istifa etmek

(bkz: gençleştim resmen bu kadar mı fark eder) büyük konuşmayayım da pişman da olmam gibime geliyor. iş yükü artacak diye hala kendilerini düşünüyorlardı istifamı verirken. (bkz: aklım hala yapamadıklarımda)

t: bizim ülkemizde devlet görevlisi olanların unuttuğu eylemdir. sözde 40 bin can kaybının yaşandığı bir felakette bile hiç bir devlet görevlisi çıkıp istifa etmedi.

Dün yaptığım eylemdir. Anladım ki yerden çöp kaldırsan bile bağıra bağıra kaldıracaksın o çöpü ben kaldırdım diye. Patrona yalakalık yap senden iyisi olmaz. Eşek gibi çalış hakkını isteyince saygısız ol. En sonunda istifayı verdim. İlkinde kabul etmedi. Anlaşalım dedi çünkü benim gibi çalışan bulması zor olduğunu biliyordu. Amma velakin anlaşamadık ve 2. Kez istifamı yazıp pılımı pırtımı toplayıp çıkıp gittim. Kararsız olan, ne yaparım diye düşünenler varsa; eğer işinizde mutlu değilseniz, ayaklarınız geri geri gidiyorsa zorlamanın hiçbir anlamı yok. Tek artısı o ayki aldığınız maaş oluyor o kadar. Sevgiler🥰

her canım sıkıldığında, her haksızlığa uğradığımda ve her değersizleştiğimi hissettiğimde yaptığım şeydir

bugün oturdum konuştum. tam 2 saat konuşma mı olurmuş ama oluyormuş. bomboş izledim bana sarf edilen sözler bana çarpmadı bile sonuç istifam kabul edilmedi. sevilmek ne berbat bir dertmiş arkadaş. resmen gitme diye dil döküldü bana ve sağlıklı düşünemediğim belirtilip 1 ay düşünme süreci verildi. imdat

bugün gerçekleştirdiğim eylem. işimi çok seviyordum gerçekten girmek için büyük çaba sarf ettim. kendimi geliştirmek için güzel bir fırsat olduğunun da farkındaydım ama hem mental hem de fiziksel olarak çok yormuşlardı beni. herkesle helalleştim ofisin en küçüğü olduğum için bir yanlışım kusurum olduysa sizi kırdıysam diyerek ayrıldım. hır gür çıkmadan iyi bir şekilde sonlandığı için mutluyum. onlar her ne kadar tekrar gel bağı koparmayalım iletişim halinde kalalım deseler de nezaketen olduğu aşikardı. neyse iyi oldu bol bol zamanım var artık ohh. yaz geldi zaten finalleri de atlatsam miss gibi olcak

Gururlu hareket. Ceketini alıp çıkarken off insan nasıl havalı hissediyor. Bir de ofise dönüp o ayrılış konuşmasını yapmak da çok zevkli. Herkes şok olmuş, kimse bir şey diyemiyor, cümleleri sıralayıp hoşçakalın diyip çıkıp gidiyorsun.

yapmak isteyip yapamadığım eylem.

Yaptım ve pişman değilim. Şuanda gerçekten istediğim yolda yürüyorum. Daha birkaç bin adım atmam gerekiyor ama aydınlık yollar yakın gibi.

ve ben bugün istifa ettim MUTLU SON!

Birkac gun once wp grubumuzun yoneticiliginden istifa ettim. Bilen bilir bir sirketten istifa etmekten daha aci bir surec...

Ben de 15 haziranda istifa ettim. Memuriyette ilk yılım dolmadan verdim istifamı çıktım. Herkese eyvallah bana bye byee diye de vedamı ettim. İnsanın kafası rahat olacak, çok önemli bu.

16 Haziran günü okulların kapanmasıyla yaptığım eylem. Sebebi ise atanmış olmam. İşimi, öğrencilerimi, arkadaşlarımı gerçekten çok seviyordum. En son ne zaman ağladığımı hatırlamayan ben ağlayarak ayrıldım. Hala arada aklıma geldikçe boğazıma öküz oturuyor. Her ne kadar özel okul şartları kötü de olsa ben sadece deneyim için gidip zaten atanmak hedefinde olduğum için bunlar önemsemedim. Başkalarının aksine çalışmak bana çok iyi gelmişti. sanırım olay tamamen işini sevip sevmemenle ve bir de çalışma arkadaşlarından kaynaklanıyor. Yeni görevime başlamama daha var. Bu süreci inşallah atlatırım. Artık hayatımızdaki yeni fırsatlara odaklanma vakti....

