşlarımla bir mekana gitmeyi özledim..

gece arkadaslarimla parkta kola cekirdek yapip mentollu sigara icmek. cigerim acidi

Uyumayı özledim, kafamı yastığa koyar koymaz uyumayı. Hiçbir şey düşünmemeyi özledim. Ben çocuk olmayı özledim.

Korkusuzca kalabalığın içine dalmayı özledim. Kodumun çekikleri yüzünden insanlara yaklaşmaya korkuyoruz.

Tatil yapmayı özledim. :(

Konsere gitmeyi inanılmaz özledim böyle bağıra çağıra sesimiz kısılana kadar şarkı söylesek dert falan kalmazdı.

(#4080554) bir zamanlar bu entryi yazmışım.. allahın sevdiği kuluymuşum şimdi hepsini teker teker yapıyorum.. (bkz: karı gördüm kaydım kaymaz olaydım)

kar yağmasını ve karda fotoğraf çekip çektirmeyi özlemiştim. bugün gerçekleştirdim. aşırı mutluyum.

Babamın işe gidip annemle hovardalık yaptığımız günleri özledim Bizim hovardalık anlayışımız akşam yemeğini yedikten sonra biraz yürüyüş yapıp parkta çekirdek çitlemek

Ben, eskiyi çok özledim.

kar yağmasını özledim nolursun allahım kar istiyorum kar

uykum geldiği zaman yatabilmek. o kadar özleniyorsun ki..

Blok dersten çıktıktan sonra fakülte bahçesinde sigara yakmak. (bkz: herkes 3'ü bir arada içiyor değil mi)

konsere gitmek ve 101 oynamak...

Dışarı çıkmak, derse girmek, derste uyumak sevdiklerime sarılmak, öpüşmek, sevişmek. Kamp yapmak, kampta öpüşmek,gezerken öpüşmek, gezmek, çadırda sevişmek, otostop çekmek uzayacak böyle kısacası dışarısı ve normal insan ilişkilerinin her biri

Sinemaya gitmeyi film başlamadan mısırı bitirmeyi çok özledim..

saatlerce ağlamak , sanki hiç durmayacak gibi susmadan ağlamak o kadar özledim ki keske keske

İyi ve merhametli insanlara denk gelmek.

(bkz: sinemaya gitmek ) Çok çok fazla özlediğim şey var ama geçtiğimiz günlerde sözlükte sinemayla ilgili bir başlık açılmıştı.o başlık özlemimi depreştirdi.eskiden her hafta bir filme giderdim.nerden nereye geldik be

çocukluğumdaki mahalle maçları, chilavert, higuita ve rogerio ceni'yi idol alan kaleciliğim, kornerlerde açılmam frikik ve penaltı gollerim, degajdan gol atışlarım ve bir diğeri de 18'li yaşlarımla başlayıp 2017'ye kadar süren rock bar'da davul (bateri) çaldığım zamanları özlüyorum. hiçbirinden eser yok şimdi.

Doya doya mutlu olmak sanırım. Tek cümleyle yetinip entryi bitireceğim çünkü yazmaya devam edersem sonu gelmez..

Ben yine eksiksiz bir kahvaltı hazırlayayım tüm olmasını istediğim herkes o masa etrafında olsun yeniden, yavaş ve sindire sindire öğleden sonra ikiye kadar falan bir kahvaltı olsun. Bitiminde de bir Türk kahvesi, geniş ve büyük sofraları çok özledim

karda yürümeyi çok özledim. ama öyle kulağımda kulaklık falan değil, kara bastığım anda çıkan o sesi dinleyerek düşüncelere dalmak

Babaya güvenme hissi... Kaybedince daha iyi anlıyorsun ki kimse baban gibi sevmiyor seni, kimseye de güvenemiyorsun öyle karşılıksız şekilde.

lisedeki eskimiş tahta sıramda yüzüm uyuşana kadar uyumak

Pandemi öncesi dönemdeki kendimi özledim. Bu covid bizi çok değiştirdi çocuklar çok

(bkz: sonbahar) öğlene kadar kasvetli ve daime çiseleyen yağmur, öğleden sonra güneşli ve tatlı esintili havaları özledim. donuyoruz falan eyvallah da her gün bu sıcaklar ruha iyi gelmiyor gibi

eski kendimi özlüyorum ara sıra.

