asosyal itiraf

üç gündür şen şakraklık var, herkes iyi bu aralar ve ben bu mutluluğu paylaşmaya korkuyorum biter diye.

birisi bana "sen iyi bir insansın" falan deyince ağlayasım geliyor. eğer bu cümle mesaj olsak atıldıysa ağlıyorum, yüzüme karşı söylendiyse gözlerim doluyor...

genelde entriler aklıma evi süpürürken geliyor. o kadar çok düşünecek vaktim oluyor ki kendi sorunlarımı, arkadaşlarımın dertlerini hatta dünya meselelerini falan da düşünüyorum. sonra evi süpürmek bitince normal hayatıma geri dönüyorum...

hayır, bunu itiraf etmicem.

yılbaşı hediyelerini vermek için neden bu kadar sabırsızlanıyorum bilemedim.

aslında anlatması zor bi konu nişanlıydım 6 senedir birlikte olduğum adamla ailevi sebeplerden dolayı ayrılmak zorunda kaldık hala deli gibi aşığım ona yaşadığım ortam çok farklı ve üzerimde delicesine bi baskı var sırf ona dönmeyim diye evlendirilmeye çalışıyorlar kaçıp gitmekten başka bi çare bulamıyorum annem yinede benim canım sevdiğim adama gidemiyorum onu seviyor olmam düzenini bozabilme olanağı vermez bana eğer o beni şeçerse benim gibi yanlız kalıcak bunu ona yapamam buradan gidersem dönecek bir yerimde olmaz beyin felci geçiriyorum konuşabilecek akıl alabilecek kimsem yok yardıma ihtiyacım var

5.sınıfta beden dersimde altıma yapmıştım ama çiş değil

i̇nstagramda bi sürü butik takip ediyorum. beğendiğim çok şey oluyo, önce almaya niyetleniyorum. arkadaşlarıma falan atıyorum nasıl diye. onlar da beğeniyolar. sonra "zayıf olsaydım alırdım ne güzel" diyip almıyorum. başladığım her diyet en fazla 3 gün sürüyo.

babam porno izliyor. bunu da annemin telefonundan yapıyor. annem belki anlamıyor tam olarak akıllı telefona hakim olmadığı için ama ben bariz görüyorum ve gerçekten iğrenç bir durum. gerçekten. bunu yapan kişi insanın kendi öz babası olunca tabii... iki gündür görüyorum, annem mutfağa yemek yapmaya veya çamaşır asmaya gittiğinde televizyon önünde açık, telefonla uğraşıyor. bunu yaptıktan sonra son kullanılan uygulamaları bile kapatmıyor. e bari geçmişi silemiyorsun bunu yap be adam. hoof. iğrenç.

daha iyisi yapılana kadar aldığım en değerli ve en güzel hediyemi aldım bugün. yeğenim bana teyze dedi. daha ne olabilir ki...

eğer o geri gelmezse, bundan sonra duygusal bi ilişki düşünmüyorum. tek gecelik veyahut fuck buddy olarak. duygu dükkanını kapattık çünkü

hayatımda hiçbir yeri olmayan,hayatıma hiç girmemiş,adını,görünüşünü,kokusunu,gülüşünü hatta sesini bile bilmediğim birisini özlüyorum hem de çok edit:bu kişiyi gerçekten tanımıyorum,yani tanışmadım.ama hissediyorum bir boşluk var bende sanki bir parçam kopmuş gibi işte o parça bu kişi oluyor.onu özlüyorum.

bi yola gidiyorum ama hiçbir şeyden emin değilim

az önce özellikle açıp dj akman - seninle ilk defa'yı dinledim. nedense içimden geldi. iyi deyilim.

her gece rüyalarımdasın ya gel ya da kabus olmayı bırak

rakiplerim ders çalışırken ben mal gibi duruyorum. tam başlıyorum çalışmaya devamı gelmiyo

çünkü sen geceme gündüz olacağın yerde, gecemin de gündüzümün de karışmasına sebep oldun.

ya yeter aq cidden bıktım bir kere de sevince karşılık bulayım aq ya bir kere... yok neymiş takmıyormuş gibi davranacakmışım ulan hayvan gibi aşığım aq mesaj gelince kalbim parçalanıyor isteyerek nasıl geç cevap vermemi bekliyorsunuz ??

