hayal kırıklığı

boğazınızda düğümlenir.düğümün açılması için uzun zaman gerektiğini bilmenizde fayda var.en iyisi çok büyük hayaller kurmamak

beni bekle diyen kişiyi 1,5 yıl bekleyip ben seni hep arkadaş olarak gördüm cevabını almak

biraz önce bizzat yaşadım. daha birkaç saat önce çocuk bayramıydı. bir ay sonra gençlik bayramı var.atatürk'ün umudu çocuklar ve gençlerdi fakat görüyoruz ki tamamen atatürk düşmanı, zerre tarih bilmeyen, bildiklerini de yanlış kaynaklardan öğrenmiş bir kitle var. yazık, gerçekten yazık. bunun adı nankörlük.

abi bir insan hep hayal kırıklığı mı yaşar benim hayatımın özeti bu.birini delicesine seviyorum birlikteyiz o zamanlar.1yıllık ilişkimiz var.mesaj attı bu seni çok seviyorum hergün daha fazla seviyorum beni asla bırakma diye.aradan tam on saat geçti.durup dururken konuşmanın ortasında ben sana karşı sevgimi eskisi kadar hissedemiyorum ayrılalım dedi.on saatte kalbini mi aldırdın aq.buraya da hislerimi yaşadıklarımı yazıyorum belki twitterda ss alıp paylaşırsınız diye.o da yok.burası bile hayal kırıklığı olmuş aq gidiyorum ben

kırılacak bir kalp mi bıraktı da

bi insana yasatilabilecek en agir duygu.

aman töbe evlerden ırak

birgün o gemi gelecek ve herkesin hayal kırıklığı bitecek (bkz: iyimser)

genziniz yanar gözleriniz dolar bi tık daha olsa ağlayacaksınız ama o bi tık olmaz. boğazınız düğümlenir burun tıkanır. kendi kendinize diyalog kurarsınız. odada hiç farketmediğiniz şeyler farkedersiniz. şarkı sözlerine kulak verir birden daha da anlamlaşır o sözler. en son ağız dolusu küfür sonra perde kapanır

yıkılan hayallerin yerine avm dikildi

manisa'da 19 saatte 102 deprem büyüklü küçüklü oldu sanıyorlar ama bunlar benim hayal kırıklıklarım demek isterdim ama şaka bir yana hayal kırıklıkları demişken bu depremlere bir yol bulmaları lazım aga

telefona çocuksu heyecanlarla kaydettiğimiz o numarayı yetişkin gözyaşlarıyla silmektir hayal kırıklığı

ya hiç unutmuyorum bak bi çocuk vardı benden hoşlanıyodu güya öyle söylüyodu. olmamamız için bi sürü sebep vardı zaten ben o yüzden yok mok diyordum ama işte insan aşk dolu mesajlar alınca mutlu oluyodu. bi gün bi kız arkadaşıma bu mesajlarını anlattım. kız bana dedi ki: -e yuh abi bari kopyala yapıştır yapmasaymış kelimeleri değiştirseymiş bana da aynısını yazmıştı. fonda bi cam kırığı sesi olmuştu sizde duyarsınız bunu okurken.

bizimki hayat kırıklığı oldu artık

hep mi bizi bulur ulan

eski sevgilim

kırıldığı yetmiyor bide kursalar gülüp orda kalıyor düşmese belki hallolur ama neyse

güzel yaşıyorum bu duyguyu, iyi yaşatıyolar.

istisnasız aklıma ilk gelen şey hayal kırıkları müzesi (leyla ile mecnun)

birisi bana karşı hayal kırıklığına uğradığında bunu sezebiliyorum. (bkz: sözlük yazarlarının yetenekleri)

realistliğin güzel tarafı,deneyin.

realistliğin güzel tarafı,deneyin.

bi cama taş atarsın ve bazı parçaları dökülür bazı yerleri de kırık kırık bazı yerleri de un ufak olur ya. sevdiğim biri kalbimi kırınca böyle oluyor. bazı değerlerim un ufak, sevgim kırık, güvenim dökük. sonra o parçaları toplamaya çalısiyorum, elimde kesikler oluşuyor. aldırmıyorum. parcaları yerine yapıştırmaya calışıyorum. yani diyorum ki düşürdüler kalkmasını bil güçlü ol. kendim sarıyorum. sonra bi daha değer vermek yok. tekrar birinin gelip kırmasına izin vererek kapatmaya çalıştığım yaraları tekrar birilerinin kanatmasina izin veriyorum. en kötüsü de kin tutarak. sizin kalbinizi kıran insanlardan uzak durun. sizi değersiz hissettiren insanlardan uzak durun. kimsenin sizi kırmasına izin vermeyin. güçlü olun.

