asosyal itiraf

bi kız arkadasım olmuştu zamanında.ilk zamanlar daha tabi ben romantik ve hınzır aşığım ya buna bi hediye aldım.açtı sevindi filan bende yanağımı uzattım tam öperken yüzümü çeviricem dudak dudağa gelecek hesap bu.tabi ben ufak bi senkronizasyon hatası yaptım yüzümü çevirmem ve kızcağıza kafayı gömmem bir oldu.evet bunun için üzgünüm.o kara günden beri romantizmi ağzıma sürmedim.

baktım, baktı, bakıştık babası geldi kaçıştık

duvarları maviye boyadım maviyi çok severdin

iyiyim cevabı bile veremeyen eski sevgiliye duyduğumuz o özlemin, o ağzımıza sıçsa da geldiği an döndüğümüz o duyguların ben amk.

siz buraya aşk itirafları girince bi heyecanlanıyorum acaba eski sevgilim mi falan diye hemen yazan arkadası araştırıyorum. keşke eski sevgililerim burda yazar olsadhehjslw

burdan doktorlara doktor olmaya yakın olan arkadaşlara sesleniyorum! bi insan geceleyin neden ossurur hadi ossurdun niye bu kadar pis kokar amk abim sabaha kadar salıyo zehirlendim amk kurtarın beni

aldatıldım.ve bir kere değil.ya çok merak ediyorum bende olmayıpda o kızda olan ne var.tamam abi bi güzelliğim yok ama ben bunu haketmedim.ya da ne bileyim hadi kız benden çok güzel olsun da benden de mi güzel sever ya.

