babayla girilen diyaloglar

Babam“Sana 18 yaşına kadar bakarım, sonra kapının önüne koyarım” demişti. 18’ime birkaç ay kala, sabah 5 de sokak kapısına sen zahmet etme, ben kendim giderim yazılı bir not iliştirerek evi terk ettim. 10 yıldan sonra döndüm o eve, ne o sokak kapısı eski sokak kapısı, ne de o ev artık eski ev..

Ailecek oturduk çghb2 izliyoruz.. 15 dk önce babam aniden 'üzüm iki gözüm' diye bağırdı.. allah allah dedim döndüm baktım babam normal tv izlemeye devam edince bi şey olmamış gibi tv izlemeye devam ettim sonra aniden tekrar ses tonunu artırarak 'Üzüüm iki gözüüm' diye bağırdı. Bu sefer döndüm baktım 'noldu ya espri vardı da ben mi kaçırdım' dedim ama masaya bakarak tekrar 'Üzüm iki gözüümm' diye bağırdı. İşte o zaman anladım üzüm istediğini... Ah be babacım neden üzüm istiyorum demiyosun da beyin ayarlarımla oynuyosun ya..

hastalanırım - baba ben öleceğim galiba çok kötüyüm baksana +kötülere bir şey olmaaaz. durur durur +nane limon yap kendine hadi, dışarı çıkma bak korona olursun

Çukur izliyoruz önündeki koltukta misafir çocuğu gibi oturuyorum. Bir anda ayağıyla durttup evine git ardık evine.. yazdık bunu da kral.

Kaza yapmıştım arabada ufak hasar vardı. Arabayı ne zaman yaptıracaksın diye soruyorum, sen bir daha vur iyice kırılsın yaptırırım dedi. Yaptırmadı arabayı da ciddiymiş ajnshaj

artık girmiyoruz bile

Annemle telefonda konuşuyorumdur. Babam: hadi kapat bizi rahatsız etmeyin ne sürekli arıyorsunuz. Ertesi gün yine babam: +Ben aramasam beni arayacağınız yok -yok baba ne alakası var +Eve gelen fatura posta var mı? -bir şey gelmedi baba. +He iyi tamam görüşürüz kapat işim var. (bkz: babamla girebildiğim maksimum diyalog budur)

Dün: baba nedersiniz? 10dk sonra: görüldü. Bugün:resim Gene bugün:yatıyoz.

Babayla bikaç cümleden fazla konuşabilen var mı cidden? Bizde aynen şöyle oluyor; + - + - + - Ne zaman mezun olacaksın sen? + Hayırlısı be babam, hem adam olamadıktan sonra mezun olsam ne fayda. - O yüzden ne zaman mezun olacaksın diye sordum, adam olamayacağını biliyoruz evladım zaten.

Bugün telefonda konuşurken diş tellerime ithafen "senin bunlardan kurtulacağın yok, neyse telli duvaklı gelin olursun artık" dedi. Bir de gülüyor. Onun gülmesi beni de sevindirdi ama. Var olsun...

Hiç unutmam bir gün eve 5 kilo muz almış, dolabı bir açtım oha dedim kendi kendime ve sonra seslendim +baba bu kadar muzu kim yiyecek ? - (yanıma geldi,sırtımı sıvazlarken) evde bir goril var ya o. Güzel günlerdi.. Valla isyan etmeyin konuşabildiğiniz kadar konuşun vakit geçirebildiğiniz kadar vakit geçirin. Çünkü bir gün kaybettiğiniz de vakti ne kadar değersiz kullandığınızı anlayacaksınız..

annemin kolu kırılınca bunca yıl hiçbir şeye elini sürmemiş biri olarak işler bana kalınca her akşam 20-50₺ arası harçlık atmaya başladı. dün mutfakta bulaşıkları yıkarken geldi 50₺ bıraktı tezgaha. uzun uzun acıyarak baktı. "bu iş bu paraya yapılmaz." dedi gitti. "reis bir el at çabuk bitsin.", "bir elli daha at." yahut "bana sigorta da mı yapsak?" demek içimden gelmedi değil.

