sözlük yazarlarının çocukken korktuğu şeyler

-tarkan filminde ki çıkık gözlü dikenli kel adam -gulyabanı -ve bir travma sebebi ile yüksek ses, karanlık ve arkadan insan gelmesi beni taşikardi yapacak kadar korkutur, bayılırdım.

Yıldırım. Devam da ediyor maalesef

çingenelerden ya. beni kaçıracak sanarlardım

misafirliklerde dönen "sen bizim kızımız ol" lafından korkardım ben. anneeeğ diye koşar anneme sarılırdım hemen.onlarda gülerdi peşimden. hığ çok gomik gerçekten

Çocukken korktuğum hiçbir şey olmadı ve büyüdükçe korkmadıklarım başıma geldikçe korktuklarım oldular. Çocukluğuma sinmiş ve birer travma oluşturmuştu hepsi, zaman aşımına uğramışlardı ve o küçük elleri boş kalmıştı. Elleri boş kalıp büyürken kalbinde birer yaraya dönüşmüştü; çocukken küçük olan tüm o ellerimdeki, kalbimde hissetmediğim o kanlı sızılar kalbimdeki gerçek birer yaralara dönüşürken kalbime giden temiz kana karışmış ve kirli kanımdan daha da kirletmişti içimi, en kötüsü de nefsimi. Çocukken masumiyetim büyükçe nefsime karışmıştı ve büyüklerimin işledikleri suçları toplasam sevap defterini doldururdu fakat cehennemde yanan ben olmuştum, sen de olmuş muydun? Günah keçisi olmaya gururum el vermedi ve ben de Deccal olup diğer insanlar gibi mahşerde günahlara soyunmamış, Deccal olup günahlara giyinmiştim. Sen de şeytanın karşısında masumiyetine soyunmuş muydun? Bir yara nasıl alınır da bir sevgi onu nasıl iyileştirmezmiş onu öğrendim Tanrı’dan hep bir son çaresi olurdu ve bu çare bu defa onca devayı beklemekten sonra, o yarayı çocukluğum ellerindeki ince sızılarla yüzüme tokat gibi çarparken büyüdüğüm benliğimin kalbindeki gerçek yaraları söke söke kazıyordu çünkü dikemiyordu, çünkü küçüktü. Küçücüktü ama sırf o yaralar daha da iyileşsin diye bıçağı kemiğe dayarcasına dayamaktan gözlerini yaralarıma alıkoymuyordu kendini. “Tüm maviler kirliydi şimdi ve tüm beyazlar utanç içinde, ve sadece uyumak…”

Yaş 3-4 filan ve reklam izlemeyi çok seven çocuktum. Televizyonda bir reklam çıkıyor ve reklamda as.iz yazılı askerler vardı. Ben bu askerlerden çok korkuyordum televizyona çıkınca televizyona bakamıyordum.