sa sözlük bu hikayenin artık birileri tarafından bilinmesi gerek belki görür ve bana döner ona ulaşması için nelerimi vermezdim. yaşım 14 onu ilk kez markette gördüm ve görür görmez de tutuldum yanından geçmek için yolumu bile değiştirdim ve kokusu için neredeyse dibine girecektim sırf kokusunu duymak için ama son anda kendime geldim kimsenin anlamaması lazımdı yolumu değiştirdim aradan günler geçti ama o aklımdan hiç çıkmadı. bir gün teyzemlere gittim milli maç vardı ev kalabalıktı eniştem arkadaşlarını toplamış maç izliyordu. maç sırasında susayıp mutfağa geçtim ve o da ne karşımdaydı. şok olmuştum mutfak kadın kaynıyordu ve o da onlarlaydı. sanırım ailesiyle geldi diye düşündüm. ben şok olmuş onu izlerken kadınlardan biri "ne oldu canım?" dedi o sırada kendime geldim. utanmıştım ve hemen salona doğru koştum tam dönerken bana güldüğünü hissettim sanırım aşık oluyordum ve ailemin tanıdığı biriydi. daha sonra üstünden haftalar geçti ama ben hep onu düşündüm. ve birgün televizyonda dizi izlerken onu gördüm çok şaşırmıştım ünlü biri olduğunu düşündüm daha dikkatli izleyince rolünün geçici olduğunu anladım. elinde bir gazete vardı ve o kadar güzeldiki. sonunda kararımı verdim. gidip konuşacaktım. ne olucaksa olsun dedim. aradan birkaç gün geçti ve yine bir markette karşılaştık bana baktı ve gülümsedi. allah'ım kendimden geçmiştim. o an cesaretimi topladım ve gidip elinden tuttum. götürüp konuşacaktım onunla ve hiç bişe demeden geldi peşimden evet geldi bu bi rüya olmalıydı. onu bi parka götürdüm ve karşıma oturttum. merhaba dedim gülümsedi. ona hislerimi anlattım ve gülümseyerek beni dinledi ama bir sıkıntı vardı. hiçbirşey demedi yani şimdiye kadar hiç sesini duymadım sen bişe demeyecekmisin dedim başını eğdi. kalbim parçalanacak gibi oldu lan. sevdiğim konuşamıyordu. yere baktım neredeyse ağlayacaktım kafamı kaldırdığımda bana güldüğünü gördüm. dayanamadım ve onu öptüm oda beni öptü ama ben yaptığımın yanlış bişe olduğunu düşümdüm ve onu orada bırakıp eve doğru koşmaya başladım hem koşuyordum hemde garip şekilde onu özlüyordum daha şimdiden gece uzun uzun düşündüm bugün gittiğim saatte yine o markete gidecektim eğer ordaysa beni gerçekten seviyordur. ertesi gün aynı saatlerde marketteydim. ve işte ordaydı o da beni seviyordu be . yine tutup elindem götürüdüm onu ve yine aynı parka bu sefer sarıldım ona hem öptüm hemde konuştum anlattım ve öptüm ben öptükçe oda öptü. artık neredeyse hergün onunla markette buluşup parka gidiyorduk hep aynı saatte sonra yaz bitti okulum başladı. artık sadece cumartesileri buluşur olduk hafta içleri oldukça ender buluşurduk. ama o kadar çok özlerdikki birbirimizi saatlerce ayrılamazdık. birgün onu eve çağırma kararı aldım. evin boş olduğu birgün elinden tutup eve doğru gitmeye başladık başta şaşırdı ama hiç bi şekilde itiraz etmedi gülümsedi sadece. evde ilk önce film izledik arada öpüyordum o kadar ve birden birbirimizi kaybedip sevişmeye başladık deli gibi sevişiyorduk ama o anda olmaz dediğim oldu birden kapı açıldı gelen annemdi. bizi öyle görünce bayıldı. ben önce sevdiğimi gönderdim sonra annemi ayılttım. annem bana nefretle bakıyordu ayrılacaksın dedi ben seni bunun için yetiştirmedim dedi ve babama haber verdi babamda aşkıma karşı çıktı ailem beni hiç dinlemeden karşı çıkmıştı. aileme yalan söyledim ayrılıcam dedim beni buna mecbur bırakmışlardı. gizli gizli bulışmaya devam ettik ama bi daha bizim eve gitmedik. olaylar böyle sürerken okulumu bitirdim artık mesleğimi elime aldım ve ayrı eve çıktım ve sevdiğimle yaşamaya başladım. her gün deliler gibi sevişirdik işe gitmeden önce geldikten sonra sabah akşam sadece birbirimizindik. taa ki annem evimi habersiz ziyaret edene kadar birgün babamla birlikte gelmişler ve onlardaki yedek anahtarla eve girince olanlar olmuş annem onu evden atmış herşeyini toplayıp gitmiş akşam eve geldiğimde annem kapıyı açtı ve herşeyi öğrenmiş oldum saatlerce ağladım. peşinden çıkıp aramak istedim annem izin vermedi bana anlatmaya çalıştı o sadece paran için seninle birlikte onunla mutlu olamazsın onun başını döndürdüğüne bakma sadece sana zarar veriyo gibi şeyler söyledi. ama dinlemek istemedim ve sonunda beni psikoloğa götürdü doktorlara götürdü ama iflah olmadım benimle yaşamaya başladı ve artık herşeyimi kontrol ediyor bu hesap dışında size yalvarıyorum eğer bir yerlerde efes fıçı bira görürseniz ona diyinki koftehor seni çok özlüyor sevgilerimle

şu dünyadan seninle bir neşet ertaş türküsüyle rakı sofrasında dertleşmeden gitmek istemiyorum.

insanlar neden güvenimi boşa çıkarır o kadar güvenmişim değer vermişim tadını çıkarsana illaki bişeyleri bozmak zorundamısınız

