nazım hikmet ran

"birgün bensizlik çalar kapını. benli dünleri düşünür, avunursun. sanma ki yalanlar içinde, ben gibi bir doğru bulursun. "

benim kanaatimce türkiyeye gelmiş geçmiş en iyi yazardır,bunu necip fazıl okuduktan sonrada söylüyorum,nazım sadece türkiyede değil dünyadada popüler bir şairdir

eski kitapları kurcalarken nazım hikmet şiirleri'ne denk geldim, rastgele bir sayfayı açtım. dizeler tanıdık; ben yanmasam sen yanmasan biz yanmasak nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa... hava toprak gibi gebe. hava kurşun gibi ağır. bağır bağır bağır bağırıyorum. koşun kurşun eritmeye çağırıyorum... 1930 mayıs

bu bir türkü:- toprak çanaklarda güneşi içenlerin türküsü! bu bir örgü:- alev bir saç örgüsü! kıvranıyor; kanlı; kızıl bir meş'ale gibi yanıyor esmer alınlarında bakır ayakları çıplak kahramanların! ben de gördüm o kahramanları, ben de sardım o örgüyü, ben de onlarla güneşe giden köprüden geçtim! ben de içtim toprak çanaklarda güneşi. ben de söyledim o türküyü! yüreğimiz topraktan aldı hızını; altın yeleli aslanların ağzını yırtarak gerindik! sıçradık; şimşekli rüzgâra bindik!. kayalardan kayalarla kopan kartallar çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını. alev bilekli süvariler kamçılıyor şaha kalkan atlarını! akın var güneşe akın! güneşi zaptedeceğiz güneşin zaptı yakın! düşmesin bizimle yola: evinde ağlayanların göz yaşlarını boynunda ağır bir zincir gibi taşıyanlar! bıraksın peşimizi kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar! işte: şu güneşten düşen ateşte milyonlarla kırmızı yürek yanıyor! sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini; şu güneşten düşen ateşe fırlat; yüreğini yüreklerimizin yanına at! akın var güneşe akın! güneşi zaaptedeceğiz güneşin zaptı yakın! biz topraktan, ateşten, sudan, demirden doğduk! güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız, toprak kokuyor bakır sakallarımız! neş'emiz sıcak! kan kadar sıcak, delikanlıların rüyalarında yanan o «an» kadar sıcak! merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak, ölülerimizin başlarına basarak yükseliyoruz güneşe doğru! ölenler döğüşerek öldüler; güneşe gömüldüler. vaktimiz yok onların matemini tutmaya! akın var güneşe akın! güneşi zaaaptedeceğiz güneşin zaptı yakın! üzümleri kan damlalı kırmızı bağlar tütüyor! kalın tuğla bacalar kıvranarak ötüyor! haykırdı en önde giden, emreden! bu ses! bu sesin kuvveti, bu kuvvet yaralı aç kurtların gözlerine perde vuran, onları oldukları yerde durduran kuvvet! emret ki ölelim emret! güneşi içiyoruz sesinde! coşuyoruz, coşuyor!.. yangınlı ufukların dumanlı perdesinde mızrakları göğü yırtan atlılar koşuyor! akın var güneşe akın! güneşi zaaaaptedeceğiz güneşin zaptı yakın! toprak bakır gök bakır. haykır güneşi içenlerin türküsünü, hay-kır haykıralım!

"ran nazım hikmet, ran!"

"insan, ya hayrandır sana, ya düşman. ya hiç yokmuşsun gibi unutulursun, ya bir dakka bile çıkmazsın akıldan..."

"seviyorum seni yaşıyoruz çok şükür der gibi"

ran nazım ran

celile, nüzhet, piraye, münevver, galina ve vera evet iyi bir şair ama ne olursa olsun sevemiyorum bu adamı

çok sevdiğim bi sözü var. ama bazen isyan ediyorum: biraz da siz yanın, biz görelim aydınlığı be kardeşim! (bkz: sen yanmazsan ben yanmazsam nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa)

"sen yanmazsan, ben yanmazsam, biz yanmazsak söyle nasıl çıkar bu karanlıklar aydınlığa.."

bir kadın olarak şiirlerine hayran kaldığım ancak bir o kadarda kendisinden haz almadığım, çapkın, serseri.

hüseyin nihal atsız okumak tercihimdir.

şiirlerini çok severim ama ayran gönüllü tanımının bu adamdan çıktığına inanıyorum.

