Ankaray’dayım (şehir içi metrolardan) ama içi değişmiş biraz, kütüphaneden çıkmışım evime gitmek için ve çok yorgunum.
İstasyonda yolumu ararken hafiften şarkı mırıldanıyorum, meğer içeriye de kütüphane yapmışlar ben jamiryo dayı gibi kalıyorum ortada herkes bana bakıyor sjsjdk sonra ay özür pardon falan hızla geri çıkıcam derken bi grup gencin benimle dalga geçtiğini fark ediyorum. Burada gerilim başlıyor.
Yanlarına gidip ne dediniz siz diyorum tam hatırlayamadığım cümlelerle bi laf dalaşı ama nası gerginim, ben sizin ablanız yaşındayım falan minvalinde yüksekiyorum bunlara ajsjjs onlar da geri adım atmıyor. Birisinin benim adım olduğunu düşünerek sıraya ‘ufuk mal’ (adım asla ufuk değil) yazdığını öğrenmemle gözümün dönmesi
(bkz: ağaç sevgisi imandandır) bir oluyor.
Fecaat bir kavga oluyor oğlanın alt çenesini kırmışım, kızı at kuyruğu saçından yerde sürüklüyorum, diğeri de bi köşede bağıra bağıra ağlıyo naptıysam ona emin değilim.
Sonra uyandım, onlara mu kabustu bana mı… Bilemedim.