asosyal itiraf

az önce mutfağa kakaolu pankek yapmak için girdim ve ekmek arası sucukla çıktım. hayat da böyle bir şey galiba ne niyetle çıktığımız yollardan elimizle nelerle dönüyoruz.

sözlüğü twitterla aldatıyorum..

bir aşkın en acı verici yanı ayrılık hali değil özleme hali bence. nankörüz insanlar olarak. doyumsuzuz. üç ay öncesinde varlığını bile bilmediğin şey gün geliyor nefes alma sebebin oluyor. hayret vericiyiz aslında ama hayret etmeye alışkın değiliz çarçabuk kabulleniyoruz tüm olanları. oniki yaşımdan beri taksim meydanına gidip geliyorum. bu meydanda alkışlandım şarkı söyledim beğenildim haykırıldım haykırdım sevdim aşık oldum ağladım kustum acıdım yumruk kaldırdım protesto ettim kaybettim kazandım kayıplar verdim. bu kadar şey yani tam onsekiz yıl silindi. bir tek seni ilk gördüğüm an kaldı geriye sevgilim. şimdi ne zaman ayak bassam seni beklerken üşüdüğüm an geliyor aklıma bir titremedir sarıyor içimi. insan otuzundayken yani büyürken böyle sevmemeli seni sen yapan tüm geçmişi silip böyle bağlanmamalı. ama insanız konu aşk ise kendimize bile nankörüz. belki hiç kavuşmak olmayacak kaderimizde yine de bil ki tertemizim sayende. bana çocukluğumun tertemiz anılarından başka bir şey kalmadı sen beni sevince.

kendime gülüyorum,
yaşantıma,
hayatıma,
öylece gülüyorum. bana kalan ne var ki ? yedeği alınmış sigaralar,
yastık altında kalmış uyku hapları,
sabah küfürleri,
içimde olan mezarlar,
yanımda duran sağırlar. ve koskoca bir hayal kırıklığı,
içimi kesen.

sözlük uyanın artık kayıp şehir bayburta gidiyorum

dün spor salonunda bir şey fark ettim hani herkesin bir dönüm noktası vardır galiba onlardan birini yaşadım. sıradan kardiyo günümdü ama içimden hiç koşmak gelmedi süreye baktım 10dk geçmiş 15dk daha vardı bırakmak geldi aklıma siktir et bırak nolcak ki sanki ''kimin için koşuyorum... '' o kimin için koşuyorumu içimden geçirdikten sonra bir şeyler oldu. önceden de spor yapardım ve kardiyo günleri benim için eğlenceli geçerdi. acı çekerdim ama o acıyı severdim. çünkü bir amacım vardı. beni beğenmeyen birisine kendimi beğendiricektim hep hayalimdi istediğim o vücudu yapıp karşısına dikilicektim. koşu bandının üzerinde bunları düşünürken o kişi için yapmam gereken her şeyi yaptığımı kendimi tükettiğimi ve aslında bir hiç uğruna yaptığımı '' kendim istediğim için '' koşmadığımı fark ettim. ortalama 1-1,5 yıl birisi beni beğensin, diye götümü yırtmıştım ama şimdi ise bir amacım oldugunu farkettim. okuduğum bölüm gereği, kas kütlemin yüksek olması gerekli herkesi bir kenara koyabilirim ama bölümümü seviyorum ve ileride adam akıllı fizyoterapist olabilmek için spora devam etmem gerekli olduğuna karar verdim. eğer dün o içsel konuşmamı yapmamış olsaydım buyuk ihtimalle spor salonu üyeliğimi iptal ettiricektim. bir taraftan da kendi adıma üzüldüm. 1-1,5 yıl isteğim dışında birisi beğensin diye götümü yırtmıştım. sonuç ise o bir başkasına sarılıyor ben ise mesleğime. dün gece çok düşündüm bu kadar bir şeyler yaşamak için uğraşıp kendimi yıprattığıma karar verdim. hatırlıyorum da ağırlığın altında son 1 tekrar çıkarabilmek için ağladığımı, 5 dk daha fazla koşabilmek için kalflarıma krem sürüp koştuğumu. o kişinin ismini haykırarak koştuğumu daha dün gibi hatırlıyorum. hayalimdi tekrar karşılaştığımızda bir şeyler hisseder belki lan bir şansım olur karşısında diye kendimi ezdiğimi farkettim. salaklığıma doyum olmuyor evet. bu anlattıklarımı kendim için yapabilir miydim bilmiyorum geçtiğimiz yıllarda ama, şuanda kendim için yapmak dışında başka şansım yok. özür dilemem gereken bir kişi varsa o da kendim.

