ilk buluşma

valla ben utanırım gelme diye ertelediğim çocuk, en fazla ne olabilir ki diye bi gazla beni ikna edip gelmişti. telefonda muhabbetine doyum olmayan biri. ay bir utandı bir utandı, yerdeki dalla selamün aleykümleşiyor xd baktım zorda yavrum yaktım sigaramı şöyle öküz gibi çimlere yayılmışım, ee işler nasıl elektrikçi diye muhabbeti açmıştım. korkulacak da bir şey yokmuş aslında. böylelikle gayet şenlikli geçmişti ilk buluşma. 2 yıldır hala o beyefendi utangaçlığında ben çingen rahatlığında devam ediyoruz.xdxd

İlk buluşmada psikiyatri randevusuna gitmek çok eğlenceli oluyor arkadaşlar. Denendi, onaylandı

Gülmüyorsam sıkıntı var demektir. Tavsiyem karşınızda ki insanı gıdıklayın.

İlk buluşmamız diş randevumdan sonraydı düzgün konuşamamıştık dişime işlem yapıldığı için. Şimdi dört senedir beraberiz

Hayatımın ilk ilişkisinin ilk buluşması 4 Aralık 2021 de oldu. Haftaya Cuma yani 2 Aralık'ta,doğum günümden 1 gün önce tekrar buluşuyoruz. Aradan bir ayrılık ve tonla kavga geçti. Hala yürütübiliyoruz,bir şeyleri yoluna koymaya çalışıyoruz ne mutlu ki. VELHASIL ilk buluşmanın mutluluğu,büyüsü çok başka bence. Tabi herkese göre değişir ama benim için epey anlamlıydı.

Tatlı heyecan ve merak.

hâlâ etkisini sürdürüyor

Zamanında avcı bir birey olarak ilk buluşmada biraz şatafat biraz gösteriş biraz bilgi ve kültür serpiştirmek favorimdi. Şimdi düzenli bir ilişki ve yuva kurma hayali yüzünden uzak kaldığım alan Show sizlere kaldı

Cüzdanımı bulamadım. kız hesabı ödedi, çıktık biraz yürüdük polis üstümü arayıp cüzdanımı buldu. (bkz: wasted)

Buluşmak için seçtiğiniz yere gidersin. Tam o sırada onu da yolun karşı tarafında görürsün. Göz göze gelirsiniz. Heyecanla karışık hafif bir tebessüm. Kalp atışın hızlanır, sıcak basar. Bir süre bakışırsınız sonra biriniz ilk adımı atar. Yan yana gelirsiniz sonrasında yanınızdan geçer gider meğerse o başkasıymış.

İnternetten tanışıp ilk kez buluşmaya gittiğim kadının kendinde fotoshop programı fazla kullanıp görsel ile aynı çıkmamasının verdiği hüzün tarif edilemez 😑

Artık eskisi kadar heyecan vermiyor artık ilk buluşma da olsun istemiyorum. Hatırlıyorum da ilk buluşmamı gerçekten ben de uyandırdığı heyecan mutluluk başkaydı. Keşke hayatımda sadece bir kere ilk buluşmam olsaydı.

Ne okuyorsun? Ne istiyorsun? Burcun ne? Nerde oturuyorsun? Hobilerin ne? Bildiğini bırakıp bilmediğimi öğrenmeye çalışmak çok yorucu geliyor be sözlük. O yüzden exten next olsun tadımız kaçmasın (#4503873)

Bugün 10. sınıf iki kız arkadaşın konuşmasına şahit oldum, onlar first date diyorlardı ama ben ilk buluşma demeyi tercih ediyorum. Şöyle bir diyalog geçti aralarında; + Ya benim bu dördüncü ilk buluşmam ama ben Emir'e ilk diyeceğim. - Dört mü, aman canım ben de bir şey sandım. Ben onuncusuna da birinci dedim zaten birinci sayılır. O sırada 23 yaşında ve hiç ilk buluşma yaşamamış biri olduğumu fark ettim. Çok kederlendim. İlk buluşma teklifine hemen evet diyeceğim ki en azından bir tecrübem olsun.

amk o ilk buluşmanın. gemi battı de, metroda trafik vardı de, marmaray su alıyormuş de bi bahane bul gitme işte.

