düşün ki o bunu okuyor

abla diyorum ya ne yapti bana bilmiyorum ama kor kutuk asiktim parasi pulu yerin dibine batsin yemin ediyorum 10 milyonum da olsa ben bunu ona feda ederdim bana deseydi ki bizim seninle bu dunyada kavusmamiz imkansiz olmemiz gerekiyor canımı verirdim ölürdüm onun icin

Bugün ayrılıktan bahsettiğinde, kalbim ve aklım öyle bir ayrıldı ruhumdan.... İnsanın canı bu kadar yanabilir mi, hiç bişey yemiyorum ve su bile içemiyorum. Galiba bedenim isyan ediyor... Uyuyamıyorum... Düşünemiyorum, hissedemiyorum... Birisi nabzıma bakabilir mi? Galiba ben öldüm, haberim yok!

Bugün arkadaşımla uzun uzun sohbet ettik. Konu konuyu açtı tabi. O kadar çok şeyden bahsettik ki, bazen en olmadık kişilere bile geldi konu. (#3966999) Burada birine karşı yenik bir zafer kazandığımdan bahsetmişim yıllar önce. O dönemler ne olursa olsun onu hep sevgiyle hatırlayacağım zannediyordum. Ne yapmış olursa olsun... Belki yine yıllardır hiç hakkında konuşmadığım için fark etmemişim ama bugün fark ettim ki ben onu sevgiyle değil, hep bir yanım kırık hatırlayacakmışım. Eksik. Muhtemelen hiç bilmeyeceksin bu satırların sana yazıldığını ama yine de sana dökemediklerim buraya dökülsün yine. Söylesene, neden böyle değiştirdin seni iyi hatırlamak için verdiğim çabayı? Bunu bile nasıl bu hale getirdin ya?

Kırık şişeye baktığında kalbini tekrar kesti cam parçaları. Sanki hiç iyileşmeyecekti ama görmüştü şişeden saçlarına yansıyan ışığın ona sunduğu aydınlığı. Minnet duymadı, bir teşekkür borcu yoktu sadece kendisine acıdı. Tek gördüğü bir yaraydı. Sadistik bir ruh asla gereken karşılığı vermezdi. Bir yansımada bin yara, her bir yansımada kaç yara eder? Kaşları açılmış, gözleri kanlanmıştı. Dili zehrini akıtamayan aciz bir yılan kadar titrekti. Göz çukurlarının çepeçevre sardığı elmacık kemikleri yarılmıştı. Ve söylemek istediğim, “Bir öpücük kondurduklarında yanaklarına dudaklarım, yer yarılıp içine girerdi; kalbinin odacıklarında koşuşturan kana hükmeder gibi.”

Yorgundum. Sende dinlenmeye ihtiyacım vardı. Çok şey istemedim, sadece seni sevdim ve senin de beni sevmeni istedim. Saf, duru bir sevgi istedim. Bazen bunu bana hissettirdin bazen gitmek istediğini. Kusursuz olamazdık ama zaten ben senin kusurlarını çok seviyordum. Çok güldük, çok ağladık. Her şey benim için çok özeldi. İlklerim -belki de sonlarım olacak- seninle oldu. O huzuru bir daha bulabilir miyim bilmiyorum. Ama öyle bir hale geldik ki benim dinlenmeye geldiğim kollar beni daha çok yorar oldu. Ben yoruldukça seni de yordum. Bu yüzden çok kırgınım bize ve hiçbir zaman affetmeyeceğim.

Vedası bile edilmemiş bir hikaye bitmiş sayılır mı?

