fotoğraf çekmek

Hayata bağlı tek yanım günbatımı fotoğrafları çekmekti. Kpss çalışmaya başlayıp kitap okuma alışkanlığımı yitirdiğimden beri günbatımı çekmek dışında hiçbir şey bana iyi hissettirmiyordu. Ama şimdi fark ediyorum ki artık bu bile bana iyi hissettirmiyor. Baya oluyor çekmeyeli hatta camdan izlemeyeli, sahile gitmeyeli. Şimdi sadece baygın bakışlarla günün sona ermesini bekliyorum her gün. Bu beni nereye götürür, bilmiyorum. Birine sarılabilmeyi, beni bu dünyadan beş saniyeliğine bile olsa koparıp kollarının arasına alabilecek birine sarılabilmeyi çok isterdim. Çok.

arada -ben burada ne yapıyorum diye sorguladığım zamanlarda- hesabımı silmek düşüyor aklıma. sonra paylaştığım fotoğraflar aklıma geliyor, özellikle de bu başlıkta topladıklarım, kıyamıyorum. hâlâ kullanıma sunulmamış yedeklerimi istiyorum butonu olsa gidebilirim belki, bilemiyorum... edit: düzelteyim de şu anda düşünmüyorum. sadece hayatımın duraklama dönemi sözlüğe üye olduğum zamana denk geldiğinden hesabı silersem bi şeylerin düzeleceğini umut ediyorum. deneyden deneye koşturup sayfalarca rapor hazırladığım, geceleri uyumayıp makaleler okuduğum, sunum hazırladığım, günlük birkaç saatlik uykuyla onca şeyle ilgilenip hâlâ enerjimin olduğu zamanları özledim. haftada bi gün -cuma akşamları- freni patlamış kamyon gibi uyku depolardım. garip ama beni ayakta tutan bi döngüydü.

(#4376361) şurada aldığım gazla hiçbir fotoğraf yarışmasına katılmadım, daha doğrusu katılamadım. benim takozla iyi hoş güzel fotoğraflar çekiyordum da kalite bakımından sınıfta kaldılar ne yazık ki. neyse işte sonra kamera aldım falan filan ama onunla daha güzel bi şeyler çekmeye vakit olmadı. asıl konuya gelecek olursam yarışma muhabbettini anneme bahsettiğimden beri ara ara gittiği yerlerde çektiği manzara fotoğraflarını bana atıyor shdjdj geçenlerde bazı işler için memlekete gittiler, oradan başka yerlere de uğradılar. birkaç fotoğraf çekmiş özelden bana atıyor. fark ettim ki güzel anlar yakalamak bizim ailenin genlerinde var...gorsel

böyle uzun uzun neden sevdiğimi anlatabilirim ancak bazı şeyleri kelimelerle ifade edecek kadar başarılı bulmuyorum kendimi. neyse fazla uzatmadan buraya basit ama güzel bi manzara fotoğrafı bırakıp kaçıyorum...gorsel not: ilk defa kameramla çektiğim bi fotoğrafı atıyorum, sanırım son olacak çünkü bunu şuraya uygun hale getirene kadar pek çok işlemden geçirdim. :/ neyse çok mükemmel olanları atarım belki, sizi güzelliklerden mahrum bırakmamak adına :))

kendime ait hissettiğim tek başlık. fotoğraf çekmek kadar paylaşmayı da sevdiğim için sözlükteki fotoğrafla alakalı başlıkları fazlasıyla işgal ediyorum, farkındayım (sözlük gibi kullanmadığım için üzgünüm). herhangi bir sosyal medya hesabında paylaşıp aldığım beğenilerdense burada aldığım artıları daha çok seviyorum. çünkü kimsenin burada zorunluluktan beğendiğini düşünmüyorum, aldığım artılar diğer beğenilerden daha gerçekçi geliyor, mutlu ediyor. :)) neyse uzun lafın kısası arşivimi karıştırıyordum ve arşivde kalmasına kıyamayacağım bir fotoğrafı bırakmaya geldim...gorsel