Ben aşka olan inancımı kaybettim ela. İnsanlara olan güvenim azaldıkça hayatıma birini almam zorlaştı. İlk buluşma konusu açılmaya yakın adete bir levent atahanlı oluyorum ve sonuç malumunuz. Fiyu!

insanda çok değişik hisler uyandırıyor. ve bir insan daha ilk tanışmada, karşıdakini görür görmez ondan olup olmayacağını anlıyor. zamanında arkadaş vesilesiyle bir hatunla tanışmıştım. hatun randevu yerine biraz geç geldi. kendisini görür görmez içimden "ben bunu severim ki" dedim. neyse işte, bu yaklaştı masaya. ben ayağa kalktım. kendisi "biraz geç kaldım, kusura bakma" dedi. hafifçe gülümseyip "sen gelene kadar iki kahve içtim. çıkışta onları da sen ödeyeceksin" dedim. bu hem rahatladı hem de mutlu oldu. o akşam hatunla saatlerce konuştuk ve hesabı ben ödedim. ve kendisini beklerken kahve falan içmemiştim. ertesi gün beraber sinemaya gittik. koca salonda ikimiz vardık. ben yine şaka yollu "senin için salonu kapattım" dedim. bu yine şapşal şapşal güldü. sinema çıkışı kendisini evine bırakırken bir büfeden bir şeyler almamız gerekiyordu. kendisine yol verdim. içeri önden girdi. alacaklarını alıp çıktı. yolda sakince yürürken "az önceki nezaketin için sağolasın" dedi. "nezaket için yapmadım" dedim gülümseyerek. "ne için yaptın?" dedi aynı şekilde karşılık vererek. "götüne bakmak için yaptım" dedim. o gece, bu cümlemeden ötürü kız o kadar çok güldü ki, ben hayatım boyunca bir kadını o kadar neşeli ve hayat dolu görmedim daha. bildiğin, yolun ortasına çöküp gözlerinden su gelene kadar güldü. kendisiyle epey bir süre sevgili olduk. ben denizli'deki dükkanımı yeni açmıştım, o ise üniversite son sınıftı. hiç unutmam, sabah erkenden okula gider, ben uyanmadan eve gelip koynuma kıvrılmak için dersleri asardı. ve o geldiği vakit, dünya koca bir cennete dönerdi. sadece o değil aslında, bunu yapan diğer iki sevgilimde de ben bu duyguları hissettim hep. güzel sevdim ben, hayatıma giren her kadını. şimdi geriye dönüp baktığımda bundan emiminim. mesela bir sevgilim vardı. sabahları onun çalıştığı dükkanın önünden geçip kendi dükkanıma giderdim. beni gördüğünde bir mutlu olurdu, abartmıyorum, bir yavru köpeğin kaybolup da yıllar sonra sahibini bulması gibi. bir gün bunu ona söyledim, ilişkinin bitimine kadar "seni bir yavru köpeğin sahibini sevdiği kadar çok seviyorum" dedi. sonra ailevi problemlerden dolayı ayrıldık. ayrıldığımız gün bir otobüs durağında birbirimize sımsıkı sarılıp deli gibi ağladık. o akşam canım o kadar çok yanmıştı ki, bir daha hiç sevemem sandım. üstteki anlattığım kız ve bir sonraki kız, bu kızdan sonra hayatıma girdi. bir sevgilim daha oldu. olgunluk anlamında hayatımın en güzel ve özel yıllarını onunla geçirdim. mest olduğum istanbul'umda. kokusu o kadar güzeldi ki, allah biliyor ya, bir gün ayrıldıktan sonra onun tokasını bulmuştum evde. bir de beraber fazla zaman geçirdiğimiz kadıköy'deki yerlere uğrayıp geri taksim'e dönmüştüm. hem tokayı bulduğumda hem de kadıköy dönüşü taksim meydanı'ndan aşağı, istiklal caddesi'nde yürürken bir yerlerden kokusu geldi ve tüm ciğerlerimi söktü. ben güzel sevdim, hayatıma giren kadınları. ki bu üçünü çok ama. yeri geldi olması gerekenden özensiz davranıp, çoğu kez manasızca kırıp incittim üçünü de ama güzel sevdim. hepsine teşekkür ederim. eğer yaşamasaydım o güzel duyguları, çok üzülürdüm. zira daha bu akşam hayatında hiç aşık olmamış bir kadına bu üç kişiyi ve bana hissettirdiklerini anlattım, "ne güzel yaşamışsın be" deyip ekledi; "anlatırken gözlerinin içi gülüyor." bana reva gördüğü her şey için allah'a şükürler olsun. her şey nasıl olması gerekiyorsa tam öyle oldu. zira gökleri direksiz tutan güç benim boktan bir isteğimi mi geri çevirecek, bence hayır. hayatıma giren tüm kadınlara ve onları bana nasip eden allah'a teşekkür ederim.