şu anda sevdiğim çocukla sevdiği kızın nasıl ondan hoşlanabileceğini konuşuyoruz ve bana "sen konuşsana kız" dedi

kendime yüklediğim sorumluluklar kuş tüyü olsa da bana ağır geliyor dayanamıyorum

saygısızım ve sanırım sevgisizim. neden bilmiyorum ama girdiğim her ortamda ortada hiçbir şey yokken birden delirebiliyorum. sinirlerime hakim olmakta zorlanmak diye bir kavram yok mesela bende, çünkü hakim olamıyorum. birileriyle konuşurken bana karşı çıkan olursa sinirleniyorum. bilmiyorum, geçmişte böyle değildim sanırım en azından dayanılabilir bir insandım biraz da olsa. sinirlerime hakim olamıyorum, daha kötüsü insanları kırıp etrafımda bir tane bile insan bırakmadım böyle yaparak. sonra özür dileyince bir anlamı olmuyor ama diliyorum göstermelik gibi olsa da. düzeleceğim günü yanımda kalan insanlarla beraber bende bekliyorum. girdiğim ortamlar birazda olsa dayanılır olsa hiçbir sorunum olmayacak aslında ama çok sinirliyim bunu halletmem lazım sözlük. neyse seni de iyice günlük gibi kullanır oldum ama seni de küstürmem umarım ve şu sorunumu çözerim. iyi geceler sözlük.

ulan yıllardır tuttum! kimse kimseyi tanımıyor zaten acıyın diye anlatmıyorum. hayatımın en anı, yıllarında verdiği eskimişlik, rutubet ve naftalin kokusu karışımıyla annemin kokusunu bir daha alamak

dün bir arkadaşımın düğününe gittik eşimle. eski sevgililerimden iki tanesi düğünde idi ve eşim onca boş masa varken lisedeki sevgilimin masasına ve tam karşısına oturdu.(eski sevgilim olduğunu bilmiyordu) . diğer sevgilimde bana inat halayda gelip koluma girdi. ecel terleri dökmek ne demek dün akşam öğrendim dostlar :(

dün gece iki tane rüya gördüm. nolur gerçekleşsin diye ağlayacağım az kaldı.

şuraya girecek kadar tutku, acılı, kederli bi aşk yaşamadım ya... yanarım yanarım ona yanarım :d

alkollüyken ağrı kesici diye doğum kontrol hapı içmiştim... (erkeğim!) (bkz: alkol pişmanlıktır)

lisedeyken master of puppets şarkısının ikinci yarısında başlayan gitar solosunda evlenme teklifi almak gibi bir hayalim vardı shdjdj gerçi hala hoşuma gider o solo beni benden alıyor

karaktersiz bir insan olduğum doğrudur xd

kendi işyerimizde 5 yıldır çalışıyorum yaptığım bütün işlerin sonunda senin yaptığın işin aq demekten başka bişey yapmadılar. hayır aq çok bişey istemiyorum bi kere eline sağlık deseler varya o kadar mutlu olucam ki anlatmam ya belki bi itiraf değil ama bi serzeniş be sözlük kardeş

bi arkadaşın sadece ":)" yazıp yollaması kadar güzel bir şey yok.

yeni aldığın yemek masasındaki tüm bıçak izlerini yanlışlıkla ben yaptım. üzgünüm anne.

döneceğim diyen kimse geri dönmüyor.

yıprandım ama yıkılmadım diye diye galiba en sonunda yıkıldım. duygular çok garip şeyler. tek bir hareketle üzülebiliyorsanız özellikle benim gibi. elden yapılcak bir şey gelmiyor içinize atıyorsunuz. atıyorsunuz da nereye kadar..