55 kilo altı kızlar kilo muhabbeti yapınca aağğğzının üstüne çarpasım geliyor

o kadar hayatta hiç bir amacım yok ki mesela birazdan saat 10 da uyuyacağım. milletin derdi oluyor uyuyamıyor, sevgilisi oluyor whatsappta takılıyor. yalnızlıktan geberiyorum ama hayat bana güzel lan ahshddf

sarina valentinayı çok ilgi çekici buluyorum avradını siktiminin döl israfının orospu çocuğu beynine fışkırttığımın fallofoş ibnesi sen nasıl döndün öyle am suratlı eşek

arkadaşımın biri sürekli arıyo,müsait olursam açıyorum ama bazen cidden boş konuşuyo. sırf konuşmuş olmak için arıyo, her seferinde de "kanka bi şey diyon mu işlerimi halledecem" diyip kapatmaya utanıyorum. geçenlerde aramış geri dönemedim. bugün de yoldaydım, müzik dinliyoduk telefonumdan, aradı meşgule attım sonra yine unuttum. demin de attığım fotoğrafı beğenmiş arayım bari dedim. allah affetsin "inşallah açmaz" diyerek aradım...

seni seviyorum, biliyorsun. beni seviyorsun, bilmiyorum. hissetmiyorum çoğu zaman. belki sıkıldık ikimiz de yalnızlıktan o yüzden birlikteyiz. bilmiyorum. belki yorulduk tek başımıza kalmaktan. gayet iyi idare ediyoruz aslında hayatı sırtlamayı. bir başımıza kalsak da biliyorum ikimiz de idare edebiliriz. bana sarılmıyorsun, sarılınca kemiklerin sızlıyor hissediyorum. bu yüzden geçiştiriyorsun sarılmayı, sevgi göstermeyi. hissediyorum, anlıyorum. bırak sızlasın kemiklerimiz. daha ne kadar acıtabilir ki? içten gelen bir sarılma savaşları bile durdurabilir. biliyorum.

müziği genelde zevk için değil de etrafımdaki hayattan uzaklaşmak, salak saçma konuşmaları duymamak, ve gürültüyü bastırmak için dinliyorum....

31'i genelde zevk için değil de etrafımdaki hayattan uzaklaşmak, salak saçma konuşmaları duymamak, ve gürültüyü bastırmak için çekiyorum....

şu anda anın görüntüsüne o kadar güzel atılacak bir fotoğraf var ki ama internet yavaş olduğundan atamıyorum, ağlamak istiyorum

bu sefer anlatamayacak kadar kötüyüm

bugün tam otobüsten inecekken şoför kapıyı kapattı (otobüs o kadar dolu görmediğinden olsa gerek) neyse ordan biride "gaptan inecek var" deyip hayatımı kurtardı. bunun neyi itiraf derseniz eskiden böyle anıları okuyunca komiğime gidiyordu ama bugün hayatımı kurtaran çocuk yakışıklı olduğu için komik değil romantik nokta bu kadardı.

artık benden bi halt olamayacağı kanaatine vardım

zaman yetmiyor ya çıldırıcam harbiden zaman yetmiyor yurda geliyorum saat 5 buçuk felan yemek soyluyorum ye,dinlen vb 6 bucuk. 7 gibi masaya oturdum biraz önce kalktim. ne yaptin derseniz. siktimin ses kayitlarini dinleyip anatomi atlasi uzerine not aldim. 2. dersin ses kayıtlarına henuz baslayamadim. 1 saat neden 10dk gibi akar ki arkadasim nedenn nedennn?

ben 4 abim 6 yaşlarındayken malum şahış ayakta işerken elimi uzatmıştım. (bkz: ben bir malım gelin beni alın) (bkz: yaptıklarım için pişman değilim ha aklım hala yapamadıklarımda)

sevmek, sevilmek, kendimi değerli hissetmek istiyorum.