Dışarı çıkarken ekonomik kaygımın olmaması. Yemek yiyeceğim zaman en ucuza nerden karnımı doyururum diye düşünmek yerine en güzel ne yiyebilirim diye düşünmek. Rahat rahat alışveriş yapabilmek, gezip tozabilmek, gece dışarı çıkabilmek, şehir değiştirebilmek, tatile gidebilmek. Kısaca insani her şey. Ha bi de mültecisiz bi türkiye :)

Gün içinde çok güzel anlar yaşarsın da gece yatağa yatınca gözlerini kapatıp o anları tekrar hatırlarsın, kendi kendine gülümsersin hani. Bunu yaşamayı özledim.

duyguları zirvede yaşamayı özledim. ne derinden mutluyum, kahkaha atabiliyorum, ne yeterince heyecanlıyım, ne de bir olaya hakkını verecek kadar ağlayabiliyorum. hissettiklerim yarım, öfkem yarım, mutluluğum yarım, heyecanlarım yarım. ben böyle biri değildim, ne ara büründüm bu kimliğe? şu an kendimden en büyük beklentim, olaylara verdiğim tepkilerin derinden olması.

kokusu.

Mutlu uyanmayı özledim

abi ben kedimi özledim ya her gece onunla beraber yatardık. o sahip olduğum tek ve en güzel kediydi artık yok.. yumuşacık kürkünü üzerinde uyuduğum geceleri beyaz patilerini..

Banyo yaptıktan sonra sobanın yanında ısınırken şahane pazarı izlemek

Soğuk bir kış akşamında bomboş bir sokakta aheste aheste yürümeyi çok özledim.

özlenmeyi özlemek

babaannem. kendisini bugün hastaneye yatırdık, sonu ne olacak hiç bilmiyorum. kimse bilmiyor. göğsüme bir öküz oturdu kalkmıyor. böyle günün şafağını sikeyim.

Net hamam şimdi hamamda olacaktım tellak güzel bir kese atacaktı kendine has stili ile sol bacağım ile sağ kolumu birleştirmeye çalışarak masaj yapacaktı (ama mutlu sonlu masaj değil kafanız karışmasın) oradan havuza girecektim miss hiçbir derdim tasam kalmazdı

Lise hayatı

Sabah uyanıp televizyon başında en sevilen çizgi filmi izleyip sonra sıcacık ekmeğin, leziz ve anne eli değmiş kurulu sofranın seni beklediği masata pıtı pıtı koşup mutlu ve huzurlu, gelecek kaygısı gütmeden bir gün geçirmek…

2016 asosyal sözlük yılları

sağlıklı günlerim... evleneli 2 ay oldu, toplam 7 kere hastaneye gitmek zorunda kaldım. gerçekten hastalıkta sağlıkta olayını uygulamalı yaşıyoruz. balayının son günleri full hastanede geçti. geçen hafta eşimle hafta sonu kaçamağı yapalım dedik, dalyanda gözümü zehirli böcek ısırdı. iztuzunda geçireceğimiz günü hastanede geçirdik. günlerce gözümün şişliği inmedi. tam o geçti derken bugün irretabl bağırsak sendromu sağ olsun yine hastane ve kutu kutu ilaç... işin kötüsü bu ara işlerim de çok yoğun. çalıştığım kurum denetimden geçiyor ve şube müdürüm izinde olduğu için çoğu şey bana kaldı. nolur iyileşebilir miyim artık :(

küçüklüğümde olan her şey bir çikolataya sevindiğim mutlu olduğum günler sanırım

En yakın arkadaşımı. Hergün akşamları gece 3.4e kadar konuşur. Gün içinde yaptıklarımızı ,her şeyi konuşurduk. Aramızda kilometreler vardı. Ama ruhlarımız, kalplerimiz birdi. Yaklaşık 2 aydır konuşmuyoruz. O da böyle özlemiş midir ? :(

Bütün gün tembellik yapmak