nedendir bilmiyorum. arada sırada stalklandığımı hissediyorum ama sonra geçiyor :))

babam yarın sevgilisini eve atacak bu yüzden beni postalamaya çalışıyor ağlasam mı gülsem mi bilemedim

hayat kısa beyler bir an önce ölmeye bakın

bugün abdest falan yok tepede mezarlıktan geçmek zorunda kaldım üstüne ıssız bir yerdi ve 8-9 tane köpekten oluşan bir sürü birden karşıma çıkıp kovalayınca söverek turladım mezarlıkta

eski kitapları okumayı çok seviyorum. bir kitabın ilk basımları mesela. 1930,1940 yıllarına ait bir sürü kitap var evde. kimisi kütüphaneden kimisi de sahaftan. bazen kitabın kenarlarında notlar oluyor. bunları gördükçe, kitabın eski sahibinin sırlarına ortak oluyormuş gibi hissediyorum. sanki oturup konuşuyormuşuz gibi, bana bir şeyler anlatıyormuş gibi. çok büyük anlamları var kitapların benim için. eski kitaplar söz konusu olunca, bu daha da artıyor. sonuçta, kaç türlü duyguya ortak olup, kaç tane yaşanmışlık barındırıyor kitaplar. bu yüzdendir, en sevmediğim kitabı bile atmam. bir köşede saklarım.

fazla düzenli olmaktan bazen nefret ediyorum ..

10 yıl kadar önce kuzenim 9 ben 8 yaşındaydık kuzenimin babası vefat etmişti neyse o günden sonra babam kuzeninin yanında dikket et demişti ben de babama çok düşkünümdür her gördüğüm yerde sarılır öperim babamın dediğinden çok kuzenime üzülmüştüm çünkü bir daha babasına sarılamayacaktı. ben hâla onun yanında telefonla konuşurken bile baba diyemiyorum o alıştı ben alışamadım. galiba bu yüzden çok çabuk büyüdük

bir kaç hafta sonra sevdiğim güzellik, sevgilim hatta hatunum diye sevdiğim insan kafasından ameliyat olacak. kafasında kitle varmış. doktorlar çok zor bir ameliyat olacak diyorlar. inşaallah yaşacak... ama dile kolay yakında tam üç sene olacak. bu en uzun ilişkim benim. beni bataklıktan çıkarıp cevremdeki tüm pisliklerden uzaklaştırdı bu kız ama ölürse ne yaparım bilmiyorum be sözlük... şimdi de whatsapp durumuna ömrüm kısa olabilir bekletme yazmış. kıvırcık ali'nin bir şarkısı var ya o geldi aklıma al ömrümü koy ömrüne diyor ya öyle olsun be sözlük!! çünkü o ölürde ben yaşarsam daha doğru öyle bir hayata yaşamak denirse bitki gibi, ot gibi yaşarım herhalde. allah bana o günleri göstermesin. beni hayata bağlayan insanı benden almasın...

deniz gidiyoruz arkadaşla, istnbulds günübirlik ücretli plajlara, yan tarafmzda kaç tane gençler var bunlar suya girdiler sahileden bunlara bakıyoz şakalaşıyolar, nse bunlardan biri boğulma tehlikesi geçirdi sahildeki biz dahil herkes atlayıp çıkardık çoçuğu. bunlar çıktılar denzden tekrar girmek istediler boğulma tehlikesi geçiren ben gelmem defi yanındaki eleman dedi ki, olum 40 lira verdik gerekirse boğuluruz:))

az önce hayatımda olan sevdiğim dostlarıma mesaj attım onları sevdiğimi hayatımda oldukları için teşekkür ettiğimi yazdım neden yaptım bilmiyorum. ama kendimi mutlu hissettim sevdiklerinize zor anınızda yanınızda olanlara teşekkür etmek gerek bunu yapmak istedim

size de öyle geliyor mu bilmiyorum. aşık olduğun birini unutamıyosun tam olarak. araya mesafeler, zaman, insanlar girse de olmuyo. unuttuğunu düşünüyosun, eski kalp çarpıntıları olmuyo ama ne zaman kendin gibi birini görsen onun yaşadıklarını sen yaşamışsın gibi oluyo. platonik seven her erkek senmişsin, çirkin olduğu için sen sevilmemişsin gibi. bilhassa geceleri o his geliyo. bir film izlerken, dinlediğin bir şarkıdan, okuduğun bir kitaptan ya da sohbet ettiğin bir dosttan duyduğun cümleyle başlıyo herşey. nefes alma da bi zorluk, kalbe bi baskı varmış gibi. ne zaman geçer ki bu his?