Arkadaşlar size bir hikayemi anlatmak istiyorum 8 aylık bir ilişki içerisindeydim Ve ilişkinin 3. Ayında düşünsenize sevgilinize şöyle bir soru yöneltiyorsunuz eski sevgiline dair herhangi bir şey var mı telefonunda diye evet var diyor absürt fotogrflar mesajlar hala duruyor ama bu kişi sizi sevdiğini söylüyor böyle bir şey olabilir mi neyse siz bunu zamanla aşıyor ve önünüze bakıyorsunuz daha sonra 6. ayda ben işteyken sevgilim annesi ile teyzesini komşuya bırakıp kız arkadaşıyla kahve içmeye gideceğini söylüyor Evet bunda bir şey yok kahve içmek çok normal ama nedense ben o gun böyle hissedersin ya birşeyler olduğunu işten erken çıkıp bana söylediği kafenin karşısındaki kafeye oturup bekliyorum her neyse sonra kız arkadaşıyla geliyor bu otuyorlar ama ben sadece giriş kısmını görüyorum 3 saat geçti işteymişim gibi konuşuyorum herneyse işten çıkacağım o benim işte olduğu mu biliyor ve arıyorum işte işten çıkıcam bir sesini duyayım diyorum. Sonrasında açmıyor telefonumu annemle teyzemle yürüyoruz biliyorsun rahat konuşamıyorum diyor ve sonrasında ben peki tamam diyorum. 10dk geçiyor kız arkadaşının yanında sevgilisi benim sevgilimin yanında bir erkek ve arkadaşlar benim sevgilim inanılmaz kıskanç birisi yani anlatamam. Neyse ben öyle bir görsel görünce aşırı sinirleniyorum sonrasında arıyorum onu yanındaki erkek kim vs işte biraz bağırtı sonra yanına gidiyorum beni bir banka oturtuyor ve açıklıyor açıkladığı şey yalan söylemesi anlamına gelmiyor ve tatmin olmuyorum eğer söylediklerin doğru ise telefonunu göster bana diyorum ve göstermiyor ve bir kaç şey daha eklemek istiyorum bu olaydan 3 ay öncede instagrama ikimizin fotoğrafı olan storyler attık neyse ben telefonunu verirmisin bireye bakicam dedim storyleri kim görmüş beğenmiş vs olarak bir baktım 12 saat geçmiş sadece 4 ortak arkadaşımız görmüş hadi akrabaları çıkardın anladim peki diğerleri hicbirimi görmemiş yani kendisini atınca 10 saniye 20 kişi görüyor benle 12 saat geçmiş 4 ortak Abi ben neleri sindirmisim ya normal mi bunlar ya lütfen söyleyin daha extralari var hangi birini soyleyim

Şu an senin en sevdiğin şeyi yapıyorum. Bunu seninle de paylaşmak istiyorum. Yine eskisi gibi olsun istiyorum. Mümkün olmadığını da biliyorum. Özlüyorum. Senin de özlediğini hissediyorum. O yüzden bu şarkı sana.

Yolun açık olsun (bana gelen yollar hariç)

Sen bunu okuyorsan eğer, sadece yeni bir kaçış veya yeni bir sayfa arayışımdın. Evet çok bencilce. Ama bilirsin, hayatımın merkezinde ben varım. Herkesin hayatının merkezinde kendi olmalı diye de söylemiştim. Ne olursa olsun onu unutamadım ve her geçen gün, geçmişteki gibi seviyorum onu. Hatta daha da fazla. Ne yazık ki onunla aramda asla kapatamayacağım mesafeler var. Onlardan biri de benim, ben. Geçmişteki hatalarımdan ötürü kaybedilmişlik var. Ona sıkıca tutunmanın en iyisini olacağını düşündüğüm aşırı yanlış fikirlerim var. Ben kimim ki onun hakkımda böyle düşünürüm... Keşke mucize olsa da tekrar eskisi gibi olsak. Seni sadece sana olan sevdamdan değil, insan oluşundan ötürü de seviyordum. Ama artık ikisi de mevcudiyetimde bulunmamakta. Eskisi gibi gözükseler yıldızlara, göklere de anlatırdım derdimi. Geçmişime takılıp kalmışım sırf sen kişisi var diye. İyi ki vardın. Bu arada, hiçbir hata yapmadın. Ben sadece unutamadım. Çapalandım gönlümün kara sularında. Seni en güzel dualarımda saklayacağım dualarıma yanıt gelene dek. Güzel yüzünden gülücükler eksilmesin. Kıskanırım...

sana veda edemiyorum,ama kavuşacak gibi de değiliz.