İki yılda bir anca başıma geliyor. Vallahi en son buluştuğum çocuk evlendi ben daha başka buluşacak birini bulamadım. Zamanı geldi artık, yapacağım bir şeyler. İlk buluşma biraz değişik bir şey. Neyse ben çok biliyormuş gibi konuşmayayım komik oluyor djdndn

Genelde hep sey olur ya mesajda cok iyi güzel bulusunca bi gerilmeler biseyler ben o kadar mesajdaki gibi ve rahatim ki karşı tarafa da bi şaşırma geliyor ahshshsh

İlk görüşme yeri olarak “evimi taşıyacağım hem bana yardım edersin hem görüşmüş oluruz” ne demek. Eşşek bi yarım saatin de mi yok dışarı çıkmaya. Hizmetçin miyim ben senin de sana yardım ediyorum ayı oğlu ayı

Bekletilmiştim. Ayıp yahu.

Yıllar sonra bana "böyle olacağımızı bilseydim ben 4 yıl önce o akşamüstü buluştuğum B.... 'nın ellerini hiç bırakır mıydım" dedi. Bu sözü yüzünden her ne kadar gerçekten özel ve güzel bir buluşma olsa da ilk buluşmayı hep acıyla hatırlıyorum

şimdi bunu okuyunca aklıma düştü yine-sanki çıkıyormuş gibi-. ilk buluşmamıza ben davet etmiştim ama niyetim sadece hem minik bir özür hem de elimdeki fazladan tiyatro biletini kullanıp tiyatroya yalnız gitmemekti. sonra oturduk, konuştuk, konuştuk. ne kadar uyduğumuzu gördük, ne kadar aynı düşündüğümüzü gördük. o ne niyetle gelmişti bilmiyorum ama ben içim titreyerek ayrılmıştım o gece.

ilk buluşmadan bir önceki gün bana açıldı. ben böyle bir konuyu yüz yüze konuşmak istediğim için gelişini erkene aldı, birkaç saatlik de olsa bursa’dan istanbul’a geldi. insanları zora sokmaktan nefret ederim ama olaylar havada kalmasın diye kalkıp gelmesi öyle hoşuma gitti ki heyecandan titreye titreye sabahı zor ettim. onun için olan hislerim ufak bir hoşlantıdan ibaret olsa bile birinin beni böyle düşünmesi öyle mutlu etti ki o noktadan sonra sanki benim için dünyadaki tek insan oydu. sabahtan duşa girdim, çıkınca da yüzüm yağlı gözükmesin, zaten daha ilkbaharın başı, bir şey olmaz diye düşünerek güneş kremi sürmedim. (kışın ortasında bile güneş kremi süren biriyim, tenim aşırı hassas ve direkt kızarıyorum.) buluşunca çocukluğumdan beri içini dışını bildiğim kadiköy sokakları birden öyle karışık geldi ki yerimi yönümü şaşırdım. kahve içebileceğimiz bir yere gidip terasa oturduk. konu konuyu açtı, çok içine kapanık biriydi, göz teması kuramadı. karşımdaki gerginse benim çenem düşüyor, kendilerini daha sakin hissetsinler diye elimden geleni yapıyorum. kısacası ilk buluşmamız benim çenemin düşüşüyle geçti. ben konuştukça o da açıldı, rahat hissettiği bir konu olduğu için işinden bahsetti. anlamadığım terimleri kullanırken bana aptalmışım gibi davranmadı, gerçekten anlamamı istediği için açıkladığını hissettim. beni cidden anladı ancak bana saygı duymadı. zaman istedim, beni baskıladı. kafasına bir hayat kurup benim haberim olmadan beni o hayata zorlamaya çalıştı. aradan iki ay geçmeden benim sınırlarıma saygı göstermediği için yollarımızı ayırdık. üstüne bir de asla affetmeyeceğimi bilerek yalan söyledi, beni aptal yerine koydu. umarım benden sonra gelecek insana saygı göstermesi gerektiğini anlamıştır. iyi bir arkadaş ama kötü bir partnerdi. ha bu arada o ilkbahar güneşi beni öyle kötü yaktı ki sanarsınız temmuz ortasında meydanda üç saat dikilmişim. güneş kremi sürmediğim için yüzümde ve vücudumda güneş yanığı oluştu. yüzüm kabuk tutup su toplayacak kadar kötü durumdaydı, üç kutu krem bitirdikten sonra ancak kendine geldi. kollarım da iki ton şu an, bazı kısa kollularımı giyemiyorum akshaldmaşk