şu lanet stalk olmasa unutucam valla unutucam allahım lütfen tüm dünyayı şu internet illetinden kurtar

allahım çok şükürr. yav çok mutluyuuum. çok istediğimiz bi şey vardı hayırlıysa olsun diyoduk, ilk aşama tamam. dışarı çıkıp bağıra bağıra şarkı söyleyesim var. yarınki aşama da güzel sonuçlanır inşallah da buraya çok daha mutlu bi entry girerim

şu an bulunmak istediğim iki yer var ama ben gitmek zorunda olduğum bir başka yere gidiyorum. bulunmak istediğim iki yer ise bir daha gelmeyecek, gelecekse bile uzuuun zaman sonra gelecek fırsatlar ve bu durum beni ciddi bir miktar üzmekte

bu gun o kadar boktan bi gun ki o kadar olur amk. bizimkiler kargoyla yiyecek giyecek vb yollamislar sanki yolda top sektirir gibi sektirmis orospu çocukları. salçalar kirik. kaşar peyniri patlamis ve küflenmiş. onlari temizledim bu seferde oda kokmaya basladi. gonderdikleri giyeceklerde kimyasal silah gibi kokuyor yikadigim halde oyle koku var. sinirden kuduruyorum suan. şemsiye de kırıldı ulan ben böyle isin diye 2li koltuga vurdum koltugun kol dayamaya yeri kirildi cildiricam cildiricam siktimin adasinda adam akilli gitmez hic bi sey zaten

sağa sola önüme gelen entrye yorum atıyorum uzun süre girmeyince yeşilden ümidi kestik turuncu yansın mutlu olayim diye dee yoruma bile cevap veren kalmamış çok ayıp cık cık cık

ben 20 yaşındayım 1 ay öncesine kadar gerçekten kaldırım mühendisliği diye bir meslek var zannediyordum.

o kadar çıkmazdayım ki. kendimi bütün insanlardan soyutlayıp sonra da "biri bana her şey güzel olacak desin" diye zırlıyorum. bitmeyen umudumu silkeyim güçlü durayım derken mal gibi kaskatı oldum tek bir damla gözyaşı bile gelmiyor artık gözümden. 5 dk uyku için herkesi harcarım diyen ben şimdi günlerdir uykusuzum. huzurum kalmadı sözlük. sigaram da bitti. ulan gökhan senin de ağzına mıçam en zor günlerimde yanımda yoksun.

en çok ağza boşalma pornolarını seviyorum diğerleri bana çok boş geliyor

aga dün dönemi kapattık bu gün hiç çalışasım yok sabahtan beridir internette boş dolanmaktan sıkıldım..

4 arkadaş yaşadığımız ilçeye itiraf sayfası açtık. önce kendimiz saçma sapan itiraflar yaptık millet inansın diye. bi kaç itiraf geldi. sonra bizim kızlardan biri bi oğlanın sevgilisini öğrenebilmek için "o kızı ben seviyorum ben hakediyorum" tarzında bi itiraf yaptı. sonra tabi ki çocuğun sevgilisinin kim olduğunu öğrendik.

(bkz: metin2) başlığı görünce aklıma geldi oynadığım zamanlarda sohan dağının müziğinden korkardım abv özenle korku filminden seçilmiş sanki.

beni rehberinden sildiğini tuvalette sıçarken fark ettim... nedense boka bulanmış gibi hissettim

