olgunlaşmak

artık güldüğünüz basit şeylere gülmüyorsanız, yaşadığınız acılara ağlamayıp içinize atarak güçlü duruyorsanız,artan sorumluluklarınızın bilincindeyseniz ve hayat yolunda gitmiyorsa ama yine de hayatta kalmaya çalışıyorsanız işte o zaman olgunlaşıyor insan...

çok saçma lan niye olgunlaşıyosunuz ki

hani insan bazı ciddi konularda olgun davranır eyv da ben hep laşka bir insan olmayı yeğlerim ne o polatin ergenlik dönemleri gibi mk

yok kitap okuyun yok gezin yok için yok sıçın hepsi yalan , başka biri olma çabaları en yakınlarımdan soğudum

biraz da durulmak mıdır? torunum olacak yaşa geldim ama bunu düşünüyorum.

hamdım, yandım, piştim. hepimizin pişmesi umuduyla.

artık itiraz etmiyorum, hayır deyip doğruyu anlatmaya çabalamıyorum, kızmıyorum,konuşmuyorum buysa olgunlaşmak berbat bir şey olduğu halde evet olgunlaştım

18 yaşındayım. şu yaşıma kadar fazlası ile olgunlaşmamı gerektirecek çok şeyler yaşadım. ruhum 30 belki ama bir yanım hâlâ çocuk.

ısrarla kabul etmediğim bi durum yani gereken yerde olgunum ama sürekli kasıntı olamam yaş 18 ruhum 12 amk

bazı insanların beceremediği, becermekte güçlük çektiği bir eylemdir. n'olur biraz olgunluk.

bence yaşanılanlar değilde daha çok hissedilenler olgunlaştırır insanı.

insanın kendi adına yapabileceği en güzel eylem. fakat "yaşlanmak" ile karıştırılmamalıdır. zira olgunlaşma süreci somut rakamlardan da, dünyevi makamlardan da, çektiği ilgiden de bağımsızdır.. misal; kaybedilen bir savaşın bulgularını ortadan kaldırmak, mağlubiyetin üstünü örtmeye çalışmak ve hatta o savaş hiç yaşanmamışcasına hareket etmek acizlikten başka bir şey değildir. öyle sanıyorum ki bu konuda verilebilecek en örnek amerika'nın kaybettiği; vietnam savaşı.. malum savaş sonrası amerikan hükümeti savaşın nedenlerini ve sonuçlarını halka tam olarak açıklayamamıştır. bunun yerine yine her zamanki gibi amerikan rüyasına başvurup hedef şaşırtmıştır. akabinde hollywood aşka gelir.. rambo vietnam'ın hakkından tek başına gelir, rocky balboa her zaman kazanır, dünyayı hep amerika kurtarır vs. vs. arap baharı ve türevi olayları tetikleyip dünyayı savaşa sokan amerika, gerçekte dünyayı hiç kurtardı mı? ya da imkanı olsa kurtarır mıydı? tabi bu söylediğim sadece bir ülkeye özgü değil. günlük hayatta yolda gördüğünüz sıradan bir insan bile, yeri gelince bu tarz yöntemlere başvuruyor. açıkça kaybettiği tartışma sonrası haksız olduğunu kabullenemeyenler. kabul etse bile kısa zaman sonra yan çizenler. seçim sonrası seçimi kaybeden liderlerin ortalık durulana kadar ortaya çıkmaması. ya da derbi günü tuttuğu takımın formasını sırtından çıkarmayan ama derbiyi kaybedince formasını bir süreliğine sırtından uzak tutmaya and içen taraftarlar.. mağlubiyetin acısını onurlu bir şekilde yaşamak, galibiyetin coşkulu sevincini onurlu bir şekilde yaşamaktan daha fazla meziyet ister. erdem gerektiren yagane şey; herhalükarda daha da olgun olmayı kendine gaye edinmektir. en olmaz durumda bile en azından mental açıdan gelişmek, gerektiğinde geri adım atmak, özür dilemek, teşekkür etmek hatta tebessüm etmek.. hepsi olgunluk gerektirir. olgunluk da istikrarlı olmayı..

beceremedim hiç. sınırı nedir nasıl olunur bilmiyorum ama yok yani.

bence olgunlaşmak karşındaki insanların yaşına kolayca inip çıkabilmek demektir.

ne kadar istemediğim bir durum olsa da, malesef bu yolda ilerlemekteyim. bazı durumlar karşısında artık üzülmüyorum, sinirlenmiyorum ya da mutlu olmuyorum. artık soyut şeylerden daha çok somut şeylere yöneliyorum. hayal kurmayı falan bıraktım. artık küçük dertlerim yerine büyük dertlerim var, önceden dert dediğim şeyler şuan çocuk oyuncağı gibi geliyor. garip ve kötü bir durum.

bazı şeyler eskisi kadar üzmüyor ve bazı şeyler eskisi kadar sevindirmiyo.mutlu olduğum şeyler değişti, üzüldüğüm şeyler daha aza indi olgunlaşmak mı bilmiyorum ama istemeyerek çok değiştim

Olgunlaşmak; kalbin daha hassas, kanın daha sıcak, zekânın daha işlek, ruhun daha huzurlu olması demektir. Cemil Meriç

Eskiden - ne çok varım dediğin şu koca dünyada denilirken, zamanla; ne çok silinik ne çok noktaimişim meğer denilen his.