5 yıldır ilk buluşma yaşamıyorum

O sonuncuyla buluşmayacaktık.

Vay ya neler olmuş. Ben ilk buluşmalarda yiyip içip iki muhabbet edip evime dönüyorum. Aşk maşk yok biz sadece hayatta kalmaya çalışıyoruz dhsjsj

ben ilk buluşamıyorum arkadaşlar benim ilk buluşma 2015te kaldı 2019da o defteri kapattım daha da açan olmadı xdhdk

keşke bu başlığı bu tarihte up'lamasaydınız. neyse, canınız sağ olsun... yaşadık kardeşim onun da en kralını yaşadık. kavurucu çölün ortasında, kara kışın ayazında baharın en güzelini yaşadık. zifiri karanlığın ortasında aydınlığın en güzelini yaşadık. olm beni tribe sokmayın ya

en son 8 yıl önce ilk buluşmaya gitmiştim sonra da evlendik.

Atatürk parkında buluşmuştuk ilk. Selamlaştık ilerlerken dedi ki ordan gitmeyelim tanıdığın dükkanı var neyse tamam dedim başka yola geçtik. Aradan zaman geçti dedim kimdi o tanıdık babasıymış😂 kayınpederime de burdan çokça sevgiler

Az önce bunu konuştuk arkadaşımla. Ben henüz gerçekleştiremedim. Kafamda bu buluşmayı İstanbul'un güzide mahallelerinden biri olan Yeniköy'de sakin bir kafede kısık sesli hafif bir müzik eşliğinde kahve ve bol sohbetle gerçekleştirmek var. Buradan da günbatımında sahilde birlikte yürüyerek günü bitirip sevdiğim bir kitabı hediye ederek vedalaşmayı düşünüyorum. Henüz ilk buluşma adayım etrafımda yok ama böyle bir şey bekliyor onu. Gerçekleşirse ona da gösteririm.

ilk buluşmaya inanmıyorum.Böyle hesaplı olmamalı bana göre.Tanışma amaçlı buluşmayla başlamasındansa arkadaşlıktan ilişkiye evrilmesi taraftarıyım.Açılmak için buluşma olur o başka

İş görüşmesinden tek farkı kimsenin resmi giyinmemiş olmasıydı...:)

Abartıdan uzak sakin ve yalın olmalı. Şovlara gerek yok. Bol sohbet içermeli.

Uzun zamandır yapmadığım eylem, bakalım kime, ne zaman kısmet olacak.

İlk buluşma ablamın kaynanasında olmuştu.. Ablam canı sıkıldığından beni çağırıyordu güya, gittiğimde bir de ne göreyim. Sepet sepet armut, soyulmak için bizi bekliyor. Neyse girdim içeri başladım soymaya. Sonra babannem geldi falan derken köyün bütün yaşlı kadınları doluştu. Konuştuğum kişinin evi de hemen yan tarafta, kapıda arkadaşıyla sohbet ediyor. Birbirimizi görmüştük ama öyle hiç sohbetimiz yoktu. Ablam çıktı cama “Aa napıyosun orda, gel armut soy da bitirelim sonra otururuz.” dedi. Abla napıyosun Allah için, bana bir sor. Geldi çocuk oturduk, iki saat armut soyduk. İçimde bi gülme tufanı var ama gülemiyorum. Arada bakışıyoruz falan, bu tabi öküz gibi bakıyor. Armutu soyduk bitti sonra da oturamadık zaten. Sevgili bile olamadan bitti zaten. İlk ve son ilişkimdi :p