çevremdeki insanlar benim için ' duygusuz, birini veya bişeyleri sevemeyecek, ruhsuz, düşüncesiz, umursamaz, duygusuz tarzı ' diyolar ve bu benim yavaş yavaş zoruma gitmeye başlıyo sürekli kendime ben ne zaman böyle bi yaratığa dönüştüm diye soruyorum ben o kadar kötü biri olamam ya niye böyleyim diyorum içim içimi yiyo aq ses edemiyorum

hayatım çok değişti ya bir sürü insan tanıdım

en yakın arkadaşımın annesinin adını 5 yıldır bilmiyorum ve sormaya da utanıyorum

ben tam bir salağım. bana küfreden birini uyarırım. en kötü şekilde bitmesi gereken küslüklerimi hep iyi bitirmeye çalışırım. noldu biliyo musunuz ben mahvoldum. hep ağzıma sıçıldı. olmayan şeylerin ve iyi niyetimin öcü alındı. en kötüsü de kız olmam. arkamdan olmadık şeylerle atıp tutan erkekleri pataklayamam. küfredeyim böyle zihniyete de böyle şerefsizlere de.

neredeyse 20 yaşına geldim daha i̇stanbul'u görmek nasip olmadı bu yüzden küçüklüğümden beri gece otobüs yolculuğu yaparken görünen ışıklı yer i̇stanbulmuş gibi gelir

hani uygulamaları kullanırken küçük pencere çıkar 'uygulamayı değerlendirin' şeklinde. değerlendir, daha sonra hatırlat ve hayır teşekkürler seçenekleri çıkar. yıllardır değerlendirmek istemediğim halde 'tekrar hatırlat' dedim. hayır dersem ayıp olacakmış gibi geliyor........

zeybek izlemeye bayiliyorun. harp okulunun eski gosterilerini izlemek ayri bi zevk... zeybek izlemek o kadar garip bi his ki bir gaza geliyorum anlatamam, farkinda olmadan gulumsuyorum, bir garip iste, anlatamiyorum. ataturk gibi yigitleri zeybek oynarken izlesem neler hissederdim kim bilir?

size onun ne kadar güzel olduğunu düşündüğüm zaman kafamda canlanan resimden bahsetmek istiyorum. lise 2. sınıftayım okula yeni nakil gelmişim mart aylarının sonlarıydı. sene sonu şenlik tarzı bir şey yapılıyormuş bende baya kalıplı bi eleman olduğum için servis ve iaşeden sorumlu kişilerden biri ilan edildim. sürekli salondayız falan. o sırada da tiyatro ekibi sahnede çalışma yapıyor. bi kız var abi konuşması şımarık çocuklar gibi güldüğünde bütün ağzını yanlardan açıyor falan. dedim ne bu ya. sahne günü geldi. konuşmalar falan yapıldı sıra tiyatroda. konuda üniversiteler ve öğrenciler. bu kızda akdeniz üniversitesi'ni sahneliyor. karşısındaki öğrenci de bi üst dönemden benim aramın iyi olduğu bi insan. sahne sırası buna geçti. tam kilit yerde bu repliğini unuttu ve kıpkırmızı kesildi. ama nasıl kaldı böyle. bende neden olduğunu sonradan anladığım şekilde bi anda ayağa kalkıp alkışlamaysa başladım. benden sonra da geri kalan bütün salon alkışlamaya başladı. bu da o sırada bi kere güldü. ama nasıl güldü ya çıldırırsın. sonra yanındaki arkadaş toparladı tabi. o gün bi gram bile aklımdan silinmedi. üzerinde beyaz bir elbise vardı böyle tüllü. dizinin biraz altında bitiyordu. saçları kısa kestirmişti. başında bir taç vardı ama böyle papatya tacı gibi kraliçe tacı değil. i̇şte kimseyi onun yerine koyamamam yerine sevemememin sebebi budur. bitiremedim herhalde ya :d

