baba

Candır. Bir çok konuda uyuşmayız, hatta bazen tartışıp kavga ederiz. Pek sevdiğimizi belli edemediğimiz zamanlar da olur, yalan yok. Lakin varlığı, kokusu yetiyor. Canım babam.

yıllardır dolmayan boşluk. Eksik yanım. Işıklar içinde uyu..

Yürekteki ilk iz. Bazı kızlar babalarını yalnızca yaralarında görürler. Ve bazı kızların diz kapakları hep yaradır. Çünkü ayağa kalkmak,yürümek tek başına yapılınca zor olan eylemler. ‘En güzel düşüşüm sendin baba’

Babam hayatı boyunca aile sevgisi görmemiş, hep kendi ayakları üstünde durmaya çalışmış birisiydi. Bize hep güçlü olmayı öğretti ama bir kere seni seviyorum demedi... Ben babamla aramda ki bağı 12 yaşındayken şakalaştığımız bir gecenin sabahı yanımda bulamayınca anladım. Aylarca hastanede kaldı, işsiz hatta beş parasız kaldı ayakları üstüne bastığı ilk gün kalktı ve bir inşaatta harç karıp ekmek parası çıkarmaya çalıştı. Anladım ki benim babam çok güçlüydü ve hayatı boyunca kızı onun gibi güçlü olabilsin diye çabaladı ve bunu başardı. Dışarda ki insanlara karşı çok güçlü olan kızı sadece onun yanında kendisini küçük ve güçsüz hissetti ve onu kaybedeceğini düşündüğü anlarda gözleri doldu. Geçtiğimiz Şubat ayında kendisinin rahatsızlığı tekrar etti. Yoğun bakımdayken annemin iki dakika görme şansı olmuş beni sormuş sakın haber verme üzülür demiş. Haberim olduğu dakika koşa koşa gittim yanına yalvar yakar girdiğim yoğun bakımda ağlaştık biraz. Bir kaç hafta sonra normal odaya çıkardılar. Yanında refakatçi olarak kaldım. üşümeyim diye kendi yorganını bana verdi. Nefes alamazken, tir tir titrerken yorganını verdi ya artık seni seviyorum demese de olur...

Bugün bir bebek misafir oldu evimize. Derler ya hani "Allah özenerek yaratmış". Harbiden öyle. Masmavi gözler sapsarı saçlar tombul yanaklar. Evire çevire sevilesi bi çirkin(!). Onu görünce anlık olarak baba olmak istedim. Gün içerisinde üzerindeki yogunluğu tuzla buz edecek bir evlat. Allah ım herkese nasip etsin. Hayal kurarken bile heyecanlanıyorum lan.

Diyar Pala-Baba Küsmek için barışılır mı? Aynı evde ayrı odalarda yaşamaya çalışılır mı? Bu sorunlara alışılır mı? Zamanla her şey biter ama kadere karışılır mı? Gidecek yerim yok sorunlarımsa çok Güçlü olmalıyım başka çarem de yok off Zaten bıkmışım ahh Aynı evde ayrı odalarda yaşamaya çalışıyoruz.Bize de yazık...

"ben baba olsaydım, başımı koyacak bir omuz aratmazdım bana, hayat üzerime çırılçıplak konduğunda ve korktuğumda karanlık üzerime çullanır gibi olduğunda"

Hayatımda ki en değerli insan

(#734633) yine, yeni, yeniden övünmek istediğim entirim. hayatta sıkacak iki üç kurşunum varmış birisini buraya sıkmışım gibi, daha güzel tanımlayamam.

Sevgisini, sevincini çok belli edemez, özür dilemeyi bilmez. Eskiden çok savaşırdım onun bu huylarıyla, düzeltsin diye. Bir gün bu konuda tartışırken dedi ki "Ben bilmiyorum, sevgi göstermeyi, özür dilemeyi bilmiyorum. Biz babadan öyle görmedik ki". O günden beri bıraktım savaşmayı, yeter ki sağ olsun. Belli edemese de olur.