Çook güzelsin çokk seni veren Allah a şüküüürler olsuuun çook

Kemiklerimi kırsan ağzımı açmazdım. Sevmekten başka bir şey yapmayan kalbimi paramparça ettin. Senden beklediğim açıklamalar, affetme isteğimdendi. Hatalarını yüzüne vurmam, fark edip düzeltmeni istememdi. Kavgalarım, bitmesini istemediğim içindi. Ha şimdi senden istediğim hiçbir şey yok. Bana uğrama, yeter. Bambaşka bir insana evriliyorum ben artık. Seninle hiçbir işim olmaz bu saatten sonra. Sen hiç korkmadın zaten beni kaybetmekten. Bir gün mutlu edip diğer gece uyku sokmadın gözüme. Artık ne kavga edecek, ne seni umursayacak ne de hatalarını yüzüne vuracak bir beni mumla arasan dahi bulamazsın. Yenildiğini nice sonra farkedeceğin bir savaşı zafer sayıyorsun şimdi. Ne fayda? Beni aptal yerine koyduğun her şeyin farkında olacak kadar akıllıydım. Sadece sevgimden susuyordum. Kötü niyetle yapmamıştır diyip çok kere alttan aldım. Ondan böyle oldu. Teşekkür ederim, öğrettin bana her şeyi. Unuttuklarımı da hatırlattın. Şüphenin tek gerçek olduğunu, insanları ilk yanlışında silmem gerektiğini ve en önemlisi de kendimi hatırlattın sen bana. Bahanelerin arkasına sığınmaya çalıştın. Yapma. Sen beni sevmedin. Gerçi bu yazıyla karşılaşmana pek imkan yok. Karşılaşsan bile sana yazıldığını da düşünmeyeceksin. Yine umut ama işte belki çıkar karşına bir gün. Öyle pişman olmanı istiyorum ki. Öyle bir günde aklına gelmek istiyorum ki bir anda. Merhamet bilmeyen kalbin en mutlu olduğun anlarda kırılsın. Koynuna giren her beden vücudunu ısıtırken adımı hatırlayıp için donsun istiyorum. Yattığın yatağın diğer tarafında biri varken bile yalnız hisset. Aldığın “ah”ı hafif bir şey sanıyorsun ya hani. Öyle sanmaya devam et. Mutlu ol, “yaşattığını yaşa” dediğimi unutup. Allah sana en beklemediğin anda hatırlatacak zaten.

napıon

Neden bu kadar ciddisin?

İçimde bir hafifleme var, seni sevmeyi bitirmeye başladım sanırım artık ya da kabullendim beni sevmeyişini…

Seninle en dalgalı, en hırçın, en derin okyanusları aşıp, bir karış suyu bulunan sakin bir derede boğulduk ya, işte ben buna yanıyorum...

"Ama biliyorum biz, seninle bir sahil kasabasında küçük bir çay bahçesinde tadı geçmişten gelen ve hâlâ hatırlarken yüzümüzün güldüğü yaz akşamlarının o tanıdık kokusuna bulanacağız. Birlikte olmanın serin rüzgarları esecek içimizde, ferah akşamlara karışacağız. Biliyorum istersek, başımın omzuna düştüğü yolculuklarda arabanın camına yansıyan mutluluk yüzyıl bile geçse silinmeyecek."

bana "düşün ki o bunu okuyor" entrysi yazdığını biliyorum, okuyacağımı bildiğin halde yazdığın şeylerse beni hiç mutlu etmedi.

ben senin yapacağın işin ta ...... ........ söylediğin tüm yalanların da ...... ........ verdiğin sözlerin de ...... ........ kendi küçük dünyanda oynadığın oyunların ...... ........ sanki etrafındakiler aptal anlamıyor ...... ........ ...... Saygılar

Aferin Salep, tabağında sebzenden zeytinine kadar balığın dururken benimkine göz diktiğinden anlıyorum ki, insanmışsın gibi yaşadığın bu hayatında sonunda beni de iki ayaklı bir hayvan olduğuna inandırdın. Ben yemezken beni bekleyip kendi tabağından yiyip benimkinden ısırık almaya çalışman… …iyi ki insan değilsin yoksa Sinsirella olur çıkardın zaten. Adımız birlikte ahenkli olurdu ama üzgünüm; ben rakipsizim, sanırım İngilizlerin dediği gibi «ты не носишь мои туфли.» baby.