şu an yakın arkadaşım ağlıyor ve en büyük sebebi benim.benim onu ümitlendirmem.ona "bence oda sana karşı boş değil" demem.

size de oluyor mu, hayatınıza yeni birini almaya çalıştığınızda eski günleri anımsayıp lan yine kaybedicem diyor musunuz mesela

bu aralar bu başlığa gereken özeni göstermediğimi farkettim. kendimden utanmalıyım. şuraya da bir itiraf bırakayım adettir. bazen youtube'dan adanalıdaki maraz ali'nin adam dövme sahnelerini izliyorum. fonda fark var çalanlar favorimdir.

1 aydır sevgilim var ve ben bazen eski hayatımı geceleri ağladığım günleri özlüyorum, deli miyim acaba ben?? (bkz: bünye mutluluğa değil acıya alışmış )

bu hesabı iki kişi kullanıyorduk sonra arkadaşım bıraktı ben seni bırakmadım sözlük. alın size itiraf

psikolojik çöküntü içersindeyim,cidden.

i̇lk defa bir öğrencim öğretmenler günümü kutladığında, teşekkür ederim canım benim senin de kutlu olsun demiştim :s

otobuste bolumumden kizlar var. surekli anatomi konusuyorlar amk zikecem anatominizi ha diye sovmemek icin zor tutuyorum kendimi

eski sevgilimle iyi ki ayrılmışım diyeceğimi hiç düşünmezdim ama cidden nasıl bir şerefsizle çıkmışım ben 11 ay boyunca dedirtti ve dedirtmeye devam ediyor.

gidişine ne yazılar yazdım ne sözler söyledim. bu gün 547 gün oldu o soğuk toprağa vereli seni. i̇lk gün gibi acıyor, acıtıyor. özledim ulan! çok özledim o güzel gözlerini,içten gülüşlerini... bari rüyalarıma gel, lütfen gel...

masanın başına oturdum ders çalışıyorum sanıyorlar fakat buralardayım

bu sabahta yine ilke şahit oldum. flört dönemin şu kısmı vardır ya, beni şu saatte kaldırır mısın? geyiği heh işte onlara geldik. bu gün fizik finali vardı final olunca yarın yokmuşcasına çalıştık tabi. kızda çalıştı ben 2 gibi uyuyakalmışım kızda sabah 5 gibi yatmış. gece msj atmıştım yarın uyanınca beni de uyandır diye benden ses çıkmazsa sen de beni kaldır dedi. yani anlıyacağınız allaha emanet bi şekilde uyuduk. alarmı duyup kalkan taraf bendim saat 8 sınav 12de ooo daha var lan diyip güzel bi kahvaltı yaptım. kızda 9 gibi msj atmazsam beni uyandır dediğini hatırladım 9da msj attım iletilmedi bu hala uyuyor diyip aradım. flim burda kopuyor, hayatımda duyduğum en güzel uykulu sesi işittim. diyalog şöyle, - efendim + günaydın uykucu saat 9 oldu - hıııııığğğğ kaç olduğğğ?? + 9 9, - hasiktir beee ulan bi insan uykulu sesiyle hasiktir be diyince çok tatlı oluyormuş onu farkettim bu sabah.

az önce entry e + basarken 1 den direk 3 oldu. biiriyle aynı anda basmamız bence muazzam bir olay.sebepsiz mutlu oldum

çok yalnız hissediyorum

bir şeyler yazsanıza ulan

sözlükten düşman edinmek istiyorum. böyle gelsin nickaltıma " sen ne boş adamsın, sende sike sürülecek akıl yok, eşekden adam olur senden adam olmaz " türevi şeyler yazsın birisi. sonra ben onun anasını avradını kılıçtan geçireyim. sonra o beni savcılığa şikayet etsin. beni evimden ters kelepçeyle alıp çağlayan adliyesi'ne götürsünler. o sırada ben annemin gözyaşlarına dayanamayıp, beni şikayet eden kişinin etkili bir kafa darbesiyle burnunu kırayım. kasten adam yaralama suçundan 2 yıl 3 ay hapis cezasına çarptıralayım. kartal cezaevi'ne sevkiyatım yapılırken sol elimin baş parmağını kırıp, polisleri etkisiz hale getirip oradan kaçayım. daha sonra peşimde olan polis sürüsünden kurtulup, kaçak yollarla çeçenistan'a gideyim. orada radikal örgütlerden silah eğitimi alıp, rusya'da hayatıma kiralık katil olarak devam edeyim. allah'ım çok mu şey istiyorum? bana bu macerayı çok görme.

