asosyal itiraf

bi günaydını bile çok görüyorlar bana😞

günaydın asosyal sözlük ailesi. sizi seviyorum

civcivlerden beni ısırırlar diye korkuyordum hâlâ korkuyorum

bu gün onu rüyamda gördüm ilk defa el eleydik rüyada bile onu kıskanıyodum ama bu kadar gerçekçi olmaz ya sanki gerçekten yanımdaydı ve en kötüsü de bunu ona değil sözlüğe anlatıyorum

iyi değilim arkadaşlar

stajda üniversiteli birisini dikizliyorum

evde tekim ve duş alacağım korkuyorum...

koynunda ağlamak istiyorum

her sabah metroda başka birine kısa süreli aşık oluyorum. bu sadece bende mi oluyor bilmiyorum hacıosman-yenikapı metrosuna binenlerden görüş rica ediyorum istanbulun bütün güzel kızları bu metroya mı biniyor ?

hayatıma bakıyorum tek şey diyesim geliyor vay amına koyıyım ya

hırsım, takıntım, öfkem, kinim olma. nefretim olma.. iyi bir dostum ol, ruhunu hissettigim insan ol, tutkuyla dokunduğum tek adam ol.

şaka bi yana herkesin canı yaniyormus sözlük 😒

telefonum iki gündür şarj etmiyorum

eksik hissediyorum sözlük kimseye anlatamıyorum ve bu yüzden belki de eksik hissediyorum. sözlük kendi kendimi yüreklendiriyorum cesaretlendiriyorum herkes önümde köstek olmayı seçiyor kimse yanımda olmayı seçmiyo sözlük hep başkalarının yardımına koşmak beni yormaya başlıyor artık. tabi şu da var ben yorulsamda yardımcı olmak için beni kovsalar da git deselerde yanlarında olur yardımcı olurum ama kimse benim yanımda o şekilde olmuyo sözlük ben mi çok kırıcıyım diye düşünüyorum bazen kendimi sorguluyorum sözlük hatam var veya yok insanız hepimiz hata yaparız ama bunları göz ardı edicek yanımda yürüycek yol arkadaşlarım, arkadaşım yok sözlük...

hayzenberg'in günün iddaa kuponu başlığında paylaştığı kuponu gene oynamadım. dün de oynuycam deyip oynamamıştım, tuttu. bu sefer de tutmaz diye düşündüm. inşallah tutmaz. çünkü oynamadım. tutarsa da "oynadım kanks sağol gel yemek ısmarlıyim" diyecem. bozmayın beni. ayıb olur adama aklslslsl. ama tutmaz kesin.

galiba sonunda düşeceğim. çok korkuyorum. 'herkes yanımda ama kimsem yok' cümlesini hissettim resmen. bu işin sonunun ne olacağını bilmiyorum gerçekten.

herkesin derdine derman olmak istiyorum, insanları mutlu etmek yüzlerini güldürmek istiyorum. şu sözlükte bile ne zaman hüzünlü bir yazı görsem yazanı neşelendirecek bi yorum yapmaya çalışıyorum, hiçbir şey yapamazsam entirilerini artılıyorum. ama kendi dertlerime çözümüm yok.

