t:
alleme'nin taze şarkısı.
huzur'dan.
nakaratındaki arabesk tat çok hoşuma gitti. içerik zaten her zamanki gibi nefis.
"kır kalbimi, parçalarını sakla, yalnızlığı onlarla hesapla.
gerçeğe sırtını döndün, kaybolan her maddeye verdin mana.
sadeleştikçe anlam kazanırsın ve uzaklaşır belalar.
değişmedikçe doğrular yanlış olur üzerine yıkılır dağlar."
keder
---
spoiler ---
verse 1:
biraz inisiyatif, biraz insaf, söz meclisten içeri mızrak.
içine atma, duyguların infilak ediyor, yara verebilir hızla.
insanı ıslah eder hüsran, veya bıçak gibi keskin mısra.
bana korkularım tırsak, asla timsahlara vermem fırsat.
araba, para, güzel kızlar.. beklentiniz hayli ironik.
tanıyamadığı hayata kısrak çocuklar ölüm onlara pek sembolik.
mezar ısrar ediyorken sızlar içim, bedenim vermez seratonin.
dünya seremoni, yaşam alegori, bu da tek kişilik senfoni.
beyin ölümün gerçekleşmeden tavsiyem; mutlaka oku.
sana emir erliği yakışmıyor, sürüden ayrıl ve kurtla kanka ol.
girdiğin kaosik değil, hiç korkma gelecekten, ileri git, dokun.
bire bin veriyor popüler bokun, içindesin, gör atlat şoku.
ertelemek; bir nevi dertleri perdelemek, zor olan tekrar denemek.
büyük ölçüde kelebeksin kısa ömrünü hapsetmiş.
yıkılmak alışılmış gelenek, ruhunu veren her şeye der; evet.
sat kendini, sat, bu para demek, as geçmişi, tak maskeni, geç.
nakarat:
sana keder mi kalan?
gün akşama dönerken,
hayatına söverken,
giderken..
sonuna kadar mı yalan?
ateşin sönerken,
dostların terk ederken,
kal yekten.
verse 2:
yalnızken mutlu, kalabalıkta kim müsterih? (hı?)
mevsimim bulutlu, ruh kılavuzu gece üstelik. (hı?)
çarpışma kırar burnunu sert gerçeklik düzlemi.
sonuna bakma, yürü buraları bulabileceğin en düz zemin.
bir münzevi terkedilmiş şehir aklın, kaybolmada koca kalbim nehir.
yaşamayı bocalayarak öğrendim, ama kendi kendimin aleyhindeyim.
geçmişi fısıldıyor kulaklar, ama bu eski teyp.
ne fark eder meczup veya bu dünyadan giderken olsan külhanbeyi (hı?)
kır kalbimi, parçalarını sakla, yalnızlığı onlarla hesapla.
gerçeğe sırtını döndün, kaybolan her maddeye verdin mana.
sadeleştikçe anlam kazanırsın ve uzaklaşır belalar.
değişmedikçe doğrular yanlış olur üzerine yıkılır dağlar.
ateşti köz oldu hırsın, yanardağların kül olma vakti.
buz gibiydin ama suya döndün, uyumladın her şeyi, iyi dönüştün aksi.
kalmışken eksik, geleceğin ise muamma, hiç olmadan eskiğiz.
sen olur musun hiç, yanlışları düzeltmedikçe doğruları bilemezsin.
nakarat:
sana keder mi kalan?
gün akşama dönerken,
hayatına söverken,
giderken..
sonuna kadar mı yalan?
ateşin sönerken,
dostların terk ederken,
kal yekten.
---
spoiler ---