Hiç bir zaman kin güden biri olmadım ama bir gün seni mahvetme fırsatım olursa iki kez düşünmem.

Her işte birr hayıır bu iştee hepsi sennsinn

Hepimizin sonu kötü biten güzel hatıralarımız var. Sonu güzel bitecek hatıralar için bunlardan vazgeçmemiz gerekiyor. Geçmişi kabul etmek farklı göz önünde bulundurmak bambaşka birşey. Kabul ettiğiniz halde içinizi titreten şeyleri görmeye gerek yok olmamalı da. Seni sen yapan geçmişinse ya orda kal ya da geleceğe doğru emin adımlarla yürü. Mutlu etmek yeter dediler

Biliyorum biraz bencillik ama o gün bana bir çiçek almanı istemiştim ya da minik bir hediye :’)

Bilseydim ki; hayatıma parazit etkisi yaratacaksın, psikolojimi yerden yere vuracaksın, özgüvenimi dipsiz kuyulara çekeceksin, narsist kişiliğini üzerimde tatmin edeceksin vallahi de billahi de o mesajı atmazdım. Kıçında çıbanlar çıksın inşallah, o çok sevdiğin tır koltuğuna oturamayasın acısından.

demek ki hayat çok konuşuyorsun dediğin birinin sesini gün gelip özletebiliyormuş

Bizim acilen yan yana gelmemiz gerek. Şu an ikimizinde buna ihtiyacı olduğunu düşünüyorum ve bunun bize iyi geleceğinden eminim.

Benim yerime Gökhan Çınar söylemiş. "Seni, senle yorgun kendimi, bu ilişkiyi istesem düzeltmeyi denerim yine. Ama istemiyorum artık. Sözün bittiği yere geliyorsun, söz ekliyorum. Kalbimi kırıyorsun, onarıyorum. Canımı yakıyorsun, görmezden geliyorum. Bu ilişkiden anladığımız şeyler aynı değil. Ben sabretmeyi, umut etmeyi, iyileştirmeyi ilişki zannediyorum; sen yok saymayı, ihmal etmeyi, bizi ertelemeyi ilişki sanıyorsun. Çok denedim. Bizimle ilgili umutlarım kırık birer deneme tahtasına dönüştü. Duyuyorsun ama dinlemiyorsun. Karşımdasın ama orada değilsin. Sorduğumda benimle bir ömür varsın, hislerine neresinden baksam yoksun. Bizi iyileştirme çabama aldığım karşılık hissizlik. Sen benle değil kendinle yaşıyorsun bu ilişkiyi. Bizi korumakla değil derdin, kendini savunmakla ve haklı olmakla uğraşıyorsun. Kırdıklarını telafi etmekle işin yok, hata yapmamış olmamı önemsiyorsun. Gösterdiğim sabır seni dönüştürmüyor. Yaşadığım çaresizlik sana değmiyor. Biraz beni duysan, birlikte nefes alırdık. Sen kulaklarını kapattığında haklı olacağını zannediyorsun. Yok saydığımız onca kırgınlığı görebilsek onarırdık. Sen gözünü kaçırıp bakmadığında dertlerimiz yok olsun istiyorsun. Ben anlatmaktan yorgunum, sen de belki suçlanmaktan. Sınırlarımı ihlal etmenden, beni duymanı beklemekten, hayal kırıklığı biriktirmekten ve hep yalnız kalmaktan yorgunum. Sana değil, en çok bana böyle hissettirmene izin veren kendime kırgınım. İstesem düzeltmeyi denerim yine. Ama istemiyorum artık."

