kitap okurken cümlelerin altını çizmek

kitap kendininse tabii olarak kendi tasarrufundadır saygı duyarım. ama kütüphaneden veya birisinden ödünç alınan kitaba bu şekilde davranmak ufak bir medeniyetsizlik göstergesidir.

ben okuduğum kelimeleri tek tek kesip yiyorum, yoksa beni tatmin etmiyor. ayrıca bana biri kitap verirse altı çizili cümlelerini yalıyorum, sekse çağrışım yapıyor nedendir bilmem. ah bir de kitap katlayanlar yok mu? kitapların da canıııı vaaaarrrr. tokat manyağı yapmak istiyorum. okuyorsan bu kadar malzeme yapmayacaksın. işte o zaman o değer verdiğin kitabın dışına değil de içine haksızlık yapmış oluyorsun.

çok güzel bir eylem. mesela sen o kitabı okuyorsun ve sende olan bir duygunun kitapta güzelce betimlenmiş bir cümlesi vardır ve dikkatini çekmiştir sen de altını çizmişsindir. senden başka biri bu kitabı okuduğunda senin duygularını ve senin düşüncelerini öğrenecektir, bir nevi seni tanımış olacaktır. belki de o kişiyle bir noktada kesişirsiniz..

kitap kendisinin ise hakkıdır. ama eğer ödünç veya kütüphaneden alınmış ise saygısızlıktır. haa ben çizer miyim? hayır. fotoğrafını çekmek daha hoşuma gidiyor.

güzel sözleri twitter'dan paylaşıyorlar zaten. çizmeye gerek yok, istemesen bile ezberlersin oradan.

Eskiden çizmezdim, şimdi çiziyorum. Daha sonra o kitabı kurcaladığımda önemli kısımları kolayca bulabiliyorum. Ayrıca "eskiden Rakun buraları önemli bulmuş, bir bakalım" diyorum. Bir de, toplu taşımada da görüyorum; uçlu kalemle, tükenmez kalemle çizenler var. Arkadaşlar kontrast oluşturmanız lazım ki daha sonra kitabı açtığınızda o çizili yerler dikkatinizi çeksin. Hemen bir #raccoontactics verelim: Kırmızı pilot kalem kullanın. Ayrıca tükenmez kalemle çizmek nedir yahu?

pek sevmediğim olay, ders ile ilgili bir kitap değilse asla yapmıyorum. kitabın tüm güzelliğini, bütünlüğünü bozacakmış gibi hissediyorum. onun yerine küçük post-it’lerden yapıştırıyorum ya da o kısmı bir yere not alıyorum.

Kitabı her şekilde karalarım, resimler çizerim, boş boş adımı yazarım her köşeye, imzalar atarım ama cümlelerin altını çizmem.

Post it kullanırım. Not alınacaksa ayrı bir A4 kağıdına alıp, kitabın arasına koyarım. Böylelikle kitabın amına koymamış olurum ki, benden sonra okumak isteyen insanlar eziyet çekmesin.

çizdiğim cümlelere dönüp baktığımda o ana geri dönebiliyorum sanki

Bide bitirince içine not yazıp bırakıyorum.

Altını çizdiğimiz yerler bizim yaşantılarımızın,ideallerimizin,arsularımızın,umutlarımızın toplamı olduğunu düşünüyorum.O yüzden her okuduğum kitapta hoşuma giden beni etkileyen yerlerin altını çizerim.

Kitabın kapağını bile kıvırma, altını hayatta çizemem çok tat kaçırıcı genelde ayraç bile kullanmam appacık olur kitap. Okunmuşla okunmamış arasında fark olmaz. Hem zaten ben düz çizgi çizemiyorum yamuk olduğu zaman da sinirimi bozuyor

Mustafa Kemal Atatürk kitap okurken cümlelerin altını çizermiş, notlar alırmış. Bir hocam da alan kitaplarımızı masa başında, yanımızda not kağıdı ve kalem bulundurarak okumamızı söylerdi. Cidden böyle okuduğumda daha iyi anladığımı fark ettim. Bu bağlamda başarıyla ilişkilendirecek olursam, başarı kesinlikle tesadüf veya kader olamayacak kadar çalışma ve özveri gerektirir.

eskiden çizmezdim, bir süredir çiziyorum sonra dönüp çizdiğim cümleleri tekrar okuyorum, neler hissederek okuduğumu hatırlamaya çalışıyorum. kitabın içinde bi çiçek veya ayraç varsa da beni en çok etkileyen sayfaya bırakıyorum. başkalarının çizdiği sayfaları okumayı da çok severim, kişiyi tanımak için güzel bi yol.

Kendi içimde bulunduğum halin yazıya dökülmüş haliyse eğer çizmeden edemem. Çizmeyen çizemeyene de saygı duyarım.

Hayatta çizmem, çizemem. Nasıl kıyıyorsunuz