kitap okumak

Bu zamanda gösteriş olsun diye birkaç kitap alıp beş on sayfa okuyup orda burda story atıp gösteriş peşinde koşup kendini entellektüel göstermek isteyen kişilerin oyuncağı olmuş biz gerçek okurların derin yarası olmuş eserlerdir.

Uyku öncesi başucu kitaplarım Genelde psikoloji ya da kişisel gelişim konulu oluyor. Bu ara bir şey var 2.sayfaya gelmeden kafam düşüyor kdksjjd son okuduğum kitap 450 sayfalık falan bakalım ne zaman bitecek.

en sevdiğim eylemlerden.hatta o kadar benimsemişim ki bazı kitaplarda ağladığım bile oluyordu. ya da bitmeye yakın olan kitaplarımı bitmesine üzüldüğüm için bi kenara koyup beklemişliğim vardır. saçma sapan dizileri ve televizyonu izlemektense dizilerden daha heyecanlı olan bu aktiviteyi seçiyorum.her kitapta başka bir ülkeye başka bir hayata açılan bir kapı var ve siz o olayın, acıların, yaşanmışlıkların bir numaralı izleyicisi olup kitapla aranızda bağ kuruyorsunuz, bu tarifi yapılamayacak bir duygu.ayrıca kendi kütüphanemi oluşturduğum için okudukça okuyasım geliyor. ve daha çok okumak için her ay maaşımın bir kısmını listesini yaptığım kitapları almak için ayırıyorum, listeyi tamamlamak için uğraşmak güzel bir his. umarım başarabilirim ama listeye sürekli yenileri ekleniyor ve bu pek mümkün görünmüyor.

Bireye kendini ifade etme, hayal gücü, düşünme yeteneği ve yeni kelimeler kazandırmak dışında bireyin yalnız hissettiğinde zamanını kaliteli geçirmesini sağlayıp antidepresan etkisi de gösterebilir. Faydalı etkinliktir. Okuyun, okutun.

Bazen çok fazla anlam yükleniyor ve bu beni gerçekten üzüyor. Bazen çevremde görüyorum böyle insanları. Kitap okuyarak çok fazla şeyi değiştirebileceklerine inanıyorlar. Kitap yüzü görmemiş insanlar da kitap kurdu insanlar da sanki okumanın her şeyi çözen bir şey olduğuna inanıyorlar. Değil öyle. Kitap okuyarak bir insan kendisini geliştirebilir, değiştirebilir, olmadık yollara sapabilir. Buna eyvallah. Ama çoğu okuma sizi olmadığınız bir insana dönüştürme gücüne sahip değildir. Kendinizi en azından bu konuda çok yıpratmayın. Zamanı geldiğinde çok sert bir duvara çarpacaksınız yoksa.

Universitedeyim çocukluk arkadaşlarla aynı evdeyiz PC oyunları falan baya sıkmıştı dedim ulan bi kendimize bişey katalım okuyalım bakalım. Hemen romanlar sipariş edildi başladık okumaya. Ve sonra bir gece yatmişım bacak bacak üstüne atar pozisyonda kitap okurken panik atağımın olduğunu öğrendim o gün bu gündür çekiyorum.

Hayal gücüyle bazen geçmişe bazen geleceğe bazen var olmayan yerlere gitmektir. Okunulan kitaba göre insan gelişip olgunlaşır. Kelime haznesi genişler, olaylara farklı gözlerle bakabilmeyi öğrenir. Okumak güzeldir. Okuyun, okutun. “Okumak özgürlüğe uçmaktır!” (bkz: Aliya izzetbegoviç)

Uzun zamandır okuyamıyorum. Kendimi gerizekalı hissediyorum bu yüzden. Keşke fitilleyecek bir dinamiği olsa. Bakalım belki önümüzdeki günlerde okuruz

Bu başlığa 4. Entrymi giriyorum. Telefondan entry girerken yazdıklarımı buraya aktarmak zul geldi bir an. Kitap okumayla ilgili Kısa bir flood bırakıyorum buraya.