"ağzı laf yaptığı için bi kaç kızı birden götüren adam"

ben senden önce ölmek isterim. gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun? ben zannetmiyorum bunu. iyisi mi, beni yaktırırsın, odanda ocağın üstüne korsun içinde bir kavanozun. kavanoz camdan olsun, şeffaf, beyaz camdan olsun ki içinde beni görebilesin... fedakârlığımı anlıyorsun: vazgeçtim toprak olmaktan, vazgeçtim çiçek olmaktan senin yanında kalabilmek için. ve toz oluyorum yaşıyorum yanında senin. sonra, sen de ölünce kavanozuma gelirsin. ve orda beraber yaşarız külümün içinde külün, ta ki bir savruk gelin yahut vefasız bir torun bizi ordan atana kadar... ama biz o zamana kadar o kadar karışacağız ki birbirimize, atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz yan yana düşecek. toprağa beraber dalacağız. ve bir gün yabani bir çiçek bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse sapında muhakkak iki çiçek açacak: biri sen biri de ben. ben daha ölümü düşünmüyorum. ben daha bir çocuk doğuracağım. hayat taşıyor içimden. kaynıyor kanım. yaşayacağım, ama çok, pek çok, ama sen de beraber. ama ölüm de korkutmuyor beni. yalnız pek sevimsiz buluyorum bizim cenaze şeklini. ben ölünceye kadar da bu düzelir herhalde. hapisten çıkmak ihtimalin var mı bu günlerde? içimden bir şey: belki diyor. (bkz: ben senden önce ölmek isterim)

"bir kitap düştü yere, kapandı bir pencere. ayrıldılar.."

çoooooooooooook güzel insan be! "mavi gözlü dev"

benim idealimdeki rejim olsa, ben de seni astırırdım. sonra da darağacının altına oturup hüngür hüngür ağlardım!- nazım hikmet ran

o dizeleri kime ne için yazdığı fark etmez benim için. kafasında bin bir tilki dönsün bana ne? ben "herkese selam sana hasret" i okuduğumda içim ürperiyorsa, "üzülme kalbimin kızıl saçlı bacısı" dediğinde o şiiri gözleri dolu dolu okuyan kadın geliyorsa aklıma, "yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli, belini sarmayalı, gözünün içinde durmayalı" dediğinde bir garip özlem duygusu sarıyorsa benliğimi... e daha ne olsun ki bir insanı şair yapan? son olarak: "nazım hikmet memleket memleket nazım hikmet"

... "gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim." (bkz: bir fotoğrafa) hem şiirlerini severim hem de babama çok benzediği için bir ayrı severim.

son 50 yılın, en iyi 50 şiirinden biri olan şu şiiri de, bünyemde en çarpıcı ve iz bırakanı olmuştur.

şiirleri yasaklanan ve yaşamı boyunca yazdıkları yüzünden 11 ayrı davadan yargılanan nazım hikmet 1951 yılında türk vatandaşlığından çıkarıldı; ölümünden 46 yıl sonra, 5 ocak 2009 tarihli bakanlar kurulu kararı ile bu işlem iptal edildi. 2009 yılının 5 ocak günü "nâzım hikmet ran'ın türkiye cumhuriyeti vatandaşlığından çıkartılmasına ilişkin bakanlar kurulu kararının yürürlükten kaldırılmasına ilişkin önerge" bakanlar kurulu'nda imzaya açıldı. nâzım hikmet ran'a yeniden türkiye cumhuriyeti vatandaşlığının iade edilmesine ilişkin bir kararname hazırladıklarını ve bu teklifin imzaya açıldığını ifade eden hükümet sözcüsü cemil çiçek, 1951 yılında vatandaşlıktan çıkartılan ran'ın yeniden türk vatandaşı olmasına ilişkin önerinin bakanlar kurulu'nca oylanarak kabul edildiğini söyledi.

nazım hikmetin şu şiiri ile sözlüğe giriş yapmak istiyorum vatan haini "nâzım hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ. amerikan emperyalizminin yarı sömürgesiyiz, dedi hikmet. nâzım hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ." bir ankara gazetesinde çıktı bunlar, üç sütun üstüne, kapkara haykıran puntolarla, bir ankara gazetesinde, fotoğrafı yanında amiral vilyamson'un 66 santimetre karede gülüyor, ağzı kulaklarında, amerikan amirali amerika, bütçemize 120 milyon lira hibe etti, 120 milyon lira. "amerikan emperyalizminin yarı sömürgesiyiz, dedi hikmet nâzım hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ." evet, vatan hainiyim, siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz, ben yurt hainiyim, ben vatan hainiyim. vatan çiftliklerinizse, kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan, vatan, şose boylarında gebermekse açlıktan, vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa yazın, fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan, vatan tırnaklarıysa ağalarınızın, vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa, ödeneklerinizse, maaşlarınızsa vatan, vatan, amerikan üsleri, amerikan bombası, amerikan donanması topuysa, vatan, kurtulmamaksa kokmuş karanlığımızdan, ben vatan hainiyim. yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla : nâzım hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ.

"gözlerim gözünde aşkı seçmiyor onlardan kalbime sevda geçmiyor ben yordum ruhumu biraz da sen yor çünkü bence şimdi herkes gibisin yolunu beklerken daha dün gece kaçıyorum bugün senden gizlice kalbime baktım da işte iyice anladım ki sen de herkes gibisin büsbütün unuttum seni eminim maziye karıştı şimdi yeminim kalbimde senin için yok bile kinim bence sen de şimdi herkes gibisin" bir insan seneler seneler öncesinden şimdi ki ruh halime nasıl şiir yazabilir. şaşılacak şey doğrusu!