Ondan bahsederken hala "rahmetli" demeye alışamadığım adam

“Ben, babamın yuvarladığı çığın altında kaldım.”

ayrılardı annemle babam. Okullar tatilken zaman geçirirdim yanında,büyüdükçe o da azaldı.son birkaç yıldır aramız bozuktu. Baban hastanede diye aradıklarında ne yapacağımı bilemedim, yoğun bakımda yanına girdiğimde söyleyecek söz bulamadım. Şimdi mezarı başında da susuyorum çoğu zaman ama bir gün bir yerde oturup konuşacağız uzun uzun, "baba" diyeceğim "beni affettin mi?"

Babam az önce beni ilk defa bir şey sormak, istemek için aramadı. İlk defa dedim ki bu adam beni düşündüğü için arıyor. Yaa ağlıyorum şu an bayağı, ciddili. Hayır öyle saçma ki. Ben babamla ayrı yaşamıyorum, babam gaddar, zalim biri değil. Hiçbir şeyimizi eksik etmez. Sevgisini de hissedersin bir şekilde. Söylemiyor tabii ki de neyse. Ama yani, nasıl anlatsam babalarda var ya o hep hiçbir şeyi belli etmeme, baba gururu (?!) tarzı şeyler. Bildiniz mi? Heh Allah belasını versin onun. Kim çıkardıysa, başlattıysa alacağı olsun onun.

zaman ilaç zaman çare olur da gözlerini özlediğimde açar bakarım fotoğraflarına. hiç çıkamadığın aklıma misafir oldun yine

arabada son ses ezhel felaket dinleyen 58 yaşında bir deli.

Canımı en çok yakan kişi

Kimisinin iki hecelik ömürlük acısı.

Burada yazılanları ya da başka sosyal mecrada yazılanları okudukça, baba olmaktan korkuyorum. Kendi çocuğumun hayal kırıklığı olmayı düşünemiyorum. sevmediğim insanların gözünde bile hayal kırıklığı olsam kendimi yer bitiririm. Kendi kızımın hayal kırıklığı olmaktansa ölmeyi bin kere yeğlerim.

Doğru düzgün sevgi sözcüğü almamışımdır. Sevdiğini bile hissettirmemiştir. Ama gözlerinden anlamışımdır hep. İçinde bir yerde seviyor ama saklıyor. Gene de çok şükür başımızda. Derler ya "baba çınar gibidir, meyvesi olmasa da gölgesi yeter..." durum o.

Bugün barut gibi mübarek Nefes alıyoruz niye aldınız diyor En iyisi biraz uzaklaşmak

Durduk yere çalışırken babamla yaşadığım hatıralar geldi gözümün önüne. Bizim ilçenin cumartesi günleri pazarı olur. Babam dağ gibi 1.95 boyunda 90-95 kg. O pazar kalabalığın resmen yararak yürüyor. Bende küçücüğüm 5 bilemedin 6 yaşında falanım. Ellerini arkaya bağlar, işaret parmağını açardı. Bende o parmağa tutunur onun yardığı kalabalıkta bomboş 4 şeritli otobanda yürür gibi yürürdüm.

dün sabah çok bağırdım babama. hem de annesi yüzünden. şu anandan bir kopamadın yaşlandın öleceksin hala ananın istekleri önce geliyor dedim. yüzü düştü. istiyorum ki eskisi gibi fikir çatışması yaşayıp kavga edelim arada. ama yaşlanıyor babam, niye kızım bende sizin yeriniz ayrı dedi yalnızca. böyle dedi ya it gibi pişmanım. t: harika insan, gençlik siniri geçince kurabiye gibi bir şey oldu. kimseyi örnek alma kendin ol diyerek öğütlerin en güzelini veren biriciğim.

dünyanın en mükemmel insanı

Babam arkamdaki dağdır

Onu öyle çok seviyorum öyle çok seviyorum ki sokağın tavanı kadar.

Babam benim her şeyim. Canım babam...