Hayattan kaçış yollarından biri. Lise birde bir fantastik kitap serisi ile başladı serüvenim. Bir oda dolusu kitabım var şimdi. İyi ki alışmışım dünyanın en güzel şeylerinden Hbiri. Kitapsız bir hayat nasıl olurdu düşünemiyorum küçük kuzenlerime, yeğenlerimi de bu alışkanlığı aşılamaya çalışıyorum.

kitap okumak benim için ayrı bir zevk özellikle romanları çok seviyorum okurken resmen farklı bir dünyaya dalıyor olayları yaşiyorum. ama ne yazik ki son zamanlarda fırsat bulamıyorum.

Ben kitabı bana aradığım soruların cevaplarını versin, rehber görevi görsün, doğru yolu göstersin diye okumuyorum. Mümkünse kafamı karıştırsın, içinden çıkamayacağım problemlere soksun beni. Zaten okunan şeyden apaçık bir gerçeklik beklemek mantıksız.

Bir yanım hunharca kitap okumak istiyor. Diğer yanım da hunharca boş yapmak istiyor. Kendime bir iyilik yapıp instagram'ı kaldırdım. Facebook da sarmadığı için duruyor öyle. Sosyal medya ilişkim sıfıra indi. Kendime bir hedef belirledim. Evdeki kitapların pdf ya da epublarını indirip önce onları bitireceğim. Bakalım bu hedefimi ne zamana kadar tamamlayabileceğim. Hep kendime bir şeyler katacağına inandığım kitapları okumak istiyorum. Ama her kitap insana bir şeyler katar diye de düşünüyorum.

Pandemi süresince evde tıkılı kalan insanların yaptıkları en mantıklı faaliyetkitap okumak

2019 eylül ve 2020 haziran ayları arasında hiç kitap okumadım ve okuyamadım. bu sene haziranda kendime 35 adet okunacak kitap belirledim. sözlükte gözüme çarpanlar, birilerinin tavsiyeleri, merak ettiğim kitaplar vs. derken 35+ oldu ama ben yine dr hedefimi 35 belledim. haziran ayından bu güne kadar toplamda sadece bir hafta kadar kitap okuyamadım, vizelerim var diye. her gün en az 100 sayfa okuyorum, maksimum kapasitemin 213 olduğunu fark ettim ayrıca. hazirandan bu zamana kadar 6 kitap bitirdim. şimdi yedinciyi okuyorum. mesela şu anda dün gece canım istedi diye pizza yapıyorum ancak gelin görün ki kafam hala kitapta. inanılmaz merak ediyorum olacak olan olayları. şu iki ayda bende etkileri şu şekilde gelişme gösterdi: idrak kapasitem arttı, daha hızlı düşünmeye ve cevap vermeye başladım. tabii önceden yok muydu, altı kitap mı yaptı bunu derseniz eğer evet. evet o altı dolu kitap yaptı. her insan aynı kitaptan aynı etkiyi alamıyor ne yazık ki. ben kendimi fazlaca etkilenmiş olarak değerlendiriyorum. neyse konumuz bu değildi. güzel bir alışkanlık.

"Okurun %99'u aptaldır, nitelikli okurların bile %99'u nitelikli aptaldır. Bu nedenle onlara tatmin edici bazı klişeler vermek gerekir." Birisi az önce böyle bir şey dedi. Patlayarak güldüm. Kitap okurluğunu bu kadar acımasız, net ve neredeyse hakkıyla tespit eden başka bir cümle hatırlamıyorum.

Okumadıkça okumayasım, okudukça okuyasım geliyor. Dün son sayfayı okurkenki o tatlı mutluluk, hüzünlü veda ve ardında başka bir sayfanın olmaması sinirini yaşadım. Bu his çok güzel bir his. Bi tık daha yaşamış hissettiriyor.

yaparken çok hoşlandığım ancak başlar başlamaz uykum geldiği için can sıkıcı olan bir eylemdir. içtiğim kahveler, huzursuz oturuşlar yapmama rağmen ilk 3 sayfada hemen uykum geliyo. neler neler denedim ama düzelmedi bi türlü. en son bulduğum çare ise ayakta gezerken sesli okumak. bundan başka şekilde okuyunca pat gözler gidiyo. böyle saçma bi şey olabilir mi

Her okuduğum kitabın benim olmasını istiyorum. Okuduğum her kitapla kendime bir kütüphane kurmak gibi bir hayalim var. Sırf bu yüzden kütüphanelerden kitap alıp da okumak gelmiyor içimden, okuduğum kitap benim olsun.