finaller bitti , babam okuduğum şehre beni almaya geldi + baba ben o kolide gördüğün tüm kitapları okudum hee - kızım biz seni okumaya gönderdik zaten + ...

günlerdir mide ağrısından sızlanan bana kahvaltıda ekmek kızartıyor. tüm nemrutluğumla masada oturuyorum. b: ılgımcım acaba çok mu içiyorsun bu ara? k: bilmem öyle mi yapıyorum? b :aç karnına içme. k: yiyip içerim. sabah nemrutluğunda allahın belasına şirk gibiyim.

Babama düzenli aralıklarla seni huzur evine yatıracağım diyorum o da aynı düzende artık kendi evine çık git diyor. Henüz galip gelen olmadı. Adaya veda etmedik bakalım ne olacak

ocağın düğmesi bozulmuş ocağın düğmelerini ve çıkabilecek olanları çıkaracaktı babam. biz de annemle temizleyecektik. gel bi işin ucundan tut deyince gittim yine de. ameliyathanede gibiyiz. babam malzeme istiyor ben veriyorum. +küçük çivilerden versene son bir yer kaldı -yok ki çivi kalmadı +neyse ustanın iyisi malzeme arttırırmış ocaktan söktüğümüz çivileri geri takmamız dışında sorun yok. evet ocakta da eksik olan bir çivi yoktu. artık var. not: (#3895661)

Her yurtta kalan üniversiteli bir genç gibi ben de batak ve diğer kart oyunlarını oynamayı öğrenmiştim, çok da sevdim. Eve gittiğimde baktım odaca oynadığımız kartlar çantamda, koştum babama ; +Baba hadi birilerini çağırıp batak oynayalım. - Olmaz ev burası. +Siz kahvehanede oynuyorsunuz ama. - Orası kahvehane, burası ev. +Eee yani? - Evde olmaz. +Niye mekana göre günah mı çıkartıyorsunuz? Oynamak istemediğini direkt söylesene be adam. Bahaneye bak.

ekmek almaya kim gidiyor diye sordu sonra bana dönüp hadi sen almaya git dedi. ben de dönüp kız kardeşim (15) hadi sen ekmek almaya gitsene dedim. kız kardeşim neden ben gidiyorum salih (9) gitsin dedi. babamda dönüp şey dedi. " it ite buyururmuş, it de kuyruğuna." (bkz: it ite buyurur, it de kuyruğuna )

uzun süredir girilemeyen diyaloglardır. son diyaloğumuzun; + ölümden korkuyorum! - baba daha geçen hafta 23 yaşındaki kuzenimi verdik toprağa. 80 yaşına geldin, korkuyorum deme. "Allah' ım sen iyisini bilirsin de!" + öyle de, korkuyorum işte... şeklinde olması da ayrı bir can yakan hadise. son olduğunu bilseydim, yine güler geçerdim... bilemedim. ama artık her cümle son cümlen olabilirmiş ve buna göre konuşmak gerekirmiş, öğrendim...

her zaman elime geçen ilk fırsatta yurt dışına gideceğimi söyleyerek türkiye’nin ırmağının akışına ölen babamın sinirini kaşırım. televizyonda milli piyango ile ilgili bir reklam çıktı tam az öncesinde de önümüzdeki yaz beni fransa’ya yollamaları için fransa’da dil okulu bakıyordum. ama euro 9 tl olduğundan dolayı fiyatlar inanılmaz fazla. neyse. babam dedi ki piyango bana çıkarsa yollarım seni yurt dışına, ev falan da alırım. yaşarsın. dedim tamam, olur. sonra klasik paranın devamı ile ne yaparız muhabbeti oldu. annem de yurt dışına tatile gitmekten bahsetti. babama diyorum ki sen cidden gitmek istemez misin yurt dışına, yok istemem diyor. nasıl ya diyorum, hiç mi bi yere gitmek istemezsin? durdu durdu bana baktı dedi ki; trabzon’a giderim. adam ciddi diyormuş, ben şaka sanıp o an öyle bir kahkaha attım ki babam bozuldu hakjakaja. bu arada babamın milli piyango çıkarsa yapacağı şeyler; beni fransa’ya yollamak, kahvehane açmak, trabzon’a gitmek. işte vizyon, işte parayı doğru harcama şekli.