Güldürdü .d .d

" ikimiz de biliyoruz, sevgilim, öğrettiler: aç kalmayı, üşümeyi, yorgunluğu ölesiye ve birbirimizden ayrı düşmeyi. henüz öldürmek zorunda bırakılmadık ve öldürülmek işi geçmedi başımızdan. ikimiz de biliyoruz, sevgilim, öğretebiliriz: dövüşmeyi insanlarımız için ve her gün biraz daha candan biraz daha iyi sevmeyi... "

" yolunu beklerken daha dün gece kaçıyorum bugün senden gizlice kalbime baktım da işte iyice anladım ki sen de herkes gibisin. "

ne güzel şey hatırlamak seni hapiste sırt üstü yatıp seni düşünmek falanca gün filanca yerde söylediği söz edasında değil dünyanın diye devam eden satırlara aşık olduğum adam. mavi gözlü dev, fikirleri, hürriyeti, hüviyeti, vatanı, aşkı ile mükemmel adam (bkz: ne güzel şey hatırlamak seni )

"seni düşünmek güzel şey, ümitli şey, dünyanın en güzel sesinden en güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey... fakat artık ümit yetmiyor bana, ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum."

grup sex kesinlikle yaşanılması gereken aktivite

özleyeceksin... kızıyordu, kıskanıyordu, küsüyordu, çok soru soruyordu; ama beni seviyordu diyeceksin... böyle insanları üzmeyin şerefsizler.

özledin, içtin, ağladın, güldün, şarkılar söyledin, şiirler yazdın. peki o ne yaptı? deme. herkes kendinden sorumludur aşkta.

beyler bu vatana nasıl kıydınız ?

yıl 62 mart 28 prag-berlin treninde pencerenin yanındayım s akşam oluyor dumanlı ıslak ovaya akşamın yorgun bir kuş gibi inişini severmişim meğer akşamın inişini yorgun kuşun inişine benzetmeyi sevmedim toprağı severmişim meğer toprağı sevdim diyebilir mi onu bir kez olsun sürmeyen ben sürmedim platonik biricik sevdam da buymuş meğer.

--- spoiler --- çocuklar ölebilir yarın, hem de ne sıtmadan ne kuşpalazından, düşerek de değil kuyulara filan; çocuklar ölebilir yarın, çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında, ne bir santim kemik, ne bir damla kan, çocuklar ölebilir yarın atom bulutlarının ışığında, arkalarında bir avuç kül bile değil arkalarında gölgelerinden başka bir şey bırakmadan. negatif resimcikler boşluğun karanlığında krematoryum, krematoryum, krematoryum. --- spoiler ---

hoşgeldin kadınım adlı şiiri kalp ben

"yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine bu hasret bizim."

"sen rastladığım ve rastlayabileceğim dostların,insanların en mükemmelisin. sen kolum kanadım oldun."

nazım hikmet ran ne zaman telafuz etsem soyadından sonra awolnation-run şarkısını kulaklarımda duyuyorum ve ritim tutuyorum,affet beni nazım bey bende böyle olsun istemezdim.

"sana düşman, bana düşman, düşünen insana düşman, vatan ki bu insanların evidir, sevgilim, onlar vatana düşman."

"'senin adını kol saatimin kayışına yazdım piraye' diyen nazım'ın saatinde vera yazıyordu. o gün aşk öldü." edit: imla

kızıl saçlısına... pembe yanaklı al dudaklı bir karım olursa eğer.. olursa 24 ayar ahlaklı.. anama bakar gibi bakar.. ilaha tapar gibi taparım..! ama…! kalleş çıkarsa karım.. anam avradım olsun bir teneke benzin döker yakarım…! kimine göre kadın..! soğuk kış gecelerinde sarılıp yatmak içindir.. kimine göre kadın..! sıcak harman gecelerinde zil takıp oynatmak içindir.. kimine göre kadın..! ömür boyunca omuzumuzda taşıdığımız.. en büyük sevabımız ve en büyük vebalimizdir.. ama sen kadinim..! benim için sen.. ne o.. ne bu.. şusun sen..! benim can yoldaşım kavga arkadaşımsın…

seni düşünmek güzel şey seni düşünmek ümitli şey dünyanın en güzel sesinden, en güzel şarkıyı dinlemek gibi bir şey fakat artık ümit yetmiyor bana, ben artık şarkı dinlemek değil, şarkı söylemek istiyorum.

'delikanlım, iyi bak yıldızlara belki bir daha onları göremezsin.'

orospu piraye.

delikanlım şiirini tuncel kurtiz' in sesinden dinlemenizi şiddetle tavsiye ederim

şiirden anlamayanların hakkında 12 kadına gitmişten başka bi şey bilmeyenlerin yavşak ilan ettiği adam. zaten böyle düşünenler ne anlasın nazımdan ne anlasın aşktan

annesi celile hanım osmanlının ilk kadın nü resim yapan ressamıydı.