okurken zorlanılan kitaplar

Jean Jacques Rousseau - Toplum Sözleşmesi çevirisinden midir yoksa orjinalinde de böyle midir bilmem kelimeler akmıyor böyle hani ard arda gelmiyor gibi yoruyor okurken tabi içinde bulunduğumuz durumda çoğu kişide olduğu gibi dikkat dağınıklığımın yüksek olmasından da olabilir bu ama bilmiyorum ben çok yoruldum bitirene kadar

Açlık-knut hamsun

yüzyıllık yalnızlık resmen yordu beni hangi karakter hangisiydi diyerek yarıladım ama daha fazla dayanamayıp bıraktım, nerdeyse tüm karakterlerin ismi aynı. Birde Kazuo ishigorunun Avunamayanları.

Kesinlikle (bkz: ulysses) 6 ayda ancak 300 sayfa okuyabildim ve Ulysses'i okumaya çalışırken en az 15 kitap bitirdim. Yarım kaldı ama gram elime alasım gelmiyor.

Ulyses-James Joyce .Tutunamayanlari 10 yıl gibi bir sürede bitirmeyi başardım (her yıl yarıda bırakarak)Bunu daha kısa sürede bitirmeyi amaçlıyorum.Zaten yazılış tarzları da benziyormus sanırım.

suç ve ceza . evet o. çünkü bana hitap etmiyor. vallahi çok zorladım olmuyor okuduğumu da unuttum. sonra dedim ne gerek var okumayı verelim.

(bkz: das kapital) Kitap yaklaşık bir yıldır elimde ama sürekli başlayıp bırakıyorum. Ekonomi ile pek aram olmadığı için olabilir ama inanıyorum bir gün bitireceğim, yeniden başlayıp.

toplum sözleşmesi... ya çevirisi çok kötü ya da çevrilmeyecek kadar kötü. boğuldum resmen okumaya çalışırken.

Mine Söğüt’ün yazmış olduğu Gergedan:Büyük Küfür Kitabı’nı okurken içim çok daralmıştı. İnce bir kitap olmasına rağmen uzun süre elimde kaldı ve baygınlık geçirerek bitirdim.

(bkz: klasiklerin orijinal çevirileri ) Uzun gereksiz betimlemeler suyun altına daldırıyor. Vurgun yiyene kadar indiriyor aşağı. Kitabı kapattığın zaman suyun üstüne çıkmış gibi nefes nefese kalıyorsun

aşırı yararlı başlık. kendime işkence olsun diye kimselerin okurken zorlandığı kitapları okuma listemde sırasıyla okuyorum. ne kadar zorlanıldığını fark etmek ve sistematik bir gözlem yapmak açısından da faydalı buluyorum. bana gelinirse eğer spesifik olarak bir kitap ismi vermeyeceğim çünkü yok. ancak iki yazar var ki benim açımdan hep kitaplarına yaklaşırken korku oluşturuyor: 1- edebiyatımız hüzünlü prensesi:(bkz: tezer özlü) 2- (bkz: umberto eco) eco'ya dair yorum yapmak istemiyorum, gülün adı'nı bitirenin de ellerinden öpüyorum. tezer hanıma gelince ise... ben bu kadar drama ve melankoliye hayatın hiçbir evresinde ve hiçbir yerinde ne yazık ki katlanamıyorum. o yüzden de kitaplarını okuduğumda genellikle kışın ve biraz burukken yaklaşmaya gayret ediyorum/ettim.

Homeros~ İlyada İlk başlarda kitabı yakmayı düşünüyorsun ama yavaş yavaş kendini sevdiriyor, çok değişik bir durum.

Sofie nin Dünyası . 7.sınıfta okumaya çalıştım lise 1 de okumaya çalıştım 100.sayfaya gelebildim. erken yaşta okumaya başladım sanıyordum da sorun yaş değilmiş ben felsefe kitabı okuyamıyormuşum :d adam fawer olasılıksız ı da okuyamadım bıraktım aynı şekilde. çok nadir bıraktığım için o kitaplar aklımda. yaptığım iyi bir şey değil aslında okuyamadığınız zaman bırakın sırf yarım kalmasın diye zorla okuduğum kitaplar oldu ve sıktığı için uzun süre kitap okumadığım dönemler oldu malesef.

(bkz: Kur’an-ı kerim)

-Tutunamayanlar (En sevdiğim türk romanı olmasına rağmen) -Niteliksiz adam (ilk cildi yarım bıraktım, daha da dönmedim. Edebimle bu serinin biraz sabır biraz da çap gerektirdiğine ikna oldum bıraktım. Bir 5 yıl okumayı düşünmüyorum.) -Varlık ve Hiçlik (Aylar sürdü bitirmem, araya ne kitaplar aldım bitirene kadar, bitki çayı içerek bitirebildim.) -İyinin ve kötünün ötesinde. (Bu daha çok işlediği konular gerekçesiyle) -Aşkın metafiziği (17 yaşımda falan okudum. Ondan böyle oldu sandım. Sonra 21'de tekrar okudum hacmine rağmen baya zor kitap) -Düşüş (Monolog pek sarmıyor sanırım) -Yeraltından notlar (monolog pek sarmıyor sanırım-2) -Dava (Baba bu kitabın problemi bence kesinlikle çevirmen problemi, kafkaesk böyle bir şey değil) - Bir Deliler Evinin Yalan Yanlış Anlatılan Kısa Tarihi (Okey. Ayfer Tunç'un deneysel bir romanı. Niyeti anlıyorum ama tercih edilen üslup insanı kanser edecek cinsten. 200-250 sayfa kadar okudum. Ama çok kolay kopuluyor kitaptan. Bir koptum bir daha dönemedim. Bu kitaba belki haksızlık ediyorumdur. Emin olamıyorum. Bir ara tekrar döneceğim buna söz.) Düşündüm düşündüm aklıma ilk bunlar geldi. Biraz daha düşünsem daha net, daha iyi örnekler bulabilirdim.

(#3914784) Yarın itibariyle yeniden başlıyorum, bakalım değişmiş mi bir şeyler?

Aga kıt bilginizle kuantum fiziğiyle ilgili kitaplar okumaya çalışınca adeta acı çekiyorsunuz. Bir sayfayı defalarca okuyup hala tam olarak kavrayamadığım oldu. O yüzden burda yazılan kitapların çoğu bana manasız geliyor.

(bkz: Dava) Affedersiniz anasını satayım bu kitabın. Bayıla bayıla, darala darala okudum. Hatırladığım kısımlar da bi değişik apartman vardı, bir de adamı bi odaya sokup salak salak şeyler soruyorlardı. Ayy okuyorum okuyorum yok. BOŞLUK YOK Kİ KİTAPTA. Full yazı. La diyalog koy iki tane ya da diyalogları ayrı ayrı boşluklu yaz. YOK. Kalın durursa hiç okunmaz herhâlde diye hepsini sıkıştırmışlar bi sayfaya. Kafka mafka okumadım bundan sonra bir daha. Salaksam salağım, kültürsüzsem kültürsüzüm yani. Ay yazarken ellerim titredi, yılların Ankara şivesinin kiri bi anda üstümden yazıya aktarıldı. “La” diye cümleye başladım ya hagshsgsdhjd özür diliyorum herkesten..

(bkz: tutunamayanlar) Sıra önemli. Oğuz Atay okurken basitçe inceden kalına doğru gidin. Farkı göreceksiniz.

(bkz: clausewitz) (bkz: savaş üzerine) bu almanlar beni öldürecek ya. bu kadar soyut ve felsefi yazmaya gerek yok, manyak oluyoruz sonra :(