Özel sektörün vazgeçilmezi olan eylem. Dürüst bir şekilde işini yaparsın ama bir tane karaktersiz seninle uğraşmaya başlar. Sonrası tepetaklak olur. Tam da düğünümden 15-20 gün önce böyle bir süreç yaşadım. Ofiste çalışırken daha aşağı bir kademeye çekilerek sahada çalışmaya zorladılar. Farklı bir müdüre bağlı çalışmama rağmen uğraşmaya devam etti. Diğer müdüre bağlı ofiste çalışmama engel oldu. Düğün olmasaydı o an istifa ederdim ama edemedim. 6 ay sonra ettim. Sonuçsa 1.5 ay işsizlikten sonra taşerondan ana firmaya geçtim. Tabi bir başka müdürün referans oldu. İşimizi dürüst yaptığımızı bilen biriydi. 2.5 senelik kıdemi ve ihbarı bıraktım gittim.

İstifa etme deyimi fırıncılık sektöründe mevcut değil fırıncılık da işi mars etme diye bir deyim vardır onu yaparsın akşamdan yövmiyeyi alırsın sabah işe gelmezsin patron telefonla arar açmazsın üst üste aranıp açmayan usta işi mars etmiştir, birde bunun komple ekipçe işi mars etme durumu vardır Allah düşman başına vermesin hamurcusu, ocakcısı, tırnakcısı tezgahtarı işi mars ederse o gün kapıya cenaze dolayısıyla kapalıyız yazıp usta aramaya başlarsın (bkz: İşi mars etmeyen bizden değildir )

bu konuda bile yaralıyım amk hastanesi seni. inanıyorum bir gün siktirip gidicem senden ya

kesin biçimde karar verdim. bu akşam bildireceğim. umarım ısrar etmezler.

ben yine istifa ettim işimin patronu olarak zirvede istifamı verip havalı bir çıkış yapıp ağızlarının paylarını verdim yok öyle bana artistlik taslamak

devlet ricalinde bilinmeyen eylem, ne kadar hatalı olursa olsunlar pişkin pişkin vergi yemeye devam ediyorlar.

bugün yaptığım eylem. maalesef kabul görmedi yine. neyse haftaya tekrar bir denerim. belki bu kez salarlar.

Görmeyi en sevdiğim başlık. Zaten ben işyerlerinde bugün aramızdan şu şu ayrıldı haberlerine de gıptayla bakıyorum. Oh kurtuldular ne güzel diyorum. Gidenlere özeniyorum.

Vallahi gençleştim ya. Daha doğrusu şirketten istifa ettim, evden çalışıyorum. Home office meğer cennetmiş

t: mesleki olarak yerinde saydığınızı hissettiğiniz zaman yapılması gereken eylem. sektörün bu kısmında kotamı doldurduğumu düşündüğüm için dün itibariyla işten ayrıldım. önümüzdeki günlerde yapacağım çok şey var...

İnsan yaşlanınca istifa etmek nedir bilmiyor.

az kaldı amınakoycam ortalığın 🤏

Bugün yaptığım şey 👍

10 aydir sinavlari, mulakatlari ve tum terfii basamaklarini basariyla gecmeme ragmen, bekledigim kadroyu 29 gunluk bir adaya vermeleri sonucu gerceklestirdigim eylem. Cogu kisinin yapmak isteyip cesur olamadigi, kendi potansiyelinin farkina varmayip calistigi yerin insanin kendisine bahsedilmis bir nimet olduguna inandigi, icten ice diplomali kole zihniyetini sahiplendigimiz bu is dunyasinda, bazilarina rehber olmak biz koca yureklilerin vazifesi oluyor bir yerde. Performansindan ve etik bilincinden emin olunan calisanlarin hakkini vermeyen hicbir sirket ugruna harcanacak vakit olmamali.

Son zamanlar yapmak istediğim şey. Kuş olup uça uça siktir olup gitmek istiyorum buradan. Yıldım. Elli yaşına gelmesine rağmen -5 yaş zekâya sahip insanlarla çalışmak çok zor. Sonum sabreden derviş sabretmekten gebermiş hesabı olmasa bari.