üstteki yazar biraz ben sanırım. eskiden kitap ödünç alıp okuduğum çok oldu. hani onda var zaten. alıp okurum. bende olmasına gerek yok derdim. öyle olmuyormuş. okuduğum kitabı sevince bende de olsun kafasında oluyordum. ve bu artık şeye dönüştü; ödünç aldığım kitapları okumama hastalığına (bu hastalığı ben uydurdum çok da takılmayın). çünkü biliyorum benim olmadığı için o hevesle okuyamayacağım. yıllar oldu ödünç kitap almayalı. ve böyle iyi.

dertsiz başa dert almak. vallahi, akıllı insan işi değil. çünkü okudukça ister istemez bilgi ve bilinç seviyesi artıyor insanın. bu ise, bir zamanlar hiç bilmediği, daha doğrusu görmezlikten geldiği bir dünya mesuliyet, sorumluluk ve mecburiyet getiriyor.

Bir ara kafayı sıyıracak kadar çok kitap okurdum. Ne okursam okuyayım sarmıyor. 40 dakikalık dizi bölümlerini bile iki günde anca izliyorum iki saatlik filmleri siz düşünün. Hiçbir şeye tahammülüm kalmadı.

bu yıl okuma alışkanlığımı geri kazanmaya niyetliyim, simdilik 5 kitap oldu 2021 de okuduklarım. umarim artarak devam edecek. en büyük yardımcım; 1000kitap takiplesmek isterim kullanan varsa.

yaklaşık üç gündür abimlerde kalıyorum. düzenli kitap okumamdan etkilenen ev halkı kitap okuma saati düzenledi. neyse efendim kitap okumaya başladıktan 10 dakika sonra ikisi de paket,uyuyorlar.

Geçenlerde bu konuda güzel bir yazı okudum sizinle de paylaşmak istedim. Alıntıdır. Bir defasında hocama dedim ki: “Bir kitap okudum ama zihnimde kitaptan hiç bir şey kalmadı..” Bana bir meyve uzattı ve dedi ki: “Bunu ağzında çiğneyip ye..” Yedikten sonra sordu: “Şimdi sen büyüdün mü? ”Hayır” dedim.. Dedi ki: “Büyümedin ama o hurma vücuduna dağıldı, et oldu, kemik oldu, sinir oldu, deri oldu, tırnak oldu, hücre oldu..” Anladım ki, okuduğum kitapta öyle dağılıyor.. Bir kısmı kelime dağarcığını zenginleştiriyor.. Bir kısmı bilgi ve irfanını arttırıyor, bir kısmı ahlâkını güzelleştiriyor, bir kısmı yazı ve konuşmada üslubuna incelik katıyor, bir kısmı hayata farklı bakmanı sağlıyor, bir kısmı içindeki sevgi ve merhameti arttırıyor, bir kısmı özgüvenini arttırıyor, düşünmeni, sorgulamanı tetikliyor, olaylar karşısında nasıl davranman gerektiğini öğretiyor.. Her ne kadar sen bunların farkında olmasan da.. Kitap okumak bir şeye yaramaz, çünkü kitap okumak çok şeye yarar! O kadar çok şeye yarar ki neye yaradığını söylemek imkansızdır.. “İyi dostlar, iyi kitaplar, bir de huzurlu bir vicdan; İşte ideal hayat..” Mark Twain

Vücut geliştirmenin beyinin kasını çalıştıran antreman aleti. Okuyun çoğu zaman kullanmanıza ihtiyacınız olacak kasınız orası.