regl regl regl dedim 2 gündür 2 gündür karnım ağrıyor aq allah duydu galiba galiba 2 gündür regl olmuş kadar oldum xd (bkz: tenk yu gad)

bazen diyorum ulan deneysel ilaçlar için denek falanmı olsam en azından insanlığa yararımız olsun

böyle sevilmek istiyorum mesela bir insan çayımı kahvemi nasıl içtiğimi,en sevdiğim yemeğin ne olduğunu bilsin istiyorum ama bende biliyorum çok şey istiyorum

11,5 hafta oluyor seni görmeyeli. sesini duymayalı da 10 hafta. daha 2 gün önce 'atlattım' dedim insanlara. 'gidecekti zaten, böyle olacağını ikimiz de biliyorduk.' kimse bir senedir seni sevdiğimi bilmiyordu. söyleyince yüzlerinin aldığı ifade var ya? sen orada gizlisin. sonra kardeşim bildiğim insan her verdiğim sırrı insanlara anlattığı gibi, bunu da sana anlatmış. olayların arasında bir okul çıkışı buluştuk seninle. her gergin olduğundaki gibi tuvaletin gelmişti, ayaklarını sallıyordun. ben tiyatro provamı ektim, sen arkadaşlarını. iki saat kadar konuştuk ve senden nefret etmem gerekirken daha da bağlandım sana. o kadar çok eğlenmiştik ki ikimizin yüzünde de gülümseme vardı ayrılırken. beni ders çalıştırdığın günü hatırlıyor musun? matematik özürlüsüydüm, ezberletene kadar silip silip çözdürmüştün bana soruları. gitmem gerektiğinde de beni arada yaptığın gibi minibüse bindireceğini söyledin. her gelen minibüse bir kulp taktın sonra. 'bu çok yeni, bu çok eski, bu çok dolu, bu çok boş, bu çok mavi....' geç kaldığımı söyleyince bir tanesini beğendin. binmeden önce sarılmak istedim. gözün parladı sanki. ilk ve son defa o gün sarıldın bana. ama yalandan değil, sahici sarıldın dakikalarca. ben ki sarılmayı severim, o güne kadar kimse bana o kadar sıkı sarılmadı. sonra ben 'minibüs kaçtı değil mi?' dedim. sen de gülerek nefesini saçıma verdin. sarılmayı bıraktık ama hala yakınımdaydın. yüzlerimizi inceliyorduk. güldün tekrar. 'tamam son gelene bin!' dedin. kovdum, gitmedin. sadece bir adım uzaklaştın ve binene kadar beni izledin o elektrik direğinin arkasından. vedalaştık. ben bindim. minibüsteki tüm insanlar bize bakıyordu sanki. sandım ki sen de beni sevmeye başladın. öyle hareketlerin vardı ki, kalbimi bir uçurumun kıyısından aşağı yuvarlıyordu. ben her şey iyiye gidiyor diye düşünürken beni bir kez daha reddettin. bu sefer arkadaşınla gönderdin haberi. olsun, ben yine sevdim seni. yine kek istedin benden, yine yaptım. yine tüm hocalar bize laf attı çok yakınız diye. güldük geçtik. şenlik haftası seni son bir kez gördüm. tatile gittin ve geri gelmedin. kavga ettik saçma bir olaydan. sana benim seni sevdiğimi söyleyen arkadaşım aramızı açtı. bir daha telefonlarımı da açmadın. şimdi o arkadaşım senin gideceğini söylüyor. hani okulumun yakınındaki yere gelecektin? ben senin yüzünü iki saniye görebilmek için okul değiştirmedim. sen karadeniz'de üniversiteye gidiyorsun, ben senin anılarının olduğu bir okulda sıkışıp kaldım. atlattım sanmıştım. seni düşünmeyince kolaydı. seni deli gibi özledim. o gün daha uzun sarılmadım diye pişmanım, bize grubun anne-babası yakıştırması yapıldığında senin gülüp benim sinirlendiğim ve gülüşünü daha uzun süre izlemediğim için pişmanım, beni kurs çıkışında beklediğinde sınıftan sana daha uzun süre bakamadığım için pişmanım, seninle daha çok iddiaya girmediğime pişmanım. en çok da seni kime anlatsam nefret ettiği halde, seni sevdiğim için pişmanım. elveda, babamdan sonra, en büyük kırıklığım. bu gece senin için ağlayamıyorum bile.