çoğu duyguyu iyi bilirim ama bu canı en çok acıtan şey. sanırım iyi değilim. paha biçilemez olan kendi ellerimle yaptığım birşeyi kırıp bana karşılığını para olarak vermek istemişler gibi bir his. kimse yaşamasın, kimse yaşatmasın...

+kanka deprem oluyo -ne depremi olum +pardon kanka hayallerim yikilmis

sen bi hevesle beklersin olmaz, ya da olamaz. kızgın değilsindir, kinli değilsindir. ama farklı bir his olur insanda onu hayattan soğutucak, hiçbir şey yapmaya halini bırakmayacak. her hayal kırıklığında içi üzülür insanın, eksilir insan, en son üzülecek bir için kalmayınca, insanlar sana duygusuz demeye başlar.

babam için > (bkz: ben) arkadaşlarım için > (bkz: ben) sevgililerim için > (bkz: ben) sözlük için > (bkz: ben)

bu yıl da bol bol yaşadık çok şükür

yol arkadaşı sandığın kişinin seni köprüyü geçtikten sonra dereye atmasıdır.

"kanka ben ortalamayı yüksek tutup yatay geçiş yapıcam ya"

sözlüğe her girdiğimde yaşıyorum. oysaki bu nicki ne umutlarla almıştım...

ankaradan tıp kazanıp gidiceğim sene üniversitenin çoruma taşınması.

ne yazsam boş

"öldük, ölümden bir şeyler umarak, bir büyük boşlukta bozuldu büyü" demiş şair. ben de "doğduk, hayattan bir şeyler umarak, bir düş kırıklığıyla bozuldu büyü" diyeyim, kelimeleri çarpıtarak. sonra da o bozuldu sandığım büyünün hep benimle olduğunu fark edişimi anlatayım vaktin varsa. kafamda bölük pörçük fikirler, akıl yürütmeler, hepsini harmanlayıp matematiksel hesaplara girip kazançlı çıkmalar. ve tüm bu muhasebelerin sonu, feylesof serdar ortaç'ta bağlanıyor; hayaaaat beni neden yoruyosuuuun? şimdi gerçekten dönünce geçmişime, o günlerdeki gibi görüyorum her şeyi, o saf mutlulukla. gerçekten ne mutluymuşum çocukken, ne güzel bir ailem varmış, ne güzel bir babam varmış, ne güzelmiş benim hayatım. ve o zamanlar istediğimden fersah fersah uzakta olan şu an durduğum yer, olmak isteğim yermiş meğersem. ya da elimdekiyle mutlu olmayı öğrenmişim, öyle de sen ona, o da kabulüm bu satırları okuyan arkadaşım; biliyorum çok büyük hayallerin var senin. mutlaka çok büyük şeyler yapacaksın, çok büyük paralar kazanacaksın, çok yakışıklı erkekler/çok güzel kızlar olacak hayatında. her boku biliyorsun değil mi? evet, al bak bu (masanın altından). bu hayat dediğin götü boklu sen neysen ona bir gram katmayacak. o güzel insanlar o güzel atlara binip gideli çok olmuş kardeş. şanslıysan, sana aşkla bakan bir adam/kadın olur yanı başında, yeter başından artar. çok büyük manalar yükleme hayata, bu kadar goygoydan sonra asıl diyceem o, kabuğumuzun neyle gezdiğinin, neyle ambalajlandığının bir önemi yok, bağırsağında aynı boku gezdiren canlılarız.

toprağa şekil verip üstüne bir tutam hayal kırıklığı ekliyoruz. sonra yallah dünyaya.

tam da ummadığı anda bulur insanı bu meret. tam her şey güzel diyecekken çıkagelir. sonrası boşluk, sonrası, hiç...

alışkanlık yapar daha fenası bağımlılık yapar hayalini kurduğunuz en ufak bir şey bile gerçek olduğunda korkarsınız nolucak acaba ya niye istediğim oldu ki falan olursunuz yok valla şaka yapmıyorum kendimden biliyorum yani

düzenli olarak tattığım bi duygu. satırlarca yazsam yine rahatlayamam.

bütün duyguların içindeki en bok şey olsa gerek

nasıl ya nasıl, neden diye bağırarak koşturacak bir şey.

ben çok kırıldım simdi de o kırıkları battığı yerden çıkarmakla uğraşıyorum

yaşamamak için beklentileri düşük tutuyorum

öyle bir sesle kırılır ki tüm dünya duyar sanırsınız ama sadece siz ve parçaların battığı kalbiniz duyar.