Eve gittiğimde boş bulunup kendisine sarıldım, sarılmazsan sevinirim korona var diyor. Bilinçlilikte babam gibi olun.

bugün temizlik yaptık tüm aile. kullanmadığımız dipte olan kutulara da bi göz atalım dedik. işe yarayacak olanı çıkaracak, işe yaramayanı çöpün kenarına koyacaktık. babam adımı öyle bir bağırdı ki üzerine bir şey düştü ya da kendini yaraladı sandım. büyük bi korku ile yanına gittim elinde şunu tutuyor. 'sen küçüktün, hemde çok küçük. sana türlü türlü oyun yaparak yemek yedirmeye çalışırdık. iştahın hiç yoktu. diğer akranlarına göre çok zayıftın. hastalığın yoktu çok şükür ama çocuktun sonuçta gelişimin geride kalır hasta olursun diye çok korktum. sigarayı bıraktım. üzerimdeki pis koku bana yaklaşmana engel olmasın diye. çizgi film değil reklam izlerdin küçükken,reklamda bu çıkmıştı 'babaaa roboot' diyerek bana öyle bi baktın ki içim eridi. ancak bir kaç hafta sonra alabildim o zamana kadar da evin içinde 'selam ben çelik arçelik ya sen kimsin?' diye dolanıyordun. sen robota biz sana yemek yedirirdik. biraz uzun sürdü ama artık yanakların bile çıkmıştı kilo almıştın. yanaklarını sıktığımda benden mutlusu olmuyor.' dedi sonradan sigaraya tekrar başlamış olmasına rağmen ben hala babamın o kendine has kokusunu alabiliyorum. bazen kanı kaynar, yanaklarımı iki eliyle tutup sıkıştırırdı o zamanlar çok kızardım canım acıyor diye. şimdi sesimi çıkarmam ki. sert mizacının ardında gerçekten büyük bir şefkat, merhamet yatıyor. bunu her ne kadar inkar etse de bu bir bakış hatta bir gülüşle bile ortaya çıkıyor.

Eğer bir şeye başta hayır demezse kötü şeyler olur gibi bir batıl inancı olmalı yoksa bu kadar hayırdan dönen tamam/evet cevaplarının başka açıklaması olamaz babamın.

Bu hayatta ki en büyük şansım. Eğer böyle bir babam olmasaydı kardeşlerim de bende savrulur giderdik. Hiç birşeyin sahibi olmazdık. Annesiz büyüttü bizi elinden gelenin en iyisini yaparak. Elbette bazı şeyler eksik oldu bazen yanlış yaptı ama hep arkamız da durdu. Bilirim ki hu hayatta ne olursa olsun yanımız da olacak bir babamız var. Allah yokluğunu göstermesin, güzel ve uzun bir ömür versin.

Ne de olsa babam halleder, babam arkamızda, babama danışayım gibi cümleleri hiçbir zaman kuramadım. En çok da zor zamanlarda farkediliyor yokluğu... Sadece evlatları için yaşayan babalara bakıyorum, bir de sadece kendisi için yaşayan babama. Ne kadar güçlüyüm desem de bazen yaslanabileceği bir dağ arıyor insan.

Bu kelimeye yabancı olmak ... Oturuyor. Bazen ilginç geliyor, telaffuz ediyorum. Sadece iki hece, ama o kadar acı olabiliyormuş ki.

benim için %88 anlamını yitiren bir kelime. %12lik kısmı vicdanen bırakıyorum. (bkz: ağzıma sıçtılar çok güzel) (bkz: biraz da şurama sıç) (bkz: helal amk)

Aynı evde iki yabancı gibiyiz. Ben küstüm diye o da bana tavır almış.. hep böyle olur zaten. Ben küsünce anlamadığım bi şekilde bana küsüyo. Ben insani duygularımı yaşayamıcak mıyım kardeşim? İlla her söylediğine her yaptığına göz mü yummam gerek.. neyim ben dış kapının dış mandalı felan mı? (bkz: ben insan değil miyim)

iki tane hayatı olduğunu düşünüyorum. benimkini de o yaşıyo.

Bir karlı dağ gibidir Kimi zaman sis çökmüştür Kimi zaman çiçek açmıştır Lâkin o dağ hep oradadır

Dilin kemiği yoktur ama seninkinin keşke olsa.

