cumali ceber

az önce filmin fragmanını izleme gafletinde bulundum ve çok mutluyum. film hakkındaki izlenimi size şöyle tarif edeyim; izlerken aklıma recep ivedik geldi ve kendi kendime "yok lan recep ivedik dana doğal karakter bu çok abartmış" dedim. olayın boyutu bende böyle cereyan etti. amına kodumun oğlunun bendeki travmasına bakar mısın? recep ivedik tiplemesine dahi olumlu baktım. i̇bne herif ne biçim sinirlendirdi. şimdi arkadaşlar sanata sanat demek için birilerinden onay alması gerekmeyebilir. sanat eseri sahibi buna sanat diyorsa eyvallah çekersiniz sanat böyle bir şey. bu tip girişimlere faşizan bir dayatmada bulunmak istemezdim (bu başlıkta sanat kelimesini kullandığım için özür diliyorum.) adam yapmıştır, heves etmiştir eyvallah. ama bu fragmanın milyonlar izlenmesi, yorumlarında yığınla olumlu görüşlerin olması ekrana kafa atma hissi uyandırdı. la oğlum sinemanın gidişatına bakar mısın ya? yemin ediyorum yorumları okurken kursağıma bir şey takıldı yutkunamadım. sinirlendim, üzüldüm ne bileyim anlamsız bir acı hissi oldu. şöyle heriflerin prim yapması, büyük ajanslarla çalışıp yüksek bütçeli filmler falan çekmesi benim çok zoruma gidiyor. bir de benim kısa film işiyle uğraşan arkadaşlarım var. ya da ne bileyim parasızlıktan harika fikirlerini çekmeyi beceremeyen binlerce insan var. aramızdan ne hitchcock'lar, ne tarantino'lar var belki de. kim bilir belki de her gün metrobüse binen jim carry'ler falan var aramızda. i̇şte bu çok üzücü. çünkü her gün dert yandığımız temel sorunlar, global ölçekte geri kalmışlıklarımız falan yetersizliklerden değil niteliksiz talep edenlerden kaynaklanıyor belki de... kocaman bir kitlenin anlamsız talepleri, bugün rahatsız olduğumuz her şeyin asıl sorumlusu. bu tipleme bir şekilde talep görmeseydi şu an ben bu entryi yazma zahmetinde bulunmayacaktım elbette. bütün mesele içinde buluduğumuz toplumun nitelikli duyarsızlığından mütevellit. maruz kaldığımız bütün sıkıntılar, bütün geri kalmışlıklar, bütün yolsuzluklar, haksızlıklar, beceriksizlikler ve yetersizliği yüceltmeler falan hep toplumsal bir akıl tutulmasının acınası bir ürünü. artık ne şahan'a ne halil'e ne de işini iyi yapmadığı halde iyi yerlerde olan bir avuç insana kızmıyorum ben. onlara böylesine bir primi veren ve bir yerlere getiren kalanalıklara kızıyorum ben artık. etrafımdaki o sığır sürüsüne küfrediyorum artık. "kafama kaş çizerek milyonlar kazanabiliyorsam eğer ne uğraşacam yıllarca emek verilmiş, üzerinde düşünülmüş, ömürden harcanmış işlere" diyebilenleri ne hakla yargılayacakmışım? onlar talebin karşılığını veren bir takım uyanık tüccarlar. ama o konumlara getiren milyonları, yığınları ne yapacağız? i̇şte bütün mesele orada. asıl sorun onlarda. asıl değiştirilecek şey orada. bir toplumun ezici çoğunluğu kötü bir şeyi kendi rızasıyla talep ediyorsa asıl suçlu talebi karşılayan olmamalı bence. bu akıl tutulmasına razı olan o duyarsız yığınlar olmalı. bu sadece sinemada ya da sanatın diğer dallarında da değil. dediğim gibi bir işe yaratıcısı sanat diyorsa konu onun açısından bitmiştir. sanat diyorsa elbette onun sanatıdır eyvallah. bunu yadırgamayıp benimseyen kalabalıklar kendimi yalnız hissettiriyor. her yerde bu böyle. i̇ktidar sahiplerine de artık daha az kızıyorum. güç be saltanatını herkesin gözünün içine soka soka kötüye kullananlara da daha az kızıyorum. tıpkı allah'ın halinden memnun olan firavun halkını eleştirmesi gibi o anlamsız yığınlara daha çok kızıyorum. sinema, televizyon, edebiyat, siyaset, eğitim, ekonomi... hepsinde bariz görülen aksaklıklar, sorunlar, rahatsız edici detaylar... hepsi o alkış tutan, görmezden gelen, es geçen, hatta memnun olan o kalabalıkların suçu. neyse neden mutlu olduğuma gelirsek; meğer bu tipleme bir süredir vine karakteriymiş. ben ilk defa fragman ile karşılaştım kendisiyle. şimdiye kadar bu tiplemeyi bilmediğim için açıkçası hafiften bir kendimle gurur duydum. aferim bana kendimi en azından bundan biraz olsun soyutlamışım. kısa günün karı bu fragman bana bunu fark ettirdi. aferim lan halil. filminle senin yarattığın karakteri hiç tanımamış olduğumu öğrenmiş oldum. azıcık mutlu oldum bu açıdan. kısa günün karı diyelim. :) edit: gişede beklediği potansiyeli alacaktır. belki rekor kıramaz ama haddinden fazla hasılat yapacağını 10 dakikada anladım. i̇zleyicinin her hangi kitlesel bir tepkisen maruz kalacağını zerre düşünmüyorum. yazık.