alıntıdır bu çirkinlik o kadar lanet, o kadar pislik, taktan, iğrenç... bir şeydir ki anlatamam. resmen insanın bütün hayatını yiyip bitirir. yolda giderken insanlar size tipe bak gibisinden şeyler söylerler. çoğu ortamda konuşsanız da genelde dikkate alınmazsınız, söyleyecekleriniz önemli bir şey olsa da asla söylenmez veya hemen unutulur. insan ilişkilerinde de öyledir. siz karşı cinsten biriyle çok iyi anlaşırsınız, belki de o kişi size pas veriyordur sonra ise tipinizin berbat olduğunu görür ve bütün bu hareketlerini arkadaşça hareketlere çevirir birden. pgibolojik sorunlar da cabasıdır tabii ki de. depresyondan tut obsesif kompulsif 'e kadar bütün her türlü pgibolojik hastalıklara tutulma imkanı vardır. bunların çirkin olarak nitelendirilen insanlarda en çok görüleni ise, (bkz: beden dismorfik bozukluğu) bütün sosyal hayatınızı etkiler. okulda falan çok sevilen, popüler birisinizdir. dışarıda arkadaşlarınızla sosyal aktivite yapmak istersiniz, bazı arkadaşlarınıza sorarsınız dışarıya çıkalım falan filan diye. cevap %95 bir şekilde hayır 'a gelir. bunun başlıca bahanelerinde ise, yok işim var, yok şu akrabam geldi, yok kendimi iyi hissetmiyorum (halbuki 1 gün öncesine kadar o kadar hareketlidir ki), yok sıçacam tuvaletim geldi gibi bahanelerdir. hiç bir insan yüzünüze bile bakmak istemez çünkü görecek bir şey yoktur. zaten niye bakacaksın ki ben olsam ben de bakmam şu tipe bak altın oran 'ın ağzına sıçmış. belki çok klagib olacak ama kesinlikle doğrudur. hayata 1-0 2-0 belki de 10-0 geride başlarsınız. ergenlik döneminin başlarında arkadaşlarınız başkalarıyla flört ederken, siz etmek istersiniz yüzünüze bile bakmazlar, cevap bile vermezler. bazıları der ki kendini o yönde bu yönde geliştir yok komik ol yok bilgili ol yok şöyle ol yok böyle ol. oldum da ne oldu ? kimse beni takmıyor bile. ben onlar için sadece onları normal anlarında güldüren neşelendiren biriyim. moralleri bozuk olur yardım etmeye çalışırsın, içlerinden sana gibtir git derler. niye ? çünkü biz çirkiniz. "çirkin şansı vardır sende." hee güzel kardeşim o kadar şanslıyım ki her gördüğüm insan bu yüzden bana tiksinerek bakıyor, yolda gören tipe bak diyor, tanımadığım insanlar yüzüme bakıp gülmeye başlıyor. bu yüzden ortamlara girince en son fark edilen kişi ben oluyorum. "aa sen de mi buradaydın ?" yok ya ben geçerken uğradım arkadaşlarımla falan gelmedim ben zaten, siz konuşurken yanınızda değildim de az önce geldim canım. ve arkasında muhteşem bir özgüven ekgibliğini getirir sevgili çirkinlik. bu herhalde bütün çirkinlerde vardır. şahsen bende yok ama sonuç yine aynı. birini seversiniz, ona açılamazsınız, korkarsınız çünkü "kesin reddeder abi ya ben çirkinim." dersiniz. binbir zorlukla açılırsınız belki de aşırı bir heyecanla. sonuç: tabii ki reddedilirsiniz. içinden sana der ki o kişi: "sen kimsin yaa gelmiş bana teklif ediyor." affedersin ya özür dilerim. çirkin olmak benim suçumdu zaten. kimseyi sevemem çok özür dilerim ben gerçekten. çirkinim diye bütün insanlık vasıflarımı inkar ediyorum. hep içinizden düşünürsünüz çirkin olmamanın nasıl bir şey olduğunu. onu geçtim normal bir insan olmak istersiniz. dış görünüşünüzü değiştirmeye çalışırsınız ama nafile. saçınızı uzatırsınız çirkin, kısaltırsınız çirkin, kıyafetlerinizi değiştirirsiniz çirkin, amuda kalkarsınız çirkin. öyle felsefi konuşma falan yapmaya çalışırız bir de. o zaman yandık zaten. bay(veya bayan) çirkine hiç yakışmaz bu sözler. o sözleri aşırı çekici, karizmatik kişiler söylemelidir. bu sözler onlar için yaratılmıştır sanki. siz söylersiniz kimse yüzünüze bile bakmaz, o çekici kişiler söyler, "aa ne kadar tatlıııı, çok cool." fotoğraflardan hep kaçarsınız çünkü hiç bir fotoğrafta güzel değilsinizdir ki. gülüşünüz iğrenç, tipiniz zaten tak gibi niye fotoğraflarda çıkayım ki . bu yüzden ya fotoğraf çekenin yanındaki kişi olursunuz ya da fotoğrafı çeken kişi. "önemli olan iç güzellik ama." vay anasını be. insanlık tarihinin en büyük yalanıdır belki de. önemli olan iç güzellikse bu çirkin ama duygusal, cool arkadaşlarımız neden yalnız ? önemli olan iç güzellik çünkü. yeni bir insanla tanışırsınız direk söylediğiniz kelimelere, konuşmanıza bakar zaten. hiç yüzünüze gözünüze bakmaz. "evet ben öyleyim hiç kimsenin dış görünüşüne bakmam." affedersin ama tak bakmazsın. ve son olarak şuna değiniyorum: "onda gitarcı, baterici vb. tipi yok." what the fuck ? bir insanın çalacağı müzik aletini tipine göre mi olacak ? siz ne biçim geri zekalılarsınız ya. arkadaş ortamlarında dalgaya uğrama olasılığınız vardır. ve bu olasılık da %80-85 falandır. örnek vermek gerekirse: a: arkadaş d: diğer arkadaş bh: ben a: abi şu kıza bak ya çok güzel. (herkes bakar) d: bana baktı oğlum kesin baktı. a: belki bana bakıyordur sen nereden biliyorsun ? d: yok olum bh'ye baktı ya. hahahahahahaha a: hahahahahahah embesiller sizi. çok mu komik dalga geçmek çirkin biriyle. eminim ki 1 gün bile dayanamazsınız buna. hayat size mükemmel tabii. benim gibi her allah'ın günü sürünüp, acı çekip, "acaba şu kız bana mı baktı?" deyip sonra da "yok ya ben çirkinim niye bana baksın." demiyorsunuz. ben insanlara kendimi sevdireceğim diye bin bir takla atarken sen sadece tipinle hiç bir şey yapmadan daha çok sevil. veya her gün allah'a dua etmiyorsunuzdur: "allah'ım senden ne para, ne pul, ne de şöhret istiyorum. istediğim tek şey insanların beni normal biri gibi karşılaması." diye. yoldan geçen her çifti, sevgiliyi görünce "acaba ben de bir gün böyle olacak mıyım?" dediniz mi hiç? yalnızığı sevdiniz mi? yağmuru, soğuğu, kapalı havaları sevdiniz mi? ben dedim ve sevdim. bir ortamdaki bir kişi arkadaşlarınızla birlikte otururken sırayla her birine "sevgilin var mı?" diye sorup sizi hiç en sona bıraktı mı? veya hiç sormadı mı? bana oldu. şu ana kadar çevrenizden hep "o kız benden hoşlanıyor." diye şeyleri çok duyup sizden hoşlanan kimsenin olmadığını görüp üzüldünüz mü ? ben üzüldüm. sonu cehennem olmasa hiç intihar etmeyi de düşündünüz mü ? evet düşündüm, hem de çok. işte çirkin olmak böyle bir şeydir. insan hayatını zehir eder. sizi seven sadece aileniz, akrabalarınız vardır ama onlar da yakınlarınız oldukları içindir. yoksa komşunun çocuğu falan olsan yüzüne bile bakmazlar bir kere nasılsın iyi misin derler o kadar.