ben hep oradaydım. sen de bunu biliyordun. bunun rahatlığı vardı hep içinde bir yerlerde. sen, sana ulaşılmasını istediğin sürece vardın bense bildiğin gibi işte. kendimi biraz enayi gibi hissettim ne yalan söyleyim. ama çok kısa, birkaç dakikalık. sonra acılarına ağladım. salak mıyım yahu? kendimi suçlamıyorum artık aslında seni de suçlamıyorum. yerinde kim olsa bu sevginin altında ezilirdi. çünkü sana seni kullanacak, seni umursamayacak, seni kandıracak insanlar lazımdı. benim nasıl biri olduğumu zamanında en yakın arkadasım olarak en iyi bilen insanlardan biriydin. hayatla yüzleşiyorsun. yüzleşirken sana ağır gelenleri koyuyorsun bir kenara, sana yapılanlara ah edip duruyorsun. senin yaptıkların ne olacak? merak etme affettim ben seni. senin özrünle de değil. kendim için yaptım. hakkımı helal ettim mi, orası hala muamma. edit: hakkımı helal etmedim

1 süzme yoğurt, 1 paket de ceviz içi. son kullanma tarihlerine bakmaya unutma, paket şişmişse alma.

Değmezsin ağlamayaa

Eğer isteseydin şu an yanında olabilirdim...

seni seviyorum ama ikimiz için de bunu yapmam lazımdı. belki bir gün yine buluşuruz.

o kim usta

Aptal her şey çok farklı olabilirdi aptalll

Sen yıllarca beni değil benim sana ilgimi, dertlerin için çabamı,merhamet ve anlayışımı sevdin. Senden hiçbir zaman karşılık beklemedim ama ilgi de görmedim. Sitem etmedim etmedikçe de uzaklaşmak istedim bunu da anlamadın tabi hatalı ben oldum sen haklı oldun. Ne denir ki elbet anlaşılır eğri doğru.

olm benim basit lego çiçeklerini yaparken bile beynim duruyor eğer beni kandırdıysan senin de şerefini sikeyim

merhaba, umuyorum ki okumazsın ya da anlamazsın sana olduğunu ama ben yine de senin için yazıyorum. bu sana yazdığım ilk satırlar değil, bilmiyorum belki son da değildir. hiç istemedin tamamen hayatından çıkayım. nedeni neydi? hayatında da tutmadın ama çıkartmadın da. çok sordum kendime, naptım ki diye. hatta geçen gece çok ağladım. bir anda içerken oldu. ne oldu, nasıl başladı hatırlamıyorum. saatlerce konuştum. uzun zamandır da hiç böyle ağlamamıştım biliyor musun? o gece ben de sanıyorum senin aklına düştüm. şaşırdım doğrusu. 3 yılım gitti. bunu da seni suçlamak için söylemiyorum ama bir ömür için 3 yıl da az bir süre değil ha sanki ne dersin? seni nasıl sevdiğimi idrak edebildiğini düşünmüyorum. ne kadar sevdiğimden bahsetmiyorum, nasıl sevdiğimden söz ediyorum. sen sanıyorsun ki ben senin yanlışlarını, bencilliklerini vs hiç görmedim. yanılıyorsun çünkü ben seni her şeyinle sevmiştim. farkındaydım. her şey apaçık önümdeydi fakat ben hiç seni eksi yönlerinle yargılamadım. sevdim ve sarıldığım sadece aydınlık değildi karanlığına da sarıldım. kimse de dört dörtlük değil sonuçta. biz hiç vedalaşamadık farkında mısın? o veda konuşması aramızda hiç yapılmadı.. ayrıldıktan sonra sık sık düşündüğüm şeylerden biri de şeydi, ben çok üzgünüm ama en azından o mutlu olabilsin. mutsuz olduğunu fark ettiğimde çok öfkelenirdim. seni üzen çok şey yaşadın belki de bu 3 yılda. ben kendi acılarımla beraber seninkilere de ağladım. anlam veremedi kimse. anlamalarını da beklemem zaten. ama zoruma giden bir şey var ki, beni kaybetmekten korkmadın. ama tamamen gitmemi de göze alamadın. niye? kapı aralıksa sorun yok, hayatına devam ediyorsun. kapı kapanacak gibi olduğunda ise orada mıyım diye parmak ucunda bir yokluyorsun. varlığım sana güven veriyor, onun da niyesini bilmiyorum. son bir yıldır yolumu güzelleştirmek, kendimi sevmek, ne bileyim daha iyi olmak adına elimden geleni yapıyorum. bu halimi yaşamanı çok isterdim. kısa bir zamanımız kaldı. şimdilik buralardayım, kendim için. belki o kısa zaman sonrasında vedalaşma zamanı gelir, hiç var olmamışım gibi hayatından çıkarım ve dönmem, belki de doğru zaman gelir ve elimizden geleni yaparız kendimiz ve birbirimiz için

