leyla ile mecnun replikleri

"vantilatörü serbest bırak, dönerse serindir. dönmezse hiç serin olmamıştır. " öyle haklısın ki mecnun

+ ee düşünüyorum öyleyse varım - bahçemdeki ağaçlarda varlar ama hiç düşündüklerini sanmıyorum sayın dekar o kadar çok düşünme yemin ediyom bak mahvolursun o saçların tel tel dökülür kafayı yersin sonra kötü olursun yani o kadar çok düşünme gel bir çay demliyim sana kendine gelirsin

"Ölmek Ne ki ölmek zaten ya, ölmek. Ölmek uyumak sadece. Düşün ki yalnız uykuda bitebilir bütüm acıları yüreğin, çektiği bütün kağıtlar insanoğlunun. Uyumak; Ama düş görebilir insan uykusunda. Çok kötü. Çok kötü. Çünkü o ölüm uykularında, sıyrıldığımız zaman yaşamak kaygısından; öyle düşler görebilir ki insan, bi düşünsene. Ama işte bu düşünce duygusu yaşamayı cehennem eden. Oysa kim dayanabilir ki zamanın kamçısına? Zorbanın kahrına, gururun çiğnenmesine, sevgisinin kepaze edilmesine; kanunların bu kadar yavaş, yüzsüzlüğün bu kadar çabuk yürümesine kim dayanabilir? Kötülere kulluk etmesine iyi insanın, bir bıçak saplayıp göğsüne kurtulmak varken kim dayanabilir? Kim ister ki bütün bunlara katlanmak? Ağır bir hayatın altında inim inim inmeyip ter dökmek, ölümden sonraki bi şeyden bu kadar korkması. Kimsenin gidip de dönmediği o bilinmez dünya; ürkütmese bu kadar yüreğini, kim dayanabilir? Bilinç, bilinç böyle korkak ediyor hepimizi. Düşüncenin soluk ışığı, bulandırıyor gönülden gelen o doğal rengini; ve nice büyük yiğitçe atılışlar yollarını değiştirip sırf bu yüzden bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar. "

"Seni Leyla'ya değil, Leyla'na kavuşturabilirim." Şu sahnede Mecnun'un bakışı bitirmişti beni... ++ "Ceketimi alıp neden gittin?" İsmail Abicim, ah be...

Belki başka bi zamanda başka bi yerde yine yanyanayızdır ne belli bu umut bile yetiyor bazen.

Sende de bana ait bir ciğer var onu nasıl yapacaz?

Replik değilde Eylül 'ün Yavuz' a yazdığı mektup sahnesi var beni benden alıyor. Şöyle başlıyordu mektup : "Hayalleri yarım kalmış küçük bir çocuksun hala Yavuz. Ben de çok hayal kurardım eskiden sonra sonra unuttum tabi. Ne olduğunu sorsaydın ben de anlatırdım hepsini ama sen sormadın. Yine de bana onları yeniden hatırlattığın için teşekkür ederim. Hayallerinin peşinden koşmak için hiçte geç değil doğrusu bir gitar bir de yollar gerek sana. Ne şarkılar biter ne de yolculuklar.. Görüşürüz diyemeyeceğim çünkü bir daha görüşebilir miyiz bilmiyorum. Ama belki bir gün bir şiirin içinde karşılaşırız seninle, iyi yolculuklar Eylül.. " (bu arada o kadar çok seviyorum ki bu repliği izleye izleye ezberlemişim.)

+Ya ellerine sağlık. Ben yemin ediyorum, hayatımda bu kadar güzel sallama çay içmedim yaa.. -Sallama mecnun.

allah aşkına ben öyle bir insan mıyım? yavuz abiniz öyle bir insan mı?

Leyla gözlerin o kadar yeşil ki o gözlerinden bir kere öpsem dudağımda orman filizlenir.

"kızınız da pek güzelmiş Allah sahibini öldürüp bana bağışlasın"

Aşık mı olmuşum ? O niye öyle oldu ki ya..

sevdiğini kaybeden birini konuşarak vazgeçiremezsin.

İsmail abinin şu monoloğu ilk aklıma gelen: ayh ben bu kapıyı açamıyorum, kapıyı nasıl açmalıyım acaba bir bilgisi olan var mı ? Evet gerizekalı eğer kapının kolunu aşağı itmezsen kapıyı açamazsın beyinsiz! N'apmam gerekiyor acaba ? Kapının kolunu aşağı doğru ittirin. Aa kapı açıldı.

Sende de bana ait bir ciğer var onu nasıl yapalım?

Belki başka bi zamanda başka bi yerde yine yan yanyanayızdır ne belli? Bu umut bile yetiyo bazen biliyo musun?

Sonuçta sende cahilsin bende cahilim Neden birlikte dünyanın rengine kanmıyoruz ki

"İsmail abi, sensin zaten ya. Sen benim en kral arkadaşımsın İsmail abi." Bu sahnede çok duygulanmıştım nedense...

niye yarım kaldım ben?

-İsmail abi +Abim -Leyla gitti abi

"Belki başka bi zamanda başka bi yerde yine yan yanayızdır. Ne belli?"

+ ayranıyla meşhur ilimiz, nedir? yayık.

İsmail Abi: " mecnun ben eski günleri çok özlüyom, eskisi gibi olsun istiyom"

Gözlerin öyle yeşil ki Leyla, öpsen dudaklarımda orman filizlenir

"Herkesin vardır illa ki bir beklediği,ama en çok kimi beklersen,o gelmez."

İskender abi: dünyaya fatura ödemeye gelmişiz, olayımız o yani. Erdal bakkal: bana böyle bir şey söylenmedi, söylenseydi ben gelmezdim.

Leyla, aşk bi yokluk deniziymiş. Öyle derler yani. Biz senle işte o denizdeydik. Sonra sen gittin. Sen gidince ben dibe daldım. Sonra, işte çıkmadım ben daha. Hala ordayım. Hatta belki boğulmuş bile olabilirim.

Ama nolur dön bir kafanı çevir ben buradayım, etrafına bir bak ya, sen nereye bakarsan orada olmaya çalışıyorum Leyla

Ben bu oyunu bozarim

+Leyla -Efendim +Sen üşüyor musun? -Biraz. +Bu soğukta tarzan gibi çıkarsan üşürsün tabi. Bak bana. Bunları düşünmen lazım hep. bi tık