3 saatte 21 shot attım 5 bira içtim ve 3 tanede ne olduğunu bilmediğim bir şey içtim ve sorhoş olmadım.

eski sevgilimin en yakın arkadaşıyla konuşuyorum ama neyse ki o bi boynuz seveer

son günlerde çok aklıma geliyor ve birşeylerin yeniden başlamasından çok korkuyorum.önüme koyduğum duvarları kendim yıkmam inşallah

3 yaşında tecavüze uğradım. ve bundan utanmıyorum. utanması gereken kişi ben değilim.

sevdiğim kız yanağımdan öpmüştü ona göre arkadaşca bir tavırdı ama ben 4 gün o yanağı yıkamadım, bizim piçler zorla hamama gidip kese attırdılar o gün bugün aşık olamıyorum aq

eski sevgilimin yeni sevgilisinden boynuz yemesi için her gün dua ediyorum.

bugün hocamız kaldırıp sınıftakilerin isimlerini tek tek sordu ve çoğunu bilemedim

kalbimizi güzel tutalım iyi olalım dedikçe ağzımıza sıçtılar, ortadan ikiye ayırmadan rahat etmeyecek gibi bizi bu hayat, anamızı ağlatanların da en çok değer verdiklerimiz olması tuhaf ulam iki gram mutluluk istedik lahmacun küreğiyle bok attınız üzerimize, sevelim mutlu olalım dedik azıcık umudumuz kalmıştı küçücük şeyler için harcadınız kafam çok dolu hayatım bombok bir yolda, yokuş aşşağı freni patlamış kamyon gibiyim en yakın uçurumun kenarından son kez gülmek istiyorum hayata ama cesaretimde yok, baskı altında hata yapan stoper gibiyim topu dışarı atmak yerine rakibe kapatırıp gol yedim şu boktan durumdan çıkamazsam ömrümün geri kalanını boktan bir evde boktan bir hayat yaşayarak bombok bir işte çalışıp beynimi yorarak yaşamaya mahkum olacağım umut hep var fakat bu sıralar benim semtime çok uzak neyse laf uzadıkça uzuyor kendimle konuşmaktan yoruldum içimi döktüm gözlerinizi yorduysam özür dilerim