son 2 gündür burada okuduklarım "vay amk,ben hiçbir şey bilmiyormuşum" dedirtti

kardeşim (11) geldi yine garip garip youtube videoları açtı gram komik olmamasına rağmen üzülmesin diye kahkaha attım onunla. çünkü ne iğrenç durum olduğunu biliyorum babama video izletiyorum ben kahkaha atarak izliyorum videonun sonunda babam bu ne lan diyo verdiği tek tepki o.

başedemiyorum.

lisedeyken bi arkadaşım vardı x le sen bile olursunuz ama y ile ben olmayız demişti.bugün gördüm y ile fotoğraf atıp çok seviyoruuuumm yazmış.bütün olmaz denilenler oldu ben hala muş.

yıl 2007: arkadaşların gazı ile karıya gitmeye karar verdik babamı aradım kitap vs alacağım diye para istedim gönderdi, aldım parayı akşam karıya gittik yedik paraları yıl 2011: mezun oldum, eve gittim babam sarıldı gözleri doldu, yeri geldi borç aldım, yeri geldi kredi çektim ama sana her istediğinde para gönderdim sırf sen rahat oku bugünleri göreyim diye dedi, o anda yaptıklarım aklıma geldi ağlamaya başladım yıl 2013: kamuda güzel bir işe başladım, babama bir araba aldım, borçlarını kapatmasında yardımcı oldum yıl 2018: 2011 deki o günler aklıma geldi, kafam iyi, 32 yaşında adamım ama gözlerim doldu, bunu okur musun bilmiyorum ama ben çağlar g. sen atilla g. affet beni baba bunları yüzüne söyleyecek yüzüm yok

bu aralar pek bir duygusalım -nedeni hakkında zerre fikrim yok- okuduğum her entryide ağlayacak gibi oluyorum..

bir aydır her gün otohipnoz yapmam gerekiyordu. önerilen günde 5 kez, en az 3 kez. ama ben kaç kez yaptım? i̇lk bir hafta haricinde hiç... sonra da hayattan zevk alamıyorum, canım sıkkın bilmem ne. e sen sana önerileni yapıyo musun ki her şeyden şikayetçisin? böyle de mal bir insanım.

geçen yaz kardeşimle yolda yürüyoruz. yolun üzerine sürekli asfalt yapmışlar ve dolayısıyla kaldırım artık yok olmuş. hatta kaldırım yoldan daha aşağıda kalmış. kardeşim de dedi ki "bu ne biçim kaldırım bu bildiğin indirim." o zaman kafasına vurup "ne salak salak konuşuyorsun?" demiştim ama o önümde yürürken gülmemek için kendimi zor tutmuştum. affet kardeşim ama kıskandım benden iyi espri yaptığın için...

ulan çok fena bir duygu patlaması yaşayacağım hissediyorum ama hayırlısı. (bkz: yaklaşıyor yaklaşmakta olan)