Şu an için diyalogtan ziyade monolog sayılır. Babama her gün istikrarla whatsapp'tan beğendiğim arabaları atıyorum, sürekli görüldü atıyor. Belki bir gün ansızın eve gelirken bana araba alarak mesajlarıma cevap verebilir. Beklemedeyim...

kardeşim led ışığımın adaptörünü bozduğu için ağlamaya başlarım o sırada babam "50 liralık şey için mi ağlıyorsun, alırız yenisini." ne zaman bir şeyim bozulsa, kırılsa bunun için mi ağlıyorsun alırız yenisini diyo. huysuz olmadığın takdirde bayılıyorum sana

İkidir bana Mehmet diye hitap ediyor. Erkek olmamam dışında bir sıkıntı yok. Erkek olsam adım bile hazırmış diye düşünmekten kendimi alamıyorum.

babam ısrarla instagramda ki isteğimi kabul etmiyor, niye benim isteğimi kabul etmiyorsun ya dedim seni her gün görüyorum farkındaysan aynı evde yaşıyoruz napiyim instagramda ekleyip dedi. İnanılmaz geçerli bir sebep ben ikna oldum

3 sene önce birbirimize bağırmak dışında bir diyoloğumuz olmazdı. Şimdi ise yaptığım işlerden tuttun her türlü fikri paylaşıyoruz atamızın bu kadar iyi olabileceğini rüyada görsem inanmazdım.

şu yaşıma geldim oturup babamla sohbet etmedim aramızda geçen diyaloglar 3 5 cümleyi bulmaz.

Araba için pratik yapıyoruz bugün iyi anlaştık bi sorun çıkmadı demem üzerine vardır bir çıkarın dedi. ben şaşırınca benimde senden çıkarım var dedi dndndndnf oysaki araba için tartışmamamızdan bahsetmiştim..

lisedeydim sanırım, tatile gitmiştim bizimkilerin yanına babam çalışıyordu. gece eve geldi,normalde iş kıyafetlerini değiştirir ama belki bir aydır daglardaydi direk eve geldi. gece iki suları, babam oturdu su istedi. babam kendinden rahatsız oldu zira çok titiz adam kilo vermiş saç sakal birbirine karışmış. neyse ben suyu götürürken babam saçları ile oynadı erkeklerin vardirya bı hareketi,elleri ile saçının on ve arkası ile oynar. tam o sırada yere bı şey düştü siyah,kıllı kocaman bı tırtıl..... bende sevmem, korkarım yani elimde ki suyu üstüne atıp annanı....... diyerek kaçtım. annem elini ağzına götürdü ki annem aşırı kibar ve adabı muaşerete evde bile uyar uydurur bizi. ya bu adam belki bı saat önce leş aldı sen o psikoloji üstüne kalkıp adamın anasına sövdün, yemin ediyorum odaya girip beni öldürecek diye korktum. sonra babam temizlendi,annem beni durtuyo özür dile diye babam yaklaştı, kocaman sarıldı annemin adını verdim sana,öyle temiz nur gibi ol diye yakıştı mı dedi? gülmeye başladı,özür diledim ve kapanış. (devamında annem elinde terlik seni okullara dil ogren diye gönderiyorum,küfür mü ogreniyorsun,bak ağzına da yuva yapmış nasıl doldura doldura küfür ediyor sen benim kızım olamazsın,sözleri ile iki saat nutuk dinledim,o sırada babam bana bakıp gülüyordu:)

Tüm aile bireyleri ile oturuyorduk durup dururken bana döndü ve dedi ki: -Kızım artık gözümün kadrajına sığmıyorsun Sonrası derin bir sessizlik kafayı aşağı çevirip göbişe bakıp iç çekme...

