küçükken yanlış bilinen şeyler

karınca yuvasına ekmek parçaları yada çekirdek içleri atardim yardım etmek için ama sonra düzenlerini bozduğumu söylediler hangisi doğru hâlâ çözemedim

karınca yuvasına ekmek parçaları yada çekirdek içleri atardim yardım etmek için ama sonra düzenlerini bozduğumu söylediler hangisi doğru hâlâ çözemedim

yarım yamalak dini bilgimle abdesti iki kere alırdım. hani olurya gaz gelir bişey olur yoluma devam edebileyim diye sonra o işler öyle değilmiş. allah katından ban yedim tabii

kafayı kimle tokuşturursan saçın öyle olur diye kandırmışlardı sonra bigün kel birisi kafasını kafama vurup artık senin de saçların olmıcak dedi ve hıçkırarak ağlamıştım tüm gün boyunca. minik kalbimi niye kırdınız laan çok üzülmüştüm :(

bodrum'u il sanırdım. muğla'nın bir ilçesi olduğunu öğrenince şöyle kalakalmıştım.

küçükken (baya küçükken) (bkz: alex de souza)'yı alex de 'sol sağ' diye telaffuz edip, 'sol sağ'nın bir maç terimi olduğunu sanardım. hani bir o ayağa bir bu ayağa alarak bir takım hareketler yapıyorlar ya hah o sanıyordum.

fatih yürek

futboldaki top ağlarda teriminin ağlarda kısmının anlamını bilmediğimden dolayı o kısıma telaffuz açısından futbolla alakası en yakın olan(kendimce) havalarda anlamı yüklemiştim ve bulduğum her topu havaya dikip top ağlardaaaağğ diye anırıyordum. eğlenceliydi.

4 ve ya 5 yaşlarımda izlediğim çizgi filmde ''günde 3 defa dişlerimizi fırçalamalıyız'' tarzı bir şarkı geçiyordu. ordan etkilenip dişlerimi fırçalamaya başlamıştım. ama yarım dinlemiş olmalıyım ki günün herhangi bi vakti üst üste 3 kere fırçalıyordum.

i̇nsanlar goz renklerine gore farkli renklerde gorur sanirdim. kahverengi gozlu insanlar olarak bir defteri sari goruyorsak mavi gozluler baska renk goruyor herhalde derdim.

hadise'nin düm tek tek şarkısını türkçe sanardım sonradan büyüyünce öğrendim sadece düm tek tek kısmı türkçeye benziyor baya şaşırmıştım aq aynısını sertab erener'de de yaşamıştım dlfkc

namazdayken insanlarin sadece "allahım seni cok seviyorum." dediklerini zannederdim. lakin iş oyle değilmiş.

küçükken sadece bulunduğum şehirdeki insanlar var,başka insan yok sanıyordum.

duş alırken gözlerimi kapatınca etrafımda canavar duruyor falan sanırdım. benim gözümü kapatmamı bekliyormuş gibi.

100 yaşından sonra herkesin öleceğini sanıyordum

hep ayaklarımı kontrol ederdim acaba soğuklar mı diye. soğuk olurlarsa da acaba ölüyor muyum diye düşünürdüm. insan ölürken ayakları soğurmuş diye duymuştum o zamanlar, oradan girmiş aklıma.

çiş hakkında ki yanlışlarım. gece yatarken su içtikten sonra tuvalete gidiyodum hepsi birlikte çıksın diye. sonra su içtikten sonra çişimi yaparsam yine susarım ama çişten sonra su içersem yine çişim gelir diye telaşa düşüyodum. o kadar zor zamanlardı ki..

hayatın kolay olduğunu sanarsın ama aslında dibine kadar zordur

palmiyeleri ananas ağacı sanıyordum

Popo popoya deyince bebek oluyor sanıyordum

Allah diyince aklıma karikatürlerdeki nasreddin hoca geliyordu, belirli bir yaşa kadar böyleydi.

Dünyanın üzerinde değil de içinde yaşıyoruz sanıyordum. Dünyanın düz olduğunu sananlardan bir tık üst seviye düşünce yapısı, herkese nasip olmaz işte...

İlaçları çiğneyip yutmam gerekir zannediyordum. Birsürü hapı katır katır çiğneyip yuttuğumu bilirim, biri de kalkıp demedi ki sen ne yapıyorsun. Dedemin verdiği tatlı asprinleri şeker gibi sanıyorduk orası da ayrı. İyi ki ölmemişim, denemeyin apacı bir tadı var ve gerçekten çok sert, bilinçlenelim; bilinçlendirelim:).