şükürler olsun 2021 yılında tekrar eski formuma donmeye basladim. şimdiye kadar 8 kitap okudum. sizin için az olabilir ama benim icin baya iyi sayi cunku 2020de toplam 10 kitap falan okumustum. ayrica 1000kitap baya etkili oldu bende. tavsiye ederim.

Bir çocuk, kitap okuma alışkanlığını ailesi sayesinde kazanır. Eğer annemin başucunda sürekli bir kitap olmasaydı, geceleri onu kitap okurken görmeseydim şu an 600 kitaplık bir kütüphanem olmazdı.

Terapi gibidir. Benimle benzer sıkıntıları çekmiş insanların hissettiklerimi muazzam bir dille ifade edişini okumak o kadar iyi geliyor ki. Bir de o bilge insanlardan öğüt almak... paha biçilemez.

bu ara iyice boşladık yav. kendimize bir şey katamadığımız gibi para verip aldığımız kitaplar kenarda tozlandı hep. yarından itibaren onların bi sileyim de tozu gitsin.

Biraz da bakmak istediğin yöne bakmaktır. Yani lükse mi kaçıyor

Son iki haftadır deli gibi kitap okuyorum, kendime şaşırıyorum resmen! Kafam zehir gibi çalışıyor (maşallah). Okulun kütüphanesinden de kitaplar almıştım, onları da silip süpürüp sünnetleyeceğim bu hafta… Ek olarak bir şeyler yazmaya başladım, yazıp yazıp top yapıp ayakta kim varsa ona fırlatıyorum ama olsun, ufff gene kendime dibim düştü (yerim kendimi yerim)

Ben maalesef artık okuyamıyorum. Önceden çok okurdum çok severdim fakat artık bi türlü odaklanamıyorum okuyamıyorum. Umarım bir an önce düzelirim

kendimi bildim bileli kitap okurum. her zaman da sorun olmuştur çok kitap okumam. kitap okumak dahi sorun olur mu bir insanın hayatında? herhalde sorunlarımdan güzel bir kaçış dünyası olarak gördüğüm için çok okurdum çocukken. hele ki o dayaktan her yerimin morardığı, annemlerden gizli gizli kapı köşelerinde sıkıştırılarak yaşadığım istismarların gözlerimde, yüreğimde oluşturduğu o dipsiz kuyuların en yoğun olduğu zamanlarımda hep bir hayattan kaçıştı benim için. yaşım sekiz, dokuzdu. zaten hep kitaplık kolunu seçerdim. lisede de kütüphanede çalışıyordum. üniversiteden ayrılmadan önce de kütüphanede çalışırdım. çocukken hiç sevmediğim akrabalarımıza zorla götürülürken hep bir kitap alırdım yanıma. bir köşeye geçer onu okurdum. babamların hiç anlamadığım siyasi konuşmalarından, annemlerin hiç ilgimi çekmeyen çekiştirmelerinden, salak akraba çocuklarının beni dışladığı saçma oyunlardan dışlanmanın verdiği o hüzünden, sanki onlara bişi yapmışım gibi, sığınırdım hikaye kitaplarıma, romanlarıma. bu yüzden adımı vahşiye çıkarmışlardı. onların sohbetlerine katılmadığım, sadece kitap okuduğum için insan içine karışmayı bilmiyor derlerdi anneme benim için. annem de onların gazıyla kitap okumaktan başka bir şey bilmezsin derdi, kızardı hep. bi kitap okuduğum için azar yemediğim kalmıştı zaten. bi keresinde birisi, millet çocuğu kitap okumadığı için dert yanar, sen okuyor diye dert yanıyon demişti de öyle susmuştu annem. bir gün hiç unutmam, on ya da on bir yaşlarımda, kuzenim, kuzenim benden epey büyüktür bu arada, ben on bir yaşındaysam o sıra o yirmi dört falandı galiba. bir gün halama benim için, napıyo gene o içerde kitap mı okuyo demişti. duydum. evet dedi halam. ne vahşi bir kız, kitap okumaktan başka bir bok yapmıyo dedi, halam da napsın sizin gibi serserilik peşinde mi koşsun, kitap okuyo işte ne güzel dedi, ki halamın beni savunması çok şaşırtıcı bir şeydir. kuzenim de kitap okunur da, bu kadar da olmaz, ot gibi yaşıyo dedi. ulan ne üzülmüştüm bu sözleri duyunca. ne içerlemiştim. okuduğum kitabı da bi yerlerden bulmuştum, hz. muhammed'in hayatı diye bir kitaptı. örümcek ağı hikayesini okuyordum o sıra. ne ilgimi çekmişti. neyse işte. halen daha sorun olur benim kitap aşkım. paramı hep kitaplara harcarım diye laf olur. şu gözlerine yazık, biraz dinlen bırak kitabı mitabı der annem hala. oysa bilmez ki beni dinlendiren, bana huzur veren tek şey kitap okumak. anlatamam ben bunu. uğraşmam da anlatmak için. biliyorum, anlamazlar.