sözlükteki en sevdiğim başlık. şu sıralar fotoğraf çekmek ve paylaşmaktan başka bir şey yapmak gelmiyor içimden, bazı şeylerden kaçış yolum...gorsel amaçsız işler...gorsel

bayıldığım şey. o anı kayıt altına almak, gözüme aşırı hoş görünen her şeyi çekmek güzel aktivite. bazen “fotoğraf derdinden anın tadını çıkaramıyorsun” diyenler oldu o yüzden biraz daha akışına bırakarak yapmaya başladım.

arkadaşlarının çok güzel fotoğraflarını çeken ama fotoğrafı güzel çekilemeyen o kızım

En sevdiğim başlıkla merhaba :) Sizlere nacizane bir şey sormaya geldim. Cumhuriyetimizin 100. yılı kapsamında birçok etkinlik yapıldı biliyorsunuz, yapılmaya da devam ediyor. Bir fotoğraf yarışması var, keşke daha önce fark etseydim dediğim. Neyse bu kısma hüzünlenmeyeceğim. Boğaz'daki gösteriler veya o günlerde çekilmiş fotoğraflarla yarışmaya katılabiliyormuşuz. O gün izlemek harici ağırlıklı olarak video çektiğim için pek kayda değer fotoğraf yok. Beğendiğim bir fotoğraf var sadece, katılırsam onunla katılmayı düşünüyorum, aşağı bırakıyorum fotoğrafı. Tüm eleştirilere açığım. Teşekkürler şimdiden. :) gorsel dipnot: beklentim yok, sadece katılmak istiyorum. ödülden ziyade belli bir sayıda fotoğraf seçilip sergilenecekmiş. o kısmı beni daha çok cezbediyor. :))

Çok seviyorum. Fotoğrafımın çekilmesini de bir o kadar sevmiyorum. Her şeyin fotoğrafını önce kafamda çekerim. Kafamda belli bir açısı, renkleri, duygusu olur hep.

hodri meydan denmiş...(#4674297) o yüzden biraz sözlükteki arşivimi karıştırdım...(#4560824) daha adil bir karşılaşma olsun diye telefonumdakileri dahil etmiyorum. :Dd

Bir dönem sapık gibi insan çekiyordum. Sapık gibi diyorum çünkü bir insanın fotoğrafını çekmek istediğimde gizliden etrafında dolanıp istediğim açıyı falan yakalayıp gizliden fotoğraflıyordum. Benim için profesyonel tekniklerden ziyade o karenin bende uyandırdığı his önemliydi, bu nedenle birçok kişiye anlamsız gelen bir fotoğraf benim için bambaşka anlamlar taşıyabiliyordu. İnsanları kovalamayı bıraktım tabi. Paylaşınca herkesten bi ses gelmeye başladı zaten, ben de yine kendi adımla yeni bir instagram hesabı açtım profili de gizli yaptım istekleri de kabul etmedim 0 takipçili hesapta keyfim ne isterse onu paylaşıyorum. Arşivim gibi görüyorum ve çok aktif olmasam da asıl hesabımdan daha çok seviyorum. Fotoğrafların bazılarının bende bir hikayesi anısı var bazıları gözüme hoş görünüyor diye paylaşıyorum orada. Asıl hesabımdan bile takip etmiyorum ama gizli bir hesap da değil. Hatta başta çok yakınlarımı almıştım ama sonra çıkardım herkesi. Ben onları takip ediyorum ama onlar beni etmiyor. İstersem böcek paylaşıyorum istersem çiçek. Kime ne? Çoğunluk kendi çektiğim fotoğraflar olsa da bir iki film karesi falan da paylaşıyorum. misal

Aynı anı yaşayan aynı ortamda olan 13 kişi, 13 farklı ani 13 farklı ortamda yaşıyor olabilir diye dusunebileceginiz bir sanat.