ne zaman hayata karşı üst üste lose alsam boğaziçi köprüsüne gidip kendimi newton'ın yasalarına serbest bırakmayı düşünüyorum sözlük.bugün olduğu gibi.ama hayatım film gibi aq devamında ne olcağını merak ediyorum diye metrobüse 1.10 basıp gidemiyorum boğaziçine.umarım senarist ters köşe yapmaz da film olması gerektiği gibi biter

rakı lazım rakı daha çok rakı :(

bu sıralar sabahları kız arkadasıma günaydın mesajı atmak için uyanıp mesajdan sonra tekrar uyuyorum allah affetsin kdlcldlxllsdod

ne zaman gözlerim dolsa anneme esnemişim de sanki gözlerim sulanmış numarası yapıyorum. ben bunu yapmaktan sıkıldım annem de inanıyormuş gibi yapmaktan. bizi üzenler utansın.

şimdi buraya iç dünyami dökmek istiyorum. ne yazacağımı bilmiyorum. ne hakkında olduğu henüz karar verilemeyen bir konu üzerine yazılacak bu yazı. kelimelerin cambazlığını yapmak dahi yoruyor artık, bulamıyorum. sanırım tükendim. kendimi anlatmayacağım yine, konunun bu olacağını sanmıyorum. insanların benden sıkıldığı gibi; ben de sıkıldım. duvarlarda süzülen güneş ışığının güzelliğini yazsam veyahut gece uyku sersemliğime sığındığım kapkaranlık yalnızlığın kokusunu mu yazsam ? bilemiyorum. ikisi de eski güzel hatıraların fotoğrafları gibi; gülümsediğin halde canın yanıyor. yeni bir günün ağırlığını daha hatırlamak istemiyorum, kaldıramadığım ve altında günden güne ezildiğim bir yük gibi. yanlış anlaşılmasın ölmek istediğimden değil lakin uzun süre uyusam gerçekten dünyanın en mutlu insanı olacakmışım gibi hissediyorum. konu bu da olmayacak, bu sefer depresif olmayacağım. istemiyorum. belki de geçmiş hakkında yazmalıyım bu yazıyı.. bu cümleyi yazarken aklımdan geçirdiğim gibi “eskilerden girerim.. eskiler zaten bıçak gibi saplanacak cümlelerime” yazacağım yazmasına da depresif olmayacağım diye söz verdi, hüzünlü hüzünlü haykırdı içerden nefesim “depresif olmayacaktı bu yazı” bunları yazarken farkettim ki çoktan o bataklığın içine çekilmişiz, hüznümüzden ötürü dalıp gittiğimiz rüyalardan uyandığımızda; yakıp küllüğün üzerine bıraktığımız sigaramızı içmek için çok geçmiş... geçmiş, geçmişte en güzelmiş. bir çocuğun kahkahası gibi aydın olmalıydı oysa ki günlerimiz. gökyüzüne baktığımızda yıldızları saymalıydık; uçsuz bucaksız karanlık evrene tutulmalıydık.. gözyaşımız yüzümüze akıp silinirken yavaş yavas, hıçkırmamalıydık. şimdi ise duygusuz gözlerle varolmaya çabalıyoruz. konu bu değil. konusu yok bu yazının, hala düşünüyorum ve hala kafamdaki bir milyon düşünce birbirinden habersiz, zihnim yangın yeri. harfler geliyor hatrıma, ben onları yoğurup kelime yapmaktan aciz biriyim. zaten hiç bir zaman hiç bir şeyin mutfağında yeterince iyi olamadım. mükemmeli istiyorum sanırım. bunu sonuçlarına katlanacak olmak korkutucu, yapacak bir şey olsaydı; şu an yapardım. olmadığını bilmek.. şey gibi biraz.. şey. bu kelime de oldukça yankılanıyor iki kulağımın arası, içeride bir yerlerde. kendi halinde hiçbir “şey” sanki dünyaya sadece bu üç harfi harmanlayıp bırakmak için üflenmiş. gel gör ki; her cümle içinde bambaşka anlamlar ifade edebilen tek kelime. bazen kaçamak cevaplar, bazen yalanların su yüzüne çıkacağını bildiren göz kaçırmalar.. bazen de sadece acınasılık hissiyle dudaklarının arasından dökülen tek kelime. şey’in önemi kadar önemsiz insanlık zira kimse kimsenin cümlesinde karmakarışık bir özne değil. dağıldım. sahi ne yazıyordum ben ? tuzlu kirpik anılarına mı dönsem ? en derin duyguların kar yağarkenki akşamüstüsünü nasıl yansıtırım ? ölüm geldi aklıma, en karamsarı.. geç. ya uzaklaşmak ? fiziksel değil, herkesin savunduğunun aksine kalben bir uzaklaşma bu. bahaneler hz. adem’den beri var. cennetten kovulmasının bahanesi ile başlamamış mıydı zaten her şey ? belki de uzaklaşmak fıtratımızda vardır. kalplerimizin soğuması gerekiyordur belki de daha çok açmak için zihnimizi ve belki de artık üzülmemek. yalnızlıktır belki ruhunun tuttuğu ritmi duymanın anahtarı. doldum be sözlük. ne yapicagimi, nasil aktaracagimi da bilmiyorum. yazmak istedim sadece, hatam olduysa affola.