ne yazacağını bilememiş olanların durağına hoş geldiniz. burası itiraf değil düşünmeden konuşabilenlerin yeri olmalı. en azından bazı anlarda... şarkılar... bazen çok tehlikeli olabiliyorlar. hiç olmadık bir anda çıkagelen o arızalık şarkılar. onlar da olmasa insan ruhunu fark edebileceğimiz çok az durağımız olurdu herhalde. şarkılar bir durak noktası. durup nefes almak, dönüp arkaya bakmak için bir sebep gibi adeta. o her şey bitti denildiğinde hiç tanımadığın birinin çıkagelmesi gibi, birden hayatına girmesi gibi, son bir nefes gibi. yalnızlık kavramını yeniden yeniden tartıyorum her seferinde. yalnızlık nedir her seferinde yeniden yorumluyorum. bazı insanlar için yalnızlık bir sığınaktır. yorgun düştüğünde, kaybettiğinde, üzüldüğünde, sinirlendiğinde saklanmak üzere durduğu bir mağara kapısıdır. yalnızlık çoğu zaman insanların sana verdiği hasardan kaçma denemesidir. bazen de öyle değildir, bazen de tam aksidir. kendimi karantinaya alıyorum. tüketiyorum her şeyi, her umudu. sanki bütün köşeler kapılmış ortada kalmışım gibi eritiyorum zamanı. ben soyutlanmayı rahat rahat kendime zarar verebilmek için seçiyorum galiba. kendimi tüketirken başkalarının da sebebi olmak istemediğimden yapıyorum bunu galiba. biliyorum çünkü yakıcam bütün gemileri günün sonunda kimseyi bu limanda bana hapsetmek istemiyorum. ya aslında durum ne biliyor musun? ya anasını sikeyim boş verelim olmaz mı ha? valla diyorum vazgeçtim anlatmaktan. şarkılar diyorum şarkılar. dikkat etmek lazım. ummadığın anda tek bir cümle seni balkondan aşağıya fırlatıp sümük gibi yere yapıştırabiliyor. şarkılar diyorum. bazen çoğu insandan çok daha lazım, çoğu insandan çok daha tehlikeli olabiliyorlar.

" aga " lefzını neredeyse sadece bu platformda kullanıyorum bir kardeşimiz ciddi ciddi sürekli kullandığımı sanıyordu..

1-2 haftadir kafamda olanları şöyle bi özetlemek istiyorum bir konu hakkında. cevremde cok sık gorur oldum millete de soyleyemiyorum cunku benim dusunce tarzima zit en kucuk ihtimalle acsam konuyu tartisma cikicak. konu ikili ilişkiler. şimdi abi, ortada bir iliski var diyelim 2 yillik. 2 yıldır birbirinizi taniyorsunuz aileler felan tanışmış sorunca kendi ekonomik özgürlüğümü kazanınca evlenicem sözünü duyuyorum tamam buraya kadar sikinti yok. sikinti surda basliyor, erkek kizin tum sosyal mecralarının şifrelerini biliyor biri kiza yazmis mi biri msj atmis mi diye sürekli hesaplarında dolaniyor ayni şekilde cocugun hesabında da kiz. bu bana cok abes geliyor. soze gelince guveniyorum ama icraate gelince olay ortada. manyak misiniz siz amk ştt alooo. birbirinizle kaliteli vakit gecirebilmek icin mi birliktesiniz yoksa birbirinizi kisitlamak amaciyla mi birliktesiniz. abi neden boyle yapiyorsunuz diyince de ben sevgilime güveniyorum ama dışarıya güvenmiyorum diyorlar. siktir ordan derler adama. kendimi hayalperest zannederdim adamlar neler kurgulamislar hayret ettim. iki tarafta bundan memnun ben onu anlamıyorum. siz mazoşist misiniz? iyi miyiz gencler cidden en ictenligimle soruyorum iyi miyiz yani ?

yatmayı çok seviyorum dinlenmek çok hoş mükemmel bir şey mutlu oluyorum yatarken

yapılan plana uymayan arkadaşlarımın anneleriyle seks eylemeyi hayal ediyorum. amına koyduğumun çocukları sizi.

hayatıma yeni bir sayfa açacağım günü iple çekiyorum. şuan bunu engelleyen tüm kişi ve sebeplerden nefret ediyorum. 5 dakika önce aldığım bir haber de üstüne tuz biber oldu. tükeniyorum. tükeniyorum. tükeniyorum.

herkes de ben kimi sikerim,kime siktiririm derdinde.biri de çıkıp bana sigara almıyor

bir şey itiraf edecektim enrtyleri okurken unuttum

asosyal sözlük yardım hattı başlığına yazılan bir entiriye cevap verirken kendimi fakir fukaraya erzak yardımı yapmış gibi hissediyorum. selena'ya döndüm iyice aq

sevgilisi varmış.