seni de sikeyim. hepsini de sikeyim. alayını da sikeyim. hiçbir şey hissetmiyorum. bu beni düşündürüyordu. artık düşünmüyorum. düşüncesizce her boku yiyebilirim ve hiç umrumda olmaz. xd. duyarsızlaşmak budur işte. herkes ölebilir, herkes acı çekebilir. bunlar benim başıma da gelebilir. ve sikimde değil. düşüp kalkmıyorum artık. süzülüyorum. rüyada gibiyim. tekrarlayan rüyam.

Beni sensizlikle sınama. Bir gün sensizliğe alışırım diye ödüm kopuyor...

ubuyana ben de seni çuk üzledim bir saat sunra bizim kümürlükte buluşalım seni öpecem

Sensiz üç yıla yaklaştım. Umarım hala aynısındır. Belki çocuğun olmuştur hep hayalini kurduğun kız çocuğu adını da “sadem” koymuşsundur. Özlediğinde göğe bak demiştin ya ben hala seni her özlediğimde göğe bakıyorum. Senden sonra kimseyi seni sevdiğim kadar çok sevemedim. Kimseyle öyle de mutlu olamadım. Seni unutmak için bir çok şey denedim. Ama unutamıyorum. Seni hala seviyorum. Kendine iyi bak.

Ant olsun ki her şeyin hesabını soracağız!

Dün gece ölümden döndüm. O an düşündüğüm tek şey sendin. Onu bir kez daha görmeden canımı alma diye yalvardım hep. Rabbim canımı bağışladı, sıra sende...

Ben sensiz yaşayamam demiyorum ama sensiz yaşamak istemiyorum, ben seninle yaşlanmak, seninle radyodan müzik dinlerken kahve içmek, birlikte kitap okumak, gezmek, gülmek, eğlenmek istiyorum. Hastalandığında sana bir çorba yapmak, ıhlamur demlemek istiyorum. Benim için bu hayatta ki en uygun kişi sensin, senin için de benim bunu biliyorsun. Ben bugüne kadar hep sevildiğimi zannederek yaşamışım bunu senin sevginle tanışınca anladım. Anladım ki ilk defa gerçekten seviliyorum. Senin de benimle aynı durumda olduğunu biliyorum. Hayatında ilk defa seni gerçekten seven, değer veren, seni anlayan birisi çıktı karşına. Ben bunun tesadüf olduğuna inanmıyorum. Hayatımıza giren her insanın bir nedeni vardır. Bizim birbirimizi bulmamızın sebebi ise bugüne kadar hak etmiş olduğumuz hayatları yaşayamamamız ve hak etmiş olduğumuz hayatı birlikte yaşayabileceğimiz gerçeği. Seni çok seviyorum ve asla kaybetmek istemiyorum. Hayallerimizin yarım kalmasını istemiyorum. Yarınlarım sensiz geçsin istemiyorum. Eminim sen de benim gibi düşünüyorsundur. Hadi be gülüm, hayatın bize vermiş olduğu bu şansı boşa harcamayalım...

Tanıştıran arkadaşım pişman, barıştıran arkadaşım pişman. Ben neden hala söylediklerimi yapamadığımı bilmiyorum :) sorsan gözümden düştü, öldü bitti ama haklı sebepler haksız üzüntüler oluşturuyor. İnsan düşünüyor,zaaf oluşturduğunu canı sıkılıyor illa ki ve her seyi tarih tarih bilmek ...Neyse birkaç ay içinde yeni bir hayat başlıyor ve burdan bir hayli uzak olacağım umarım gözden uzak olan gönülden de ...:)

Yazık ettin be...

Beni düşünseydi okumasına gerek kalmazdı o yüzden onun okuyacagını düşünüp birsey yazmaya biri gerek bile duymuyorum..

abv