renk

son gazi koşusunu kazanan atın adı. tendon yırtılması sonucu yarış hayatı sona ermiş geri kalan hayatına aygır olarak devam edecekmiş safkan. sevenlerini üzmüştür.

acı kaybımız.

ışığın kırılması sonucu oluşur.

işığın bir maddeye çarpması sonucu birazının soğurulup birazının yansıması sonucu oluşur. yansıyan ışık maddenin rengini gösterir.

yiğit özgür 'ün artık gına getiren karikatüründen bir kesit. (bkz: o zaman dans) (bkz: renk)

tanım: ışığın, kendi öz yapısına ya da cisimlerden yansımasına bağlı olarak gözde oluşturduğu duyum. (kaynak: google) not: rengin daha ne olduğunu falan bilmeyen varsa buradan okuyup öğrenebilir. edit: siyah ----- beyaz

(bkz: renkliler) bu başlıkta nedir anlattım. --- spoiler --- evet arkadaslar renk denilen isiklar prizmada beyaz renkten kirildigi icin beyaz hepsinin birlesimidir ve renk degildir. siyah da o kirilan isigin bir yere yansimamasi yani isiksizlik durumudur o yuzden siyah da renk degildir. bunlar ortaokul fen bilgisi kitaplarında optik kisminda yazan şeyler. ısrarla neden hala bastirdiginizi anlamiyorum. not: renk cisme çarpan işinin göze yansımasıdır. cisim kendine çarpan farklı renkleri sogurup aynı rengi yansıtır göze. cisim siyahsa hiçbirini yansitmaz beyazsa hepsini yansıtır. dolayısıyla siyah ile beyaz renk degildir. --- spoiler --- not: insanlara cahil muamelesi yapmadan önce nedir ne değildir bilmek lazım sonrasında maymuna dönmeyin. ufak bir de soru: mor, kırmızı, yeşil falan renkse siyah ile beyaza bunlardan sonra artık renk demek biraz şov olmaz mi?

bu hayatta en düşündürücü bulduğum şeylerden bir tanesi. ya herkese farklı gözüküyorlarsa da biz bilmiyorsak. nereden biliyoruz senin mavinin benim kırmızım olmadığını. neden insanları bir boşluğa hapsetmek? neden?

i̇nsanlarla o kadar benzer bir yönü var ki. her insan doğduğunda bembeyazdır aslında. sonra insan büyür, o bembeyaz olan sayfası renklenmeye başlar, belki de kirlenmeye. her yaşanmışlık size farklı bir renk tonu katar, belki ailenizden birisinin ölmesi size biraz mavi renk katar, belki imkansız bir aşk içinize biraz tutkunun rengi olan kırmızıyı katar, küçük bir çocuğun size gülümsemesi biraz pembe katar içinize, sevdiğiniz insanı görmek huzurun rengi olan yeşili katar belki de. i̇nsan böyle böyle renklenmeye başlar her olay beyaz olan kağıdımızı karalar değiştirir, farklılaştırır. öldüğümüzde siyah oluruz, hiç kimseden farkımız kalmaz tıpkı doğdumuzda beyaz olduğumuz gibi.

"arama huzuru, o gözünü yumanın hep." t: hayki ve defkhan'ın birlikte yaptığı nefis şarkı. aurası bana interstellar'ı çağrıştırıyor. öyle bir ahengi var ki bu nota kombinasyonunun; dinlerken uzayın en karanlık boşluğunun en karmaşık kısmında süzüldüğümü hissediyorum.. "umut bi' bebeğin bedeni gibi düşüyo' suya." ayrıca; bu şarkıdaki def'in flow'u çok acayip. bir yanı bugüne kadar üretilmiş hiçbir flow'a benzemiyor. diğer yanı "def işte, yine yapmış yapacağını.." dedirtiyor. beat'i etkisinden midir nedir bilemedim ama çok başka bir şey çıkmış yani ortaya. "i̇hanetin zirvesindedir uykuda yatanlar. manzarası güzel diye uçurumla yaşamlar." renk --- spoiler --- hayki verse 1: i̇çine sinmiş bi' zift, geri kalanın et. ama ben hala ve inadına ararım renk. arama huzuru, o gözünü yumanın hep. eritir çileniz beni, sonunda kalırım tek. gör sen, oturup çek-yat. ben akarım tek yön. burası pek dar. ve kazanır hep göt. geçiyo' gelen de kendi yaranı yala. bakın asıl ötedeki, geri kalanı yalan. sanırım bi' sorunum, bu da sıkıyo' seni. tükürüp yutuyo' geri, kimi bitiyo' rüya. umut bi' bebeğin bedeni gibi düşüyo' suya. gülüp geçiyo' duyan da bugün batıyo' uyan. diyorum ki; sen osun, dişini sıkıp sen ol. yeter o, kötüye de, betere de güzel ol; yeten ol. ve hiçbir ateş de yakamaz düşü. arama, gelip o seni sarar; yazarak düşün! nakarat: i̇çine sinmiş bi' zift, geri kalanın et. ama ben hala ve inadına ararım renk.. defkhan verse 2: düşünme fazla, düşündüğün o yola git. defeasy-hayki, kolektif; beyin productive. olduk antipolitik. komikti dünyamız çocukken. büyüdük junkie olduk biz. koştum hiç bilmeden ama; takip ettim doğru iz. kafamda temizlik var, deterjan televizyondan. bağlanmış sistem beynine kablosuz telefonundan. i̇çimde tilkiler döner, pusuda çakallar. kimin beyni patlamış, iplemez kurşunu satanlar. oynanan tiyatro, yazarlar uydudan bakarlar. i̇hanetin zirvesindedir uykuda yatanlar. manzarası güzel diye uçurumla yaşamlar. anlattığına engel seni susturan tabancalar. çaresi var mı derdimin, halimi anlar mısın sen benim? i̇stersen geri dön, zaten benim içimde gelmedin. anlattığımın hepsi gerçek, uydurulmuş story yok. her akşam evinde şeytan; saat sekizde hollywood.. nakarat: i̇çine sinmiş bi' zift, geri kalanın et. ama ben hala ve inadına ararım renk.. --- spoiler ---