elma

aç karnına yemek bağırsakları rahatlatır.

bi muz değildir tabi.

kahveden daha çok uyku açıcı etkisi vardır.

yedikten sonra midesi bulanan tek değilimdir inşallah.

elma diyince aklıma eğirdir geliyor eğirdir diyince aklıma ısparta , ısparta diyince de türkiyenin en yoğun yobaz ve geri kafalarının bulunduğu yer gelir ve sinirlerim bozulur.

yeşil, sulu, sert ve mayhoş olanı makbuldür. ayrıca kahveden daha iyi bir uyarıcı ve uyandırıcıdır.

her yörede yetişebilen nadir şeylerdendir.

sabahları aç karna yendiğinde ciltteki yaşlanmayı geciktirdiği söylenir.

her kesimin bütçesine hitap edebilen, her bölgede yetişebilen, her mevsim kolayca ulaşılabilinen dünyalar harikası bir meyve. halkın meyvesi resmen.

yeşilse tadından yenmez.

dünyada en çok çeşidi olan meyve imiş. bana kalsa iki çeşit var yeşil elma, kırmızı elma.

Türkiye dünya genelinde üretimde Çin ve ABD’den sonra 3. sırada geliyor Faydaları için ayrıntılı bilgi ----> elmanın faydaları

al ve mıla birleşimi meyva ismidir. mıla eski türkçe meyva anlamındadır, alı zaten biliyosunuz.

1 bardak dolusu elma çekirdeği yerseniz zehirlenirsiniz. (bkz: niye elma çekirdeği yiyelim aq)

sevdiğim bir meyvedir. ve elinize alıp çatur çutur yemesi çok zevklidir

kırmızı elma + ceviz.. başlığı görür görmez canım çekti bu ikiliyi. ne var ki şu an ikisi de elimde yok. fuck!

t: bir cemal süreya şiiri. - şimdi sen çırılçıplak elma yiyorsun elma da elma ha allahlık bir yarısı kırmızı bir yarısı yine kırmızı kuşlar uçuyor üstünde gökyüzü var üstünde hatırlanacak olursa tam üç gün önce soyunmuştun bir duvarın üstünde bir yandan elma yiyorsun kırmızı bir yandan sevgilerini sebil ediyorsun sıcak i̇stanbul'da bir duvar ... -

elime her elma alışımda şöyle bir güzel elmayı süzerim ve derim ki: "yani sen elmayı seviyorsun diye, elmanın da seni sevmesi şart mı? " (bkz: tahir'le zühre meselesi)

İklim seçiciliği az ve ülkenin her yerinde yetişir sanılanın aksine üretiminde Amasya değil (bkz: Isparta )nın birinci olduğu arkadaş Ekşi olanını ayrı bir severim orası ayrı konu

Ademin bir kıtıyla bizleri buralara mahkum ettiği malum meyve.

Anadolu Türk masallarında iyileri ödüllendirmek için kullanılan motiftir. Yazarın emeği kadar dinleyenin ve anlatanın da emeği olduğu için yazarlar her üçüne de ödül verir. Masalın sonu ise genellikle böyle biter: "Gökten üç elma düştü. Biri anlatana, biri yazana ve biri de dinleyene" Tabi bunu kendine uyarlayan yazarlar da vardır. Örneğin: "Gökten üç elma düştü. Biri bana, biri sana, biri de bütün çocuklara"

1. sınıfta sınıf panomuzda herkesin bir elması olurdu. Güzel davranışlar, başarılar olunca öğretmenimiz elmayı dipten başlamak suretiyle azar azar kırmızıya boyardı. Sanki kutsal bir şeymiş gibi ağzımız açık, gözümüz parlaya parlaya izlerdik elmamızın kızarışını; e tabii elması olgunlaşana da sürprizli hediyeler olurdu; ne heyecan ama... Bu neden mi aklıma geldi? Üniversite son sınıftaki ben az evvel kendime her ders için elma yaptım. 10 tane elma çizdim defterime; şaka gibi bu yaşımda 1. sınıf taktiğimden medet umacak hale geldim; online süreç bizi bitirdi. Velhasıl kelam elmalarım kızardıkça mutlu olup kendime sürprizler yapacağım; başka türlü bunlardan keyif gelmiyor. Taktik maktik yok BAM BAM BAM.

Yeşiline bayılırım kırmızısından hiç haz etmem böyle de değişik tuhaf biriyim

eksi yesil elma..nasil tarif etsem ki sevgimi

Mümkünse kırmızı ve kocaman buzhane elması. Diğer seçenek ise sarı üstünde benekleri olan.

İklim seçiciliği çok düşüktür dediğim zaman evet hocam cennette bile var diyen öğrencim afferin.

Kesin olmamakla birlikte Adem ve Havva'nın Cennet'ten kovulmasına sebep olan meyve.

...yani sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?

Aile hekimi kadınların her gün 1 elma yemesi gerektiğini söyledi. İç hastalıklar, cilt berraklığı, damar hastalıkları falan saydı. Severim elmayı, işime de geldi. Erkek kardeşime de elma ye demiş cildindeki sivilcelere söylenmiş. Adam herkese elma tavsiye ediyor manyak mı ne? Neyse ki Amasyalıymış bizim doktor :)

insanoğlu için en manidar meyvedir. hoş bi' çizimle durum şu; :d postmodern şiir denemeleri'nde "yeter artık bu elmalardan çektiğimiz!" diye boşuna demedik.