Daha önce hiç gitmediğim ve bana göre şehrin en uç yerinde yaşıyordu. İnternetten tanışmıştık ve yüzünü dahi görmemiştim. Ulan acaba işletti mi beni diye düşünürken, otobüs durağında yanıma sokulup elini uzatana kadar tanıyamadım bile. Bir pastaneye gidip konuşmaya başladık. Aramızda gram yaşanmışlık yok ne konuşacaksak. Buluşma berbattı. Tam otobüs durağında beni yolcu ederken, dedim “bu kızı bir daha göremem, ne kaybedeceğim” tuttum öptüm. İlk öpücüğüm. Sonuç: 1.5 yıl beraberlik

tehlikeli sularda yüzmektir bir bakıma. gorsel

İlk buluşmada kan vermişti... burdan anlamalıydım işin garipleşeceğini. (kan bağışçısı olmaya asla karşı değilim hatta 1 damla kanla kaç cana umut olunabilir ancak zamanı değildi bence)

Öğle saatlerinde buraya entry giriyordum ve vazgeçip sildim. Çünkü buluşma kötü geçebilirdi diye düşünerek sildim. Neyse bugün gerçekleştirdiğim eylem. Ansızın biriyle tanıştık ve sohbet etmeye başladık, aynı şehirdeyiz ama sosyal medyadan tanıştık. 3 hafta konuşmamızın sonucunda bugün ilk bulusmayi gerçekleştirdik. Çok güzel geçti sözlük... gerçekten çok mutluyum. Çocuk çok kibar ve nazikti (tabi ilk cicim ayları öyle olur ama olsun) sahile gittik, jelibon yedik, sohbet ettik, güldük eğlendik ve beni evime bıraktı. Telefondan konum açıp evime kadar bırakmaya falan çalışıyordu o sıra ben telefondan bir şeye bakıyordum. Yağmur yağması ile beraber buluşmayı sonlandirmak zorunda kaldık. Ay uzun zaman sonra biriyle tanıştım ve hiç bir sorun yaşamadım. Umarım böyle gider gerçekten çok mutlu oldum. Şimdi daha iyi anlıyorum ilişkileri pozitif ilerleyen çiftlerin duygularını. Not: Sarışın erkek sevmiyorum dedim çocuk sapsarı renkli gözlü bu arada. Bak yine büyük konuşmuşum. Ama bu büyük konuşmamın bedelini bu sefer kötü bir şekilde görmedim :d

Ya o kadar unutmak istediğim bi andı ki gerçekten başlığı görünce hatırladım. Çok olmadı bu olaya, geçenlerde bi çocukla buluştuk. İncelik gösterip gelip evden aldı zaten ortam istemsiz gergin ama yani daha selam naber faslındayken dişini fırçalamadığını fark ettim. Şok oldum. Öncesinde bi iki kere hiç sevgilisi olmadığını söylemişti bunu garipsemedim zaten ama yani sohbetimizden anladığım kadarıyla da beni bayağı beğenmiş etmiş. Ama insan da bi dikkat eder bi aynaya bakar be kardeşim ya öyle bi soğudum ki dedim bugün nasıl geçecek allahim yardım et. Bu durumlar önemlidir özeldir bi kılığına kıyafetine üstüne başına bakarsın ya temiz mi değil mi diye hala hatırladıkça bi garip olurum.

hesabı kim öder kısmına güncelleme gelmiş. yanınızda ne kadar miktarda para olması gerektiği için buyrun; link jsbcdjhsdbcjs

(bkz: yaşadık kardeşim o mevzunun da en kralını yaşadık) (#4261225) Zamanında buraya bırakmışım. Ölünceye kadar asla unutamayacağım, hayatımın en güzel ilk buluşması olmuştu. Ve bu buluşmadan sonra acı, tatlı 5 yılımızı paylaştık. Şimdi o günlerin yerinde yeller esiyor olsa da, ara sıra aklıma gelip o günün mutluluğunu ve heyecanını yaşamıyor değilim. Keşke her şey o ilk günkü gibi kalabilseydi. Olsun be... Güzel günlerdi, güzel hatırlamak lazım öyle değil mi?

Yaşıycaz inşallah be o mevzunun da en kralını yaşıycaz