dün yıllık ücreti 38 bin tl olan üniversite kazandım bugün ise bimden iki şişe kolayı 2.25tlye alıp evime döndüm. hayat işte.

bugün çok mutluyum lan

dişçiden aşırı korkuyorum, yarın da randevu var kanal tedavisi başlayacak içim sıkıldı...

geleceğe dair tüm hayallerim planlarım tek kişiliğe indi, aşka aşık bir insandım sevmeyi bile severdim karanlık gerizekalının teki tüketti bitirdi beni aq kimseyi sevemiyorum. okul başlayınca yine aynı ortama giricez onunla, bir gün o karanlığından kurtulmuş yüzünde güller açar bir şekilde karşıma gelirse ve bu bir kız yüzünden olursa naparım bilmiyorum. sevdiğimden ya da onu geri istediğimden değil, bende olmayan başkasında varmış demek ki diye bir aydınlanma yaşamak istemiyorum. yeterince üzüldüm aq yeter. sevmek istiyorum ben artık.

bugün gine bi müşterinin malını hazırladım. ambara götürüyorum. baktım ambarın orda bi kalabalık adamın teki dükkanına fare giriyor diye camın üstüne yapıştırıcı sıkmış farede ona yapışmış koskoca camı konteynere atmaya çalışıyorlar aq :dd ilginç tarafı farenin hayla yaşaması bi tane ambar arabalarının sahibi niyazi abi var olummmmm taşla vırın len öyle ölmez diyo bi yandan bırakın diyenler falan filan neyse taşla vuruyorlar ama cam kırılıyor fare ölmüyor aq :dd neyse öldürüp camlarla birlikte konteynere attılar 1 kaç saat sonra tekrar ambara gittim başka müşterinin malını bırakmaya baktım konteynır yok dedim nerde konteynır ambarcı burak var diyoki karantianaya aldılar .dd bugünde olaysız geçmedi :d