-baba? -siktir git. diyalog bitti.

sabah çıkıp akşam eve dönmüşümdür babam: -özlem i gören var mı? +burdayım baba -özlem nerde özleeem

hiç kimse : babam: sürekli yemeğe mi çağıracağız sizi

Sınav sonuçları açıklanır Babam: Sayısal loto sonuçları açıklanmış gördün mü?

+ : ne yaptın sen mutfakta ne işin vardı? cenevar: pişmaniye yedim baba. + : hee iyi. pişman mısın peki? cenevar: *gülme krizi*

Geçen gün işten geldim. Kapıyı babam açtı. Önce elime baktı, sonra yüzüme ve dedi ki “Neden baklava almadın?” İstemedin çünkü diyorum illa istemem mi gerekiyor, canım çok çekmişti diyor. Müneccim miyim ben be adam.

hiç kimse: babam: git şu arabayı yıka.

+... -... +baba ya kafe mi açsak -...

babama kedi videoları izletiyorumdur o sırada babam - bak bunlar sevimli sen gittin sevimsiz kedi aldın o sıra kedim (temsili) gorsel

yok maalesef :d

genelde pederle pek konuşmayız iş güç mevzuları hariç.

babayla girilen diyalog genelde monolog şeklinde gerçekleşir. şöyle ki; baba o anda gördüğü duruma, gördüğü şeyin uzmanı gibi davranır, sizde garip garip düşüncelere dalarsınız ve diyalog (?) biter. misal

chopstikle noodle yiyorumdur -bu ne böyle çocuk musun, evde çatal mı yok? baba sen her şeyi böyle soracak mısın?

-beni hastanede ilk gördüğün zaman ağladığını söylüyorlar. +doğrudur. -mutluluktan mı? +şaşkınlıktan. -mucize gibi bir olay sonuçta, gayet normal. +ondan değil. bu kadar çirkin bir şey nasıl benim çocuğum olabilir diye. -şaka mı bu? +hayır. ama sen üç günlükken yüzüne bakıp bakıp daha çok ağlamıştım. -yaptığın haksızlığın farkına vardıysan demek. +hiç alakası yok oğlum. babalık testi pozitif çıkmıştı.

-konsere gidebilir miyim? +nerede? -üsküdar'da -hadi gittin diyelim geri nasıl döneceksin o saatte? +baba adam rusya'dan kalkıp buraya geliyo ben 36 km'cik yolu gitmesem ayıp olur, nolur gidiyimm

(- babam, + ben) - korona olanlar mı koku alamıyordu + evet, koku alamıyor musun yoksa? - yok koku alıyorum da boğazımda ağrı var. +o zaman niye korkuyorsun baba, alerjidir bir şey olmaz. - ama boğazımın ağrısından tat alamıyor gibiyim. + hastaneye gidelim o zaman. - yok ya alerjidir, bir şey olmaz.

aramızda doğal seleksiyondan kaynaklı ezelden gelen bi gerginlik var. az önce son sucuk tavadayken ustaca bi hamleyle ekmeğime dürüp yedim. diyor ki: “ulan sen de iyice başımıza sırtlan kesildin” polat’ın aslan beye raconu gibi haykıracaktım “benim duygum muygum yok lan” diye... peder bey bundan sonra sana da dahil kimseye acımak yok. yerim valla affetmem evinin varını yoğunu.

sürekli havanın soğuk olmasından şikayet eder. hiçkimse :... babam: hava çok soğuk ya, öleyim de aşağısı sıcaktır belki" ben:ay allah korusun (o sıra dini mizahına gülerek)

-Alo +Efendim - Çabuk gel lan + Tamam ner... -Dıt dıt dıt dıt Lan nereye geliyim ??? Söylesene be adam... Babasıyla 30 sn. den fazla konuşan cindir amk