Görüyorum ki bu durumu sadece meyvelerde ve sebzelerde var zannediyorsunuz insan zamanla olgunlaşır ve kendisini bulur Sırf birisi sizin hoşunuza gitmedi diye bir şeyler söylersiniz tartışırsınız zaman geçtikçe ulan ne boş muhabbet etmişiz halbu ki şöyle olabilirdi diyebilirsiniz Bazı şeylerin değişmesi zordur biliyorum ama nehir yatağında bulunan taş bile zamanla yontuluyor zaman sizin olgunlaşmanızı sağlamıyorsa sizin gerçekten problemleriniz var demektir Allah sizi sabit fikirli, bencil, kapalı zihinlerden korusun

Ağlamak için omuz ararken ağlanacak omuz olduğum gün `anladığım bir durum tesbiti.. (bkz: ailenin büyüğü olmak)

istemiyorum ben çocuk kalmalıyım deseniz de sizin elinizde olmadan hayat sizi ele geçirip olgunlaştırır şaşmaz,sekmez.

Şu an için tam emin olamıyorum ama “loading” çizgisinin dolmaya ramak kaldığı evredeyim.

Yaşla alakası olduğunu düşünmüyorum zira 30 yasinda ölüp sorumluluk bilinci olmayan, anasının, babasının eline bakan, lafini sozunu bilmeyen insanlar varken daha sokakta oynaması gereken yaşta tüm ailenin yükünü omuzlarına alan çocuklar da var. İnsanı yaş değil, yaşadığı şeyler olgunlaştırır bence.

ancak ve ancak insanın kendi içine dönüp kendi hayatının muhasebesini yapmasıyla mümkün. diğer türlü, çok zor. hatta mümkün değil gibi bir şey. o muhasebeyi ise bazıları 20’li yaşlarında, bazıları ise mezarda yapar. peki, hiç yapmadan ölen yok mu? çok.

Olgunluk çok farklı birşey dayı, bazen 20 yaşındaki insan 50 yaşındakinden daha oturaklı davranabiliyor&konuşabiliyor. Bu hayatta ne kadar yalnız ve garibansanız o kadar hızlı olgunlaşıyorsunuz. Acıyı, küçük şeylerle mutlu olmayı, değer kıymet bilmeyi, saygıyı sevgiyi o kadar erken öğreniyorsunuz. Dememişler mi "Şımaracak kimsen olmayınca hayat seni kocaman bir çocuğa çevirir" diye. O misal, içindeki çocuk hep boynu bükük kalır. Biri başını okşasında az şımar diye beklersin

Yaşla alakası olmayan bir olgu.

Yaşanılan acılarla doğru orantılıdır. Güneş gören meyve gibi.

Yaş sadece artan bir sayıdır tabi bu sayının getirdiği yükümlülükler de vardır ama olgunluk biraz daha kişinin Kendi tercihidir, davranış biçimi sonuçta.

İnsanlarla daha az iletişim kurma isteği. Diyorsun ki zaten anlatsam ne faydası olacak en iyisi susayım..

Yaş ile alakası yoktur. Yaşadıkları olgunlaştırır insanı.

günlük hayatta fark edilmese de geçmişe dair anılara dönüp bakınca anlaşılır, olaylara verilen tepkiler geleceğe dair planlar gibi bir çok konuda değiştiğinizi olgunlaştığınızı anlarsınız

Insan kendi babasını kendi cenaze namazını kılarken görünce, bütün gün haberlerin son ses dinlendiği bir evde büyüyünce, her kapı çaldığında annesinin kalbinin sesini duyunca, kendini bildin bileli güvenmemek öğretilince ve asla güvenli hissetmeyince, senden küçük 2 kardeşin olunca ve annen her şeye yetişemeyince; haliyle bütün yükü çok küçük yaşta bölüşüp olgunlaşmak gerekiyor.

düşüyorsun, kalkıyorsun sonra. kalktığında bakıyorsun ki eskiden acı nedir bilmeyen o toy insan değilsin. yara almışsın çünkü. tanışıyorsun isteyerek veya istemeyerek. birden yok olsun istiyorsun acı, olmuyor ama. gerçek hayat yüzünü gösteriyor yavaştan. çünkü dert olmadan dermanı gelmiyor. acısız insan tatsız yemek gibi, bunu görüyorsun. yaşamak gerekiyor öyle. en son kaçamayacağını anladığında ya onunla yaşamayı öğreniyorsun ya da onu görmezden gelmeyi. bir, iki derken bakıyorsun bakışın değişmiş, bazen bir çiçek bile bir gün arayla aynı çiçek olmuyor. olgunlaşmak bu biraz.

Patates ekip olgunlaşmasını bekleyin daha mutlu olursunuz

(#3859470) duamız belli

Bir şarkıda der; “Olgunlaşamadım ama kamburlaştım ve mecburlaştım” Bu evredeyim herhalde.

Olgunlaşmak için insanın bir şeyler görmüş yaşamış olması gerekir diye düşündüm uzunca süre. Bugün fark ettim yanıldığımı. İnsanın başına bir şeyler gelmiş olması başka, bir şeylerin içinden en çok da acının içinden geçmiş olmak başkaymış. O kadar şey yaşamış ama yerinde saymış. Biraz bile ders almamış. Kaç kişi vermiş toprağa ama kalp kırmaktan hiç korkmamış. Ani gelen ölümler ona hiçbir şey anlatmamış. Bugün oturdum bunu düşündüm. Ya ben çok iyi biriyim ya da bazı insanlar hayat onların boyunlarını gerçekten eğmediği sürece nasibini alamıyor insanlıktan.