Keşke bu kadar alıngan olmasa ya Bir de milletin çocuğunu överken bizi de övse arada sırada

Herşeyim.

Aklıma direk bu geldi.. Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın! Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla! Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde! Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum! Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda! Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında! Hiç bilmiyorum! Hayat taviz vermediği hızı ve kavgasıyla akıp gidiyor! Baharın rahiyasından akıp coşan çiçeklerle hatırlıyorum lise yıllarımızı! Kimimize kış, kimimize bahar olup canıyla değen babalarımızı! Bu memlekette insanlar belki de en çok baba sancısıyla inliyor, en çok baba deyince aklımıza gelir çocukluğumuz! Mazinin araladığı perdeden sızıyor eski günler! Onlarla kavgalı onlarla sevdalı olduğumuz! En çok baba yokluğunun hüsranıyla kazıyormuş zaman ayrılığın yarasını! İnsan baba olunca anlıyormuş babasını!

Corona olabilirim diye kendini odaya kapattı. Bir anda halsizleşti yatağa girdi. Gelme yanıma diye uyardı. Kapısının önünde bekliyorum. Hiç bu kadar korkmuş, çaresiz ve savunmasız hissetmemiştim. Bugun en sevdiği bisküviyi almıştım. Çayla beraber yeriz diye. Boğazımdan su bile geçmiyor şimdi.

21 yıldır sol göğsümde bir boşluk

Koşulsuz sevdiğim ama beni sevdiğini çok nadir hissettiğim insan. Iyiki varsın baba.

hem en sert zannedileni,kuralcısı hem de en düşünceli,yumuşak,çocuk yanlarını istemsizce göstereni

Her zorluğa göğüs gerebilen ve aşırı güçlü biri. Ama, ama, ama iğneden korkuyor. Dolayısıyla doktordan ve diş hekiminden de. Dişinin sızladığını söyledi. Ben de bugün güle oynaya diş hekiminden geldim. Ona da beraber gidelim diye teklifte bulundum, diş önemli çünkü. Şey diyor "yok canım, nazar değmiştir bana. Dişim ondan sızlıyordur." Şu korkunu yensen, sana neler neler alırdım baba.

İnsanın yüreğinde iyi veya kötü izler bırakan kişi. Bisiklet binerken belirli bir güzergahım vardır ve dolayısıyla hep aynı insanlarla karşılaşırım. Bu akşam yine gezerken her akşam denk geldiğim bir adam beni durdurdu, saati sordu. Söyledim ve bana " Sen x'in kızı mısın" dedi. "Evet onun kızıyım" dediğimde gözleri parladı. Ve ekledi "Babana o kadar benziyorsun ki seni Almanyada görsem bile derim bu x'in kızı diye." Bir anda bana babamı övmeye başladı. Anlattı durdu, 30 senelik arkadaşıymış meğer. Anlatırken heyecanlandı, gözlerinin ışıltısı hiç sönmedi. Ben de gülümseyerek dinledim hepsini. Sonra "Hiç unutmam baban bana bir iyilik yaptı" diye yine bir şeyler anlattı. Aslında babamın genelde yaptığı bir şeyi anlattı ama o kimseden görmediği için babamın öyle bir şey yapmasını unutamamış. İnsanlar bazen dedemi anlatır bana, şöyle iyiydi şöyle samimiydi diye. Demek ki insanların yüreğinde güzel hisler bırakmış. Şimdi bakıyorum aynısını babam da yapıyor. Bir şekilde insanların yüreğine dokunuyor. Allah gecinden versin, babam bir gün benden önce göçüp giderse onu böyle gülümseyerek anlatacak insanlar biriktiriyor. Ve o insanlar bir şekilde beni buluyor. Umarım babam gibi biri olabilirim. İnsanların yüreğinde hoş bir seda bırakabilirim.

Yaşlandıkça tatlılaşıyorlar. Gençken eve askeri disiplin getiren, terör estiren adam; akşam çayı yanında içmeyince küsen bir hal aldı. Hala terör estiriyor, o ayrı.

Son nefesine yetişemediğim adam