satın alma hastalığının devamı olan eylem. yeni okuma listesi oluşturulur, hunharca o yepisyeni kitaplar alınır, koklanır, kitaplık yeniden düzenlenir. sonra keyfi bir sıralamayla okumaya başlanır. ha yeni biriyle tanışmışsın, ha bir kitaba başlamışsın. 2.si her zaman daha güzeldir ehe

Meditasyonla esdeger bir aktivite

Evde kitap okumada çok zorlanıyorum. Ses ışık vs hiçbir engel yok ama kitabı elime almak, sonrasında devamını getirmek çok zor geliyor. En rahatı toplu taşımada, özellikle de metroda okumak. Yeni dönem başlasın da yolda bol bol okuyayım diye bekliyorum.

Herhangi bir şeye odaklanamadığım için yapamıyorum. Bunun çözümü var mı?

Eğer odaklanmakta zorlanıyorsanız bu çok normal bir durummuş. Çünkü insanlar evrimsel süreçte zaten çok kitap okumadıkları için mayamızda yok yani.

uzun bir aradan sonra sahalara döndüğüm eylem. her geri dönüşümde arayı açtığım için kendime kızıyorum hep. çok lezzetli çünkü.bu hızla devam edersem daha çok tatmin olacağım gibi.helal süper devam yumakçığım. (bkz: kitap okumakla övünen tip)

Benim için hayatın en önemli parçalarından birisi. Bir ihtiyaç gibi hissettiğimden okuyamadığım zaman kendimi eksik hissediyorum. Bu yüzden kendimi yaşlılığımda bile verandamda kahve içerken kitap okuyarak hayal ediyorum. Kitap candır, zarar gelmez...

trendeyim ve yolum uzun yanıma uzun zamandır okumadığım bir kitabımı ve yeni başlayacağım bir kitabı aldım. telefonla oyalandım, uyukladım ve sonunda elimi kitabıma attım. daha ilk cümleyi okur okumaz bir anda dr garry small ile birlikte bir asansöre bindim ve kravatını düzeltirken onu seyrediyordum. nasıl oldu da haftalardır okumadığım bir kitabı sanki az önce okumayı bırakmışım gibi bu tazelikte devam ettirebildim, nasıl oldu da kitap okumamak için herşeyi yapmama rağmen ilk cümleden itibaren kendimi bambaşka bir dünyada buldum. hala trendeyim gözlerim satırlarda fakat yazarın her cümlesi hayal dünyama bir mıh gibi çakılmış durumda. arka fonda trenin ray tıkırtıları ve gecenin sessizliği. öyle bir alıp götürüyor ki beni etrafımdaki her etken buğulanıyor o an... tarifi zor, hayli ışıltılı bir durum.

Kitap okumak kendi dünyandan kaçıp başka dünyalara, başka hayatlara girme fırsatı veriyor insana. Ama bu güzel olayın şöyle küçük bir dezavantajı var. Kendi sinir ve stresimden kaçayım derken karakterle kavga edip daha fazla sinir hastası olabilirsin. Mesela ben şuan okuduğum kitapta karaktere kızım bu kadar salak olmazsın diyorum ama o da düzelecek inanıyorum. Sonuçta her gülün dikeni vardır. Okumaya devam

Lanet bir şey yaa. Tatil boyunca kafayı kaldıramadım. Sözde dinlenecektim. Bu gece de simyacıya uykusuz kalıyoruz.