insani en çok üzen şey hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardir demiş bir şair.

en çok "iyi insanların -ya da hayatın- iyilik yapmaması ve belki de kötülüğe katkı sağlamaları" durumuyla oluşan vahamet. çünkü kötü biri kötülük yapınca gönül rahatlığıyla ağzına sıçarsın. ama iyi ve hele ki sevdiğin biri yapınca o iş o kadar kolay olmuyor. . hayal kurmayı balon şişirmeye benzetiyorum. bu yüzden eskiden daha hayalperest birisiydim. çünkü artık çocuk değilim.. bir zamanlar çok sayıda, ama her biri orta büyüklükte olan hayallerim vardı. şimdilerde az sayıda, ama hacim olarak daha büyük hayallerim var. fakat burada sorun şu; eski -orta büyüklükteki- hayallerim patladığında ölmeme ramak kalıyordu. şimdi ise daha büyük balonlarımla bu durum daha kritik.. çok canım yandı balonların patlamasıyla oluşan o sesten. gelişi güzel orta büyüklükte hayal şişirmeyi de bu yüzden bıraktım. ciğerlerim artık yorgun. verimli kullanmalıyım kalan soluk hakkımı. az ve öz hayallerim var artık. lakin daha itina göstererek büyüttüğüm bu büyük balonların da şöyle bir handikapı var; patlayınca vücudumdan herhangi bir kısmın ölmüş olduğunu hissediyorum.. tabii toparlanıncaya kadar. geçici hafıza kaybı, körlük ya da kötürüm olmak gibi bir şey anlayacağınız. her halükarda çekilmez. . artık eminim. "insanlar beni anlamıyor." değil. insanlar zaten hiçbir şeyi anlamıyor. sorun ben değilim, anlatımım da değil. insan hiçbir şeyi anlamaz.. kanserle cebelleşen bir arkadaşım var mesela. tabiri caizse üzerine titriyorum hergelenin. ama çok enteresan bir şekilde o kocaman bir düşüncesizlik edip seni umursamaksızın sana kazık atabiliyor. ve sen sitem dahi edemiyorsun.. yeter ki onun gönlü hoş olsun diyorsun. ama ya senin gönlün? hay amına sen koyasın bu sistemin.. o da mesela saçma sapan gerekçelerle, dört bir yandan senin bursunu kesmeye çabalıyor. ki bu gerçekleşirse bu seneki barınma masrafın geçen senekinin 3 katı olacak :d geçenlerde başarısız bir intihar girişimi atlatan çocukluk arkadaşına hala inanılmaz kırgın ve kızgınsın. ama ona da içinden geldiği gibi asabi davranamıyorsun böyle bir durumda. "acil x kadar para lazım." diyor, buyur kardeşim deyip atıyorsun gönül mecbur. sağlığının boookkk gibi olması da kimsenin sikinde değildir. kimse bilmez esasen ne kadar farklı sorunla cebelleştirğini. fenerbahçe gibi vücudun var çünkü. bir mevki iyileşir, diğeri patlak verir. alman gereken ilaçlar vardır. ama bütçeni aştığı için haftalardır o ilaçları almayı ertelersin. bu konuyu da diğer her şey gibi gündem etmediğin için kimseden hayır gelmez sana. - (#2321903) ailevi sorunlar bir türlü, şahsına atılan iftiralar bir türlü.. gönül işlerine değinmiyorum bile. birazdan bahsedeceğim huyumdan ötürü; vay ben bu ketumluğu düşmana peşkeş çekeyim.. her sevdiğine ne kadar değer verdiğini olduğu gibi göstermiyorsun. senin gönlünde o kişi 9 puanlık konumda. fakat dışarı gösterdiğin değer 8. ama o bunun hepsini algılayamayıp o 10'u 7 sanıyor. sonra öyle bir an geliyor ki sana 4'lük bir değer gösteriyor.. nerde cefa - sefa dengesi? ve tüm bu muhasebeden haberdar olan kim? sadece sen. söylesen fayda eder mi? ne zaman etti ki.. . + eyvallah anladım, çok iyi anladım. her şeyi anladım ya. ben en başından beri.. kocaman bir boşluğun içindeyim ben. didiniyorum, çabalıyorum hiçbir şey olmuyor. ne o boşluktan kurtulabiliyorum, ne o boşluğu doldurabiliyorum. hiçbir şey yapamıyorum. sürekli bir oyunlar.. oyunlar.. film.. ben artık bu oyunu bozamam ki. - mecnun nereye? + leyla'ya gidiyorum ben. - leyla benim. + değilsin.. link

son zamanlarda çokça yaşadığım.