Tavandaki baca deliğine bakardım sürekli oradan bu eve geldiğimi sanırdım...

Tek bir şey yazıcam ve beni anlayacaklar. (bkz: trafik canavarı)

Ben şalvar giyen insanların altına sıçtıklarını ve bokları ağırlık yaptığı için orta kısım öyle duruyor sanıyordum ama öyle değilmiş. (bkz: küçükken düşünülen salaklıklar )

(bkz: istiklal marşı) ezberleyebilmek için kendimce hikaye gibi hayal etmiştim ama sonra altındaki derin anlamları anladım

Eve kelebek girdiğinde annem her zaman 'rahmetli dedenin ruhu bizi ziyarete gelmiş' derdi. Ne kadar çok sevinirdim dedem ziyarete gelmiş diye.. kelebekle konuşmaya çalışırdım öpmeye bile çalışırdım.. herhangi bi yerime konduğunda hareketsiz kalırdım.. ölü bi kelebek görünce de çok ağlardım.. Anne nası bi travma yaşatmışsın bana ya..

Saçım döküldüğünde kanser olduğumu sanmıştım.

Mahallede vefat eden kişilerin anonsu yapılırken 'mahallenin sakinlerinden ... ' diye başlarlardı. Ben de onu ' mahallenin zenginlerinden ' diye anlardım . Hep zenginler ölüyor bizim burda fakirler niye hiç ölmüyo diye düşünürdüm. :((

Firavunu tek bir insan zannediyordum. Bu nasıl hiç ölmüyor diye çok düşünmüşlüğüm vardır.

Allah’ı cami sanıyordum ve karısı da var gibi düşünüyordum hep. O da daha süslü bir camiydi benim için.

Öpüşmekle çocuk oluyor sanıyordum, evet..

İyiler kazanmıyor.

Yeşil zeytini ablam bana küçükken o biber diye kandırmıştı. Şimdi 23 yaşına geldim hala biber diye yemiyorum.

Ay'ı Allah'ın evi sanıyordum yani Ay'ın içinde Allah var sanıyordum 😂

Aga ben amcamı bülent serttaş zannediyordum. Çünkü aşırı benziyorlardı. Bir ekrana bakıyordum bi amcama. Sonra diyordum ki allah allah amcamın böyle yerlerde ne işi var. Baya geç anladım insan insana benzeyebilirmiş.

Ünlülerin tuvaletlerini yapmadıklarını düşünüyodum.yani tv izliyorum kıvanç tatlıtuğu diyodum ki yok ya bu adam çömelip de bunları yapmıyodur

*şarkı sözleri genelde... Onun dışında... Aklıma gelmiyor. Edebiyat kasıp, sevilecegime inanmak falan derdim ama. Saçma yani. Düşünüyorum da sanki küçükken küçük dünyam sadece hayallerle doluymuş. Gerçeklere kapalı bir algım varmış sanki.... Bakın ama şuan aklıma geldi. Şu olabilir. Dedemi çok çok çok saygın birisi zannediyordum. İnsanlar önünde el pençe divan duruyorlar zannediyordum. Büyüdüm, gerçekte, dedemin pek az çevresi olduğunu, önünde el pençe duran da sayılı kişi olduğunu öğrendim. Yani adamı kimse sevmiyormuş. Höt höt bir adamdı. Ne diyeyim ki? Allah affetsin...

annem taze dolma yapıyor babaannem kuru dolma. küçükken babaannem yaşlı diye dolmaları buruşuk oluyor sanıyordum.

Mevlana'yı kadın zannediyordum.. Sonu "ana" ile bittiği için Mevla ana diye söylerdim hep :(

yüzüklerdeki numara kağıtlarında hep size 6, size 7 vs yazan yazıları "size 6 olur, size 7 olur" anlamında sanardım cksbxmsnxk ne biliyim ben onun beden demek olduğunu..

Abim mayıs ben nisan doğumlu olduğum için aslında ondan büyüğüm sanıyordum

Gittiğim her yerde attığım her adımda Aydede'nin beni takip ettiğini zannediyordum büyüdüm kaç yaşına geldim hala aynı şeyi düşünüyorum birşey değişmemiş :)))

Allahın minare şeklinde olduğunu düşünüyordum.

Atatürk’ü Allah sanıyordum