İşim yahut standart hayatımda işittiğim bir çok ilişki örgüsü var. Hepsinde de şöyle sorunlardan büyüyen çatlaklar nedeniyle bir şeyler sona eriyor.
1) Öncelikle sevgilinizi laf arasında yahut imayla bile olsa, bir başka erkekle/kadınla yahut eski sevgilinizle karşılaştırmayın. Demek istediğim, "Aaaa, bu adamın/kadının üstündeki kazak güzelmiş, sana da çok yakışır." değil. Boyunu, hareketlerini, davranışını yahut diğer meseleleri öyle bir münazara konusu yapmayın. Bu kapanması uzun sürecek yaralar açar. Onur zedeler. Yetersiz hissettirir.
2) Erkekler bazen bazı cevaplardan korktuğu için soramaz. Kendini ifade etmekten çok anlaşılmayı bekler. Bu içten içe çürütür. Anlatamaz da. Kadınlar kadar rahat ifade edemeyebilir kendisini. Konuşamadığı şeyler için kızmayın.
Bir kadın anlatıyorsa, dinleyin. Dinleyin yani. Ne kadar önemli olduğunu yargılamayın. Sizi yakın görüyor ki, anlatıyor. Dinleyin. Günümüzde hayatı paylaşmak diye bir kaide var. Heh, onu yapın.
3) Temelde erkeklerin kadınlardan pek bir farkı yok aslında. Milyonlarca yıldır üzerine yapışan bir sert tavır var. Bu şiddet göstermek demek değil tai ki. Duyguları ifade edememek, toplum içinde naif, hoş sevgi gösterilerinde bulunamamak. Baş başa kaldığınızda ve yeri geldiğinde, sevgiliniz yahut eşiniz size tatlılıklar yapmıyorsa, sarılıp böyle bebiş gibi sevmiyorsa, ya da bazen çocukça davranmıyorsa o adamdan kaçın.
Bir şeyleri bilmemesini yahut size yardım etmemesini, eğer anlayışlı ve uzlaşıcı biriyse sorun etmeyin. Tatlı dille çözülmeyecek şey yok. Kadın erkek fark etmiyor.
4) Her insan özel hissetmek ister. Karşınızdaki size ilk sarılan, öpen ya da birlikte olduğunuz kişi olmayabilir. Bunun pek bir önemi de yoktur zaten. Kilit nokta özel hissetmek, hissetirebilmektir. Farklı hissetttirdiği bir nokta mutlaka vardır. Tüm güzel hikayelerin ve romanların, sıradanlığın bozulduğu anda başlaması tesadüf değildir.
İlişkinin süresi bu minvalde önemsizdir. Hissedemiyorsanız sizden olmamıştır. Özel ve farklı hissettiremiyor, hissedemiyorsanız kaçın.
5) Dürüst olmak istiyorsanız yaşanılan şeyleri söyleyin. O da size söyler zaten. Güvenmeyi öğrenin. Cinsiyetin bir önemi yok, yaşanılan şeyleri uzun uzun anlatmayın. Bu şöyle bir his yaratır; "Benim bir farkım yok ki. Neden buradayım? Sıradan biri olduğumu görmiyor mu?"
Ne kadar mutlu olduğunuzu, ne kadar güzel sevildiğinizi anlatmak karşınızdaki insanın onurunu zedeler. Hissettiğiniz güzel şeyleri anlatmayın.
Mesela eski sevgilinizle uyuduğunuzu ve bunu çok sevdiğinizi güzel güzel anlattıktan sonra, yeni sevgilinizle de bunu yaşamak istemeniz onun için pek bir şey ifade etmeyebilir. Heyecanlandırmaya da bilir. Normal. Lakin sarılıp uyuduğunuz gecenin sabahında, geçmişi karıştırmadan sevdiğinizi motive etmeniz gerekir. "Hayatımda uyuduğum en güzel ve en rahat uykuydu, teşekkür ederim." ardından gelen bir öpücük, kalbe hoş bir mühür kondurur.
6) Kendiniz için ne istiyorsanız, onu verin. Veremiyorsanız da uğraşın. Siz mağrur bir şekilde "Ben böyleyim." diyorsanız, karşınızdaki insanın da "Ben böyleyim." demeye hakkı vardır.
7) Saygı ve bir dizi erdem; en az sevgi kadar önemlidir. Münazara etmeyi, konuşarak anlaşabilmeyi öğrenin. Tabi insan sürekli erdem olamaz. Ama ağırlıkla olun.
8) "Nasıl olsa bitecek." ya da " Ben buna inanmıyorum ama deneyelim." diye bir ilişkiye başlanılmaz. Saçmalamayın.
Ayrıca kimseyi tedavi etmek gibi bir uğraşınız olmasın. Sevgi arttığı halde karşınızdaki kişide bir iyileşme olmuyorsa, bu sizin suçunuz değildir.
AKlıma gelirse editlerim. Yiah beybi.
(bkz: yerler kaymıyor yalnız)