kırıldığını belli etmeyen insan

etmeyen demeyelim de edemeyen diyelim. çok şeye kırıldık da hepsini içimize attık ondandır içimizi dökemeyişlerimiz hadi iyi geceler, tabii böyle bir şey mümkünse

Bu bir zamanlar bendim. Her şeyi günlüğüme yazardım, kırılsam bile gülerdim. Sanki hiçbir şey yokmuş gibi davranırdım. Şimdi öyle bir acısı çıkıyor ki. Direkt gözlerim doluyor, suratım kızarıyor, ellerim titriyor. İçime ata ata bugün beter hale geldim. Ayrıca bazen kırıldığınızı belli etmeniz de pek bir işe yaramıyor..

düşünmüyor zaten seni belli ki. Belli etsek yalandan düşünüyomuş gibi yapıcak özür diler allah korusun bi de ona mı katlanıcaz. İyi böyle.

Bıraktım o işleri, belli ediyorum artık ama ne değişti hiç :)

Enayidir. Kendimden biliyorum.

Yaşadığım şehirden 1 saat uzaklıkta ki şehre ilkokul arkadaşımı görmeye gidecektim bugün. Sabah 9da otobüsüm vardı. Biraz deniz havası alıp iki sohbet edecektik. Ekti beni. Sevgilisinin annesiyle çarşıya gideceklermiş. Ben onu görmeye gidicem, o beni ekti. Tebrikler valla. Ne kadar sorun yok, olabilir diyip nezaket timsali gibi davransamda telefonda, çok üzüldüm. Hayallerim kırıldı bi kere.

Elimden geleni yapıyorum göstermemek için ama suratımı kontrol edemiyorum aptal gibi değişiyor karşımdaki de anlıyor hemen sinir bozucu (anlayıp bir şey yapmıyor)

Ben… ama belli etmek gerekiyormuş, yoksa bu aptal insanların anlayacağı yok, daha çok üstünüze gelirler.

Ben halis mulis tescilli ben. Bide o kadar iyi saklarım ki fark edilirse de mükemmel ikna kabiliyetimle kırılmadığıma ikna ederim falan öyle bir aptalım işte böyle böyle ben aptallığıma onlar da beni kırmaya doymuyor arkadaşlar

Bembeyaz olan ten, dolan ve kızaran gözler, ortamdan kaçıp kurtulma isteği... Ama yine de gülmeye çalışarak karşı tarafa kırıldığını hissettirmeme çabası...

Bu ben değilim. Ses tonumdan, kaşımın seğirmesinden bile anlaşılıyor. Hatta kırgınlığım hemen geçmez.

Bu benim. Sevdiğim insablar ağzıma suçsa iki güne unutuyorum. Bı dakika seslerini duymama bakıyor bütün olanları unutmam. Bu huyumdan nefret ediyorum.

insanın kendine yapabileceği kötülüklerden birisi. kırıldığınızı belli etmediğiniz sürece duygusuz bir kütük muammelesi görmeye başlıyorsunuz bir süre sonra. kırıldığınızı bu süreden sonra belli edince de buna mı kırıldın oluyor. evet ona kırıldım amk

genelde edemiyorum. Çünkü bir kez fark ettirdikten sonra geri dönüşü yok. Ama fark ettirmezsen hep söyleme şansın oluyor. Bu yüzden hep aklıma gelir; "kötü bir resim asarım korkusuyla hiç asmadım;kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım" Herkes de olmuyor mudur bu farklı konularda da olsa? Ya da fark ettiriyor muyum bilmiyorum işte öyle.

Daha önce belli ettiği için defalarca kırılmıştır. Belli etmediğinde daha az kırıldığını farketmiştir.

bazen ben. ama her kırılmada değil bu, genelde söylerim. çok kırıldığım bir şey olunca söyleyemiyorum, canım söylemek de istemiyor. belli de etmiyorum, neden bilmiyorum. yaptığım akıl işi bir şey de değil aslında, sonradan karşıdaki kişiye karşı daha büyük bir kırgınlık biriktiriyorum farkında olmadan. böyle olmaz söyleyim diyorum, üzerinden birkaç ay geçmiş oluyor. öyle olunca da söyleyemiyorum. saçma sapan bir döngüye sebep oluyor bu da.

Tam bir aptallık. Kendime o kadar sinirliyim ki. Sırf arkadaşlığımız bitmesin diye yaptığı her şeyi görmezden geldim. Her gün saçma sapan sebeplerle soğuk yapardı ben de iletişim kurmaya olmayan sorunu çözmeye çalışırdım. Ağzımı açıp tek bir şey söylemedim. Karşılığında da o kadar sindirildim ki özgüvenimi kaybettim. Sürekli insanları yargılayan biriydi, yaptığım her hareketin onda nasıl anlamlar bulacağını düşünürdüm. Çekine çekine kırıla kırıla iki sene geçti. Sonra çevrem değişti başka insanlarla tanıştıkça nasıl bir arkadaşlık(!) ilişkisi içinde olduğumu anladım. Haliyle ona olan tavırlarım da değişti. Çok dolmuşum ufak bir olayda patlak verdi her şey. Dilinin ucuyla özür diledi sonra tahmin edebileceğiniz gibi sen olsan bunu bile yapmazdın demeye getirdi. Ufacık bir özür dahi insanların zoruna gidiyor sizin yaptığınız şeyleri asla fark etmiyorlar. O yüzden görmezden gelmenin yaptıkları hataları yok saymanın bir anlamı yok. Siz sustukça insanlar kendini bir şey zannediyor. Sizi kırmaktan çekinmiyorlar. Kim sizi nerde kırdıysa söyleyin. Ona da hatasını telafi etme şansı tanıyın. Gerisi onun bileceği iş. Siz sussanız da o kırgınlık yok olmuyor ve günün birinde büyüyerek geri geliyor çünkü.

Zayıf olan insandır ve yapmaması gereken bir şeyi yapıyordur. Kimsenin sizi kırmaya ya da üzmeye hakkı yok, siz bu durumu belli etmeyerekten o kişiye sizi tekrardan tekrardan kırma hakkı veriyorsunuz. Bu hayatta maalesef önce kendinizi düşünmeniz lazım, siz karşınızdakini düşününce genelde sizi düşünecek kimse kalmıyor çünkü.

nasıl başardığını anlamadığım insandır. ben beş saniye sonra ağlamaya başlıyorum.