Kafamın içindeki sesler susmadığı için uzun süredir yapamadığım eylem. Sürekli deniyorum. Kitaptaki harfler gözümün önünde geçiyor ama sonra dönüp bakıyorum ne okuduğumu hatırlamıyorum bile. Sonra pes edip bırakıyorum kitabı… Lise zamanlarımda ne kitap okurdum hala hatırlayınca iç geçiriyorum. Umarım eski günlere geri dönebilirim…

Hani bazı insanlar vardır, başka hiçbir özelliği olmaz ama deli gibi kitap okur. İşte öyle insanlara çok gıpta ederim. Lisedeyken bir çocuk vardı. Neredeyse her gün bir kitap bitirirdi. Asla dersle ilgilenmezdi. Umrunda da değildi, sporcuydu. Orda otururken dalar giderdi. Çok hoş bulurdum bu yaşam şeklini. Çok kültürlü olduğunu düşünürdüm. Aynı şekilde Instagram'da da kitap okuma sayfası vardı bir tane. Yıllar boyu takip ettim. Binlerce kitabı, kocaman kütüphanesi, okurken kullandığınız kupalarını koyacak dolabı vardı. Kitapları bitirdikçe sesli anlatırdı özet gibi. Neleri beğendiğini, dilini her şeyini anlatırdı. Kendini de göstermezdi. Çok merak ederdim o kadını. Yine onu da erişilemez derecede bilgili bulurdum. Kitapçıya gidip kitap aldığı günler eve gelip gösterirdi bunu bunu aldım diye. Sanki ben almışım da eve gelip kurcalıyormuşum gibi, torbanın içinden ne çıkacak diye deşiyormuşum gibi gelirdi. Öyle biri olmak isterdim.

Nedendir bilmem hiç faydasını görmediğim bir faaliyet. İlkokuldan beri bulduğum herşeyi okurum. Son 2 haftada belki de 2000 sayfa okumuşumdur. Ne kültürüm artıyor ne de diksiyonum değişiyor. (Dipnot: linç yemek istemiyorum kitap okumayı çok severim hayatımda belli başlı 2 hobiden birisi kitap okumak lakin hiç faydasını görmüyorum.)

Necip milletimizin büyük kısmının okumaması ve ülkenin kötüye gidişatı nedeniyle aynı necip milletimizin küçük kısmı tarafından fazla abartılıyor. Ülke olarak bir anda Rus, Fransız, İngiliz edebiyatı okumaya başlasak doğru orantılı olarak gelişeceğimizi mi düşünüyorsunuz? Bizim düşünce yapımız farklı, kitap ile düzeltilebilecek gibi değil. Bizimkiler Anna Karenina'yı okurken kimi "vay orospu, iyi oldu kaşara" derken, kimisiyse "aşktan ne anlarsınız siz be slklr .s" der. Kalitesiz tartışmalarımızın üstüne tuz biber niyetine edebiyat serpiştirmiş oluruz, o kadar. Toplumun gelişmesi için ilçe belediyeleri tarafından devamlılık zorunluluğu bulunan medeniyet kursları açılmalı. Diyeceksiniz ki "sen Türkleri hiç tanıyamamışsın, gerekirse tüm derslere katılır ama öğrendiklerini yaşamında uygulamaz". Tanıdım kardeş tanıdım. Medeniyetsizlik Kabahatler Kanununa cezasıyla eklenecek, medeniyetsizliği gören anında kayda alıp görevli kuruma bildirecek ve karşılığında ufak bir ikramiye alacak. "E kişisel veriler?!" Ünlülerin fotoğrafı çatır çatır çekilebilirken ünsüzler o kadar rahat çekilemiyor, demek ki rölatif bir şey bu kişisel veri. Ezcümle millet kitap okumadığı için sıkmayın tatlı canınızı, millet, kitap ile düzelebilecek gibi değil.