Bir gün bu cesarete sahip olacağım

Ben istifa ettim hayallerimin peşinden gitmek için ama işler hiç istediğim gibi gitmedi. Yüklü miktar paramıda boşa harcadım. Biraz daha çalışsam yükseleceğim işide kaybettim. Siz siz olun iyice düşünmeden istifa etmeyin. Çünkü gelen gideni aratır derler. Bende iyice düşünüp plan yapıp işimi bırakmıştım ama biz ne kadar plan yapsakta işler hiç istediğimiz gibi olmuyor. Bundan sonra yapar mıyım sizce ? ASLA gorsel

Kontratimi sonlandirdim. Hayatimin en uzucu imzasi oldu. Fenerbahce bir oyuncu kaybetti ama bir taraftar kazandi. Hersey icin tesekkurler.

2019 yılında girdiğim sağlık sektöründen bugün itibariyle istifa ederek ayrıldım. konu aslında çok uzun ama umuyorum ki ilerisi adına doğru kararı verdim. kendimi biraz kötü hissediyorum ama zamanla alışacağımı düşünüyorum. halledeceğim. her son yeni bir başlangıçtır neticede. bir şeyle hayatımı devam ettiremeyeceğimi düşünüyorsam olabildiğince erken bitirmek daha mantıklı sanırsam. umarım bu sefer hayat benim yanımda olur.

Genelde göt isteyen bir mevzu, kendinizi geliştirmediyseniz ve güvenebileceğiniz bir aileniz yoksa zordur. Özellikle finansal köleliğin revaçta olduğu çağımızda.

uzun zamandır aklımdaydı. nasip bugüneymiş. aslında pazartesi istifa edecektim. işler hiç olmadığı kadar birikip birkaç kişi de şu bu sebeple şirkete uğramıyorken çalışma arkadaşlarımı yüzüstü bırakmak içime sinmiyordu. en son kara kara düşündüğümü anımsıyorum. sonra nasıl olduysa kendimi müdürün karşısında buldum. -demek işten ayrılmak istiyorsun? +evet. -neden? +ya işte bilirsiniz, yenilik gerek bazen. -anlıyorum. ne zaman gideceksin peki? gözlerindeki ifade yüreğimi sızlattı. şakaklarımı ovmaya başladım. bu suçsuz, günahsız insanlar bensiz ne yapacaktı? bu devran nasıl dönecekti? +iki gün içinde dedim. -hayır dedi. şimdi!

Şirkette çalıştığım dönem tak edip 3 kere yazmıştım istifa dilekçesi üçünüde verdiğim gibi gözümün önünde yırtmıştı müdürüm "nereyeeeee" diyerek...

Yıllardır düşündüğüm eylem, sonrası daha zor olacağını düşündüğüm için adım atamıyorum.

Hem rahat hem de rahatsız hissettiriyor

Nöbete giderken aklıma gelip nöbet boyunca aklımdan çıkmayan ve nöbet sonunda da borçlarımın paçamdan akıyor olması nedeniyle asla gerçekleştiremeyeceğim eylem

hastaneden istifa edeli 1 ayı geçti. gençleştim. evet.

Yaklaşık 8 senelik çalışma hayatımda mutlu olduğumu sandığım işimden geçen ay ayrıldım. Karar vermem yıllarımı alıyordu neredeyse, yok borç harç sırası değil diyerek dehbliler gibi erteledim. Bir gün kalktım ve dedim ki ne olacaksa olsun azdan az çoktan çok gider. İşten ayrılmak istiyorum dedim. Önüme zamanında istediğim ama verilmeyen imkanlar serildi taviz vermeden kararımı belirttim, inanamadılar, sonsuza kadar orda çalışacağımı düşünüyorlardı sanırım. Son gün bile gitme emin misin diye soruyorlardı manyaklar. Şimdi kafam o kadar rahat ki beni uyutmayan tüm her şeyden kurtuldum kendimi keşfe çıktım her şeyi yeniden öğreniyorum, onu da anlatırım bir ara.

kredi kartı borcumla göz göze geliş ve vazgeçiş

Bu ay kesin istifa ediyorum diye diye şirkette 4.seneme gireceğim yakın süreçte. Ama bu sefer gerçekten istifa edeceğim

Tanıdığım ne kadar insan varsa istifa edeceği günün hayalini kuruyor. Ufak bir serzeniş

yaptım ve pişman değilim. kamudan istifa etmek çevrem için her ne kadar mantıklı bir davranış olarak gözükmese bile ilerisi için yapacağım en iyi şeydi bu. daha erken olmalıydı ama şartlar işte.