deli gibi inandığım ve korktuğum şey.
birinin bir şeyine en fazla imrenirim ama bunu da fesat olarak yapmam ya. -bir yerde aksine iyi kalpli insanların nazarının değdiğini okudum ama ne kadar doğru bilmiyorum- gerçekten anlamıyorum nasıl nazarım değiyor. hadi başkasına fark etmeden fesat yaklaşıyorum diyelim, kendime nasıl nazar değdirmeyi başarıyorum anlamıyorum.
ay bu da çok güzel dediğim süs eşyasını aynı hafta içinde kırdım, ben hasta olmam ya benim bağışıklığım sağlam dedim üstüne hasta oldum, erkek arkadaşımla ilgili ne güzel gidiyor, çok mutluyuz, çok güzeliz diye düşündüğüm günün akşamı ufak bir tatsızlaştık, önümde paten kayan kıza ne güzel kaydı dedim 2 sn sonra şak diye yere düştü...
artık boynuma
şundan takıp gezeceğim ya, küçükken de bana hep nazar boncuklu kolye takarlardı. biri sana güzel bir şey diyince poponu kaşı derlerdi (ne alaka hiçbir fikrim yok, ilk defa şu an sorguladım.) ara ara kendimi annemin anneannesine okutuyorum, ikimiz de esnemekten ağlıyoruz resmen.
çoğu kendi nazarım büyük ihtimalle...
google > nasıl kendime nazar değdirmem > enter