'iyiyim' dediğim hergünün sonunda her gece yeniden yıkılmaktan nefret ediyorum.artık gerçekten iyi olmak istiyorum.bir mucize olsun...

en yakın kız arkadaşıma aşık oldum sanırım. berbat bir durum, içinden çıkılamaz bir durum. ne yapacağım bilmiyorum, sadece güzel şeyler hayal edebiliyorum :)

ya bu coğrafyacı niye değişti ki, adamın gözleri aynı onun gözleri böyle küçük, yumuk yumuk, çekik birazda. ya tamam unuttum bile derken bu hocayı her gördüğümde aklıma geliyor. allahım bunu bi işaret olarak mı algılamalıyım, unutma mı diyosun bana ya bilmiyorum

benden sonra asansöre binen komşu, asansorden osurup ciktigim icin üzgünüm. değilim aslında. cok güzel gelmişti sessiz sessiz saldim. bi daha olsa bi daha yaparim

üniversite zamanı eve gelmiştim. kardeşimle benim diş fırçalarımız da bir yerde durur. benimki mor, onunki turuncu olandır. mor olanı aldım, dişlerimi fırçalarken kardeşim geldi.'abla mor olan benimdi, ne zamandır ben onla fırçalıyorum' diye. biz hayır benim, senin kavgası yaparken babam geldi 'benim diş fırçam neden sizin elinizde' dedi. evet sayın dinleyen, üç kişi tek diş fırçası. daha fazla konuşamayacağım.

galiba aşık oldum ben ya sıçtım resmen sıçtım

istiklal caddesinde gece ikiyi çoktan geçmiş üçe göz kırpıyor, çakırkeyifin bir tık üstü kafaya sahibim, kapitalizmin kırbacı olmuş bir mağazanın önünde oturuyorum. islak ıslak çalıyor sokak sanatçısı. bir abla yanıma elinde oğlunun fotoğrafıyla geliyor. - bu çocuğu hiç gördün mü? daha cevap vermeden 2-3 çocuk geliyor yanımıza. biri fotoğrafa bakıp hapishanede mi çekildiğini soruyor. kadın ağlamaya başlayıp titreyen sesiyle evet diyor. benim de çekmişlerdi diyor çocuk. beyaz duvardan tanıdım diye de ekliyor. önümde kadın hüngür hüngür ağlarken bir çocuk daha gelip fotoğrafa bakıyor. - gördüm ben bu çocuğu. aşağıda bali çekiyorlardı diğerleriyle. kadın daha da şiddetle ağlamaya başlıyor. ben ağlamamak için kendimi zor tutuyorum. yanımıza ismi sürekli değişen bir kız geliyor. on altı yaşında evinden uzakta peruklarla işbirliği içinde erkeklerin verdiği parayla yaşayan bir kızdan bahsediyorum. ancak sürekli reşit olduğunu iddia ederek polislere bulaşmamayı da kendisine vazife edinmiş. ismi sürekli değişen kız kaş göz hareketleri yaparak bir anneye doğru da olsa çocuğunun bali çektiğini söylenmemesi gerektiğini anlatıyor diğer çocuklara. ben önümde gerçekleşen dramayı izlemek zorunda bırakılıyorum. ağlamıyorum ama göz yaşlarım içime akıyor hissediyorum. utanıyorum. nedenini önemsemiyorum ama içimi suçluluk duygusu sarıyor. o an dünyadaki bütün annelerin yanaklarından öpmek istedim. siz ağlamayın cümlesini de yanında hediye ederek.

işten çıktım elimde yine poşetle yavrucaklarima yemek götürüyorum

babaannem yanımda can verirken hiçbir şey yapamadım,elimden hiçbir şey gelmedi hala düşünüyorum acaba kurtarabilir miydim diye... suçluluk duyuyorum

geçenlerde bi kız arkadaşım eğer 5 sene sonra ikimiz de evlenmemiş olursak benimle evlenir misin diye sordu.verecek cevap bulamadım.

sabahları tatlı yiyince asabilesiyorum nedeni ise yok..