size şöyle küçük ama hayatımda dönüm noktası olan ve her hatırlayışta beni kendimden iğrendiren bir olayı anlatayım.ama ilk olarak kendimden bahsedeyim biraz.i̇lkokul çağlarımda genel olarak sessiz sakin biraz da ezilen bir çocuktum.sessizliğime güvenerekten ufak saçma hareketimde üstümden prim yapılması beni delirticek duruma getirmişti.ortaokul yıllarıma geldiğimde dedim ki artık neden sürekli prim yapılan ben olayım ki ben de başkalarıyla dalga geçerek onları saçma sapan küçük düşürmeye çalışarak insanlar arasında bir yere sahip olmayım.bu saçma düşünce ile artık yeni girdiğim ortaokul ortamında saçma salak bir insan rolüne büründüm.ben de sınıfta her önüme gelen sınıf arkadaşımla hocalarımla en ufak bir şey bulunca dalga geçmeye başladım. neyse olaya geliyim yanlış hatırlamıyorsam 2010 senesi 8. sınıf dershanedeyim gene laçka aptal insanlık rolüne devam.bize o zaman sürekli deneme yapıyolardı aptalca bir yarış ortamı vardı.bu denemelerde de ilk 20 ye girene özel bir sınav yapılıyordu.gene bir gün şu sınava girenlerin olduğu listeyi astılar.listede de 5 6 kişi fazladan yazmışlardı.sonra orada bi kız vardı (ders anlamında biraz daha az başarılı-ama sadece ders-) böyle seviniyordu sınava giriyorum diye.ben de illa bozucam ya boş yapıcam ya aptal aptal gittim kızın yanına az gelişmiş bir insandan beklenicek gibi " aa sen nasıl girebildin sınava hahaha baban torpil yaptı kesin hahaha" diye saçma bir cümle kurdum.i̇lk kız bi durdu gözleri dolu dolu oldu döndü bana "benim babam yok ki" dedi.kız bunu diyince ben bi anda o ilkokuldan ortaokula geçişte yaşadığım iğrenç dönüşümü anımsadım ve kendimden tiksinmeye başladım.dedim ben kimim lan kimim iki üç kişiye kendimi beğendirecem diye başka birinin gözyaşlarına sebebiyet veriyorum acılarını hatırlatıyorum.o olaydan sonra da ben bi sustum aradan 10 seneye yakın vakit geçti ne zaman birine bir şey diyecek olsam 10 defa düşünürüm acaba bu dediğim ona başka bir şeyi anımsatıp incitir mi diye.bu olaydan beridir biri bana sataşsa bile acaba dediğim şey onu üzer mi diye söyleyeceklerimi yutarım.varsın gelip üzsünler, birini üzmektense çok daha iyi bu.bu yazımı da senden çok çok özür dileyerek bitiyorum.özür dilerim.

bugun yani dün 5 ocak'ta doktora gittim. 2 hafta önceden almıştım randevumu. dış görüntümde bir sorun olmadığının bende farkındayım. ama kendime engel olamadığımın farkına vardım. gittiğim doktor bir psikiyatrik doktordu. bunu nasil yaptim bende bilmiyorum ama yaptım iste. 18 yaşımı tam doldurmadigim icin bana ebeveynsiz bakmayacagini soyledi. o an gözlerim doldu. bende anlamadim neden doldu. ben istememistim birinin yanımda gelmemesini. sonra doktor beni psikoloğa yönlendirdi. napicam bilmiyorum. korkuyorum.

arkadaşlarım ve yakın çevrem tarafından duygusuz biri olarak tanınırım, öyleyim de zaten. 2 senede bir ağladığım bile zor görülür ama itiraf edeyim az önce titanic'i izledim. i̇nanır mısınız? salya sümük ağladım ya ben. evet cidden sümüğüm falan bile aktı yani, o derece...

eskiden 0.facebook üzerinden bi kızla konuşuyordum, bizim okuldanmış. tabii o zamanlar facebook'a foto koymak büyük lüks. ben dedim seni nasıl tanıyacağım, bu dedi bana işte renkli tozluk takacağım tanırsın falan. neyse tenefüs oldu gittim atatürk büstünün önüne, karşıdan bi kız geliyor allah affetsin 3 adım daha atsa büyük iç anadolu depremine sebebiyet verir o derece. baktım üzerime koşuyor, hemen tuvalete kaçtım ve o gün ona hiç gözükmedim.

diyetisyenimin yanımdaki burgera gidip bazen hamburger gömüyorum gizlice

okul uzayacak diye ödüm kopuyo. kritik bi sinavim var salı günü. geçtim mezun olurum yaza, gecemedim b*ku yedim. babami hazirladim duruma baba dedim bi ders var zor, kalirsam yarim dönem uzatiyorum diye. ama kendimi hazirlayamadim. gerim gerim geriliyorum.