iğrençlik ötesi kusma sebebi beyin eksikliği yaşayan senarist kendini oyuncu sanan insanlar küfür ederek komik olduğunu düşünen ve bunu izleyen beyinsiz kesim sonra ülkemizde neden iyi film yok? acaba neden

5-10 saniyelik vaynlarında bir tebessüm bile ettiremeyip,aksine cringe oranını yükselten halil söyletmez filmi. 2 saat boyunca bu adama tahammül edebilmenin,ilahi bir sabır gerektirdiğini düşünüyorum.şayet ben buna maruz kalsam,kafamı patlamış mısırın içine sokup kendimi boğardım.

ülkede mizah nerelere düştüyse yılın en cok beklenen komedi filmiymis. yazık ulan, zekaniza yazık valla.

geçen gün 10 senelik arkadaşım dediki; - ayy buna gideliiim yaa çok komiikk ne demek komik ulan doğum günüm geçsin hediyemi alayım bitircem herşeyi.

af buyurun hiç bir sike benzemeyen karakter

ay ekrana kustum uplamayın şunu amk

recep ivedikten kötü bir tipleme olabilir mi deme oluyormuş. sen bir video izledim sana nasıl gülüyor bebeğim anlatsana tokat atmakla beddua etmekle komik olunuyorsa biz niye zeka dolu espriler yapıp kendimizi yıpratıyoruz. i̇nsanlar cidden buna gülüyor mu?

recep ivedik gibi filmin fazla bir gişe elde edildiği bu ülkede böyle saçma bir filme giden insanlar olur onlara tek bir sorum var neden?

aleyna tilki'yi eleştiren herkesin en az açıp bir kere şarkısını dinleyerek aslında ona hizmet etmesi gibi bir durum. siz cumali ceber'i eleştirene kadar varlığından dahi haberim yoktu. bir de böyle düşünün.

an itibariyle tarih yazmış filmdir. yanlış duymadınız. tarih yazdı kendisi. imdb'den seyirci oylarıyla 0.5 oy alan ilk türk filmi. tebrik ederim kendisini, başarılarının devamını sikeyim.

gidip bu filme yaz rekoru kırdıranlar helal lan size paranızla aptal ve gereksiz insanlar olduğunuzu kanıtladınız

film hakkındaki düşüncelerim; (#2005454) esas konu; herkes bir defa eleştiri hakkını kullandıysa, bu bahsi artık kapatalım. (bkz: yeter lan yeter bıktım hepinizden) hemen hemen her gün bu başlığı uplamak fuzûli. eleştiri arttıkça, bununla doğru orantılı bir şekilde adamın reklamı da artıyor. anladık film çok boktan. ama yeteerrr, bu teşhisi ilk sen koymadın. herkes biliyor artık filmin boktan olduğunu. şimdi sakin ol ve klavyeni yavaşça yere bırak. hee unutmadan; bu filmi yapanlar sandığınız kadar salak değil. tamam belki öyleler ama sandığınız kadar değil :d sadece gişe için her yolu mübah görüyorlar ve kitleye oynuyorlar, hepsi bu. adam bir fragman yayınladı, reklamı eleştiriler sayesinde oldu. reklam yapmasına gerek bile kalmadı.

recep i̇vedik piyasayı girdiğinde ilk defa böyle bir tipleme idi. kimi kesim tarafından beğenilmeyip hor görülsede inanılmaz reaksiyon aldı fakat cumali çeber klasik recep i̇vedik tutması mümkün değil ve sanmıyorum ki film içerisinde kaliteli espriler olsun

valla saçma falan ama tam olarak istenilen gibi gidiyor işler. reklamın iyisi kötüsü olmaz kapitalist sözüyle yola çıkarak acayip reklam yaptılar. biz burda film sanatı ve komedi sanatı açısından eleştirdikçe yapılan reklam artmaya devam ediyor ve bu kadar eleştirildi neymiş lan bu ya da dur taşağına izleyeyim çıkınca söverim diyecek insanlar sayesinde film, reklamcılık açısından başarılı olmasının yanında gişe açısından da başarılı olacak gibi. imdb gibi puanlama sitelerinde inanılmaz düşük puanlar görecek eyvallah ama film yapımcıları istedikleri parayı kazanacak gibi duruyor.

bu filme giden yazarlar için sözlükten uçurulsun kampayası yapılmalı

az önce sırf merak ettiğim için fragmanına baktım ve dedim ki ulan ben ne izledim şimdi? (bkz: tebrik ederim kardeşim başarılarının devamını sikerim)

ülkedeki sinema seyircisinin -bir kısmının- kalbine giden yolun yek pare kalın kaştan geçtiğini bir kez daha ispatlayan film. (bkz: acı gerçekler )

ulkemizdeki basit ve vasat komedi serisine yeni eklenmiş bir filmdir. kedi kabına falan s*cıyo çok komik ya öldük gülmekten.