hani sevdigimi itiraf ettigim biri vardiya davranislari degismisti o zamandan beri kendimi biraz ezik hissediyodum bende aslinda soylediklerimin saka oldugunu soyledim. kendince duygulariyla oynadigimi dusundu tabi intikam almak icin babamin sikik sulalesinin watsap grubuna yazdi ona asik oldugumu soyledigimi simdide yalan oldugunu soyledigimi. o grupta annemin ve benim acigimi arayan babamin karisida vardi. simdi o kadin gidipte benim uzerimden anneme laf ederse dedikodusunu yaparsa haberim bile olmicak ve yapabilecegim hicbir sey yok. keske bana sovseydi saysaydi da bu serefsizligi yapmasaydi. hala kendime onu savunuyorum sinirliydi yaptigi seyin ciddiyetini bilmiyodu diye ama hayatimin en igrenc kazigini yedim. ve annem hayatimda tek sahip oldugum sey onun ahlakini tehlikeye attim belkide onu iyi temsil edemedim. bunu bir kisi bile okumicak bence ama sadece yazmaliydim sadece kendimi ifade edebilmeliydim en azindan

it gibi pişmanım ama bizde verilen sözler tutulur. geri dönenin atardamarını sikeyim.

tek kişilik bir koltukta üzerime örtülen hırkamla uyandım az önce. o kadar güzel uyumuşum ve uyandığımda her şey o kadar yolunda görünüyordu ki. üşememem için hırkamı örten, kaloriferi açan, uykumu bölmeye kıyamayan birileri var dedim gülümsedim. sonra sağ baldırım kaşındı, açıp baktım yine bir kabarcık. sabah bileğimde, dün gece sırt bölgemdeydi. bu kadar iyi hissederken neden diyerek başladım ağlamaya. ne tuhaf bir şey yedim iki gündür ne de kediyle köpekle yuvarlandım neden oluyor bu hiçbir fikrim yok. bazen insan gerçekten üzülmeye de ihtiyaç duyuyor sanırım her şey ne kadar yolunda da olsa. doktora gitsem psikolojiktir diyeceğine o kadar eminim ki gidip sinirimi daha çok bozmak istemiyorum. ama bir yandan bu haliyle de yeterince sinirlerim bozuluyor. üstelik yarın o kadar yoğun bir gün ki doktora gidebilmem için bir yerden feragat etmem gerekiyor. ve ben böyle seçimlerden hiç hoşlanmıyorum. allah başka dert vermesin tabi ki , inşallah yarın daha iyi ve sağlıklı bir güne uyanırım.

tatil günümün getirdiği miskinlik ve yorgunlukla oturdum yatağıma ve duvara yaslandım. battaniyeyi üstüme çektim, sanki şehrin en yüksek noktasından insanları izliyor gibi huzurluydum. günler öncesinden yarım bıraktığım kitabı araladım. okudum. okudukça daha çok okuyasım geldi. ev sessizdi. sokak sessizdi. caddeden geçen bir arabanın sesisiyle tekrar döndüm dünyaya. "kulağımda sayısız cevapsız çınlama.." dünyam başıma yıkıldı. sikerim kitabı diyip attım kitabı elimden.

sevdiğim insanlara veda edebilmek için az bi zamanım var.. dönüp arkama baktığımda mutlu olmadığımı görüyorum sevgili sözlük.. belki de her son yeni bir başlangıçtır.

ya ben anlatamadum ya sen anlamayisun

lan sevgilim felan yok acayip yanlızım buna rağmen ilişki uzmanıymışım gibi soru soruluyor bana yeter aq sabrım taştı

sevgilimin eski sevgilisiyle kanka olan kankaya ne denir?

kimi beğensem ertesi gün sevgilisiyle el ele önümden geçiyo, birine şu çocuğu beğendim diyemeden konuyu kapatıyorum

insanların sadece duymak istediklerini duymasından, geri kalan her şeye sağır olmasından bıktım. sadece kendi istediklerini anlamalarından, istemedikleri şeyleri anlamamazlıktan gelmelerinden bıktım. sadece istediklerini görüp tepki verdikten sonra, işlerine gelmeyince, kör olup dünyanın en tepkisiz insanını oynamalarından bıktım. ama en çok insanların 'insanlık' adı altında, insanlığa sığmayacak şeyler yapmalarından bıktım. siz sahte insanlığınızı yaşayın, benden uzak durun artık.

bazen bir sonraki sabaha uyanmak istemiyorum.

sürekli kendimle konuşuyorum

içimde çok büyük ağlama istediği var. böyle bağıra bağıra ağlamak istiyorum. ama erkek adam ağlamaz diye tutuyorum kendimi.